quote:
Tetanus is niet te genezen en zelfs dodelijk als je bent besmet er er niet (snel) iets tegen doet.
Kun je al oplopen door je te snijden aan een roestig stuk blik bv......
Aangezien onze kattenvrienden een bron van bacterieen zijn zal ik dus toch maar even een serie van die spuitjes gaan halen.........
(Baat het niet dan schaad het niet).
Beten en krabben door huisdieren
Geredigeerd door
Prof. Dr. J. Degener, medisch microbioloog
Beschrijving
Dierenbeten kunnen worden toegebracht door alle bekende 'huis'-dieren waarmee de mens in aanraking kán komen: paarden en ander (klein)vee, honden en katten. Maar ook minder voor de hand liggende dieren zoals eekhoorns, ratten, muizen en (niet in ons land) wasberen, marterachtigen, zoals de bunzing, en zeehonden kunnen ernstige beten veroorzaken. In het wild levende dieren zullen niet zo snel een mens bijten, tenzij zij zich te dicht in hun buurt bevinden óf het betreffende dier al ernstig ziek is.
Een grote zorg bij een beet door een (huis)dier is de mogelijke besmetting met rabiës (hondsdolheid) - een ernstige virusinfectie. De bekendste dragers van hondsdolheid in West-Europa zijn vossen en vleermuizen.
Klachten en verschijnselen
Deze wisselen van een lichte huidkneuzing tot grote wonden. Beruchte beten zijn die van agressieve en onbetrouwbare (vecht)honden die mensen in gezicht en/of hals bijten.
Ernst en beloop
Behalve schade aan de huid en onderliggende weefsels, kan een dierenbeet bacteriële of virale infecties overbrengen (in het bijzonder hondsdolheid).
Behandeling
Iedere dierenbeet anders dan die van een (gezonde) huishond of -kat moet in principe worden onderzocht door een arts. Een gezonde hond, kat of ander huisdier - dat geen zwervend bestaan leidt en bovendien de benodigde vaccinaties heeft gekregen - moet ten minste in een periode na de beet (gedurende zo'n 15 dagen) geobserveerd worden, of er zich niet alsnog een ziekte openbaart. Er hoeft dan geen contact te zijn met een arts. Wanneer er sprake is van een dierenbeet door een wild of zwervend dier, moet er direct contact worden gezocht met een arts.
Kleine bijtwonden dienen als kleine wonden te worden behandeld. Was de wond uit met water en een antiseptische zeep. Indien de wond hevig bloedt, dient u er zo snel mogelijk voor te zorgen dat de bloeding stopt. In een dergelijk geval en/of wanneer de wond erg diep is, zal in overleg met een arts moeten worden besloten of het nodig is te hechten. De verdere wondverzorging is zoals die van andere wonden.
Grote bijtwonden moet u laten zien aan een arts/EHBO. Indien een bijtwond na enkele dagen gaat ontsteken, zal (alsnog of opnieuw) contact moeten worden gezocht met een (huis)arts.
Berucht zijn de kleine, maar diepe wonden na een kattenbeet, waarna een artritis met Pasteurella op kan treden.
Omdat er ook een (kleine) kans bestaat op het overbrengen van de tetanusbacterie, zal de arts ook uw tetanus-'status' willen controleren. Hoewel het overbrengen van tetanus door een dierenbeet zeer zeldzaam is, geven sommige artsen na een dierenbeet een tetanus-injectie wanneer dit gezien de tetanusstatus nodig is.
Bron:
http://www.serviceapotheek.nl/ziektebeelden/index.asp?ziekteId=57[ Bericht 33% gewijzigd door funkyskunkie op 01-01-2006 22:01:48 ]