Welke angsten/zorgen heb jij of heb je gehad bij zo'n zwangerschap?
Ik kom met dit topic, omdat mij gezegd is dat je tijdens je zwangerschap niet veel risico loopt maar bij de bevalling wel. Maar als ik heel eerlijk ben; je voelt regelmatig je baarmoeder groeien en dat merk ik ook aan mijn litteken. Die geeft af en toe een wat 'blauw'gevoel. Het gevoel wat je korter na de operatie ook had. En dan vraag je je toch af of het inderdaad tijdens de zwangerschap geen probleem vormt. Laat staan al die horrorverhalen die je ter ore komen.
Niet dat ik me ernstig zorgen maak, maar ik neem toch aan dat ik niet de enige ben die met dit soort twijfels zit.
ik ga nu eerst alles gereed maken voor O&N, maar ik lees jullie reacties graag morgen
Maar heb nooit geweten dat het problemen kon geven tijdens een zwangerschap. Hier dus ook helemaal geen angst voor gehad. Nou was die operatie ook wel zo'n 7 jaar voor ik zwanger werd, dus was allang genezen enzow
Ik denk dat je er verstandig aan doet om eens met je/een gyn te overleggen of het normaal is dat je dit voelt.
quote:Hoe meer je er over na denkt hoe enger het wordOp zaterdag 31 december 2005 17:11 schreef dutchie het volgende:
Zal ik ook zeker wel doen, maar wat Xanthe al zei: het is een beetje 'engig'.
Al is dat waarschijnlijk makkelijker gezegd dan gedaan... Dan is het wel eens fijn om je zorgen gewoon hier uit te spreken, zonder dat je gelijk de gyn moet bellen ofzo.
Zelf heb ik een darmoperatie gehad. Vooraf heb ik met de internist besproken of ik zwanger zou kunnen / mogen worden (ook ivm mijn chronische ziekte), dat was allemaal geen probleem. Nu ik zwanger ben, ben ik ook een beetje "bangig". Ik heb het er met mijn gyn over gehad, volgens haar hoeft het allemaal geen probleem te zijn (als ze mijn baarmoeder niet geraakt hebben, zei ze er nog achteraan, en dat weet ik dus niet...), alleen heb ik een kans dat mijn litteken (15 cm, horizontaal, vlak onder mijn navel) mee gaat groeien en heel breed wordt. Ik smeer nu enthousiast met cremes die ervoor zorgen dat het litteken beter wordt doorbloed en hopelijk niet gaat rekken of scheuren.
Tot zover alles prima, maar de afgelopen 2 weken merk ik dat ik, als ik gesport heb of veel gelopen heb, pijn krijg in mijn buikspieren (die ook zijn doorgesneden) onder het litteken en mijn litteken af en toe pijn doet. En dan vraag ik me wel af wat het is en of het erg is. Waarschijnlijk niet, maar toch. Ik ga het toch nog maar eens navragen.
Ik heb geen litteken op mijn baarmoeder, ik kan me voorstellen dat je je daar nog drukker over maakt.
Ik heb dus helaas geen oplossing voor jou, maar wel medeleven.
Zo vond ik het laatste heerlijk om met iemand te babbelen over het gevoel in je buik na de keizersnede. Bleek dat wat ik voelde bij aanraken en hoe ik het ervaarde precies hetzelfde was zoals zij het ervaarde
Het zou fijn zijn om van iemand te horen hoe het voelt en dat het allemaal goed is gegaan 
erg hetijdens zwangerschap absoluut niet bang dat er iets gebeurt met litteken, ik voel trouwens ook niks daar aan het litteken
en gevoel in de huid op het litteken is wel ietsie beter als 1 jaar terug, maar helemaal terug is het nog niet. Het zijn gewoon dingen die in je hoofd spelen. Net als dat iedere zwangere zich wel zorgen maakt, maar bij 'ons' is het wat specifieker.Moet zeggen dat ik wel een beetje gevoel heb rond het litteken, maar helemaal hetzelfde is het niet geworden. Zit ik ook niet mee hoor. Maar idd bij inspanning voel je af en toe (zoals gister dus) een 'blauwe plekken'gevoel.
O ja, gelukkig nieuwjaar allemaal!
Helaas voor je heb ik geen ervaring met een keizerssnee, maar Léon is anderhalf nu, dus dan zit je al wel over de tijd heen die een maag/darmoperatie heeft zeg maar.
Misschien zit het verschil qua operaties er misschien wel in dat je bij een ks, op 1 plek het mes zet. En bij jouw darmoperatie wellicht op meerdere plekken.
quote:NeeOp maandag 2 januari 2006 12:53 schreef dutchie het volgende:
Spuuglokje, ook niets gemerkt aan je litteken tijdens de zwangerschappen?
De incisie wordt ook vrij laag gemaakt, dus als je daarna zwanger wordt, komt op het litteken weinig extra spanning. Wel is het zo dat je het eerste half jaar na een keizersnede niet zwanger mag worden (in verband met heling van de wond, maar ook om het lichaam eerst weer in de oude conditie te brengen).Maar een baarmoeder wordt bij een keizersnede in uitgerekte toestand weer gehecht, zou daarom het risico op een 'te klein litteken' niet minimaal moeten zijn?
Hier (noord brabant) adviseren ze trouwens ook minstens een jaar te wachten met een volgende zwangerschap na een keizersnede.
quote:Echt waar joh?Op maandag 2 januari 2006 14:19 schreef Xanthe het volgende:
Hier raden ze aan om minimaal 1 jaar te wachten alvorens weer zwanger te worden. Maar als de wens erg groot is maken ze geen probleem errvan als er maar een half jaar tussen zit , maar bij minder krijg je geen behandelingen in dit ziekenhuis.
En wat nou als je 'per ongeluk' is? quote:Dan willen ze je in de gaten blijven houden en mag je niet eens naar een verloskundige toe.Op dinsdag 3 januari 2006 08:59 schreef dutchie het volgende:
[..]
Echt waar joh?
Wat dus inhoud om de 3 a 4 weken een echo. Maar dat krijg ik nu ook wel.
Zoals Martineke zegt dater tegenwoordig betere hecht technieken zijn.... Misschien is dat niet in elk ziekenhuis zo?
Ze zeiden hier in elk geval wel dat als wij perse 2 kindjes heel vlot op elkaar zou willen hebben ze je niet tegen kunnen houden (behalve als je van hun afhankelijk bent zoals wij
)Dat bedoelde ik dus met behandeling , wij zijn afhankelijk van IUI.
Ik vond het al zo raar quote:Ik druk me vaak ongelukkig uitOp dinsdag 3 januari 2006 10:36 schreef LadyS het volgende:
Ik dacht dat je bedoelde dat je daar niet voor de zwangerschapscontrole hoefde te komen
Geen enkel probleem.
De eerste huisarts (in deze omgeving zijn geen verloskundigen) deed wel moeilijk en stuurde me naar gynacoloog maar die zag geen enkel probleem. Dat was er dus ook niet.
Kinderen zijn gezond, buik is normaal.
en of ze niet overal dezelfde hechtingstechnieken gebruiken heb ik werkelijk geen flauw idee van.
Het zal maar weer fout gaan tijdens de bevalling en dan nog met spoed naar het ziekenhuis , ben ik wel minimaal 20 minuten onderweg eer we er gearriveerd zijn.
Overigens zou het me nou niet meer lukken, de huisarts die er nu zit wil zelfs liever geen standaard bevallingen thuis hebben (ze heeft 10 jaar in Engeland gewerkt). Zodra de bevalling begint stuurt ze je alsnog naar het ziekenhuis.
Maar al die jaren ertussen in heeft vast wel geholpen.
Volgens de gyn "kan het zijn dat een litteken trekt". Meer zei hij er niet over.
Ik zit ook nog te twijfelen of ik op een nader onderzoek zal gaan staan.ik voel trouwens niks aan mijn J snee
Het zal wel weer een gevalletje zijn van wel de klok horen luiden enzo...
Als je dan juist bij buikspieroefeningen iets voelt, lijkt me dat dat misschien wel met littekenvorming op je buikspieren te maken kan hebben.
nou ben ik een absolute leek wat ks betreft, maar dit zou voor mij een logische verklaring zijn
Tex, ik dacht ook altijd dat je beter geen buikspieroefeningen kon doen als je zwanger bent
De operatie zelf
Bijna altijd maakt de gynaecoloog een ‘bikinisnede’, een horizontale (dwarse) snede van 10-15 cm vlak boven het schaambeen, ongeveer rond de haargrens. Bij uitzondering wordt soms een snede van de navel naar beneden gemaakt. Na de snede in de huid worden het vet onder de huid en een laag verstevigend bindweefsel boven de buikspieren doorgesneden. De lange buikspieren die van de ribbenboog naar beneden lopen worden opzij geschoven, en vervolgens opent de gynaecoloog de buikholte. De blaas, die voor een deel over de baarmoeder heen ligt, wordt losgemaakt van de baarmoeder en naar beneden geschoven. Daarna haalt de gynaecoloog meestal via een dwarse snede in de baarmoeder uw kind naar buiten.
zou je er toch uit op maken dat het wel degelijk horizontale strepen zijn ipv verticaal in de baarmoeder.
bron http://europe.obgyn.net/n(...)rlichting/sectio.htm
Kort na de keizersnede hebt u pijn aan de wond en soms pijnlijke naweeën. Hiervoor krijgt u pijnstillers. De buikwand is vaak pijnlijk, niet alleen ter hoogte van het litteken maar ook hoger, tot aan de navel. Dit komt omdat onder de huid de snede in de buikwand verticaal loopt, van de navel tot het schaambeen.
Ik wilde alleen maar zeggen dat ik denk dat ik me die pijntjes een beetje inbeeld misschien.
En ik was ook best bezorgd af en toe, maar mijn gyneacoloog uit het VU (toch niet de eerste de beste) vertelde dat het litteken van een keizersnede al na 6 weken sterk genoeg geheeld is om alweer een kindje te kunnen dragen.
Dat een litteken lang gevoelig blijft is logisch, dat verdoofde gevoel heb ik ook nog een paar jaar gehad, maar misschien ook omdat je baarmoeder maar heel langzaam groeit met zo'n baby in je buik, past de boel zich prima aan, hoor.
nu snap ik er helemaal geen hol meer van
ik ga het toch nog eens navragen de 17e maar dan nog zou t niet verklaren waarom ze bij mij een J snee hebben gemaakt, die ze ook hebben getekend als een horizontaal streepje. de gyn legde het ff uit aan de hand van een tekening
ik heb in mijn huid/buikwand toch echt geen J staan. ik vraag t wel.en het gaat mij ook niet om het gelijk hebben, maar wel om het weten, t gebeurt toch ff in je eigen lijf
Wat die buikspieroefeningen betreft (ja, je werkt bij een sportschool of niet
); de eerste 3 maanden kan het geen kwaad om je buikspieroefeningen te trainen. Maar bij alles geldt; luister naar je lichaam. Een beetje pijn is niet erg, maar zo gauw je voelt dat het erger wordt dan stop je met hetgene waar je mee bezig was.Ik ben zo'n type die dan tóch even doorgaat en mijn oefening afmaakt, maar daar heb je alleen jezelf mee. Meestal kun je ook beter advies geven, dan het advies zelf opvolgen.
Maar de eerste 3 maanden is het dus geen probleem. Daarna kun je de schuine buikspieroefeningen blijven trainen zolang je je daar nog goed bij voelt
Ik heb soms na de training ook wel wat last van mijn litteken (alsof een stiekje op knappen staat op dat moment). Maar ik ben dan ook gestopt met actief buikspieroefeningen te doen. Ik train ze nog wel secundair. Da's ook niet erg. Maar 500 sit-ups is absoluut af te raden na de eerste periode.
Wel was het zo dat toen Job overdwars bleek te liggen, ze geen poging tot keren meer hebben gedaan. Dit was in verband met het litteken in mijn baarmoeder. Dat zou onder het keergeweld te veel onder druk kunnen komen te staan.
En dan nog een nieuwsgierig vraagje; jeukt jullie litteken ook zo vreselijk? Ik heb van die dagen dat ik blijf krabben.
En verder nog een interessant weetje. Bij je tweede keizersnede wordt er een nieuwe snede gemaakt boven of onder de oude snede. Ik was er altijd vanuit gegaan dat ze gewoon de oude snee weer open zouden maken, maar dat doen ze dus niet.
'Vroeger' werd een verticale snede gemaakt, in baarmoeder en huid, dat is het makkelijkst. Gewoon de kortste weg. Voor het mooie wordt tegenwoordig in de huid een horizontale snede gemaakt, zodat je geen litteken ziet. In de baarmoeder wordt vertikaal gesneden. Dat heeft ermee te maken dat dan in de richting van de spieren wordt gesneden (baarmoeder =spier) in plaats van dwars op de structuur van de spier. Daardoor heelt alles beter en is een volgende bevalling geen probleem.
Als (in het verleden ook toegepast) snede in de baarmoeder ook horizontaal werd gedaan, was er een hoger risico bij een 'normale' bevalling, dat het litteken de kracht niet aan zou kunnen. Bij de uitdrijving komt er meer kracht op een horizontaal litteken dan op een vertikaal litteken van de baarmoederwand. Vrouwen die deze vorm van een keizersnede achter de rug hebben, krijgen daarom de volgende keer weer een keizersnede.
Of en waarom bij een volgende keizersnee een andere plek wordt uitgekozen weet ik niet, misschien is dat omdat littekenweefsel minder soepel kan zijn dan normaal weefsel.
[ Bericht 2% gewijzigd door loveli op 08-01-2006 10:34:21 ]
. Ik heb een heel dun streepje (nu na bijna een jaar denk ik dat ik het een beetje kan beoordelen ).Ik heb het toendertijd nagevraagd, de snede in je baarmoeder is verticaal, vandaar de napijn.
En even voor de goede orde, scheuring van het litteken is heel zeldzaam. Ik heb het toevallig wel gehad, maar nooit last van het litteken gehad in de zwangerschap.
thanks ik weet natuurlijk niet hoe dat in andere ziekenhuizen zit, zal ik er ff bij zeggen.
,maar volgens mijn gyn maakte ze vroeger een verticale snee in de baarmoeder. tegenwoordig maken ze horizontale.
was ik toch niet zo gek als ik dacht
en bij mij word het zeker een keizersnee omdat ze dus indd die J hebben gemaakt., en bij een bevalling geeft dat tijdens de weeen een veel groter risico dat het gaat scheuren dan als het een normale snee was geweest, dit was de veiligste optie zei hij. nou daar doe ik het voor
martineke, je bent al bijna op de helft! [/offtopic]dit word ons 3e kindje 1e kindje ging vaginaal 2e kindje via keizersnee en nu ik weer zwanger ben ben ik best wel een beetje bang... heeft iemand hier ervaring mee of een site waar ik hier meer over kan vinden zou ik dit graag willen weten ...
groetjes lisa27
Waar maak je je precies druk over? Weet zo even geen sites, maar als je dit topic doorleest en bijhoudt dan word je ook een stuk wijzer vind ikzelf. Hoeveel zat er tussen de ks en je nieuwe zwangerschap?
de oudste is nu 7
de jongste 3 maanden en nu weer zwanger snel he
daarom ook mijn angst...
en maar hopen dat ik er niet te veel last van krijg uiteraard tis een risico denk ik
heb maandag een afspraak met mijn gyn om eens uitgebreid te praten want ik barst van de vragen uiteraard
quote:volgens mijn gyn was het vroeger een risico. tegenwoordig hebben ze zulke goede hechtingsmethoden dat het niet uitmaakt of je weer snel zwanger bent geworden.Op donderdag 26 januari 2006 13:38 schreef lisa27 het volgende:
waar ik me het meest druk over maak is de wond die nu nog maar 3 maanden oud is eigenlijk
en maar hopen dat ik er niet te veel last van krijg uiteraard tis een risico denk ik
heb maandag een afspraak met mijn gyn om eens uitgebreid te praten want ik barst van de vragen uiteraard
ik heb dat toendertijd gevraagd bij de nacontrole van mijn ks. ik was niet zo snel als jou, maar na 8 maanden weer zwanger. (na de ks)
quote:ik voel altijd wel een dik rolletje eigenlijk. kan t niet beter omschrijvenOp maandag 6 februari 2006 13:39 schreef Xanthe het volgende:
Amper 7 weken zwanger en mijn litteken word heel dik en hard (onderhuids) , hadden jullie dat ook?
quote:
Die heb ik ook, vanaf Freeks geboorte. Schijnt een ingekapselde spier te zijn. Overigens is die er niet mooier op geworden na KS 2 .Ingekapselde spier , vandaar dus een miss piggy buikje , ik heb pas na mijn zwangerschap een hang buikje gekregen en die slavink zit daar dis precies in. nou ja buik, meer een heftig vel eik En die kans zit erin bij de volgende keizersnede als ik de juiste gyn krijg. Baalden jullie er niet van dat je niet thuis mocht bevallen meer?
Ik had nl graag thuis willen bevallen.. maar dat kan ik nu wel vergeten
en vanaf wanneer mag je de haartjes bij het litteken weer wegscheren
hoe wil de gyne die trouwens recht laten trekken
waar ik ergens wel van baal (maar ergens ook weer blij om ben) is dat ik persoonlijk nooit zal weten wat weeen nou zijn, of brekende vliezen (dat kan nog trouwens, mits beeb besluit veel eerder te komen dan ks), laat staan dat oergevoel van persen. vind ik wel jammer, maar ja tis niet anders.scheren rond litteken heb ik weer gedaan vanaf het moment dat ik weer in bad mocht, dat was mijn leidraad. dus bij mij na 5 weken.
rechttrekken Xanthe? mag ik jou gyn niet ff lenen
dat heb ik dan nog net wel meegemaakt ik wil ook een natte bedoeling meemaken 
als ik zo hoor hoeveel last mensen soms hebben bij een natuurlijke bevalling en ik dus eik geen pijn heb gehad klinkt me de ks toch aantrekkelijker.. maar gewoon het thuis bevallen lijkt me ook erg mooi en bijzonder.. eerst maar even bij komen nog
zo dubbel allemaal he, aan alle kanten horen dat weeen echt niet prettig zijn, maar toch willen meemaken
Ik zou aan de ene kant echt heel graag natuurlijk willen bevallen (niet voor de weeen en het persen, want ik weet al hoe dat is ) maar ik wil de baby zo graag meteen op mijn buik hebben. Dat lijkt me zo mooi 
Maar mijn eerste prioriteit is dat ik niet onder narcose hoef en dus de geboorte mee kan maken. En dat is dus de andere kant. Ik ben bang dat bij een eventuele spoedks het weer niet lukt om de ruggeprik te zetten en dat ik weer onder zeil moet
LadyS krijg je nu dan een gepande KS of toch eerst via de natuurlijke weg proberen? ik denk dat ik in jou situatie dan voor een geplande KS zou kiezen.
quote:Er is een topic over KS-bevallingen waar dat besproken wordt, knofje. Er is vast wel iemand hier die dat op weet te duiken (kun je eventueel even in het modtopic vragen).Op dinsdag 7 februari 2006 13:43 schreef knofje het volgende:
Is dat dan toch zodat je het idee hebt dat je het toch wel een beetje zelf gedaan hebt? Je hoort teminste dat veel vrouwen daar moeite mee hebben, na een KS. Maar goed, ga ik nu niet erg off topic?
Is het raar dat ik een klein beetje hoop dat het kindje in een stuit ofzo ligt, zodat ik een geplande ks krijg?
Dit is hem, knofje (ik ben er nota bene zelf mee gestart, wist ik niet meer
) LadyS: is niet raar, ik zou voor de volgende ook graag een KS ondergaan.
quote:voor mij geld dat niet in ieder geval. ik heb er geen moeite mee dat ik het niet zelf gedaan heb. maar vind t gewoon jammer dat ik gewoon nooit mee zal maken hoe dat nou voelt, kan er met niemand over meepraten.Op dinsdag 7 februari 2006 13:43 schreef knofje het volgende:
Is dat dan toch zodat je het idee hebt dat je het toch wel een beetje zelf gedaan hebt? Je hoort teminste dat veel vrouwen daar moeite mee hebben, na een KS. Maar goed, ga ik nu niet erg off topic?
Sugar ga jij voor de geplande ks? ook als beebje gewoon in normale positie ligt?
LadyS in jouw geval zou ik ook voor ks gaan denk ik, al helemaal om te voorkomen dat je dalijk weer onder narcose moet en dat moment dus weer niet meemaakt.
Bij de 20 weken echo zal ik er nog eens naar vragen (en ik vraag dan gewoon naar een andere gyn, een soort second opinion zeg maar)
1 van de gyn's in het ziekenhuis waar ik loop schijnt het te doen in sommige gevallen
die zou ik wel kwijt willen.Ligt denk ik aan de gyn of hij het wel of niet wil/kan doen , vragen kun je het altijd natuurlijk.
Ik moet gewoon zorgen dat ik die gyn kan krijgen ipv. de gyn die ik bij Isis had...
Nou ja, ik kan het altijd vragen batuurlijk