R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Waarom voelen mensen zich standaard niet kiplekker?
Je kunt je pas kiplekker voelen als je je ook wel eens klote voelt. Wanneer je je altijd het zelfde voelt kun je geen onderscheid maken tussen kiplekker en klote.
"Cats were put into the world to disprove the dogma that all things were created to serve man."
Nou dat heb ik in eerste instantie ooit eens gelezen en dat was een paar jaar geleden. In die tijd denk je na over wat je gelezen hebt en ik kwam tot de conclusie dat het inderdaad zo moet zijn. Er zijn hele boeken overgeschreven en ik kan je hier zo niet 123 alles uitleggen wat in die boeken staat. Vooral boeken over Zen-boeddhisme vertelllen het verhaal goed!quote:Op zondag 8 januari 2006 18:57 schreef in-limboy het volgende:
Ik ben vooral benieuwd waaruit je concludeert dat geluk de grondtoestand van ons bestaan is. Kan ik best mee leven, maar dan wil ik graag weten hoe je tot die conclusie bent gekomen
Verder denk ik wel dat (meer ontwikkelde?) dieren geluk kennen. Denk inderdaad aan huisdieren die niet mee hoeven te doen aan survival of the fittest en in al hun primaire levensbehoeften worden voorzien. Onze honden en katten kwamen namelijjk altijd erg gelukkig op mij over! Ik heb ze in ieder geval nog nooit depressief gezien!
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik vindt je verhaal niet echt duidelijk... Hoe weet je nu dat iets 'een gevoel van geluk' is als je nog nooit iets rottigs hebt mee gemaakt
"Cats were put into the world to disprove the dogma that all things were created to serve man."
Het 'vermenselijken' van dieren zorg voor het 'herkennen' van geluk in het gedrag van ze. Waar was je nou, niet leuk? Blij? Hoe weet jij dit?quote:Op zondag 8 januari 2006 19:03 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Mijn kat ligt anders spinnend van geluk in haar hangmatje tegen de warme kachel aan.
En als ik een tijdje en/of paar uurtjes weg ben weg geweest, miauwt ze bijna van 'waar was je nou * miauw miauw, niet leuk'. Om vervolgens helemaal blij mij als een hondje (is een kat dus) een uur lang mij te achtervolgen en bij mij te blijven hangen.
Dus tja
Volgens mij is het wel aangetoond dat dieren (op enkele diersoorten als dolfijnen?) na geen bewustzijn hebben. Bepaalde dieren voelen zelfs geen pijn. Hoe kleiner het dier, hoe moeilijker ik het vind een voorstelling te maken van dat dat dier gelukkig zou zijn. Een mier?
En ik kan natuurlijk ook tegenvoorbeelden gaan geven van katten die voor hun leven vechten of op vogeltjes jagen. Instinctief gedrag dat ik niet onder geluk zou willen scharen.
You're living in a fantasy... world...
Volgens mij definieren we te breed.
Wat is geluk?
Is het gevoel dat je krijgt na het bevredigen van behoeftes geluk? Of is het een puurder gevoel dat niet onderhevig is aan basale behoeften?? Tevredenheid met wie je bent en hebt wellicht? Dat gevoel dat je niets meer nodig hebt dan dat wat je hebt... (als dit bestaat?)
Lastige materie...
Wat is geluk?
Is het gevoel dat je krijgt na het bevredigen van behoeftes geluk? Of is het een puurder gevoel dat niet onderhevig is aan basale behoeften?? Tevredenheid met wie je bent en hebt wellicht? Dat gevoel dat je niets meer nodig hebt dan dat wat je hebt... (als dit bestaat?)
Lastige materie...
Uitgelaten geeft het publiek een staande ovulatie.
Stel dat je je altijd kiplekker zou voelen, in ieder geval het gros van de tijd.
Dan was er dus geen verbetering van dat niveau meer mogelijk.
Je kon je nooit eens extra goed voelen. Je zit altijd al op het maximum!
Nu voel je je gemiddeld "best wel goed". Soms piek je erboven, soms daal je eronder.
Dan was er dus geen verbetering van dat niveau meer mogelijk.
Je kon je nooit eens extra goed voelen. Je zit altijd al op het maximum!
Nu voel je je gemiddeld "best wel goed". Soms piek je erboven, soms daal je eronder.
The End Times are wild
Als je je bewust wordt van dat je je goed voelt, in plaats van altijd maar te zoeken naar meer / beter, kan je je ontspannen met de weet dat je je super voelt. En dat is geen optimisme als je op rationeel niveau tot die conclusie kan komen. Je moet afstappen van de standaard-manier van 'zoeken' naar meer geluk, en je beseffen dat je dat geluk misschien al hebt.quote:Op zondag 8 januari 2006 19:40 schreef LXIV het volgende:
Stel dat je je altijd kiplekker zou voelen, in ieder geval het gros van de tijd.
Dan was er dus geen verbetering van dat niveau meer mogelijk.
Je kon je nooit eens extra goed voelen. Je zit altijd al op het maximum!
Nu voel je je gemiddeld "best wel goed". Soms piek je erboven, soms daal je eronder.
Ik wel in ieder geval... Ik leef, geniet, en maak er het beste van
You're living in a fantasy... world...
In het boek over Flow staat dat je een goede uitdaging nodig hebt. Deze moet je kunnen volbrengen met voldoende moeite. Als je deze uitdagingen vast weet te houden dan zou je jezelf altijd kiplekker moeten voelen. Het hangt er natuurlijk van af wat voor uitdaging het is en of je er in je leven ook mee verder komt.quote:Op zondag 8 januari 2006 19:40 schreef LXIV het volgende:
Stel dat je je altijd kiplekker zou voelen, in ieder geval het gros van de tijd.
Dan was er dus geen verbetering van dat niveau meer mogelijk.
Je kon je nooit eens extra goed voelen. Je zit altijd al op het maximum!
Nu voel je je gemiddeld "best wel goed". Soms piek je erboven, soms daal je eronder.
"I’ll renounce cynicism when it ceases having predictive powers" -- @devbisme
Misschien heb je het inderdaad wel nodig om te weten, maar daar hoef je dan denk ik niet constant aan herinnerd te worden. Als je als kind geluk en verdriet hebt meegemaakt, ken je de twee tegenpolen en kun je betekenis toekennen aan beide gevoelens. Ik denk niet dat je je om de zoveel tijd perse kut moet voelen om je weer eens lekker te kunnen voelen.quote:Op zondag 8 januari 2006 19:31 schreef Frezer het volgende:
Ik vindt je verhaal niet echt duidelijk... Hoe weet je nu dat iets 'een gevoel van geluk' is als je nog nooit iets rottigs hebt mee gemaakt
En zoals ik al eerder zei: Als je een man bent, weet je dat, voel je dat. Daarvoor hoef je niet te weten hoe het voelt om een vrouw te zijn. Ik denk dus dat het ook zeker mogelijk is om te weten wat geluk is zonder dat je zelf verdriet hebt ervaren. Je kunt verdriet misschien herkennen bij andere mensen, maar je hoeft het niet zelf te ervaren om geluk te herkennen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Hm.quote:Op zondag 8 januari 2006 19:32 schreef in-limboy het volgende:
Het 'vermenselijken' van dieren zorg voor het 'herkennen' van geluk in het gedrag van ze. Waar was je nou, niet leuk? Blij? Hoe weet jij dit?
Volgens mij is het wel aangetoond dat dieren (op enkele diersoorten als dolfijnen?) na geen bewustzijn hebben. Bepaalde dieren voelen zelfs geen pijn. Hoe kleiner het dier, hoe moeilijker ik het vind een voorstelling te maken van dat dat dier gelukkig zou zijn. Een mier?
En ik kan natuurlijk ook tegenvoorbeelden gaan geven van katten die voor hun leven vechten of op vogeltjes jagen. Instinctief gedrag dat ik niet onder geluk zou willen scharen.
Eerste gedeelte. Aan een kat/hond whatever kun je, denk, wel degelijk zien of ze knorrig of happy zijn. Of dit te maken heeft met het 'vermenselijken', laat ik in het midden. Is het vermenselijken dan een garantie voor geluk(kig zijn), zou ik dan vragen? En kan je juist aan het denken zetten.
Laatste gedeelte. Weer een beetje de vraag, dus instinctief gedrag valt niet onder geluk, want het valt niet onder 'menselijkheid'. Wie zegt (mij ) dat een kat die op een vogeltje jaagt, een muis achterna rent, you name it, niet gelukkig is? Wie weet gelukzaligheid ten top wel. Je weet het niet..
) dat een kat die op een vogeltje jaagt, een muis achterna rent, you name it, niet gelukkig is? Wie weet gelukzaligheid ten top wel. Je weet het niet..Iig, denk ik of denk ik meer, middengedeeltje wat betreft bewustzijn bij dieren, dat dieren dus wel een bewustzijn hebben of iig soms een stuk meer dan de mens. En ja, zelfs een mier.
maar dat denk ik, en ik spoor al niet helemaal dus
Het is zeker lastige materie maar ik denk dat het de belangrijkste vraag is die een mens zichzelf kan en moet stellen. Toen ik voor mezelf na veel zoeken het antwoord vond, is mn leven met grote sprongen vooruit gegaan!quote:Op zondag 8 januari 2006 19:38 schreef VaLkyRie het volgende:
Volgens mij definieren we te breed.
Wat is geluk?
Is het gevoel dat je krijgt na het bevredigen van behoeftes geluk? Of is het een puurder gevoel dat niet onderhevig is aan basale behoeften?? Tevredenheid met wie je bent en hebt wellicht? Dat gevoel dat je niets meer nodig hebt dan dat wat je hebt... (als dit bestaat?)
Lastige materie...
Geluk is ook het loslaten van verlangens. Dit is in het begin erg moeilijk, vooral omdat je jarenlang automatisch aannam dat het vervullen van je verlangens je gelukkig maakte. Het is dus erg moeilijk om je verlangens los te laten. Maar krijg je dit voor ellkaar dan wordt het leven ineens een stuk lichter en makkelijker en lijken die dingen waar je eerder zoveel moeite voor deed, zomaar in je leven terecht te komen.
Het is net zo met de liefde. Wanneer je gaat zoeken uit een verlangen naar liefde, vind je het niet. En wanneer je de zoektocht opgeeft, komt datgene wat je altijd wilde ineens op je pad!
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Correctie: bij een mier zou ik trouwens spreken van een (soort van) groepsbewustzijn. Dus dé mieren ipv een mier.
nu hou ik op
nu hou ik op
Bij mij is het niet zozeer een ommegang geweest... Ik heb nooit vastgehouden aan de aanname dat verlangens vervullen gelukkig zou maken. Misschien om wat ik ben, heb ik aan vele 'aannames' niets gehad, en heb mijn eigen moeten 'beredeneren'. En ik kan niet zeggen dat ik daar ongelukkig over benquote:Op zondag 8 januari 2006 20:11 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Het is zeker lastige materie maar ik denk dat het de belangrijkste vraag is die een mens zichzelf kan en moet stellen. Toen ik voor mezelf na veel zoeken het antwoord vond, is mn leven met grote sprongen vooruit gegaan!
Geluk is ook het loslaten van verlangens. Dit is in het begin erg moeilijk, vooral omdat je jarenlang automatisch aannam dat het vervullen van je verlangens je gelukkig maakte. Het is dus erg moeilijk om je verlangens los te laten. Maar krijg je dit voor ellkaar dan wordt het leven ineens een stuk lichter en makkelijker en lijken die dingen waar je eerder zoveel moeite voor deed, zomaar in je leven terecht te komen.
Het is net zo met de liefde. Wanneer je gaat zoeken uit een verlangen naar liefde, vind je het niet. En wanneer je de zoektocht opgeeft, komt datgene wat je altijd wilde ineens op je pad!
edit:
In het verlengde van dit bericht en om ontopic te blijven: een heel waarschijnlijk antwoord op de vraag "waarom voelen mensen zich standaard niet kiplekker?" is dat ze aangeleerd wordt meer te willen om gelukkig te worden, waar dit niet altijd het meest effectief zal zijn.
Maar pcp, wat je hier vergeet is dat jouw ideale denkwijze niet opgaat voor mensen met daadwerkelijke psychologische problemen. Misbruik in jeugd of iets dergelijks. Die mensen zullen wel degelijk iets moeten doen en actie moeten ondernemen om iets dat 'slecht' is in hun leven 'beter' te maken.
[ Bericht 8% gewijzigd door in-limboy op 08-01-2006 21:20:13 ]
You're living in a fantasy... world...
Ik denk dat mn denkwijze nog steeds opgaat voor die mensen, alleen zullen die er veel meer moeite mee hebben om het toe te passen. Het misbruik wordt meegedragen als een enorme psychologische last. Maar het is niet meer dan dat: een psychologische last. Het is niets tastbaars, het is niet echt. Het was echt op het moment dat het gebeurde, maar jaren later bestaat het misbruik alleen nog maar als een herinnering in je hoofd. Het is je verstand dat de herinnering vasthoudt en je ego dat er een identiteit aan ontleent. Door in te zien dat je niet je verstand en je ego bent, dat je niet je herinneringen bent en dat je alleen NU bestaat, kun je grote en kleine problemen loslaten.quote:Op zondag 8 januari 2006 21:10 schreef in-limboy het volgende:
Maar pcp, wat je hier vergeet is dat jouw ideale denkwijze niet opgaat voor mensen met daadwerkelijke psychologische problemen. Misbruik in jeugd of iets dergelijks. Die mensen zullen wel degelijk iets moeten doen en actie moeten ondernemen om iets dat 'slecht' is in hun leven 'beter' te maken.[/i]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Kiplekker kan je je pas voelen als je je ook wel eens minder voelt (wat al eerder is genoemd)quote:Op vrijdag 6 januari 2006 15:26 schreef pberends het volgende:
Waarom voelen mensen zich standaard eigenlijk niet gewoon kiplekker? Zelfs als mensen gezond zijn en een redelijk normaal leven hebben dan voelen ze zich vaak nog niet kiplekker. Waarom is dat zo? Waarom moeten we massaal aan de alcohol en soms drugs gaan om ons eindelijk eens goed te voelen? Of voel jij je wel meestal kiplekker?
Een dag in de huid van iemand anders kan je je in verhouding kiplekker laten voelen.
Maar goed dat je het zegt ik moet nodig weer een pijnstiller nemen om de eerste paar uur door te komen. Btw, je hebt teveel alcohol nodig om pijn te stillen. En de dag erna voel je je dan ook niet meer kiplekker. Denk dat dan de kater de kippen wegjaagt
Psychologische problemen kunnen zo diep geworteld zijn dat je er niet zomaar vanaf te komen door je even iets te 'beseffen'. Er zijn genoeg mensen met die problemen die donders goed weten dat het nergens op slaat, maar toch hebben ze het. Als dat (het beseffen) voldoende zou zijn om van die problemen af te komen, dan zou de wereld een stuk makkelijker worden. Maar zo zit het helaas niet in elkaar.quote:Op maandag 9 januari 2006 06:23 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ik denk dat mn denkwijze nog steeds opgaat voor die mensen, alleen zullen die er veel meer moeite mee hebben om het toe te passen. Het misbruik wordt meegedragen als een enorme psychologische last. Maar het is niet meer dan dat: een psychologische last. Het is niets tastbaars, het is niet echt. Het was echt op het moment dat het gebeurde, maar jaren later bestaat het misbruik alleen nog maar als een herinnering in je hoofd. Het is je verstand dat de herinnering vasthoudt en je ego dat er een identiteit aan ontleent. Door in te zien dat je niet je verstand en je ego bent, dat je niet je herinneringen bent en dat je alleen NU bestaat, kun je grote en kleine problemen loslaten.
You're living in a fantasy... world...
Met "het beseffen" bedoel ik beseffen dat je je verstand niet bent en dit ook daadwerkelijk toepassen. Die ik die je denkt te zijn, dat is niet meer dan een mentaal bouwsel waar wij onze identiteit aan ontlenen. Die identiteit hoort alleen niet in je verstand te liggen en dat is iets wat weinig mensen weten.quote:Op maandag 9 januari 2006 13:40 schreef in-limboy het volgende:
[..]
Psychologische problemen kunnen zo diep geworteld zijn dat je er niet zomaar vanaf te komen door je even iets te 'beseffen'. Er zijn genoeg mensen met die problemen die donders goed weten dat het nergens op slaat, maar toch hebben ze het. Als dat (het beseffen) voldoende zou zijn om van die problemen af te komen, dan zou de wereld een stuk makkelijker worden. Maar zo zit het helaas niet in elkaar.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Maar vaak zijn het toch die psychologische stoornissen die dit "beseffen" moeilijker maken. In theorie klopt het denk ik allemaal wel wat je zegt, alleen is dit in de praktijk moeilijk te realiseren, vooral bij mensen met psychologische problemen. Die problemen hebben een soort 'muur' opgebouwd die eerst afgebroken moet worden alvorens ze vrij genoeg kunnen denken om te beseffen dat het verstand helemaal niet alles is. Dat is een flinke omweg, maar voor die mensen waarschijnlijk wel de enige weg...quote:Op maandag 9 januari 2006 14:47 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Met "het beseffen" bedoel ik beseffen dat je je verstand niet bent en dit ook daadwerkelijk toepassen. Die ik die je denkt te zijn, dat is niet meer dan een mentaal bouwsel waar wij onze identiteit aan ontlenen. Die identiteit hoort alleen niet in je verstand te liggen en dat is iets wat weinig mensen weten.
You're living in a fantasy... world...
Wat is geluk?quote:Op zondag 8 januari 2006 18:57 schreef in-limboy het volgende:
[..]
Allereerst moet ik even zeggen dat je een mooi stukje hebt opgeschreven. Ik herken mezelf er niet in omdat ik dit zogenaamd allemaal al weet enzovoort blabla, ik voel me prima en weet donders goed dat we niets zijn
Maar om toch even op dit stukje in te gaan.
Als wat je hier zegt klopt, dan zouden alle dieren (die geen verstand hebben) dus altijd gelukkig moeten zijn. Dat zie ik niet terug in de struggle of survival, de voedselketen, wat dan ook. Ik zie geen vrolijke of blije dieren. Ik zie dieren die vechten om te overleven - maar dan niet het overleven van het ego, maar het overleven op voedsel etc. Ik denk niet dat dieren geluk kennen, ze hebben immers geen bewustzijn.
Ik ben vooral benieuwd waaruit je concludeert dat geluk de grondtoestand van ons bestaan is. Kan ik best mee leven, maar dan wil ik graag weten hoe je tot die conclusie bent gekomen
Ik ben van mezelf vrij gelukkig maar in periodes van stress en veel denken/malen etc echt niet. Dan kan ik echt down worden en dat zuigt de energie uit je
Als je geen stress en kopzorgen hebt ben ik over het algemeen heel gelukkig. Dus het inperken van de behoeften van je ego in plaats van het constant proberen van het gelukkig houden van het ego is op zich een stressloze, simpelere en haalbare strategie
niets is perfect...we zijn geneigd om te kijken wat er allemaal slecht gaat..minder gaat. We waarderen niet altijd wat we hebben. We kunnen niet meer genieten van de kleine dingen. Iedereen is gehaast..tijd is geld. Er zijn teveel verplichtingen en verwachtingen. We kunnen moeilijk prioriteiten stellen. Mensen zijn egoistisch geworden.
dat was het
dat was het
"Amo, ergo sum. I love, therefore I am"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
Het leven is niet zo gemaakt om je altijd kiplekker te voelen is mijn mening.
Het leven heeft negatieve kanten dus vanzelf voel je je wel eens slecht. Maar dan gaan velen al na 10 dagen na de docter en krijgen ze middelen tegen het slechte gevoel terwijl het slechte gevoel mens eigen is.
Het leven is geen krentenbol dus. Hoewel vele mensen verwachten dat het altijd rozengeur en manenschijn is. Niet kunnen accepteren dat het ook wel eens klote is dus.
Slecht gevoel en slechte tijden hoort erbij, zouden mensen dat sneller kunnen accepteren dan zouden vele problemen niet aanwezig zijn en zou klaagbaak hier minder berichten bevatten.
Volgens mij verwachten vele mensen een perfect leven zonder ellende, maar vanzelf zeg ik dat het nooit de intentie is geweest van het bestaan. Het leven is gemaakt om mooie en slechte tijden te kennen dus. Hoewel velen verwachten dat het allemaal koek en ei gaat zijn.
Het leven heeft negatieve kanten dus vanzelf voel je je wel eens slecht. Maar dan gaan velen al na 10 dagen na de docter en krijgen ze middelen tegen het slechte gevoel terwijl het slechte gevoel mens eigen is.
Het leven is geen krentenbol dus. Hoewel vele mensen verwachten dat het altijd rozengeur en manenschijn is. Niet kunnen accepteren dat het ook wel eens klote is dus.
Slecht gevoel en slechte tijden hoort erbij, zouden mensen dat sneller kunnen accepteren dan zouden vele problemen niet aanwezig zijn en zou klaagbaak hier minder berichten bevatten.
Volgens mij verwachten vele mensen een perfect leven zonder ellende, maar vanzelf zeg ik dat het nooit de intentie is geweest van het bestaan. Het leven is gemaakt om mooie en slechte tijden te kennen dus. Hoewel velen verwachten dat het allemaal koek en ei gaat zijn.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Ik voel me kiplekker, sorrie. Bij mij persoonlijk is de oplossing geweest om gewoon vertrouwen in mezelf te hebben en als mensen het anders zien is het hun goed recht. Zie ondertitel . Je hebt alleen maar jezelf nodig en iedereen die komt buurten is welkom.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
|
|
Waarom voelen mensen zich standaard niet kiplekker?
