OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Aangezien ik dit absoluut niet met mijn murmeltje zelf bespreek kan hij niets van een aanmoedigende onzekere/onduidelijke moeder merken. Ik doe alles buiten hem om. Ik informeer hier alleen maar of er iemand is die er ervaring mee heeft. Ik ben absoluut niet van plan om mijn kind aan de zware medicijnen te brengen als dit niet nodig is. Ik weet via mijn beroep dat dit prima middelen zijn voor mensen die het echt nodig hebben, maar hij vertoont absoluut geen adhd problemen.quote:Op dinsdag 10 januari 2006 17:26 schreef nietzman het volgende:
[..]
En stuur het arme murmeltje alsjeblieft niet naar een psych, dan is het voor de rest van zijn leven meteen al verneukt. Voor je het weet zijn alle ADD/ADHD kwaaltjes hem al aangepraat, kan ie meteen aan de ritalin en rond zijn zevende heeft 'ie alle mogelijke pillencocktails al gehad. Kom op, zoals ik het zie is het gewoon een onzeker kindje van vier waarvan de onzekerheid thuis ook nog maar eens lekker word aangemoedigd, omdat ma zelf zo onzeker/onduidelijk als de pest is.
Nogmaals ik vraag het aan iemand die hier ervaring of tips over heeft en niet iemand die mij de grond wil intrappen. En ja, ik reageerde sterk op je eerste berichtje, maar dat komt omdat hij mijn kind betreft en die gun ik een leuke kindertijd op een geschikte school. Dan ligt zoiets gevoelig. Mocht je zelf (ooit) kinderen krijgen/hebben dan weet je wat ik bedoel.
Hopelijk houden we nu op elkaar uit te schelden, want ik wil dit graag netjes houden.
Sisa, waarom reageer je zo selectief?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
bedoel je dat ik niet op de andere reacties reageer?quote:Op dinsdag 10 januari 2006 20:21 schreef Moonah het volgende:
Sisa, waarom reageer je zo selectief?
Ik doe zeker wat mee, maar ik snap dat het leuker is voor degene die reageert dat ik terug reageer.
Ik doe het meteen
[ Bericht 17% gewijzigd door Sisa op 10-01-2006 20:48:28 ]
Heb ik geprobeerd, ik ben immers al een jaar zoekende naar een oplossing, ik merk dat als hij afleiding heeft, bv de juf heeft hem ergens voor nodig dan kan ik zonder problemen weggaan. Maar de problemen thuis (druk, huilerig, broek plassen, zeuren dat hij niet wil) blijven.quote:Op dinsdag 10 januari 2006 17:10 schreef Dissolved het volgende:
Ik was vroeger zelf zo'n kleuter die wel mee kon komen op de peuterspeelzaal maar niet in de klas. 's Morgens voor school was het altijd huilen geblazen omdat ik gewoon écht niet wilde dat mijn moeder wegging. Toen is er een compromis gesloten: ik ging elke ochtend naar school, op school las mijn moeder een verhaaltje voor en daarna ging ze pas weg.
Dat haalde wel de druk van de ketel mbt het weggaan. (voor zover ik me dat kan herinneren)
Misschien is dat ook voor jou een oplossing?
Niet zozeer omdat 'het leuker zou zijn', maar het viel me op dat je juist die ene wat kritische reactie eruit pikte. Het zou kunnen dat je dat IRL ook doet, je richten op het negatieve.quote:Op dinsdag 10 januari 2006 20:39 schreef Sisa het volgende:
maar ik snap dat het leuker is voor degene die reageert dat ik terug reageer.
Ik doe het meteen
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
heb jij wel eens gemerkt of deze kinderen wel op de goede plek zitten mbt te hoog of laag gegrepen onderwijs?quote:Op dinsdag 10 januari 2006 13:22 schreef Moonah het volgende:
De juf zegt dus dat hij het op school (redelijk) naar zijn zin lijkt te hebben. Maar mss vindt hij het thuis gezelliger, krijgt hij meer individuele aandacht, vindt hij het leuker om bij mama te zijn dan op school. Op school móet hij veel meer dan thuis, er worden eisen aan hem gesteld, hij moet zich aanpassen en aan verwachtingen voldoen. Sommige kinderen hebben daar moeite mee.
Je volgende stukje zette me wel aan het denken:
[..]
Dit kán op manipuleren duiden. Eerst mocht hij wél lekker 's middags thuis blijven, en nu mag dat niet meer. Wellicht probeert je zoon je met 'ziek-zijn' of drammerig gedrag te verleiden hem thuis te houden.
DAT WEET IK WEL ZEKER
Ik heb ze ook wel eens in de klas (groep 3) hoor, kinderen die thuis enorme 'buikpijn' hebben, maar zodra ze in de bouwhoek, de poppenhoek of op het schoolplein spelen, nergens last meer van lijken te hebben. Toch hou ik ze dan wel extra in de gaten, niet ivm die 'gezondheidsklachten', maar omdat het wel een signaal kan zijn dat er iets anders niet zo lekker zit.
Mijn zoon loopt namelijk achter in spraak taalontwikkeling en volgens de juf merken de andere kinderen er niets van, maar het zou goed kunnen dat hij teveel wil wat hij nog niet kan of hoeft. Hij zit namelijk nog in groep 1 en dit is prima, maar hij wil maar werkjes doen van groep 2.
Nee, normaal gesproken niet hoor, maar met de gevraagde berichten ging ik in mijn hoofd aan de slag en het negatieve bericht trapte mij wat op de staart en daar werd ik wat te fel op.Snappie?quote:Op dinsdag 10 januari 2006 20:56 schreef Moonah het volgende:
[..]
Niet zozeer omdat 'het leuker zou zijn', maar het viel me op dat je juist die ene wat kritische reactie eruit pikte. Het zou kunnen dat je dat IRL ook doet, je richten op het negatieve.
Ik ga toch weer voor een gesprek, hopelijk laat ik mij nu niet zo snel overtuigen met het feit dat het wel goed gaat, want zij zien hem thuis niet. Via de huisarts vind ik op het moment niet geen optie, want die gooit meteen weer met de psych. (dat lijkt mij pas wat als wij er echt niet meer uitkomen)als ik er op school niet uitkom bel ik de ggd inderdaad maar eens. Klinkt wat minder zwaar.quote:Op maandag 9 januari 2006 12:10 schreef wendytje het volgende:
Ik ben zelf juf..... Ik zou die signalen graag horen van ouders.
Ga weer een gesprek aan met school. Geef aan dat jij denkt dat de situatie veel ernstiger is dan dat school dat ziet. Vraag anders of de interne begeleider erbij komt zitten. Anders kun je altijd nog naar de GGD stappen met een hulpvraga, of via je huisarts.......
Maar ga door tot je hulp of een oplossing hebt, want het is wel de kindertijd..... die komt nooit meer terug. Als je wil mag je ook wel me me prive even overleggen..... Ik ben zelf kleuterjuf.
Allereerst is het natuurlijk heel goed dat je het manipulatieve gedrag doorziet.
Vaak is het zo dat kinderen in een 'keurslijf' gedwongen worden, immers, ons reguliere onderwijsstelsel zit zo in elkaar. Er is nu eenmaal geen sprake van individueel onderwijs, ook al wordt er tegenwoordig zoveel mogelijk aan de individuele verschillen en behoeften tegemoet gekomen. De meeste kinderen passen zich daar vrij gemakkelijk in aan. Het zou kunnen dat jouw zoon daar meer moeite mee heeft.
En verder, blijf in contact met de leerkracht. Probeer haar en haar mening te vertrouwen. Zij heeft óók het beste met je kind voor (als het goed is). Plus ze heeft veel vergelijkings'materiaal'. Jullie kunnen elkaar aanvullen in het zoeken naar de beste benadering van je zoon.
Tja, ik kan hier geen algemene uitspraak over doen natuurlijk. Maar 'niet naar school willen' kan te maken hebben met overvraagd worden, of juist met te weinig uitdaging krijgen. Als je zoon een taalachterstand heeft kan hem dat zeker belemmeren in het maken van contacten. Bovendien kan het zijn dat hij daardoor opdrachten niet goed begrijpt waardoor hij dingen 'fout' doet, hetgeen weer effect kan hebben op zijn welbevinden. Ik noem maar een zijstraat. Maar zijn juf zegt dat de andere kinderen er niets van merken? Heeft hij hier speciale begeleiding voor? Aan de andere kant lijkt het dat hij de werkjes op zijn eigen niveau niet leuk vindt, en vraagt naar werkjes van groep 2. Heb je het met de juf daarover gehad? Hoe ze daarmee omgaat?quote:Op dinsdag 10 januari 2006 20:57 schreef Sisa het volgende:
heb jij wel eens gemerkt of deze kinderen wel op de goede plek zitten mbt te hoog of laag gegrepen onderwijs?
Mijn zoon loopt namelijk achter in spraak taalontwikkeling en volgens de juf merken de andere kinderen er niets van, maar het zou goed kunnen dat hij teveel wil wat hij nog niet kan of hoeft. Hij zit namelijk nog in groep 1 en dit is prima, maar hij wil maar werkjes doen van groep 2.
Vaak is het zo dat kinderen in een 'keurslijf' gedwongen worden, immers, ons reguliere onderwijsstelsel zit zo in elkaar. Er is nu eenmaal geen sprake van individueel onderwijs, ook al wordt er tegenwoordig zoveel mogelijk aan de individuele verschillen en behoeften tegemoet gekomen. De meeste kinderen passen zich daar vrij gemakkelijk in aan. Het zou kunnen dat jouw zoon daar meer moeite mee heeft.
En verder, blijf in contact met de leerkracht. Probeer haar en haar mening te vertrouwen. Zij heeft óók het beste met je kind voor (als het goed is). Plus ze heeft veel vergelijkings'materiaal'. Jullie kunnen elkaar aanvullen in het zoeken naar de beste benadering van je zoon.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Opvoedwinkel een idee?quote:Op dinsdag 10 januari 2006 21:07 schreef Sisa het volgende:
als ik er op school niet uitkom bel ik de ggd inderdaad maar eens. Klinkt wat minder zwaar.
Die geven vaak ook nuttige adviezen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
GGD heeft ook een opvoedspreekuur..... En is idd een stapje luchtiger dan een psycholoog.
uit een aspergernest
Ik ben anders erg blij dat mijn broer ooit door een "psych" de diagnose PDD-nos heeft gekregen omdat een heleboel dingen toen wel ineens op zijn plaats vielen voor ons en uiteindelijk dus ook voor hem.quote:Op dinsdag 10 januari 2006 17:26 schreef nietzman het volgende:
En stuur het arme murmeltje alsjeblieft niet naar een psych, dan is het voor de rest van zijn leven meteen al verneukt. Voor je het weet zijn alle ADD/ADHD kwaaltjes hem al aangepraat, kan ie meteen aan de ritalin en rond zijn zevende heeft 'ie alle mogelijke pillencocktails al gehad. Kom op, zoals ik het zie is het gewoon een onzeker kindje van vier waarvan de onzekerheid thuis ook nog maar eens lekker word aangemoedigd, omdat ma zelf zo onzeker/onduidelijk als de pest is.
Niet dat ik sta te springen om ieder druk kind als ADHD te bestempelen en voor elke kik bij het RIAGG op de stoep te staan, maar onderzoek als er duidelijk iets mis is kan geen kwaad.
Ik ben blij dat zulke mensen er zijn voor mensen die het nodig hebben. Als er wat is, dan is het fijn te weten wat dat is en of er iets aan te doen is, zoals in jou broers geval.quote:Op woensdag 11 januari 2006 18:33 schreef owlet het volgende:
[..]
Ik ben anders erg blij dat mijn broer ooit door een "psych" de diagnose PDD-nos heeft gekregen omdat een heleboel dingen toen wel ineens op zijn plaats vielen voor ons en uiteindelijk dus ook voor hem.
Niet dat ik sta te springen om ieder druk kind als ADHD te bestempelen en voor elke kik bij het RIAGG op de stoep te staan, maar onderzoek als er duidelijk iets mis is kan geen kwaad.
In het geval van mijn zoontje probeer ik het nu nog wat luchtiger te zoeken, maar houd zulke dingen wel in mijn achterhoofd als wij er echt niet uitkomen.
Dit zijn nou tips, net zoals de opvoedwinkel die ik bedoel, daar kom je als leek niet op en wellicht kunnen ze ons daar helpen als wij er zelf niet uitkomen, bedankt allemaal trouwens.quote:Op woensdag 11 januari 2006 08:46 schreef wendytje het volgende:
GGD heeft ook een opvoedspreekuur..... En is idd een stapje luchtiger dan een psycholoog.
Eindelijk gisteren gesprek gehad, had toch maar even zijn rapport afgewacht!
Alles kwam op het rapport positief naar voren, hij speelt goed samen, werkt geconcentreerd en maakt alles af, luistert redelijk, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Wij vroegen dus ook aan zijn juf of dit hetzelfde jongentje is als onze zoon, want thuis is hij het tegenovergestelde.
We zijn tot de conclusie gekomen dat hij waarschijnlijk zo intensief bezig op school dat hij thuis uitgeput is en daarom niet luistert, moe is, jammert om vanalles tot broekplassens aan toe. Waarschinlijk is hij overdag zo overvoerd dat hij gewoon niets meer wil. Nu we dit weten kunnen we zijn gedrag wat beter plaatsen.
Ook wil hij erg graag werk doen van groep 2(zit in 1) en daar krijgt hij van zijn juf alle ruimte voor, hij mag nu ook op een werklijst, wat hem heel erg blij zal maken, want zoals hij het zelf zegt, dat hoort!
Nu er nog even achter komen waarom hij nog steeds niet wil, maar ik denk toch echt dat dat UITproberen is.
Hopelijk gaat het nu sneller de goede kant op, zeker als hij de uitdaging krijgt die hij wil.
Bedankt voor de tips.
Alles kwam op het rapport positief naar voren, hij speelt goed samen, werkt geconcentreerd en maakt alles af, luistert redelijk, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Wij vroegen dus ook aan zijn juf of dit hetzelfde jongentje is als onze zoon, want thuis is hij het tegenovergestelde.
We zijn tot de conclusie gekomen dat hij waarschijnlijk zo intensief bezig op school dat hij thuis uitgeput is en daarom niet luistert, moe is, jammert om vanalles tot broekplassens aan toe. Waarschinlijk is hij overdag zo overvoerd dat hij gewoon niets meer wil. Nu we dit weten kunnen we zijn gedrag wat beter plaatsen.
Ook wil hij erg graag werk doen van groep 2(zit in 1) en daar krijgt hij van zijn juf alle ruimte voor, hij mag nu ook op een werklijst, wat hem heel erg blij zal maken, want zoals hij het zelf zegt, dat hoort!
Nu er nog even achter komen waarom hij nog steeds niet wil, maar ik denk toch echt dat dat UITproberen is.
Hopelijk gaat het nu sneller de goede kant op, zeker als hij de uitdaging krijgt die hij wil.
Bedankt voor de tips.
Hij kwam vandaag zeer stralend met een zelfgemaakt werklijstje naar buiten. Hij liet trots zien dat hij al 2 werkjes had gedaan. Blijkbaar is hij hier gewoon erg aan toe. Jammer dat we het niet eerder hebben aangekaart, maar vanaf nu hoop ik beter met hem te communiceren over waarom het bijvoorbeeld niet leuk is.
wat een verrassende wending sisa. fijn dat het wat beter te duiden is allemaal en dat hij het op school dus blijkbaar toch best naar z'n zin heeft. hopelijk gaat het thuis nu ook langzamerhand weer wat rustiger.
Fijn te lezen!
En reken er maar op dat in groep 3 er ook best zo'n terugslag kan komen. Want jouw verhaal hoor ik echt heel vaak.
En reken er maar op dat in groep 3 er ook best zo'n terugslag kan komen. Want jouw verhaal hoor ik echt heel vaak.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Thuis nog niet, maar we hebben nu waarschijnlijk een verklaring.
Vanavond zei hij voor het eerst tegen mij; mama ik vind zo leuk op school!!!
Dat is de eerste keer in een vol jaar en ik hoop dat het zo blijft.
En een volgende terugslag; nou dat zien we dan wel weer, groep 3 duurt nog 1,5 jaar en ik weet nu dat ook al kost het tijd hij komt er wel overheen en daarbij; ik verwacht tegen die tijd steeds beter met hem te communiceren.
Vanavond zei hij voor het eerst tegen mij; mama ik vind zo leuk op school!!!
Dat is de eerste keer in een vol jaar en ik hoop dat het zo blijft.
En een volgende terugslag; nou dat zien we dan wel weer, groep 3 duurt nog 1,5 jaar en ik weet nu dat ook al kost het tijd hij komt er wel overheen en daarbij; ik verwacht tegen die tijd steeds beter met hem te communiceren.
Ik wilde je niet 'bang maken' hoor.quote:Op vrijdag 27 januari 2006 20:37 schreef Sisa het volgende:
En een volgende terugslag; nou dat zien we dan wel weer, groep 3 duurt nog 1,5 jaar
Bedoel alleen te zeggen dat het dan ook veel voorkomt, omdat de overgang kleuters-groep 3 ook een grote is. En kennelijk is je zoon gevoelig voor dergelijke dingen. Komt vaker voor dus.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Nee hoor, je maakt mij niet bang, uiteraard zullen er terugvallen komen, maar dat zien we dan wel weer. Ik kan er nu alleen wel rekening mee houden.quote:Op vrijdag 27 januari 2006 20:46 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik wilde je niet 'bang maken' hoor.
Bedoel alleen te zeggen dat het dan ook veel voorkomt, omdat de overgang kleuters-groep 3 ook een grote is. En kennelijk is je zoon gevoelig voor dergelijke dingen. Komt vaker voor dus.
|
|
