Als het waarschijnlijk maar bij één kindje blijft

Lijkt mij niet associaal hoor. Ik ben enig kind en heb daar eerlijk gezegd geen trauma aan overgehouden Als het niet goed voelt moet je je er toch niet door 'laten' dwingen?

Het schijnt voor de sociale ontwikkeling wel goed te zijn als kinderen geen enig kind zijn.

Ik moet eerst even bekomen van jouw blauwe kleurtje.

Maar ik meen dat hier ook een topic over loopt. Als ik even tijd heb/krijg dan zoek ik het voor je.

_{kun je nagaan hoe ik zit te suffen}
Maar hier is het topic: één kind, geen tweede kind kunnen krijgen

Moeilijk Sjeen.
Ik kan me je vragen wel voorstellen, ik worstel met dezelfde!
Diverse redenen waarom niet _{de áfwijkingen' van Jordy die nu toch erfelijk blijken te zijn, financieel, opvang e.d.}, maar ook waarom wel _{leuk voor Jordy, en leuk voor ons zelf...} en welke wegen dan het zwaarst.

Moeilijk, moeilijk....

quote:

Op donderdag 22 december 2005 20:33 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Ik was te lui om te zoeken

_{Ik ben sinds september directe collega van Five_Horizons}

Ze doet het met mijn man

Ik ben zelf enigskind. Nu ik 'groot' ben vind ik het wel jammer, maar dan vooral uit praktische overwegingen. De zorg voor je ouders (mijn ouders zijn gescheiden en hebben momenteel geen van beiden een partner) komt helemaal op jouw schouders terecht. Dat kan vervelend zijn.

Als kind heb ik het niet echt gemist. Als ik broertjes en zusjes soms ruzie zag maken was ik vaak stiekem wel blij dat ik daar geen last van had

Onze zoon is ook enigskind. Dat blijft hij ook, ik vind mezelf nu te oud voor nog een kind. Hij heeft nog nooit om een broertje of zusje gevraagd. Hij weet natuurlijk ook niet beter. Wist ik ook niet. In feite weet je helemaal niet of je het mist, en zo ja, wàt je dan eigenlijk mist Je kunt het nu eenmaal niet uitproberen.

Wat ik wel heel bewust doe, is zorgen dat hij met anderen deelt. Dat hebben we onder andere gedaan door hem snoepjes met ons of anderen te laten delen en hem te leren dat je met vriendjes om de beurt met iets speelt. Is weleens moeilijk maar dat geldt ook voor kinderen die wel een broer of zus hebben

Als ik qltel eerder ontmoet had, en niet pas op mijn 36e, hadden we misschien nog wel een tweede kindje gehad. Als dat gelukt was (moet je ook altijd maar afwachten). Ik had het zelf wel leuk gevonden, maar het is er niet van gekomen en daar kan ik ook vrede mee hebben.

Zielig is het in elk geval niet om enigskind te zijn. Verwend kun je als niet-enigskind ook zijn. En een enigskind is niet per definitie verwend. Dat ligt meer aan de ouders dan aan het kind...

quote:

Op donderdag 22 december 2005 20:34 schreef dutchie het volgende:
_{kun je nagaan hoe ik zit te suffen}
Maar hier is het topic: één kind, geen tweede kind kunnen krijgen

Sorry maar dat vind ik toch een heel ander topic, dus hou het maar lekker in deze.

Maakt niet uit.
Ik dacht dat ze hetzelfde bedoelde vanwege:

quote:

Ik kan me voorstellen (weet eigenlijk zeker) dat er ook users zijn die een kindje hebben en heel graag een tweede zouden willen, maar nog niet het geluk hebben gehad dat die wens in vervulling is gegaan.

Vandaar dat er bij mij een belletje ging rinkelen. Ik had nog niet over het sluiten van een topic gedacht trouwens hoor. Daar bemoei ik me hier niet mee. Ik zit hier voor mijn lol.

_{Toch meen ik me iets te herinneren van een topic over enigskinderen, maar of dat nu in OUD of in LIF was...}

Tuurlijk heb ik wel eens momenten gehad dat ik dacht: nu zou het heerlijk zijn om een broer of een zus te hebben. Maar wie zegt dat ik een goede relatie met een eventuele broer of zus zou hebben gehad.

't Was in R&P: enigskind zijn? Wel een oud topic trouwens...

Ik hoorde zowel op de crèche als op school dat ze Christan zo sociaal vinden Dus ik denk dat we het op dat punt wel goed gedaan hebben tot nu toe

Ah welja, en verwend ben ik ook niet want ook mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder mocht het allemaal lekker alleen betalen.

Waarmee ik eigenlijk maar wil zeggen dat er niet veel geld was maar ik wel een superleuke jeugd heb gehad!

wees blij dat je een kindje hebt zou ik zeggen

je besluit dat het er om diverse redenen maar bij een kan/zal blijven, waarom dan eindeloos gemeut of het pedagogisch gezien niet beter of leuker zou zijn om er toch twee te hebben bla bla bla

er zijn kinderen van alleeenstaande heroinehoertjes die nog goed terecht komen, geef je kind wat je kan, voed het op tot een zelfstandig persoon met de wereld waarin ze leeft, moet goed genoeg zijn

NB, ELKE opvoeding of gezinssamenstelling heeft voor en nadelen, het is irritant en onwijs om in alles alleen maar naar het maximale te streven.

Een kind heeft meer aan instrumenten om te leren roeien met de riemen die het heeft dan aan al die ambities en aspiraties die ouders (voor zichzelf als ouder) hebben.

Goh, is het erg dat iemand twijfelt over zijn of haar (onvrijwillige) keuze?
Lijkt me dat het logisch is dat je eens verhalen hoort van 'ervarings'deskundigen. Helemaal niet erg.

quote:

Op donderdag 22 december 2005 21:11 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Waar denk jij te lezen dat ik niet blij bent met Isa En waar ben ik eindeloos aan het meuten

Ik loop met een gedachte en zet dat om in een topic, is dat nou niet net waar dit forum voor bedoeld is?

sorry, ik reageerde te fel. mede door het andere topic 'één kind, geen tweede kind kunnen krijgen'
had ik niet in jouw topic moeten doen

quote:

Op donderdag 22 december 2005 21:17 schreef snoopy het volgende:
Goh, is het erg dat iemand twijfelt over zijn of haar (onvrijwillige) keuze?
Lijkt me dat het logisch is dat je eens verhalen hoort van 'ervarings'deskundigen. Helemaal niet erg.

Ja, dat vind ik wel. Als het idd een onvrijwillige keuze betreft valt er niets te twijfelen, dan moet je blij zijn met wat je hebt en niet doorjammeren over of het voor het kind sociaal gezien niet beter zou zijn om er toch twee te hebben. Dat vind ik hoogmoedig, onwijs en weinig spiritueel. Maar zo zie ik het.

Nou, dan is er toch geen probleem Sjeen? Ik dacht gewoon dat je twijfelde enzo.