quote:
bram vermeulen - een doodgewone jongen
daar loopt een doodgewone jongen
doodgewoon op weg naar huis
niemand ziet het, niemand weet het, maar
overal loert gevaar
je moet honderd meter, adem in,
niet op de stoepnaden staan
zingen langs de blinde muur,
anders komen ze d'eraan
je moet ogen dicht langs het portiek
je moet nooit omkijken op straat
elke lantaarn raak je aan
anders is het te laat
je moet voor je kijken,
je moet niets laten merken
je moet net zo doen
alsof je 't gewoon doet
en het hart pompt hijgend, en het hart pompt hijgend
en het hart pompt hijgend hard.
en het hart pompt hijgend, en het hart pompt hijgend
en het hart pompt hijgend hard.
je moet oversteken op het zebrapad,
alleen op de witte banen staan
je moet stappen tellen tot de hoek
anders gaan we eraan
je moet met drie treden de trap op
op een been blijven staan
niet bewegen tot de deur opengaat
anders is het te laat
je moet nergens aan denken
je moet doodgewoon wachten
je moet nooit laten merken dat je bang bent
dat weten ze, dat ruiken ze, dat zien ze aan je rug.
mama,
doe open, mama
mama,
mama, ze komen, mama
mama, ik ben het, ik ben het, ik ben het
naar aanleiding van dit nummer dat ik aan het luisteren was én een gesprek op msn over dit soort dingen, vroeg ik me af wat andere fok!kers vroeger als klein kind deden. en dan heb ik het over het soort dingen dat bram vermeulen in het bovenstaande lied bezingt.
![]()
ik deed geen 'gekke' dingen buitenshuis. dus niet op de witte vlakken van het zebrapad lopen, of alle lantaarnpalen aanraken.
![]()
maar thuis had ik wel een bepaald ritueel bij de trap. de trap van beneden naar boven heeft 13 treden, dus begon ik met mijn rechtervoet de trap op te lopen, zodat ik als eerste met mijn linkervoet (ik ben links) de overloop bereik. en de andere trap, naar zolder, telt 12 treden, dus daar begin ik gewoon met mijn linkervoet.
en nu doe ik het nog steeds, onbewust.
![]()
en jullie?