ALLEREERST ALLEMAAL EEN HEEL GELUKKIG EN VOORAL GEZOND 2006 !!!
Onderstaand stuur ik even wat dokumentatie ter overpeinzing en ter bestudering. Het is GEENSZINS mijn bedoeling paniek te zaaien en/of ongerustheid teweeg te brengen maar het is belangrijk genoeg om het "tot de mensen" door te laten dringen want er wordt al zoveel verzwegen
door de overheid.
Hoop dat u mijn topic waardeert en me NIET ziet als een of andere overdreven gek en de polls
zie bovenstaand hebben aangegeven immers dat in beide gevallen meerder mensen in het land hun "twijfels" hebben dus best de moeite waard ons hierin gaan te verdiepen toch ?
Onderstaand een en ander :
Actievoerders vertragen bouw van UMTS-masten
Bewoners zijn bang dat straling gezondheid aantast
door Romana Abels
Veertig gemeenten weigeren bouwvergunningen af te geven voor antennes voor
gsm of UMTS. Met die laatste wordt mobiel internet mogelijk. Bewoners bij de
geplande masten vrezen dat de straling hun gezondheid aantast.
Het rijk heeft de aanbieders van deze nieuwe dienst toegezegd dat zij door
het hele land duizenden masten mogen plaatsen. Gemeenten moeten echter, als
de installatie niet op een hoog gebouw geplaatst kan worden, een
bouwvergunning afgeven voor een mast. In die procedures worden zij
geconfronteerd met massaal burgerprotest.
Spijkenisse bijvoorbeeld kreeg de afgelopen maanden te maken met ’
Spijkenisse Tegen Straling’, een geoliede machine van actievoerders die met
pamfletten en stralingsmeters de wijken door trok. Ze keerden zich tegen de
komst van een 15 meter hoge mast voor UMTS aan de rand van een
nieuwbouwwijk, maar later ook tegen al langer bestaande masten. Zij ketenden
zich ook al eens vast aan een telefoonmast.
De gemeente bond in: de al afgegeven vergunning voor het plaatsen van UMTS
in de mast werd ingetrokken en TNO kreeg opdracht onderzoek te doen naar de
stralingsniveaus. Wethouder G. van Buuren van Spijkenisse heeft een
smeekbede aan het kabinet: ,,Doe wat! Als die straling echt ongevaarlijk is,
breng dat dan in een heldere boodschap over het voetlicht.”
Nog 39 andere gemeenten hebben besloten voorlopig af te zien van
bouwvergunningen voor UMTS- en gsm-masten. Steden als Amersfoort, Alkmaar,
Eindhoven, Arnhem, Zutphen en Lelystad wachten op de uitkomst van een
onderzoek naar de effecten van UMTS op het welbevinden van mensen. De
resultaten worden begin volgend jaar verwacht.
,,Ik heb er met een delegatie uit Haaksbergen bij de ministeries van vrom en
economische zaken op aangedrongen dat men wacht tot er garanties kunnen
worden gegeven aan de bevolking dat de gezondheid geen gevaar loopt”, zegt
K. Loohuis, burgemeester van Haaksbergen. ,,Ik heb nog nooit zo’n
maatschappelijke onrust meegemaakt. Er heerst oprechte angst bij de
bevolking, en boosheid. Ik ben er echt van geschrokken. Ik heb tegen de
ministeries gezegd: als jullie er zo zeker van zijn dat het geen effecten
heeft, zorg er dan voor dat wij als gemeenten er niets meer over te zeggen
hebben en zet die antennes gewoon neer. Plaats ons niet in deze positie.”
De angst steekt de kop op
Straling van masten
door Romana Abels
De angst voor straling door telecom-masten neemt opeens snel toe onder
burgers. „Ik zeg altijd maar: ook al is maar één procent van wat je erover
leest op internet waar, dan nog is het te veel.”
Het bestuur van het Amsterdamse stadsdeel Geuzenveld-Slotermeer denkt zelf
dat het wel meevalt met de schadelijke gevolgen van de straling die de
nieuwste telefoonmasten veroorzaken.
Toch besloot dit stadsdeel vorige week om het dak van de P.J.
Troelstraschool in te pakken in stralingwerende folie. Op het dak van die
school staat al sinds 1998 een gsm-antenne. Vorig jaar werd die antenne
uitgerust voor UMTS, de technologie die het mogelijk maakt ook mobiel te
internetten. ,,We konden de angst van de ouders voor de gevolgen van de
straling op kinderen niet helemaal wegnemen”, verklaart het stadsdeel. ,,Het
schijnt dat het laatste onderzoek naar de gevolgen van de straling van die
masten nog niet is afgerond. We nemen het zekere voor het onzekere.”
Niet alleen Amsterdam Geuzenveld-Slotermeer neemt het zekere voor het
onzekere. Ook in Haaksbergen merkt burgemeester K. Loohuis de onrust. ,,Ik
persoonlijk ben er niet zo bang voor, ik bel nog mobiel, heb thuis nog
magnetron, draadloos internet en radiowekker staan. Maar de angst van de
bevolking is groot. Daar kan ik niets aan veranderen.”
In een voorstad van Rotterdam heeft Alex Swinkels ’Spijkenisse tegen
Straling’ opgericht. Hij is arbeidsongeschikt, en had toen hij op 31
augustus een brief van de gemeente in de bus kreeg tijd om zich af te vragen
waar dit nu weer over zou gaan. ,,Het was een uitnodiging voor een
inspraakavond”, zegt Swinkels, ,,omdat er tegenover mijn wijk een mast zou
worden geplaatst voor UMTS. Ik wist ook niet wat dat was. Ik was tegen, want
die vijftien meter hoge mast moest midden in een park komen. Op internet
ging ik op zoek en ik werd ongerust. Is die straling wel gezond? De regering
zegt: ‘Niks aan de hand, het blijft binnen de normen’, maar op internet lees
ik dat in andere landen strengere normen gelden. Hoe zit dat?”
Swinkels ging de huizen langs, in eerste instantie om zijn buren te
waarschuwen over de inspraakavond. Hij maakte pamfletten waarin hij iedereen
die in het straalgebied van de antenne woont, opriep om te komen. ,,Het was
in een voetbalkantine, er stonden ongeveer vijftig stoelen. Maar er kwamen
wel vierhonderd mensen.” De periode daarna verdiepte Swinkels zich in de
materie. Hij vond websites waar onderzoeken worden aangehaald waar hij de
GGD niet over hoorde, las verhalen van mensen die zeggen doodziek te zijn
door de straling in hun huis. Hij legde contact met een man die onderzoek
doet naar milieuziektes. Hij raakte zo in de ban van het onderwerp, dat hij
zelf een stralingsmeter kocht, schrok van de hoeveelheid straling die hij al
in huis had, en besloot zijn draadloze telefoon ook de deur uit te doen. En
zo verging het ook zijn buren.
,,Iedereen belt hier tegenwoordig aan een draadje”, zegt Swinkels. ,,Toen
dachten we: hoe is dat dan voor de mensen hier verderop in Spijkenisse, die
zo’n mast op hun flat hebben staan?” Spijkenisse tegen Straling ging op
onderzoek uit. ,,Op de bovenste drie etages van de Marrewijkflat begon de
stralingsmeter echt uit te slaan. 1,8 volt per meter, 2 volt per meter. We
belden bij die mensen aan. Wat denk je? Ze hadden allemaal klachten. Van
duizeligheid tot kanker.”
De straling in de appartementen in de Marrewijkflat is eergisteren door TNO
opnieuw gemeten, in opdracht van de gemeente. De mast in het park tegenover
Swinkels kwam er niet.
,,Die actiegroep wekt wat mij betreft meer onrust dan nodig is”, zegt de
wethouder. ,,Maar ik ben geen dokter. Ik kan niet onderzoeken of die mensen
echt ziek zijn van straling.” Dus neemt Spijkenisse de burgers serieus.
Dat is meer dan de gemeente Amsterdam deed met de 38-jarige Edwin van
Vierzen. Van Vierzen sloeg ongeveer anderhalf jaar geleden alarm. Op het dak
van zijn flat was een UMTS-mast verrezen. Hij heeft er, zegt hij, last van.
Van Vierzen: ,,Ik heb steeds meer last van oorsuizingen, en
oudemensenziekte. Ik voel het als ik in de auto langs een antenne rijd. Ik
moest stoppen met mijn werk omdat ook daar te veel straling was. Van de
huisarts heb ik slaappillen gekregen, want ik heb veel last van
slapeloosheid door die stralen. Daar helpt de kooi van aluminiumfolie die ik
rond mijn bed bouwde weinig tegen, want deze straling kan door de kleinste
kiertjes. Ik heb wel baat bij iets anders: ik slaap vaak met een mutsje van
aluminiumfolie op mijn hoofd. En als het me te veel wordt, dan vlucht ik de
stad uit. Naar mijn broer in Harderwijk bijvoorbeeld, of naar het
stralingvrije huisje in Putten dat de stichting electro-allergie verhuurt.”
Van Vierzen vermoedt dat zijn klachten zijn ontstaan door een te lange
blootstelling aan straling, waardoor hij overgevoelig is geworden. ,,Ik was
tien jaar geleden een van de eersten met een mobiele telefoon, had mobiel
internet en een DECT-telefoon. Ik denk dat het te veel is geweest.” Nu
probeert Van Vierzen zo goed en zo kwaad als het gaat verder te leven.
,,Mensen denken dat ik een beetje gek ben, met dat bed in folie en zo. Dat
vind ik wel jammer, dat ik zo weinig serieus word genomen.”
Toch was het het verhaal van Edwin van Vierzen waardoor Chantal Ophuis uit
Haaksbergen ongerust raakte. Ze las het vorige zomer op de website
stopumts.nl. ,,Totdat er in onze wijk een UMTS-mast zou komen, had ik van
die hele term nog nooit gehoord”, zegt de negenentwintigjarige Ophuis, in
het dagelijks leven werkzaam op de marketing-afdeling van bierbrouwer
Grolsch en in de zomer ballonvaarder. Ophuis maakte zich meteen zorgen, want
in het bericht dat ze van de gemeente ontving, werd gesproken van een
telefoonmast op een ‘industrieterrein’, terwijl daar ook woningen zouden
komen. Zo woont zij zelf nu met haar man boven een grote loods met hun
ballonnen.
,,Al snel begreep ik dat er veel onderzoek is gedaan naar de effecten van
UMTS, maar dat niemand kan zeggen dat het onschadelijk is”, zegt ze. De
gezondheidsraad zegt: er is meer onderzoek nodig. De mensen van de GGD
hebben ons geprobeerd te vertellen dat het wel meevalt met de risico’s. Maar
voor mij is dat niet zeker. Ik denk: misschien is het wel net als met
asbest, toen zei ook iedereen dat het volkomen veilig was om dat spul in je
tuin te gooien. Dertig jaar later zitten we met de gevolgen. En op internet
lees je de vreselijkste verhalen. Ik zeg altijd maar: ook al is maar één
procent van wat je op stopumts.nl leest waar, dan nog is het te veel.”
Ophuis heeft, om te voorkomen dat de mast in haar wijk kwam te staan, vorig
jaar bijna permanent actie gevoerd. ,,Steeds maar bombardeerde ik de
gemeenteraad met informatie. Internetpagina’s, hele boeken stuurde ik op. Ik
dacht: baat het niet, dan schaadt het niet. Mijn stelling is: zolang niet
bewezen is dat die technologie onschadelijk is, moeten we er niet aan
beginnen. En daarmee kreeg ik zo’n beetje de hele Haaksbergse bevolking
mee.”
De mast in de wijk waar Ophuis woont, kwam er niet. De rust leek in
Haaksbergen weergekeerd, tot twee maanden geleden. Toen bleek dat KPN in een
bestaande gsm-mast elders in Haaksbergen een UMTS-installatie wilde hangen.
Ophuis: ,,We hebben een caravan neergezet op de toegangsweg naar die mast.
Dag en nacht hebben we die toegang bewaakt. Kwamen die installateurs op een
vrijdagochtend, was de weg dicht. Het was voor ons ook gek: wij zijn geen
standaard actievoerders. We zijn nette mensen met banen en kinderen. Het
enige wat we willen, is zekerheid.” De gemeente Haaksbergen is nu verwikkeld
in twee juridische procedures die door telecombedrijven zijn aangespannen.
De oorzaak van de angst
De onrust over UMTS-masten is ontstaan nadat TNO in 2003 de uitkomsten van
een onderzoek naar het welbevinden van mensen in de buurt van UMTS-straling
bekend maakte. Uit dat onderzoek bleek dat er een meetbaar effect was:
mensen voelden zich minder prettig in de buurt van UMTS. Ze kregen last van
duizelingen en een onbestemd gevoel. Naar aanleiding van dat onderzoek heeft
de gezondheidsraad nader onderzoek aanbevolen. Dat wordt op dit moment in
Zwitserland gehouden. De uitkomsten van dat onderzoek zullen dit voorjaar
bekend worden.
Zowel de gezondheidsraad als de wereldgezondheidsorganisatie WHO stelt dat
de uitkomsten van het TNO-onderzoek voorlopig onvoldoende basis vormen om
het beleid ten aanzien van UMTS te veranderen. Veel andere onderzoeken geven
geen effecten aan.
Maar de tegenstanders vermoeden dat de economische belangen te groot zijn,
en dat verbloemd wordt dat de lichte duizelingen op den duur zullen overgaan
in kanker, bijvoorbeeld.
Nu gemeentebesturen onder druk van burgers moeilijk doen over nieuwe masten,
ergeren de telecom-bedrijven zich. Zij ondertekenden twee jaar geleden een
convenant met het rijk, waarin werd geregeld dat zij tienduizenden extra
masten mochten plaatsen voor UMTS. ,,Nu gemeenten niet meewerken, wordt
steeds vaker geklaagd over gebrek aan dekking in een bepaald gebied”, zegt
de woordvoerder van Monet, het conglomeraat van aanbieders in Nederland.
,,Vele tientallen onderzoeken hebben aangetoond dat het niet gevaarlijk is.
Maar op internet lezen mensen dan toch weer andere dingen.” Monet is in
‘vergaande onderhandeling’ met de rijksoverheid over betere voorlichting.
,,We hebben deze tegenstand niet goed voorzien. Dat komt waarschijnlijk
omdat UMTS volgens ons dezelfde technologie is als radio en televisie.”
=====================================
Schadelijk effect van UMTS -straling is nog nooit vastgesteld
Van onze redactie wetenschap
Wetenschappelijk is er geen twijfel: straling van UMTS of gsm kan geen kwaad. Maar hard bewijs is er niet.
De Gezondheidsraad leek vorige maand duidelijk in zijn tussenrapport: “Er zijn thans geen wetenschappelijke gronden om aan te nemen dat lichamelijke klachten veroorzaakt kunnen worden door blootstelling aan elektromagnetische velden.” Maar veel mensen lezen in deze zin: de wetenschap weet het (nog) niet. En ze denken: ze wisten het van de asbest ook niet, en zie wat daar van geworden is.
Die gedachte is niet terecht. Vooropgesteld: het is zelden wetenschappelijk te bewijzen dat iets niet bestaat. Maar er zijn weinig fenomenen zo uitgebreid onderzocht als de mogelijke gezondheidseffecten van elektromagnetische straling. Uit geen enkele studie die de toets der kritiek kon doorstaan, is een schadelijk effect gebleken. Behalve dan natuurlijk van de zogeheten ioniserende straling zoals röntgenstraling. Maar voor de meer alledaagse straling niet, of die nu afkomstig is van hoogspanningslijnen, tv-zenders of mobiele telefoons. Er is ook geen enkel biologisch mechanisme bekend, dat verklaart hoe die straling schade zou kunnen aanrichten.
Bij deze stelligheid zijn twee kanttekeningen te plaatsen. Ten eerste is uit epidemiologisch onderzoek gebleken, dat kinderen die in de buurt van hoogspanningslijnen wonen een verhoogd risico op leukemie hebben: in Nederland één extra geval per twee jaar. Maar, zeggen de onderzoekers er altijd bij: het is een statistisch verband. Het oorzakelijke verband kan een ander zijn dan de elektromagnetische straling.
De tweede kanttekening betreft onderzoek van TNO uit 2003. Daaruit leek te volgen, dat UMTS -straling invloed had op het welbevinden: de mensen zeiden er hoofdpijn van te krijgen of duizelig te worden. Dat was opmerkelijk, omdat UMTS -straling fysisch niet zoveel anders is dan die van gsm of tv. De Gezondheidsraad had kritiek op de studie en adviseerde vervolgonderzoek. Resultaten daarvan worden komend voorjaar verwacht.
Onderzoeker prof. P. Zwamborn is voorzichtig, maar blijft vooralsnog bij zijn conclusie: “Ik ging uit van de gedachte, dat er geen effect zou zijn en die nulhypothese moest ik op grond van het onderzoek verwerpen”. Wat die conclusie precies betekent, weet hij zelf ook niet. Misschien was er een werkelijk welzijnseffect, misschien heeft de statistiek hem parten gespeeld.
Zwamborn benadrukt wel, dat dit mogelijke effect van een andere orde is dan de klachten waar mensen die in de buurt van zendmasten wonen, het over hebben. “Dergelijke klachten, zoals slapeloosheid of aanhoudende hoofdpijn, kan ik met mijn studie absoluut niet verklaren. Het intrigeert me wel. Of UMTS -velden de klachten veroorzaken of niet, vind ik niet zo spannend. Ik wil weten wat de oorzaak is. Je zult mij niet horen zeggen, dat die klagers zich aanstellen.”
gezondheidsklachten
'UMTS -masten moet je mensen niet opdringen'
Van onze verslaggever
Het protest tegen UMTS -masten heeft weinig maken met gezondheidsrisico's, zegt Fred Woudenberg van de GGD Amsterdam. “Mensen hebben vooral het idee dat zo'n mast wordt opgedrongen.”
Gisteren berichtte Trouw dat zeker veertig Nederlandse gemeenten weigeren vergunningen af te geven voor plaatsing van UMTS -masten. Bewoners vrezen gezondheidsschade door straling van de masten, die nodig zijn voor mobiel internet.
Hoewel er tot op heden nauwelijks wetenschappelijk onderbouwde aanwijzingen zijn voor een verhoogd gezondheidsrisico, zijn omwonenden van de 43 meter hoge masten bang. Waar die angst precies vandaan komt, is volgens Woudenberg, hoofd medische milieukunde van de GGD Amsterdam, moeilijk te zeggen. “In Duitsland zorgt het verschijnsel 'elektrostress' al sinds de opkomst van de gsm voor veel commotie.”
Probleem bij de plaatsing van de UMTS -masten is dat de overheid de zendvergunningen voor miljarden heeft geveild. Daardoor ontstaat bij burgers al snel het idee dat de plaatsing van masten wordt doorgedrukt, zegt Woudenberg. Gezondheid tegenover geld: iets wat in het verleden ook bij bodemverontreiniging speelde.
“Vervolgens gaan de eigenaren van die mast na plaatsing nog eens benadrukken hoe gering de risico's wel niet zijn.” Dat werkt volgens de GGD'er als een rode lap op een stier. Je kunt wel zeggen dat het risico gering is, maar er is ook geen honderd procent garantie te geven dat het geen enkel effect heeft.”
Wel of geen mast in het park of op het dak van de flat: vaak is het geen vrijwillige keuze. Hoewel roken aantoonbaar veel schadelijker is dan UMTS -straling, kan een roker nog altijd besluiten geen sigaret op te steken. “Het ontbreken van die keuzemogelijkheid bij UMTS -masten versterkt de tegenstand enorm.”
Volgens Woudenberg zouden lagere overheden de procedure rond plaatsing veel beter moeten begeleiden. “Er moet omwonenden of bewoners van een flatgebouw altijd om instemming gevraagd worden. Informeer ze vooraf, en wacht niet tot na plaatsing. Mensen de kans geven 'nee' te zeggen, maakt de kans dat ze uiteindelijk 'ja' zeggen ook groter.”
Een garantie voor tevreden bewoners betekent dit niet, erkent Woudenberg. Er hoeft er maar één te beginnen en het verzet kan 'epidemiologische vormen' aannemen. “Het draait allemaal om risicobeleving. Veel mensen hebben bijvoorbeeld al gezondheidsklachten. De komst van zo'n mast kan dan als verklaring gaan dienen. Daarmee bagatelliseer ik deze klachten niet. Ik geef alleen maar aan dat angst ingewikkeld in elkaar zit.”
Ben gewoon die politiek zat in Amsterdam met zijn vriendjespolitiek en gesjoemel