Gesprek met de duivel

Dit is een beetje lang verhaal, maar het is wel heel leuk om te lezen

Helaas is het nog steeds zo, dat er een negatieve betekenis aan het
woord:"Duivel" wordt gegeven. Oorzaak hiervan is 'onwetendheid'!

Onwetendheid die meestal toe te kennen is aan de opvoeding, alsmede bepaalde
kerken. Vooral ook in het verleden, maar ook nú nog, word van kinds of aan de angst voor de Duivel in het bewustzijn gezaaid! Deze angst is ongegrond, en onnodig. Heden ten dage zien we dat verschillende esoterische stromingen bijdragen aan bewustwording, omtrent het woord 'Duivel'. Langzaam maar zeker wordt het
duidelijk wélke rol de Duivel, in het hele groeiproces naar een hoger bewustzijn, speelt! Met dit boek wil ik een steentje bijdragen aan dit bewustwordings proces. Dit boek is een dialoog tussen de Ik-persoon, en de Duivel, met de nodige humor er tussen door. Ik heb voor deze vorm van schrijven gekozen, omdat bijna álle boeken over deze materie, vreselijk 'zwaar' geschreven zijn. De humor zorgt ervoor, dat het boek lekker 'luchtig' leest. Het overgrote deel aan wijsheid is verkregen door te 'channelen'. Via dit channelen is het mogelijk contact maken met je eigen Gids, die je begeleidt in deze incarnatie op aarde. De spirituele onderwerpen die aan bod komen in dit boek, worden in 'vogelvlucht' kort maar duidelijk behandeld. Bij het schrijven van dit boek ben ik in de eerste plaats uitgegaan van kwaliteit, en niet van kwantiteit. Immers: 'Veel woorden kunnen niets zeggen, maar weinig woorden kunnen veel zeggen! Hoe dit boek te lezen? Mijn advies is om na een bepaald onderwerp te stoppen met het lezen, om daar 'meditatief' over na te denken en voelen. Wellicht kan dit boek een bijdrage leveren aan de mens in zijn reis naar hoger bewustzijn!

Lieveheer........


Onrustig liep ik door de huiskamer heen en weer. Ik keek op de klok, het was bijna half zeven. Nog een paar minuten, en dan zou ik hem eindelijk ontmoeten. Ik controleerde voor de laatste maal of alles in orde was. Ja, het schaakspel stond keurig opgesteld; de woonkamer zag er netjes uit, en ook de drankjes stonden klaar. Daar ging de bel! Gespannen begaf ik mij naar de voordeur en deed deze open. Voor mij stond een lange man in het zwart gekleed met een hoge zwarte hoed op. Zijn gelaatstrekken waren opvallend grimmig, zoals je dat ook ziet bij zeer oude mensen.

'Goedenavond, zei ik. U kunt uw jas en hoed kwijt aan de kapstok'.

'Dank u, zei de man, en hing zijn jas aan de kapstok. Toen hij zijn hoed afzette, schrok ik. Op zijn hoofd staken twee horentjes uit, aan weerskanten één!'

De man zag mijn reactie, en zei:'Zo stellen jullie mensen mij toch voor? Dit is toch jullie beeld van hoe de Duivel eruit zou moeten zien?'

'Ja, dat klopt. Is dit beeld dan niet juist?', vroeg ik hem.

'Wat is juist, zei hij. Ik neem de vorm aan, zoals jullie mensen mij willen zien. In werkelijkheid kan ik elke vorm aannemen die ik wil. In wezen ben ik ook geen individu of persoonlijkheid. In de persoon van de Duivel, zoals je mij nu ziet, vertegenwoordig ik enkel en alleen de kwade, en vijandige krachten'.

'Goed, zei ik. Kom verder en ga zitten. Kan ik u een kopje koffie aanbieden?

'Graag', antwoordde hij.

'Mét of zonder suiker', vroeg ik hem.

'Helemaal zwart graag', antwoordde hij. Over zwart gesproken:'waarom associeren de mensen mij met de kleur zwart? Waarom? Ik weet het niet. Het schaakspel staat al klaar, zie ik, zullen we maar gelijk beginnen?'

'Prima, antwoordde ik. Zullen we tossen om de kleur?' 'Nee, ik kies, als jij er
tenminste geen bezwaar tegen hebt voor de zwarte stuken, ok?, zei hij tegen mij'.

'Ik vind het best'. Eenmaal achter de schaakstukken gezeten, vroeg ik hem:
'waarom wilde u persé schaak spelen? Waarom niet een ander spel?'

De Duivel glimlachte en zei: 'Lijkt het leven niet op een partij schaak? De zwarte stukken tegen de witte stukken, ofwel: de duistere, kwade krachten tegen de positieve krachten! Zou je een schaakzet niet kunnen vergelijken met een levenszet, om het zomaar te noemen? Is de strijd op het bord niet te vergelijken met de strijd die we in ons leven moeten voeren?'

'Ja, misschien wel, antwoordde ik. Zoals afgesproken stel ik u tussen de zetten door een aantal vragen, ok?'

De Duivel antwoordde: 'Ik geef u de vrijheid om wat dan ook aan mij te vragen. En ook al ben ik de Duivel, ik zal uw vragen eerlijk waarheidsgetrouw beantwoorden. En ik kan u nu al zeggen dat veel van mijn antwoorden u zullen verbazen'.

Ik schoof de witte pion naar e4, en stelde hem de eerste vraag: 'Hoelang bent u nu al de Duivel? Hebt u altijd al bestaan of bent u op één of andere wijze 'geboren'?

Terwijl hij de zwarte pion naar e5 schoof, antwoordde hij: 'om deze vraag te beantwoorden moet ik je eerst duidelijk maken hoe de wereld, zoals de mens die kent, is ontstaan! De meeste mensen weten niet beter dan dat God de wereld heeft geschapen. Dit is echter niet waar, omdat God geen Eenheid is, datzelfde geldt voor de Duivel. Bovendien is er geen sprake van een 'schepping', maar van een 'Wording!' De volgende vergelijking zal dit duidelijk maken. Wanneer een kunstenaar een schilderij heeft geschilderd, heeft hij het schilderij 'geschapen'. Het schilderij is dan af! Er hoeft verder niets meer aan te gebeuren. Volgens de vergelijking betekent dat, dat wanneer God de wereld heeft geschapen, er verder niets meer aangedaan hoeft te worden, omdat de 'schepping' af is. Echter, wanneer dezelfde kunstenaar begint aan een schilderij, en daaraan, gedurende een bepaalde tijd aan werkt, kan men van een 'Wordingsproces spreken, totdat het schilderij af is. Dán kun je spreken over een 'schepping!' Volgens de vergelijking betekent dat, dat de wereld nog niet af is. Zij is nog in Wording!!! Is de wereld dan ontstaan door een chemisch toeval, zoals vele andere mensen denken. Nee, en bovendien bestaat er geen 'toeval'. Zowel God als de Duivel zijn ontstaan uit de Universele Eenheid. Om dit goed te kunnen begrijpen maak ik gebruik van een vergelijking. De Universele Eenheid vergelijk ik met een zaadje van een boom. Wanneer we nu dit zaadje in de aarde stoppen, en de omstandigheden goed zijn, zal dit zaadje zich gaan ontkiemen. Aan de ene kant zal er een groei naar boven zijn, aan de andere kant zal er een groei naar beneden plaatsvinden'.

'Ik wil je toch even in de reden vallen', zei ik. Dat God en de Duivel zijn ontstaan uit de Universele Eenheid is voor mij een totaal nieuwe theorie. Ikzelf geloof dat God het aller hoogste s, en dat alles hier op aarde en elders Goddelijk is'.

De Duivel antwoordde: 'kijk, het ligt er natuurlijk ook aan welke waarde en betekenis je geeft aan woorden, zoals God en de Duivel. Ben je het wel met mij eens dat er geen sprake is van een 'schepping', maar van een 'Wording', zoals ik je dat uitgelegd heb', vroeg hij aan mij.

'Ja, antwoordde ik. Zoals jij het uitlegt, klinkt het logisch. Ik kan daar wel in mee gaan'.

'Precies, zei de Duivel, het Is gewoon niet meer dan logisch! Stel je nu voor dat God de wereld is geworden. God is allesomvattend, er is niets buiten God. Dat houdt in daat ook de 'duistere krachten' Goddelijk zijn. Wanneer God de wereld is geworden, is heel de wereld Goddelijk, 'God is nergens, het Goddelijke overal! Vanuit deze theorie is ook de Duivel Goddelijk. De Duivel is uit God ontstaan. En wanneer de Duivel Goddelijk is, kun je net zo goed zeggen dat de Duivel de wereld is geworden. Immers: de Duivel was toch óók Goddelijk! En wanneer de Duivel de wereld is geworden houdt dat óók in dat Alles 'Duivels' is geworden, inclusief God! Omdat dit allemaal erg verwarrend is, kun je beter spreken van een Universele Eenheid, waaruit God, en ook de Duivel is ontstaan. Kun je me nog volgen', vroeg hij aan mij.

'Ik heb het nog nooit op deze manier bekeken, zei ik. Het zou inderdaad waar kunnen zijn, zoals jij het uitlegt. Je zegt dus dat God en de Duivel uit hetzelfde zaadje zijn ontstaan. Het zou kunnen mompelde ik'.

'Goed, dan ga ik weer verder waar ik gebleven was. Vanuit die groei naar boven
zal er na verloop van tijd een plantje tevoor schijn komen. Vanuit die aarde. Vanuit de groei naar beneden, ontwikkelen zich de wortels van hetzelfde plantje. Als we nu, zoals ik al eerder zei de Universele Eenheid vergelijken met het zaadje, kunnen we het plantje dat naar boven groeit, met stengels en bladeren, vergelijken met God. De wortels, die naar beneden groeien, kunnen we vergelijken met de Duivel. Zodra het zaadje zich ontkiemt en gaat groeien, heeft het zaadje zich gedeeld in twee halve eenheden. Volgens de vergelijking is het dan zo, dat de Universele Eenheid zich deelt in God
en de Duivel. Vervolgens vindt er een recht-evenredig groeiproces plaats. Naarmate de plant boven de aarde verder groeit tot uiteindelijk een boom, zullen de wortels van de plant zich steeds dieper in de aarde verankeren. Dat beide elkaar nodig hebben: de boom boven de grond, en de wortels onder de aarde, zal duidelijk zijn! Een boom zonder wortels valt bij een briesje wind al om. En ook de wortels van de boom kunnen niet verder groeien wanneer de groei boven de aarde stagneert. Als ik weer gebruik maak van deze vergelijking, is het zo dat God afhankelijk is van de Duivel om verder te kunnen groeien, en de Duivel afhankelijk is van God om verder te kunnen groeien. Zij kunnen immers niet zonder elkaar!

Duidelijker kan ik het niet uitleggen. Besef ook dat de boom boven de aarde verbonden is met de wortels onder de aarde. Evenzeer zijn God en de Duivel met elkaar verbonden. Toen de Universele Eenheid zich deelde in tweeën zou je dat mijn geboorte kunnen noemen.

Maar omdat God en de Duivel zich na een bepaalde tijd weer herenigen, samensmelten tot de Universele Eenheid, en zich vervolgens zich daarna weer opnieuw deelt, kun je zeggen dat ik steeds opnieuw 'geboren' wordt. Door de eeuwen heen kreeg ik allerlei namen toegedeeld, zoals bijvoorbeeld: Satan, Lucifer.................. Natuurlijk had de Universele Eenheid een bedoeling met deze deling van zichzelf. Door zichzelf te delen ontstond er een dualiteit. Door deze dualiteit: God en de Duivel, het goede en het kwade, was het mogelijk om te groeien, en zichzelf op deze wijze te ervaren'.

Terwijl ik paard f3 speelde, vroeg ik: 'waarom moest de Universele Eenheid
zonodig zichzelf ervaren?'

De Duivel dacht even na. Het was alsof hij niet precies wist hoe verder te gaan. Met zijn wenkbrauwen gefronst, zei hij: 'op deze vraag kom ik later terug, ik wil nu eerst nog even verder gaan met de dualiteit"het goede en het kwade'. Ondertussen had hij achteloos de zet Pc6 gespeeld. 'Eerst moeten we leren begrijpen dat 'goed' en 'kwaad' hand in hand gaan. Kijk maar eens naar het T'ai Chi' symbool, waarin het yin yang principe tot uitdrukking komt. De cirkel staat symbool voor 'Eenheid', en deze eenheid wordt gevormd door twee gelijke vormen, die tevens tegengesteld zijn aan elkaar, zoals: zwart-wit, warmte-kou, God-Duivel, etc...... Een eenheid kan alleen bestaan als twee tegenovergestelde delen zich met elkaar verenigen! We zien verder dat in de zwarte helft zich een wit 'oog' bevindt, en in de witte helft een zwart 'oog'. Het symboliseerd dat in élke eenheid, die altijd bestaat uit twee tegenovergestelde delen, zich in elk van deze delen een deeltje van het tegenovergestelde deel moet bevinden. De betekenis hiervan is dat de twee tegenovergestelde delen van een eenheid ALTIJD met elkaar zijn verbonden! Om deze verbondenheid tussen twee tegenovergestelde delen nog eens goed duidelijk te maken, gebruik ik de volgende vergelijking.

WAT
EEN ENGERD!!!!

Wanneer men water laat bevriezen verandert het in ijs. Voor de mens is dit heel gewoon. Het één noemt men ijs, en het ander noemt men water. Hetzelfde geldt voor God en de Duivel, die representatief zijn voor 'de Goddelijke krachten, en de 'Duistere' krachten. Wanneer men nu de Duivel vergelijkt met ijs, en God met Water, wordt het duidelijk dat zij beiden één zijn in existentie. Beiden zijn verschijnsvormen van hetzelfde, namelijk: de Universele Eenheid'. Het ijs is qua samenstelling gelijk aan water. Beide hebben dezelfde scheikundige formule: H2O. Evenzo is dat zo bij God en de Duivel.

Beide zijn één, maar in een andere vorm van dezelfde energie! Er is dus eigenlijk geen sprake van tegenpolen.

Het ijs is niet de tegenpool van het water. Evenzo is de Duivel niet de tegenpool van God! Gelijk de wortels van een boom niet de tegenpool zijn van de boom boven de aarde: de stam, de takken, de bladeren. Dit geldt voor alle zogenaamde tegenpolen. De vreugde is niett de tegenpool van pijn, en het goede is niet de tegenpool van het kwade. Nee, zoals de 'ogen' in het T'ai Chi' symbool laten zien, zijn de schijnbare tegenstellingen; tegenpolen, altijd met elkaar verbonden. Je kunt God en de Duivel niet tegenover elkaar zetten, net zomin als je wortels van een boom tegenover de stam,
takke, en bladeren kunt zetten. Het is zelfs zó, en dat klinkt misschien gek, dat zogenaamde tegenpolen onvoorwaardelijk van elkaar houden. God houdt van de Duivel, en andersom, omdat beide EEN zijn, maar in een andere verschijningsvorm van dezelfde energie.

* Niettemin spreek ik toch over 'tegenpolen', omdat dat makkelijker praten is , en beter te begrijpen is.

Kunt u dit nog volgen', vroeg hij aan mij.

'Zeker, antwoordde ik. Kan men het T'ai Chi' symbool ook gebruiken om te begrijpen waarom de Universele Eenheid zichzelf in tweeen deelde?'

'Ja, zei de Duivel. Wanneer de mens op aarde spreekt over God of over de Duivel moet het volkomen duidelijk zijn, dat we dan niet spreken over de Universele Eenheid, maar over een DEEL hiervan! Om terug te komen op je vraag: 'Ja, je kunt de twee tegengestelde delen, waaruit het symbool bestaat, los van mekaar maken, waardoor de grote Universele Eenheid uit elkaar zou vallen. Door zichzelf te delen kon er weer groei plaatsvinden. Wanneer deze twee delen zich opnieuw zouden verenigen, en dat gebeurt om de zoveel tijd, dan zou er weer een Universele Eenheid zijn. En deze 'herboren' Universele Eenheid zou dan qua 'inhoud' gegroeid zijn, oftewel: meer liefde,
maar ook meer haat, meer licht en wijsheid, maar ook meer duisternis en onwetendheid'.

'Het begint me even te duizelen, zei ik. Tijd voor een drankje, wat kan ik u aanbieden? een sapje of een biertje misschien?'

'Heb je niets sterkers in huis, vroeg de Duivel lachend, een rum-cola, of een
cognacje?'

'Ik wist niet zeker of u sterke drank dronk, maar ik kijk wel even in de koelkast voor u'.

Ik kwam terug met twee cognacjes en nam weer plaats achter het schaakbord.
'Proost', zei ik, en we hieven beiden het glas om vervolgens te klinken. Ik zette het glas neer en speelde de witte loper naar het schaakveld c4.

'Niet slecht, mompelde de Duivel binnensmonds. Nadat hij het glas cognac in één
teug leeg dronk, speelde hij loper c5. 'Is het niet buitengewoon grappig dat er nu een
pseudo-symmetrische stelling is ontstaan tussen de witte en de zwarte stukken? Alsof wit en zwart vormen zijn, maar toch elkaars tegendeel zijn, net zoals in het T'ai Chi symbool.

'Jawel, antwoordde ik, maar deze symmetrische stelling kan natuurlijk geen stand houden, na de volgende zetten'.

'Dat is waar, zei de Duivel'.

En om mijn woorden kracht bij te zetten speelde ik de b-pion naar b4.

De Duivel leek verrast door deze zet, immers: hij kon zomaar voor niets de witte b-pion van het bord slaan. 'Een interessante voortzetting, zei hij. Heet deze opening niet het 'Evansgambiet', vroeg hij. 'Dat is juist. U bent goed op de hoogte van de diverse openingen', zei ik.

Terwijl de Duivel de stelling anyliseerde, vuurde ik mijn volgende vraag op hem af. Wat is nu precies uw taak, als Duivel zijnde in het grote geheel?'

'Dat is een zeer belangrijke vraag, antwoordde de Duivel. Mijn taak als Duivel zijnde is de mens te misleiden en verleiden, alsmede de liefde van de mens voor God op de proef te stellen. Verder is het mijn taak de hoogste Goddelijke Waarheid (=de hoogste Goddelijke kennis, en de Goddelijke Wetten) te bewaken. Door deze taken uit te voeren, die ik straks nog zal toelichten, is het voor mijn 'tegenpool' (schijnbare tegenpool) God, mogelijk om verder te groeien naar een nog hoger niveau van Zijn. Dit zou absoluut niet mogelijk zijn, wanneer ik mijn taken niet zou uitvoeren!

De mens op aarde wordt, tijdsgebonden, opgevoeld volgens bepaalde normen en
waarden. In het algemeen is het zo dat gedurende de opvoeding van de mens hen het besef wordt bijgebracht, dat er 'het goede' is, en 'het kwade'. Men vertelt het kind dat het goede juist is, en het kwade onjuist. En of de mens nu wel of niet in een God gelooft, hij weet dat hij naar de normen van het goede en juiste moet handelen; leven. Zo leeft de mens dus, vol goede bedoelingen in een maatschappij, die verwacht dat
ieder mens zich naar deze normen en waarden gedraagt. Wanneer de mens besluit om heel zijn leven God te dienen of het 'goede', is het mijn taak dit voornemen van die mens op de proef te stellen, waarbij ik er alles aan zal doen dit voornemen de 'grond in te boren', om het zomaar eens in gespierde taal te zeggen. Ik kan bijvoorbeeld deze mens ontmoedigen door hem een bepaalde ziekte te bezorgen, als ik daartoe de kans krijg. Wanneer deze mens iedere mens iedere dag moet lijden door zijn ziekte, zal
hij misschien na een paar jaar zeggen:'als er werkelijk een God zou bestaan, zou
ik niet elke dag, jaar in-jaar uit, hoeven te lijden. De mens kan het niet vatten dat hij, die God zijn hele leven wil dienen, zoveel tegenslag ondervindt in zijn leven. En alleen al deze twijfel omtrent het goede; God, kan er uiteindelijk toe lijden, wanneer de tegenslag als maar groter wordt, dat deze mens het allemaal niet meer zo nauw neemt, wat betreft normen en waarden. Zijn voornemen om God zijn hele leven lang te willen dienen was dus niet sterk genoeg. Als zijn geloof in zijn eigen voornemen 100% was, zou hij zich niet zo makkelijk van de wijs laten brengen. Je ziet dus, aan de hand van dit voorbeeld, dat ik de mens zijn geloof in het goede of in God, op de proef stel, om zo
de hoogste waarheid te bewaken. Ieder mens heeft een zwakke plek, en het is aan mij om deze te vinden, omdat dat de plek voor mij is om aan te vallen, en hindernissen op te werpen. Bovendien is het zo, dat ik élke vorm kan aannemen die ik wil!'

Zo kan ik bijvoorbeeld de vorm aannemen van een verleidelijke jonge vrouw om op
deze manier een jongeman, die een 'rosvast' geloof heeft in het goede, te verleiden en hem op een zijspoor te zetten. Zo zijn er duizenden manieren om de mens te misleiden en verleiden, een andere weg in te slaan dan zij voor zichzelf hadden gekozen. Vele mensen geloven niet meer in God, omdat er overal in de wereld oorlogen zijn, waarbij heel veel mensen op de meest afgrijselijke manieren om het leven komen. Zij denken en geloven dat er één wereld is, zoals de mens die beleeft, en kent op deze aarde, en los daarvan er een God is. Dát is de grote fout! Deze fout vindt zijn oorsprong in de religiën, die wanneer de mens niet leeft naar wat God wil, dreigen met de 'hel', en de Duivel.
Ik wil hierbij toch even zeggen dat het dreigen met de 'hel', en met wat dan ook, een vreselijke naďeve manier van denken en geloven is; een fabeltje om de mensen op deze manier te manipuleren.
De religiën doen de mens geloven dat God de wereld heeft geschapen. De waarheid is echter dat God de wereld is geworden! Vanuit deze zienswijze is er geen sprake meer van dualiteit: God en de wereld. Daarom zou je ook moeten zeggen: 'er is geen God, maar het Goddelijke is Overal!'

'Jij schildert jezelf af als een bewaker van de hoogste waarheid. Waarom moet
jij mensen op de proef stellen met zoveel pijn en ellende?'

'Omdat het de enige manier is om te groeien, zei de Duivel. De pijn en ellende
waarover jij spreekt zijn als een vruchtbare akker, waarop God, het goede kan groeien onder de beste omstandigheden. Vergeet niet dat het maar om één leven gaat (na reďncarnatie natuurlijk meer levens). Wanneer dit leven ten einde is, gaat de mens terug naar 'huis'; de Goddelijke Wereld, waar de mens kan 'baden' in vreugde, licht, en liefde! Wanneer de mens dit mag ervaren, zijn de pijn en ellende van het leven op aarde op slag verdwenen, omdat de intensiteit van de Goddelijke liefde, licht, en vreugde, vele malen sterker zijn dan de pijn en ellende, die de mens in zijn leven op aarde beleefde. Bovendien is er een Goddelijke Wet, die ervoor zorgt dat ieder mens de last van het leven aankan, en dat is bij ieder mens verschillend. De ene mens kan meer tegenslag
verwerken dan de andere. Daar wordt altijd rekening mee gehouden. Ik hoop dat dit antwoord aan je vraag voldoet', zei de Duivel.

'Ik zal er genoegen mee moeten nemen', zuchtte ik.

'Uit je antwoord begrijp ik dat het toch maar moeilijk is om mijn antwoord te kunnen bevatten. Stel je nu eens voor dat er alleen maar het goede in de wereld zou zijn. Hoe zou de wereld er dan uitzien? Er zou een status quo ontstaan, want het kwaad, het tegenovergestelde deel van het goede, zou ontbreken. Er zou geen groei meer mogelijk zijn! Iedereen en alles zou blijven 'hangen' op hetzelfde bewustzijnsniveau. Om te kunnen groeien, en dat is waar het allemaal om gaat, is altijd het tegenovergestelde deel noodzakelijk. Vanuit dit gegeven zou je kunnen zeggen dat ik de motor van de Evolutie ben. Zonder mij is er geen groei mogelijk, de evolutie zou stilstaan!!! Het is essentieel dat dit voor iedereen volkomen duidelijk is. Evenzeer geldt dit ook voor God. Wanneer God er niet meer zou zijn, als tegenovergesteld deel van mij, zou er eveneens geen groei meer mogelijk zijn. Het hele proces van evolutie, involutie, devolutie zou stagneren! Vanuit dit gegeven is het duidelijk dat ik niet zonder God kan, en God niet zonder mij. Wij beiden hebben elkaar nodig om te kunnen groeien, en tot een vereniging te komen, samen te smelten tot de Universele Eenheid. Al eerder sprak ik over de boom en zijn wortels, waarbij ik het deel van de boom boven de aarde God noemde, en het deel wat onder de aarde groeit, de wortels van de boom, ik de Duivel noemde. Uit deze vergelijking moet het volkomen duidelijk zijn dat God en de Duivel niet zonder elkaar kunnen. Deze vergelijking kun je toepassen op alle 'schijnbare'
dualiteiten: goed-kwaad, warm-koud, intelligent-dom, en ga zo maar door.... Naarmate de mens groeit in bewustzijn zal hij de 'strijd' tussen God en de Duivel steeds intenser ervaren. Immers: 'Hoe helderder het licht, hoe donkerder de schaduw'. 'Dat was een heel verhaal, zei ik. Ik vind het knap van je dat je alles zo duidelijk weet te vertellen, en vergelijkingen gebruikt om het nog duidelijker te laten worden'. 'Dank je wel voor je compliment', antwoordde de Duivel.

'Ik stel voor, alvorens ik een nieuwe vraag stel, eerst een paar zetten te doen,
omdat ik anders bang ben dat we deze partij niet kunnen uitspelen', zei ik.

'Het maakt mij niet zoveel uit. We kunnen eventueel de partij afbreken als het vanavond niet zou lukken de partij uit te spelen'.

'Nou ja, zei ik, we zien wel hoever we komen, niet?'

'Ja, precies'.

'Goed dan, dan speel ik pion c3'.

'Dan is er voor mij maar één logische zet, en dat loper a5'.

Zo speelde we binnen een kwartier de volgende zetten: Db3-De7, d3-Pf6, Le3-d6,
Ld5-0-0, Lxc6-b7xLc6, Da4-Lb6, Dxc6-La6, Ke2-Pg4. Wij zaten stil en zeer geconcentreerd gebogen over het schaakbord. Ik doorbrak de stilte met de vraag: 'Wilt u nog wat drinken?'

'Een cognacje gaat er nog wel in', antwoordde hij.

Terwijl ik opstond en naar de gang liep, riep hij me na: 'neem gewoon de hele
fles mee, dan hoef je ook niet steeds naar de keuken te lopen'.

'Okay, riep ik terug. Wat kan die vent zuipen, dacht ik. Nadat ik beide glazen weer gevuld had, analyseerde ik de stelling op het schaakbord, en speelde vervolgens Pd2. Zonder na te denken sloeg hij met zijn paard op g4 mijn loper op e3. 'Wat ik me afvraag is waarom er zoveel ellende er is in deze wereld. Zoveel lijden, zoveel oorlogen en ziekten. Wat ik je al eerder zei is dat de meeste mensen niet meer in een God geloven. Zij zeggen: 'als er werkelijk een God zou bestaan, zou deze ellende er niet zijn'. De Duivel dacht even na, en antwoordde: 'Lijden, oorlogen, martelingen, etc... zijn allemaal vormen van het 'kwade', de duistere krachten, die ik vertegenwoordig, zijnde als de Duivel. Het is nu eenmaal zo dat deze ellende nodig is om het tegendeel van deze ellende te stimuleren tot groei! Ik val nu eigenlijk in herhaling om je vraag te beantwoorden, maar ik zal toch proberen het nog wat duidelijker uit te leggen. Beide tegenpolen hebben elkaar nodig. Ze kunnen niet ZONDER elkaar. De vreugde heeft de pijn nodig om te kunnen groeien. De vreugde kan ALLEEN verder groeien dankzij de pijn. Het 'genieten van' is afhankelijk van het 'lijden' om te kunnen groeien, en om toe te nemen in kracht. Het bewustzijn van de mens, hier en nu, is zodanig dat het alleen maar dualiteiten waarneemt en kent. De mens denkt dan ook dualistisch, en schept
daardoor dualiteiten; tegenpolen. Het volgende moet je goed begrijpen. Twee tegenovergestelde delen hebben elkaar altijd nodig om te kunnen groeien en in een later stadium samen te smelten tot een Eenheid! 'Het genieten van' en haar tegenpool 'het lijden' zijn twee intelligente krachten, die volkomen gelijk zijn. In die zin dat de ene kracht qua intensiteit niet onder doet voor haar tegenovergestelde kracht'.

'Je zegt dat al deze ellende nodig is om haar tegenpool te stimuleren tot groei. Waarom is die groei persé nodig? Waarom moeten mensen lijden, gemarteld worden, alleen vanwege die groei, waar jij over spreekt', vroeg ik.

'De groei is niet te stoppen!!!!!!', antwoordde de Duivel. Zij IS!!!' Wederom
moet ik gebruik maken van een vergelijking om dit duidelijk te maken'.

Stel dat we een zaadje van een plant in de aarde stoppen. Wanneer de omstandigheden goed zijn, zal dit zaadje zich gaan ontkiemen. Het zaadje heeft álle Informatie in zich hoe het zich gaat ontwikkelen, en hoe het zich uiteindelijk gaat ontvouwen tot een bepaalde plant. Stel nu dat het een zaadje van een roos is. Dan bevat het zaadje van de roos ALLE informatie in zich om uit te groeien tot een roos! Uit dit zaadje kan zich enkel en alleen een ROOS ontwikkelen, en dus niet een paardebloem, of een madeliefje. Sta hier goed bij stil! Laten we nu het zaadje van de roos vergelijken met de
Universele Eenheid. We stoppen het in de aarde, en wanneer de omstandigheden
goed zijn, zal dit zaadje van de Universele Eenheid zich gaan ontkiemen. Het zaadje van de Universele Eenheid, die ontkiemt en zich splitst in tweeen: God en de Duivel, bevat net zoals het zaadje van de roos, ALLE INFORMATIE om uit te groeien tot datgene wat al in het zaadje besloten was!!! Het is dus niet mogelijk om deze groei, zowel naar boven als naar beneden, te stoppen. Evenmin kan men niet veranderen waar het zaadje van de Universele Eenheid tot uit zal groeien!'
'Het is mij nu wel duidelijk, zei ik, maar ik vind het toch maar moeilijk te begrijpen, waarom er persé 'ellende' nodig is om te kunnen groeien'.

De Duivel antwoordde: 'De mens is ook nog niet op het niveau dat hij dit alles
kan begrijpen. Dat heeft niets te maken met intelligentie, nee, het heeft enkel en alleen te maken met het niveau van bewustzijn!' En terwijl hij deze woorden sprak, schonk hij zichzelf nog een cognacje in.

'Drink je altijd zoveel', vroeg ik.

'Soms, je zou eens moeten weten hoeveel mensen ik al verleid heb met drank.
Drank, alcoholisme is één van de vele manieren om de mens te verleiden, en deze zo op een zijspoor te zetten'.

Er volgde een stilte die ik benutte om de stelling op het schaakbord te analyseren. Lang dacht ik niet na, omdat de stelling vrij eenvoudig was. Ik speelde daarom de meest logische zet: f2x Pe3.

'Je kunt aardig schaken', zei de Duivel.

'Ach, ik doe mijn best'.

'Heb je er bezwaar tegen dat ik een sigaar opsteek', vroeg hij.

'In principe ben ik tegen roken, maar als het bij één sigaar blijft, zeg ik,
okay'.

En terwijl hij zijn sigaar opstak, stelde ik hem de volgende vraag: 'Waarom zijn er nog steeds oorlogen, en komt daar ooit een einde aan?'

De Duivel nam een trekje aan zijn sigaar, blies wat rook uit, en zei: 'Oorlogen, waar dan ook ter wereld zijn niets meer dan een machtsspelletje, waarin ik de hoofdrol speel!
Aangezien het bewustzijnsniveau van de mensheid nog niet hoog genoeg is, is er weinig voor nodig om een oorlog te ontketenen. De waarde, die jullie mensen geven aan oorlogen, is veel te groot. Een oorlog lijkt veel erger dan het in werkelijkheid is. Okay, er 'sterven' veel mensen tijdens een oorlog, maar toch is het niet zo erg als het lijkt. Door een tekort aan bewustzijn maakt de mens van een mug een olifant. De mens reageert geschokt als hij hoort hoeveel 'doden' er zijn gevallen, en hoeveel leed een oorlog met zich meebrengt. De emoties laaien hoog op, en dit alles is begrijpelijk gezien het bewustzijnsniveau van de mens. Bij een groot aantal mensen is er al sprake van bewustzijnsverhoging, en deze mensen weten dat de 'dood' helemaal niet bestaat.
Er is alleen sprake van een overgang, vanuit deze wereld naar een andere wereld, die veel prettiger is. En voor ál die mensen die sneuvelen tijdens een oorlog is die overgang niet meer of minder dan een belangrijke ervaring, en een verrijking voor het bewustzijn. Bovendien is het zo, dat bij een oorlog aan veel 'jonge zielen' de kans wordt gegeven om deze ervaring op te doen!'

'Kan ik uit je woorden concluderen dat er géén of weinig 'oude zielen' betrokken
zijn bij een oorlog?', vroeg ik.

'Nee, er zijn wel degelijk oude zielen bij een oorlog betrokken, maar die hebben
vaak de taak van een leraar, die alles in de juiste banen leidt, zonder het zelf te weten! Maar op je vraag terug te komen, zijn er verhoudingsgewijs meer jonge zielen dan oude zielen bij een oorlog betrokken. Zichtbaar genietend van zijn sigaar speelde hij zijn toren van a8 naar b8, en zei het volgende: 'De strijd op het schaakbord, die wij hier nu voeren is te vergelijken met een echte oorlog. Ook bij het schaken zijn er twee partijen, die elk strijden voor de overwinning. Elke zet, die men speelt, heeft zijn consequenties! Men moet net als tijdens een oorlog een bepaalde strategie hebben. Een andere overeenkomst is dat men voortdurend weloverwogen keuzes moet maken. De
schaakstukken, die van het bord worden geslagen, kunnen we vergelijken met de
'doden', die tijdens een oorlog vallen'.

'Ik vind deze vergelijking wel erg ver gaan, zei ik. Een mens kan je toch niet vergelijken met een schaakstuk', zei ik enigszins verontwaardigd.

'Ik begrijp je reactie, maar je moet het overdrachtelijk zien, snap je?'

'Okay, vertel verder'.

'Wel, de grootste overeenkomst tussen een oorlog en een partijtje schaak is deze: Bij het schaken is het zo dat de schaakstukken niet uit zichzelf bewegen. Nee, zowel de witte als de zwarte stukken worden door de mensenhand bewogen; gezet. Evenzo is dit het geval bij de twee 'partijen' die een oorlog voeren. Even een opmerking: er kunnen natuurlijk meerdere partijen betrokken zijn in een oorlog. Maar het gaat om de vergelijking, vandaar dat ik spreek over twee partijen. Om dit goed te begrijpen kijken we naar de tweede wereldoorlog. Toen Hitler aan de macht kwam ontketende hij de tweede wereldoorlog met zijn zogenaamde 'Blitz-krieg'. Laten we het Duitse leger eens
vergelijken met de zwarte stukken, en de geallieerden met de witte schaakstukken. Hitler kunnen we vergelijken met de zwarte koning, het schaakstuk waar het om draait, want het is de bedoeling dat deze door de witte schaakstukken mat wordt gezet.

De zwarte koning heeft een 'leger' tot zijn beschikking: pionnen, paarden, lopers, torens, en de zwarte Dame. Dit geldt ook voor de witte koning, waarbij zijn 'leger' uit dezelfde schaakstukken bestaat als die bij het zwarte 'leger'. Omdat Hitler, de zwarte koning, niet uit zichzelf kan bewegen, is het de vraag wie het dan wel doet? Het antwoord is simpel: De Duistere, kwade, en vijandige krachten bewegen de zwarte stukken, en de Goddelijke, positieve krachten bewegen de witte stukken! Hieruit volgt, dat Hitler en zijn leger, als het ware 'bespeeld' werden door de duistere, kwade krachten. Voor deze donkere krachten was Hitler niet meer dan een marionettepop; een medium, waardoor zij dood en verderf konden zaaien. Is dit duidelijk voor je', vroeg hij.

'Jawel, antwoordde ik, maar zullen er in de toekomst weer opnieuw oorlogen ontstaan?'

'Wanneer de Goddelijke, positieve krachten groeien, is dat alleen mogelijk als de duistere, kwade krachten rechtevenredig mee groeien! Hieruit volgt dat er geen groei naar 'boven' mogelijk is, zonder dat er een gelijke groei naar beneden plaatsvindt. Dit houdt voor de toekomst in dat de duistere, kwade krachten alleen maar sterker worden, omdat alleen dán de Goddelijke krachten de gelegenheid krijgen om verder te groeien naar een hoger niveau van Zijn. In de toekomst zal, evenals het goede, het kwade alleen maar sterker worden. Je zult inmiddels al begrepen hebben dat er in de toekomst opnieuw oorlogen gevoerd zullen worden, en deze zullen qua intensiteit in kracht sterker zijn dan de oorlogen die nu op aarde gevoerd worden! Ook de mens zal in de toekomst te maken krijgen met sterkere duistere krachten, maar omdat in de toekomst het bewustzijnsniveau van de mensheid gegroeid zal zijn naar een hoger niveau, zal de mens hier niet veel van merken. De verhouding tussen het goede en het kwade zal gelijk blijven qua sterkte. Een troost kan het zijn te weten dat in de verre toekomst de mens een bewustzijn zal hebben dat niet dualistisch is, waardoor de wereld op een totaal andere manier ervaren zal worden!'

'Erg vrolijk klinkt het allemaal niet, maar het zal ongetwijfeld nodig zijn voor een verdere ontwikkeling van het bewustzijn'.

'Dat zeg je heel goed'.

Ik keek opnieuw naar de stelling op het bord, en speelde Da4. 'Je sprak al eerder over de vele levens, die nodig zijn om te groeien in bewustzijn. Ook sprak je over de ervaring van de 'dood'; de overgang naar een ander niveau van 'Zijn'. Ik concludeer hieruit, dat je spreekt over reďncarnatie. De meeste mensen geloven hier niet in, maar er zijn genoeg mensen die wél geloven in reďncarnatie, intuďtief, of na het lezen van één of meerdere boeken over dit onderwerp. Kun je mij op een duidelijke manier hierover iets vertellen?

Natuurlijk kan dat. Allereerst wil ik opmerken dat het geen enkele zin heeft om
iemand te overtuigen dat reďncarnatie al dan niet bestaat. Het is puur een kwestie van
'bewust-zijn'. Of je gelooft er niet in, of je gelooft er wel in, zo simpel is het. Beter is nog om te spreken over 'weten' dat reďncarnatie waar is. Om reďncarnatie goed te kunnen begrijpen kunnen we deze het beste vergelijken met het proces van slapen en ontwaken. De waaktoestand, gedurende de dag kunnen we vergelijken met één leven, en de slaapfase kunnen we vergelijken met het leven na de grote overgang, tussen twee levens in. Het reďncarneren op aarde is te vergelijken met het ontwaken uit
de slaap, oftewel het ontwaken uit het 'hiernamaals'. Duidelijker kan ik het niet uitleggen.

Het hele proces van reďncarnatie heeft het doel om gedurende de keten van vele levens op verschillende niveaus van 'Zijn' in verschillende werelden, ervaringen opdoen, die leiden tot bewustzijnsverruiming. Leven na leven is het de Ziel, die een schat aan ervaringen opdoet, en daarvan leert! En als ik spreek over vele levens, heb ik het niet over 10 of 50 levens, nee, dan heb ik het over honderden, of zelfs duizenden levens. In élk leven wat men leidt, leert men van de fouten die men maakt, maar natuurlijk ook van alle goede ervaringen, die men beleefd, en doorleeft. Ik moet hierbij wel aantekenen dat niet álle mensen leren van hun fouten. Deze mensen komen keer op keer in dezelfde situatie terecht, totdat ze uiteindelijk geleerd hebben van hun ervaringen, en bij sommige mensen kan dat soms lang duren. Het reďncarnatie proces is voor de mens op aarde vaak een bizarre, en soms gevaarlijke tocht, die echter leidt tot bewustzijnsverhoging! Dit proces gaat net zo lang door tot men het bewustzijnsniveau heeft bereikt, dat men kan en mág samensmelten met God'.

'Je sprak eventjes terug over jonge zielen en oude zielen. Waarom en hoezo is er
dat verschil?'

De Duivel sprak:' Iedere ziel gaat zijn eigen weg, en leert in zijn eigen tempo.
Je kunt dat vergelijken met kinderen op school. Het ene kind leert sneller dan het andere kind. Zo is dat nu eenmaal. Bij iedere vereniging van God en de Duivel, in de zogenaamde involutiefase, deelt iedere ziel zijn ervaringen uit met de Universele Eenheid. Het hele proces van reďncarnatie is te vergelijken met de zandkorrel, die uiteindelijk, na een lange weg te hebben afgelegd, in de oester gegroeid is tot een prachtige parel! De mens die reďncarnatie afdoet als onzin is bedwelmd door onwetendheid, dat is bijna 'dwaas' te noemen. Hoe wil en kan je anders verklaren
dat de ene mens gedurende zijn leven in een rolstoel zit, terwijl de ander, gedurende zijn leven nauwelijks of géén tegenspoed ondervindt. Ja, de tegenstellingen zijn groot, zei de Duivel, wiens sigaar bijna opgerookt was. Schijnbaar volkomen op zijn gemak vervolgde hij: Deze dwazen nemen niet eens de moeite zich te verdiepen, door bijv. een boek, in reďncarnatie. En toch hebben deze mensen een uitgesproken mening hierover, die echter nergens op gestoeld is! Zij doen het leven af als chemisch toeval, maar ook zij zullen naarmate zij groeien in bewustzijn, tot het besef komen dat het reďncarnatieproces geen onzin is, maar een Goddelijke Wet. Vele mensen vergelijken
reďncarnatie op aarde met het naar school gaan om bepaalde lessen te leren. Deze vergelijking is zeker niet slecht te noemen. Zowel jonge als oude zielen reďncarneren op aarde om levenslessen te leren. Het niveau van deze lessen is verschillend en aangepast aan het bewustzijnsniveau van de 'leerling'. De lessen, die jonge zielen op aarde leren zijn veel eenvoudiger dan die van de oudere zielen. Zoals ik al eerder gezegd heb, is het zo dat naarmate men groeit in bewustzijn, men steeds meer tegenstand zal ondervinden van de duistere, kwade krachten, die er alles aan zullen doen om je van het juiste pad af te brengen! De hindernissen en blokkades, die deze duistere krachten op je levenspad opwerken, worden steeds lastiger en moeilijker'.

'Wat jij me nu verteld heb, kan ik volkomen begrijpen, zei ik. Tóch is er iets wat ik niet
begrijp, en dat is dat het aantal mensen op aarde steeds maar groter wordt in aantal. Waar komen deze, in aantal groeiende zielen precies vandaan?'

Terwijl hij zijn sigaar uitdrukte in de asbak, zei hij: 'Vele mensen vragen zich dit af. Het
antwoord is vrij eenvoudig. Deze zielen, deze 'nieuwkomers' kiezen voor de aarde om bepaalde lessen te leren, die zij nodig hebben voor hun groei naar hoger bewustzijn.
De mens is geneigd te denken dat hun wereld, hier op aarde, de enige wereld is, die er bestaat. Vooral de jonge zielen zijn deze mening toegedaan. De waarheid echter is dat er vele werelden zijn, die de mens, de ziel de mogelijkheid bieden lessen te leren, die in een andere wereld niet te leren zijn! Al eerder sprak ik over de vergelijking dat men de aarde als een school zou kunnen zien, waar de mens bepaalde levenslessen kan en mág leren. Het leven op aarde is een wereld, die we vergelijken met een school. Wanneer ik spreek over vele andere werelden, kun je dus spreken over vele andere scholen, die élk op hun niveau de ziel de mogelijkheid biedt bepaalde lessen te
leren. Om het nog duidelijker te maken kun je een onderscheid maken tussen deze
verschillende werelden; scholen! Bijvoorbeeld: de kleuterschool, de basisschool, de
toneelschool, de kunstacademie, de bosbouwschool, de circusschool, de universiteit, en ga zo maar door......... Je ziet dus, dat de vele verschillende werelden, scholen, élk iets anders te bieden hebben voor de ziel die wil, en mág leren!'

'Wil jij misschien ook nog een cognacje', vroeg hij aan mij, terwijl hij de bijna lege fles omhoog hief.

'Nee, drink jij de fles maar leeg', zei ik.

Glimlachend schonk de Duivel het laatste restje cognac in zijn glas.

'Heb je intussen al een zet in gedachten?'

De Duivel keek een poosje naar het speelbord, analyseerde de stelling, en speelde vervolgens Lb7. 'Het einde nadert', zei hij lachend.

'Dat vind ik wel erg voorbarig, zei ik. Beide partijen zijn nog in evenwicht,
toch?'

'Misschien', antwoordde de Duivel breedlachend.

'Je hebt bijna in je ééntje de hele fles cognac leeg g edronken, heb je daar geen last van?'

'Welnee, ik merk daar niets van. Je kunt het vergelijken met het beoefenen van een bepaalde sport, bijv. Turnen. De turnleraar leert zijn leerlingen een nieuwe oefening. De leraar doet de oefening eerst voor, zonder enige moeite. Daarna proberen zijn leerlingen, één voor één, deze oefening zo goed mogelijk na te doen. Zij oefenen een paar uren, en gaan dan vervolgens naar huis. Wanneer zij de volgende ochtend wakker worden en opstaan, merken zij dat op verschillende plaatsen van het lichaam veel
spierpijn voelen tengevolge van de nieuwe turnoefening. Zij zullen voorlopig die spierpijn blijven voelen, wanneer zij deze oefening uitoefenen, maar er komt een moment dat deze oefening zonder spierpijn kan worden gedaan door het vele oefenen. Je snapt waarschijnlijk al, dat ik in deze vergelijking de turnleraar ben; degene die een fles cognac opdrinkt, zonder daar last van te hebben, terwijl zijn leerlingen, die nog nooit een fles cognac hebben gedronken, de volgende ochtend een flinke kater hebben, en zich beroerd voelen, gelijk de spierpijn, die zij voelden tengevolge van de turnoefening'.

'Ik vind het maar een rare vergelijkig, zei ik. Hoe kan je nu en turnleraar vergelijken met een alcoholist? En de spierpijn vergelijk je met een 'kater', tengevolge van het drinken van een fles cognac. Ik vind deze vergelijking absurd'.

Is dit een duivel of zijn het twee vrouwen?

'De vergelijking IS absurd, antwoordde de Duivel. Maar waar het om gaat is de essentie van de vergelijking. Het gaat erom, dat hoe vaker je een bepaalde handeling doet, hoe beter je het leert te beheersen, zonder dat je daar nog enige moeite voor hoeft te doen'.

'Ik snap de essentie van de vergelijking wel, maar de vergelijking op zich slaat nergens op. Als je sport is dat gezond voor je lichaam en geest, maar als je een fles cognac
leegdrinkt is dat alleen maar slecht voor je gezondheid. Is dit verhaaltje van jou één van de methoden om iemand aan de drank te helpen', vroeg ik.

'Ja, dat klopt, bovendien leg ik dan het accent; de nadruk erop hoe lekker het wel is om te drinken en het effect ervan!'

'Je bent een rare vogel, maar ik snap wat je bedoeld. Ik kom weer terug op het onderwerp reďncarnatie. Hoeveel tijd zit er tussen twee levens in, alvorens opnieuw te incarneren?'

'Dat is heel verschillend, zei de Duivel, omdat elke ziel zijn eigen weg gaat in zijn EIGEN tempo. Het is zelfs zo, dat men kan besluiten in een andere wereld dan de aarde te
blijven voor een bepaalde tijd. Omdat in die andere wereld (-en) ook mogelijkheden zijn om te groeien naar een hoger bewustzijnsniveau. Dit gebeurt altijd in overleg met je Mentor; je leraar, die je begeleidt in het groeiproces. Ieder mens heeft zo'n leraar, of zelfs meerdere, zonder dat je het bewust weet. Je kunt deze leraar vergelijken met een Mentor, een aanspreekpunt, zoals de mens die kent in het onderwijs op aarde. Omdat er in de meeste werelden géén sprake is van tijd, kan het naar aardse maatstaven 1 jaar, maar ook `1000 jaar duren, voordat je weer op de aarde reďncarneert. Ik
kan dus eigenlijk niet exact je vraag beantwoorden'.

'Dat hoeft in dit geval ook niet', zei ik. Ik vind je antwoord op mijn vraag heel duidelijk. Ik heb weleens gelezen dat vóór je incarneert je je eigen ouders kiest. Is dit waar?'

'Ja, dat klopt, zei hij, terwijl hij het laatste teugje cognac naar binnen kloekte. Er wordt
zorgvuldig gezocht en gekeken wélke omstandigheden er voor jou zijn om optimaal
te kunnen groeien in bewustzijn. Bij dit zoeken wordt je altijd begeleidt en geholpen door jouw leraar; jouw Mentor'.

'Als men spreekt over reďncarnatie wordt vaak in één adem ook gesproken over
Karma. Kun je mij daarover iets vertellen?'

De Duivel dacht even na, alvorens te antwoorden. 'Als jij nou even gaat nadenken
over je volgende zet, zal ik nadenken hoe ik je dit het beste kan uitleggen, okay?'

'Ja, dat is goed. Ik keek gedurende enkele minuten naar de stelling op het bord,
en speelde vervolgens de zet: Ta-b1.

De Duivel antwoordde a tempo met de zet: d5. En terwijl ik me concentreerde op
mijn volgende zet, was de Duivel nog steeds in diep gepeins verzonken.

Pas na 10 minuten sprak de Duivel: 'Goed, ik zal proberen je zo duidelijk mogelijk te vertellen wat karma inhoudt. Als mensen spreken over Karma wordt er meestal gesproken over zoiets als: 'Schuld', die is 'opgebouwd' gedurende vele levens. In dit geval wordt Karma afgeschilderd als iets negatiefs! Dat is slechts de halve waarheid! Laten we nu eens, in plaats van het woord Karma, spreken over het 'Universeel Recht!. Het is eenvoudig zo, dat alles wat men doet bepaalde gevolgen heeft. Dit is een Universele Goddelijke wet, waaraan niets of iemand kan ontkomen! De gevolgen
van het handelen van de mens kunnen goed of slecht zijn. In beide gevallen spreekt men over Karma; het Universeel Recht. Karma hoeft dus niet persé negatief te zijn, zoals vaak wordt gedacht. Om het goed te kunnen begrijpen maken we gebruik van de volgende vergelijking. Eén dag van ons leven vergelijken we met één leven, en één nacht, wanneer we slapen, vergelijken we met de fase tussen twee levens in. Alles wat we vandaag gedaan hebben, heeft zijn gevolgen voor de volgende dag, of zelfs voor de volgende week, of jaar! Wanneer men op een dag eens ruzie krijgt met iemand anders, kan dat gevolgen hebben voor de volgende dag. Misschien duurt die ruzie wel weken of langer plaats. Volgens de vergelijking die we hebben gemaakt kan die ruzie in één leven ontstaan, en kan deze ruzie wel weken lang duren, wat volgens onze vergelijking een week, dat zijn dus 7 levens, of nog langer, misschien wel een jaar, en dat zijn dus 365 levens kan duren. Een concreet voorbeeld zou kunnen zijn dat een moordenaar, die berecht wordt, vrijuit gaat, omdat bij de arrestatie een procedure fout is gemaakt. De moordenaar wordt dus niet bestraft voor zijn daad. Voor vele mensen is dit niet te begrijpen. Vooral jonge zielen kunnen hier ontzettend kwaad over worden, en nemen soms het recht in eigen hand! Zij vervloeken God bij zoveel onrecht. Oudere zielen, die een hoger bewustzijn hebben, weten dat ondanks zoveel ongerechtigheid, de moordenaar zijn 'straf' niet kan ontlopen. Hij is weliswaar niet gestraft voor zijn daad, maar door de wet van Karma: 'de Universele Rechter' zal hij toch de gevolgen van zijn daad niet kunnen ontlopen! Het kan zelfs zo zijn dat hij de gevolgen van zijn daad pas een paar levens verder ondervindt. Je kunt eigenlijk geeneens spreken over 'straf', het zijn doodeenvoudig de gevolgen van zijn daad. Een ander aspect, wat ik wil belichten, is het volgende: 'Stel dat een paar levens terug precies het omgekeerde het geval was. Dat het slachtoffer toendertijd de moordenaar was van degene, die hem nu in dit leven van zijn leven beroofde. In dit geval zou je kunnen zeggen, dat beide 'quit' staan! Omdat de mens de kennis van zijn vorige levens niet kent, is het voor hem ook niet mogelijk deze kant van de moord te zien'.

'Sommige mensen, die lichamelijke of geestelijke klachten hebben, al hoeft dit niet altijd de aanleiding te zijn, besluiten reďncarnatie-regressie therapie te volgen. Wat ik
ervan af weet is dat bij deze vorm van therapie vaak problemen en klachten in dit leven, hier en nú, het gevolg zijn van 'daden' uit vorige levens, zei ik. Is dat juist?'

'Dat kan juist zijn, maar lang niet altijd, antwoordde de Duivel. Er zijn mensen, die regressie therapie volgen, omdat zij problemen hebben. De oorzaak van deze problemen ligt vaak in DIT leven. Maar omdat men de waarheid niet onder ogen durft te zien, vlucht de mens naar vorige levens, die echter niets te maken hebben met die problemen. Voorzichtigheid is dus geboden!'

Ik dacht even na, en vroeg hem: 'Waarom kunnen wij mensen in dit leven, hier en
nú, onze vorige levens niet herinneren?'

De Duivel dronk zijn glas leeg, en antwoordde: 'Als jij je, je vorige levens wél
zou kunnen herinneren, zou je door die kennis niet meer in staat zijn om optimaal in het hier en nu moment te leven. Je zou teveel met je bewustzijn en denken in het verleden vertoeven. Je zou mensen in dit leven kunnen herkennen uit vorige levens, en met die mensen kunnen gaan praten over vorige levens. En welke ervaringen men toendertijd gedeeld hebben. Waar het omdraait in dit leven is om bepaalde lessen te leren die voor jouw groei naar hoger bewustzijn noodzakelijk zijn. Deze lessen in dit
leven kunnen, zonder afgeleidt te worden door kennis uit vorige levens, kennis en ervaringen bieden, die alleen maar mogelijk zijn in je huidige leven, waarin de
omstandigheden optimaal zijn om te leren en te groeien in bewustzijn!'

'Misschien een overbodige vraag, maar lust je een rummetje met cola?'

De Duivel glimlachte, en zei: 'Dat is inderdaad een overbodige vraag'.

Terwijl ik naar de keuken liep, riep hij me na: 'Doe er wat meer rum in, en minder cola'.

Die vent is niet zat te krijgen, dacht ik. Nadat ik even naar het toilet was geweest, pakte ik de beide glazen, en liep naar de tafel toe, om ze neer te zetten.

'Bedankt, zei de Duivel, en nam meteen een stevige slok uit het glas. Daarna boog hij zich over het schaakbord, en zei:' Als ik jou was zou ik het nú opgeven'.

'Opgeven?, ik geef toe dat je beter staat, maar ik kan me nog steeds goed verdedigen. Je bent er nog lang niet'.

Enigszins spottend, zei hij: 'Je hebt nog veel te leren vrind'.

'We zullen zien, antwoordde ik. Na een paar minuten gedacht te hebben, speelde ik: e4xd5. Ik keek naar de reactie van de Duivel op mijn zet. Om zijn emoties te verbergen hield hij zijn hand voor zijn mond. Waarschijnlijk om zijn lach voor mij te verstoppen. Ik liet mij niet van de wijs brengen door hem, en stelde hem de volgende vraag: 'Je spreekt steeds over jonge zielen, en oude zielen, kun je mij vertellen wat jij verstaat onder de 'Ziel'?'

'Als mensen praten over de ziel, in de kerk of waar dan ook, verwarren zij de ziel met het alledaagse gevoelsleven. Nu is het zo dat de ziel inderdaad met gevoelens te
maken heeft, maar niet met de gevoelens waarover priesters en andere mensen over spreken. Gevoelens, zoals: blij zijn, boos zijn, angst hebben voor.... , hebben helemaal niets te maken met de ziel, die daar vér boven uitstijgt qua niveau. De ziel van de mens is de Goddelijke Vonk in hem, die altijd verbonden is met de Goddelijke Wereld. Deze Goddelijke vonk is naar aardse maatstaven 'onsterfelijk'.
Wanneer men groeit naar een hoger bewustzijnsniveau kan de mens zijn ziel ervaren als Goddelijke liefde, en Goddelijke vreugde. Een liefde die niet het tegendeel is van haat, en een vreugde die niet het tegendeel is van pijn. Deze Goddelijke liefde en vreugde ZIJN er gewoon: zij zijn onafhankelijk van welke omstandigheden dan ook. Er is niets op aarde wat ook maar kan tippen aan de beleving van de ziel. Het moment dat de mens zijn eigen ziel beleven kan, wordt ook wel het 'psychisch ontwaken' genoemd. Voor de meeste mensen ligt dat moment van ontwaken nog ver weg, helaas! Omdat het 'IK' van de mens zetelt in zijn ziel, zul je dan merken dat wanneer je spreekt over 'IK' de beleving van de ziel nog intenser ervaren wordt. In het verleden heeft de mens steeds gezocht waar de ziel zou kunnen zetelen in het menselijk lichaam. Welnu, de waarheid is dat de ziel zetelt in het hart van de mens. Niemand hoeft dit van mij te geloven. Pas
als de mens zelf de beleving van de ziel heeft ervaren, weet hij waarover ik praat. Om bij jezelf de ziel te activeren zou je de volgende oefening kunnen doen. Ga rustig en ontspannen zitten op een stoel. Concentreer je op je buik en voel hoe je buik bij het
inademen uitzet, en bij het uitademen weer naar binnen gaat. Zeg hardop tegen jezelf dat je volledig ontspannen bent, en herhaal deze zin enkele malen. Ga nu met je
bewustzijn naar je hart, en stel je voor dat je op die plaats van je lichaam een heel klein lichtje ziet stralen. Dit lichtje laat je steeds groter worden, zo groot als een zon, die in alle richtingen naar buiten straalt! Probeer nu te voelen bij je hart. Als je niets voelt, wees dan niet teleurgesteld, maar probeer het elke dag opnieuw. Terug komend op de oefening. Laat je na 10 of 20 seconden de stralende zon vanuit je hart weer kleiner worden. Wanneer je dat gedaan hebt, sta je op van je stoel en ga gelijk iets anders doen, omdat anders de hele visualisatie blijft 'hangen' in je denkwereld. Door er ná de oefening niet meer aan te denken, zakt deze naar het onderbewustzijn, die de visualisatie gaat verwerkelijken! Je kunt op dezelfde wijze de ziel bij een ander mens
activeren. De oefening is dan hetzelfde als de vorige, alleen nu visualiseer je bij de ander het lichtje dat je laat uitgroeien tot een stralende zon, die je daarna weer kleiner
laat worden. Ook hier geldt: 'Na de oefening gelijk iets anders gaan doen, en niet meer aan de visualisatie denken! Ik zal nu kort maar duidelijk zonder overbodige details vertellen wat er tussen twee levens in plaatsvind. Ik heb al eerder de aarde met een school vergeleken, waar ieder mens bepaalde lessen kan en mág leren, die oodzakelijk zijn voor zijn groei naar hoger bewustzijn. En wanneer de mens zijn lessen heeft voltooid heeft mag deze mens terug gaan naar 'huis'. En als ik spreek over een teruggaan naar huis, bedoel ik daarmee het teruggaan naar de Goddelijk Wereld. Afhankelijk van het bewustzijn van de mens die terug mag gaan naar huis, gaat men naar een wereld die overeenkomt met
het niveau van bewustzijn.

De eerste fase tussen twee levens in bestaat hieruit dat men met behulp van een
'mentor', zoals wij die op aarde ook kennen in het onderwijs, het leven van de desbetreffende mens gaat evalueren. Wat heeft de mens gedurende zijn leven op aarde geleerd van zijn lessen. Dit proces van evalueren is heel belangrijk, omdat op grond daarvan wordt beslist, hoe de mens verder wil, en kan gaan om te groeien in bewustzijn. Wat men moet weten is dat de mens bijna altijd in groepen leeft, deels
op aarde, deels in een andere wereld. Deze groepen zijn te vergelijken met groepen in het onderwijs op aarde. Stel dat zo'n groep uit 8 mensen bestaat, dan zou het zo
kunnen zijn dat 4 mensen van deze groep op aarde is geincarneerd, en dat de andere 4 mensen-zielen vanuit een andere wereld toekijken hoe het leven van de groepsgenoten op aarde verloopt. Het werken in groepsverband levert een betere en snellere groei op voor al die zielen die bij die groep horen, omdat men op deze manier veel meer kan leren. Wat verder belangrijk is om te weten, is dat de mens zélf, ook na overleg met zijn mentor, mag beslissen hoe hij verder wilt gaan! Men kan bijvoorbeeld besluiten opnieuw te incarneren op aarde, maar men kan ook besluiten om in een andere wereld te incarneren om dáár ervaringen op te doen, waarvan men kan leren, en kan groeien in bewust-zijn.

De volgende fase is die:'hoe nu verder?'. Als de mens in overleg met zijn mentor
een keuze heeft gemaakt, wordt met uiterste precisie gekeken wélke ouders het meest geschikt voor hem zijn, en onder welke omstandigheden hij het snelst en het beste kan groeien! Niemand wordt gedwongen hoe hij of zij verder kan, en mág gaan. Wat inhoudt dat er altijd een vrijheid is om te kiezen. Omdat er in de meeste werelden nauwelijks sprake is van tijd, en van tijdsbesef, kan het voorkomen dat een ziel pas over 1000 jaar verder gaat op zijn pad! Het kan ook zo zijn dat wanneer de mens op
aarde overgaat naar een andere wereld, deze zo moe is van zijn leven op aarde,
dat hij, als hij dat wilt, een poos de gelegenheid krijgt aangeboden om volledig te herstellen. Deze periode kan bijvoorbeeld, naar aardse maatstaven 3000 jaar duren. Ik moet erbij zeggen dat dat zelden voorkomt. Meestal is 20 tot 100 jaar genoeg om weer verder te gaan. Het zal je duidelijk zijn, dat wat jullie op aarde tijd noemen, relatief en zelfs onbelangrijk is'.

'Je spreekt van groepen, die er zijn om sneller en beter te kunnen groeien in
bewustzijn. Blijft zo'n groep altijd bij elkaar?' 'Nee, antwoordde de Duivel. Het is niet exact te zeggen wanneer de groep veranderd of zelfs helemaal uiteen valt. Dat hangt volledig af van wat het beste is voor ieder groepslid om verder te kunnen groeien. Wanneer een groepslid op een betere en snellere manier elders kan leren, stapt deze mens uit de groep. Deze kan dan bijvoorbeeld overstappen naar een andere groep of 'incarneerd' in één van de vele andere werelden. Als ik spreek over incarneren is dat overdrachtelijk bedoeld, omdat het woord 'incarneren' betekent: 'in het vlees gaan'. Aangezien dit in de andere werelden niet altijd van toepassing is, zeg ik nogmaals voor alle duidelijkheid, dat wanneer ik dit woord gebruik, dit puur overdrachtelijk bedoeld is'.

'In deze tijd, waarin wij mensen nu leven op aarde, plegen steeds meer mensen
zelfmoord. Wat kun je mij daarover vertellen?'

De Duivel krabde zich even achter zijn oren, en zei: 'Zelfmoord is niet meer dan
een vlucht uit de 'werkelijkheid', de wereld waarin men leefde. Meestal is het zo, dat de
omstandigheden tijdens het leven op aarde als te zwaar ervaren werden. Wat de mens, die zelfmoord pleegt niet weet is dat hij in een volgend leven met dezelfde omstandigheden opnieuw geconfronteerd word! Wanneer iemand zelfmoord pleegt wordt van hogeraf bekeken waaróm die mens dat deed. Naar aanleiding daarvan wordt bekeken welke maatregelen dit tot gevolg heeft voor die mens. Op aarde zijn er mensen die stellig geloven in een straf die de betrokkene krijgt. Dat is niet geheel onjuist, maar dit geldt zeker niet voor álle gevallen. Het is wikken en wegen. Wélke maatregelen er zullen volgen is zoveel verschillend, dat het geen zin heeft deze allemaal op te noemen.

Echter, bedenk wel dat zelfmoord ten álle tijden, onder welke omstandigheden dan
ook, onjuist is! Het is niet aan de mens om te bepalen hoe lang hij leeft, daar beslist alleen God over'.

'Het plegen van zelfmoord kan toch ook een ervaring zijn die leidt tot bewustzijnsgroei?'

Alvorens de Duivel antwoordde, dacht hij even na. 'Het is een moeilijke vraag, die je mij nu stelt', zei de Duivel. Het kan namelijk, zoals jezelf al zei, inderdaad een les zijn om van te leren. Maar wanneer ik dit zeg bedoel ik niet dat iedereen maar zelfmoord moet gaan plegen. Volgens de Goddelijke Wetten is zelfmoord altijd verkeert; altijd onjuist. Het is niet voor niets dat bij iedere mens de angst voor de 'dood' ingegrift is in zijn onderbewustzijn. Deze angst moet de mens beschermen tegen zelfdoding, opdat de mens zijn lessen , die noodzakelijk zijn voor zijn groei naar hoger bewustzijn, hoe zwaar deze ook zijn, voltooid!'

'Je spreekt herhaaldelijk over de vele werelden. De mens kan met zijn beperkte
zintuigen deze werelden niet waarnemen, maar kun je mij dan vertellen wáár deze werelden zich bevinden?'

'Wel, zei de Duivel, daar kan ik kort over zijn. Laten we ter vergelijking eens kijken naar het elektro-magnetisch spectrum, waarvan de kleuren, die de mens op aarde kent, deel
uit maken. Er zijn kleuren, die de mens op aarde niet kan waarnemen, maar de mens weet dat deze 'niet zichtbare kleuren' toch bestaan, omdat deze door wetenschappers zijn aangetoond. De kleur 'ultra violet' kan door de mens niet waargenomen worden, terwijl bijvoorbeeld bijen wél in staat zijn deze kleur waar te nemen!

Wanneer men het gehele elektromagnetisch spectrum bekijkt, wordt het duidelijk
hoe weinig hij met zijn zintuigen kan waarnemen. De mens is niet in staat het hele
elektromagnetisch-spectrum waar te nemen. Bij lange na niet! De mens kan bijvoorbeeld rontgenstraling, gammastraling niet waarnemen. Het is dan ook niet meer dan logisch dat de mens de vele andere werelden, niet kan waarnemen met de zintuigen, die de mens nu heeft. Op de vraag, waar deze andere werelden zich
bevinden kan ik antwoorden: 'OVERAL!' Soms lopen verschillende werelden dwars door elkaar heen. Maar in de meeste gevallen bevinden zich andere werelden overal verspreid in het heelal, zoals de mens die kent. Ook in het zonnestelsel, waarin zich de planeet aarde bevindt, zijn er talloze andere werelden, die de mens echter, met zijn beperkte zintuigenlijke waarneming, niet kan zien, of horen of op een nog andere manier'.

'Een andere vraag, die bij mij opkomt is deze: 'Steeds heb ik vragen gesteld,
die betrekking hadden op de mens, maar wat ik ook graag zou willen weten is hoe het met de dierenwereld zit. Dieren hebben toch ook een ziel en gevoelens? Incarneren zij ook steeds opnieuw, net als de mens?'

'Je zou je kunnen afvragen, waarom er uberhaupt dieren op aarde zijn, niet waar?, zei hij.

'Zeker', antwoordde ik.

'Dieren zijn net als wij bezig met een groeiproces. Ook bij hun is er sprake

van een evolutieproces, maar op een ander niveau dan die van de mens. In bewustzijn liggen bijna alle dieren ver achter, vergeleken met het bewustzijnsniveau van de mens. Vaak orden dieren door de mens als beesten behandeld. Dat is ronduit triest te noemen. De mens op aarde zou álle dieren, en niet één uitgezonderd, met respect moeten behandelen. Ook dieren hebben een ziel of een groepsziel, zij komen uit andere werelden. In het prille begin was het bewustzijnsniveau van de mens veel lager dan die nu is. En dat gold ook voor het bewustzijnsniveau van de dieren. Er waren
verschillende levensvormen, waaruit later de dieren zich ontwikkelden tot de
verschijningsvormen, die wij nu kennen. Het was destijds een heel andere wereld dan die wij nu kennen, maar dat is niet meer dan logisch.

In het proces van evolutie, devolutie, en involutie: 'de Kosmische ademhaling'
was er destijds sprake van een aanvang van een nieuwe evolutie. Toen het mogelijk was, gezien de duur van de evolutie, incarneerde dieren op aarde. Het doel van deze 'massale' incarnatie was om te leren van de mens! Naarmate de evolutie voortschreed, ontstond er een harmonische band tussen mens en dier. Daarbij moet men zich er wel
van bewust zijn, dat de dieren van toen er totaal anders uitzagen dan de dieren van nu. Er was bijvoorbeeld geen tijger of leeuw. De tijger, zoals wij die nu kennen, moest
toen nog vanuit een andere levensvorm zich ontwikkelen. En dat geldt voor alle dieren. Het moet volkomen duidelijk zijn dat er in het begin geen leeuw, slang, of olifant bestond. Naarmate de evolutie vorderde ontstond er een breuk tussen mens en dier, die geleidelijk aan steeds groter werd. De dieren kwamen naar de aarde om te leren van de mens. Het gedrag van de mens werd 'nage-aapt'! Toen de mens voor het eerst dieren, maar later ook zijn medemens ging doden, werd ook dit uiterst negatieve gedrag van de mens nagebootst door de dieren. De mens was een slecht voorbeeld voor de dieren, die nu ook soortgenoten, en later de mens ging doden! Om snel en goed te kunnen doden, groeide gedurende de evolutie vanuit andere levensvormen, dieren die qua lichaamsbouw, gebit, klauwen e.d., makkelijk konden doden. Wanneer we nu kijken naar de relatie tussen mens en dier, zie je nog steeds dat de dieren het gedrag van de mens nabootsen, op welk nive

27 pagina's in word

luilak

ik heb het niet zelf geschreven maar van een vriend van mij gekregen

quote:

Op donderdag 22 december 2005 23:59 schreef woutabest het volgende:
Hoeveel mensen verwacht je nu dat er echt gaan lezen?

het is op verzoek geplaatst dus in ieder geval door 2

Hi Flit

het klopt dat dit niet de volledige tekst is, die heb ik helaas nooit ontvangen, ik zal nog eens vragen of die persoon van wie ik dit heb gekregen het vervolg ervan heeft. Misschien iemand anders hier ???

Geheim der goden heb ik niet, sorry

Hi Mirage, het is zeker de moeite waard om te lezen, het heeft mij weer een glimlach op mijn gezicht gegeven.

Hi takatalvi, het deed mij ook heel veel denken aan het boek een ongewoon gesprek met goed. Het relativeert heerlijk dit verhaal

Voor de liefhebber, hier ook het vervolg

Wanneer we nu kijken naar de relatie tussen mens en dier, zie je nog steeds
dat de dieren het gedrag van de mens nabootsen, op welk niveau dan ook! Let
er maar eens op.


Natuurlijk doen de dieren, net als bij de mens, ervaringen op, die ze alleen
hier op aarde kunnen beleven en doorleven.
Sommige dieren die al wat verder zijn qua bewustzijn als de andere dieren
zijn in staat om individueel te groeien.
Andere dieren, zoals bijvoorbeeld de insekten hebben een groepsbewustzijn,
waaruit later wellicht een individueel bewustzijn zich kan ontwikkelen'.

'Wat moet ik me voorstellen, wanneer jij spreekt over een groepsbewuszijn?'
Vroeg ik.

De Duivel antwoordde: 'Wie kent niet het vervelende gezoem van een mug,
juist als jij wilt gaan slapen. Is het gezoem al vervelend, dan zeker ook de
muggenbulten, die ontstaan als een mug de mens steek, want deze jeuken
verschrikkelijk!
Als de mens niet kan slapen door het gezoem van een mug, is het meestal zo
dat de mens opstaat vanuit zijn bed, met de bedoeling de mug op te sporen en
'kapot' te slaan.
Nu is het de vraag of de mens zomaar een levend insekt, in dit geval de mug,
dood mag slaan. Alle leven is toch heilig? En wie kent niet de 10 geboden,
waarin staat: 'Gij zult niet doden!
Om op je vraag terug te komen kan ik je vertellen dat wanneer de mens een
mug kapot slaat, dit niet te vergelijken is met bijvoorbeeld een koe of een
varken.
De reden hiervoor is dat de koe een eigen bewustzijn heeft, en een eigen
ziel, dit in tegenstelling tot de mug, die deel uitmaakt van een
groepsbewustzijn, en een groepsziel!
Om dit goed duidelijk te maken maak ik opnieuw gebruik van een vergelijking.
Stel dat je een hele grote spiegel uit je handen laat vallen. De spiegel zal
in wel duizenden of meer stukjes versplinteren.
Wanneer je dan zo'n splintertje van de grond pakt kun je niet zeggen dat dit
splintertje een spiegel is. Wel kan je zeggen dat dit een splintertje van
een spiegel is.
Evenzo is het bij de muggen. De spiegel kunnen we vergelijken met een hele
grote mega-mug. Een splintertje van de spiegel kunnen we vergelijken met een
mug, zoals de mens die kent.
Al die duizenden splintertjes van de spiegel vormen SAMEN een spiegel. Zo is
het ook bij de muggen. SAMEN vormen zij een grote mega-mug, die een eigen
bewustzijn en ziel heeft.
Wanneer de mens dus één of meerdere muggen kapot slaat, omdat hij anders
niet kan slapen, kun je dat vergelijken met het 'kapot slaan' van één of
meerdere splinters van een spiegel.
Wanneer de mens een paar muggen dood, hoeft hij zich niet persé schuldig te
voelen. Als de mens een goede reden heeft om die muggen te doden, is het
niet gelijk 'slecht' te noemen. Als de mens echter zonder enige goede reden
muggen doodslaat, is hij wel schuldig!
Omdat de mens niet het recht heeft zinloos te doden. Alléén wanneer het écht
niet anders kan, en er een goede reden is om een dier te doden, hoeft hij
niet te vrezen dat hij iets verkeerds heeft gedaan. Ik hoop dat het je nu
duidelijk is geworden wat een groepsbewustzijn inhoudt'.

'Ik begrijp wat je me verteld hebt hierover'.

'Goed, dan vertel ik verder. Na een leven op aarde kan en mag een dier zélf
beslissen om nog een keer te incarneren op aarde, maar zij krijgen ook de
vrijheid om te kiezen voor een andere wereld, om dáár ervaringen op te
doen'.

'Er komt nu ineens een vraag bij me op. Omdat ik deze misschien straks
vergeten ben, stel ik hem liever nu meteen'.

'Ik vind het best', antwoordde de Duivel.

'Kun je planten met dieren vergelijken qua bewustzijn?'

'Nee, totaal niet' zei de Duivel.
In het hele proces van evolutie, devolutie, en involutie, heeft het
plantenrijk een belangrijke rol gespeeld, en nóg!
De planten zijn eerder 'geincarneerd' op aarde dan de mens en de dieren,
omdat zij de aarde voorbereidde voor het dierenrijk, en het mensenrijk.
Je zou kunnen zeggen dat het plantenrijk de mens en het dier, die nog niet
op de aarde waren, nederig hebben ontvangen, met de rode loper uitgerold!
Het plantenrijk had (en heeft) als taak andere vormen van bewustzijn, die op
de aarde zouden gaan incarneren, te helpen. En hoewel ook het plantenrijk
een bewustzijn heeft, offerde zij zich op om de mens en het dier de
gelegenheid te geven zich te ontwikkelen qua bewustzijn. Een nederige taak
dus, die tot op de dag van vandaag nog steeds wordt uitgevoerd door het
plantenrijk.

Zij zorgden ervoor dat er genoeg te eten was, toen de mens en het dier zich
ontwikkelden.
En nóg veel later, en ook nú nog, kon de mens maar ook het dier gebruik
maken van de planten om zichzelf te genezen.
Planten hebben een heel eigen bewustzijn, die zich kenmerkt door de grote
verscheidenheid van bewustzijn binnen het overkoepelende bewustzijn van
*heel* het plantenrijk.
Je zou kunnen spreken van 'groepen' planten, die binnen het overkoepelende
bewustzijn van het plantenrijk, een eigen bewustzijn hebben. Je kunt dat
mooi zien in de lente en zomer op aarde, hoe een bepaalde plantengroep,
bijvoorbeeld het 'fluitekruid' op hetzelfde tijdstip beginnen te groeien, en
ook op hetzelfde tijdstip beginnen te bloeien in de maand Mei in de bermen
langs de wegen en andere plaatsen in de natuur. Zo kan je zien dat een groep
planten één zijn in bewustzijn!
Omdat er binnen het plantenrijk zo'n grote verscheidenheid aan planten is,
zijn er ongelooflijk veel groepen planten, die allemaal hun eigen
groepsbewustzijn hebben, echter wél binnen de grenzen van het overkoepelende
bewustzijn van héél het plantenrijk'.

'Blijft het plantenrijk altijd op aarde bestaan of komt daar eens een eind
aan?'
De Duivel antwoordde: 'Zolang er een aarde is die het mogelijk maakt qua
omstandigheden voor het plantenrijk om te bestaan, zal het plantenrijk op
aarde blijven'.

'Sommige mensen beweren dat planten beter groeien en bloeien als je tegen ze
praat. Wat is hier van waar?
'Dat klopt', zei de Duivel. De meeste mensen lachen erom, maar het is écht
waar. Planten groeien en bloeien beter als men tegen ze praat. Het is zelfs zo, dat bepaalde groepen planten, bijvoorbeeld de geraniums het beter doen
wanneer zij worden blootgesteld aan bepaalde muziek!
Sommige groepen planten groeien beter bij muziek van Bach, terwijl andere groepen het beter doen bij muziek van Vivaldi of Beethoven.
In het verleden is bij 'toeval' ontdekt dat planten reageren op externe
prikkels.
Iemand kwam op de gedachte, zomaar, om een leugendetector op een plant aan te sluiten. Toen deze mens, die een sigaret in zijn hand had, dichterbij de
plant kwam, sloeg de meter van de leugendetector uit! Ook bij herhaling van deze handeling was het resultaat hetzelfde. Hieruit concludeerde de mens, dat de plant een soort van bewustzijn moest hebben. De wetenschap deed
talloze experimenten met verschillende planten, en kwam tot de conclusie dat planten inderdaad reageren op muziek en praten.
En dan is er nog Findhorn, een plaats in Schotland, waar een zanderige bodem planten groeide, die qua grootte en de hoeveelheid grote vruchten, zich onderscheidde van de 'gemiddelde' planten.
Eén van de geheimen, die hiervoor werden toegepast, was dat men praatte met de planten.
En al die mensen, waaronder ook wetenschappers, geloofden dat dat één van de belangrijkste factoren was waarom de planten aldaar zo fantastisch groeiden en bloeiden, en de planten vruchten afwierpen die veel groter dan normaal
waren'

'Ik vind het uitermate boeiend wat je me vertelt', zei ik.
Als alles waar is wat je vertelt, klopt de evolutietherorie van Darwin dus
voor geen meter!'

'Inderdaad. De héle evolutietheorie van Darwin is een poging van de mens om de verschillende levensvormen op aarde te verklaren. Het is een rationele benadering van de evolutie, die echter totaal onjuist is!'

'Dus het verhaal dat de mens afstamt van de aap is ook niet waar?'

'Precies, zei hij. De mens probeert álles, maar dan ook alles te verklaren
door te rationaliseren. Het verhaal dat de mens zou afstammen van de aap is niet meer dan een sprookje, en dát is de waarheid!
Van al dat praten krijg je een droge keel. Heb je nog wat te drinken voor
mij', vroeg de Duivel.

'Natuurlijk, antwoordde ik.
'Nog een rum gemixed met cola?'

'Daar kan ik geen nee opzeggen''.

Even later kwam ik met een rum-cola en een biertje terug uit de keuken, en nam weer plaats achter het schaakbord. 'De hoogste tijd dat jij weer eens een zet doe', zei ik.

De Duivel dronk een paar stevige slokken rum-cola uit zijn glas, en bekeek toen de stelling op het bord. Na enkele minuten te hebben nagedacht, speelde hij de zet: Dc5. Vervolgens ging hij ogenschijnlijk volkomen ontspannen en tevreden over zijn zet, enigzins achterover leunend op zijn stoel zitten.

Ikzelf nam een paar slokken bier, en stelde hem de volgende vraag:
'Aangezien de evolutieleer van Darwin volgens jou een sprookje is, zou ik graag willen weten hoe de mens op aarde is gekomen, en of het verhaal van Adam en Eva klopt'.

'Het is typisch weer de naieve mens, die met zijn ratio het verhaal over
Adam en Eva verzint. Het is complete ONZIN, meer niet.
De Duivel vervolgde:'Het is belachelijk te geloven dat op een bepaald moment in tijd twee mensen, kant en klaar, op de aarde worden neergezet. Nee, zo simpel is het niet'.

'Miljarden jaren geleden is er een moment geweest dat het toenmalige
bewustzijn van de mens naar de aarde kwam.
Daarvóór had dit bewustzijn van de mens al andere werelden 'doorlopen',
zoals een leerling al verschillende scholen doorlopen kan hebben.
Dit mensenbewustzijn had van aanvang af maar één doel: *Groeien!*.
Daarom kwam dit mensenbewustzijn naar de aarde, om te leren, en daardoor te groeien in bewustzijn.
Dit groeiproces is vanaf het eerste moment in tijd, tot nu, gevorderd tot
het bewustzijnsniveau, zoals wij dit nu kennen en ervaren op aarde. Behalve het bewustzijn groeide ook de 'uiterlijke vorm' van de mens mee. Lichamelijk veranderde tijdens de groei de uiterlijke verschijningsvorm, beetje bij beetje, tot aan de verschijningsvorm van lichaam, die wij nu als mens kennen. Het is voor de mens, nu in deze tijd en werkelijkheid, niet te bevatten hoezeer de mens qua uiterlijke vorm veranderd is'.

'Kun je mij beschrijven hoe de mens er in het begin van de 'schepping'
uitzag qua vorm?', vroeg ik.

'Toen de mens voor het eerst op aarde incarneerde, zocht het een vorm van materie, waaruit het mogelijk was te groeien naar een levensvorm, die het meest geschikt was voor het 'mensenbewustzijn'.
Het toenmalige bewustzijn van de mens werd daarbij geholpen door hogere entiteiten, die men kan vergelijken met leraren op een hoger niveau dan de mens. Uiteindelijk besloot men te incarneren in een groep cellen, die aan deze criteria voldeed.
Déze groep cellen, die net als andere cellen beschikte over een vorm van
intelligentie, leek qua vorm op een gelei-achtige massa. Veel meer kan ik er niet over zeggen', zei de Duivel.

'Waren er op het moment dat het zogenaamde 'mensenbewustzijn' incarneerde in een bepaalde groep cellen, ook al andere vormen van bewustzijn geincarneerd?'

'Ja zeker. Er waren verschillende groepen bewustzijn, die al eerder
geincarneerd waren in de materie. Bovendien is het zo, dat de materie zélf ook een vorm van bewustzijn heeft.
Werkelijk álles op aarde heeft een bewustzijn. Zélfs een steen, die voor de mens 'dood' lijkt te zijn. Bij deze vormen van bewustzijn is het vaak zo, dat het bewustzijn aan de oppervlakte gering is, maar binnenin qua
intensiteit heel heftig kan zijn'.

'Interessant, ik heb daar eigenlijk verder geen vragen meer over. Al eerder sprak je over Goddelijke liefde en vreugde, maar wat kun je me vertellen over de liefde op aarde tussen de mensen?'

'Wat jullie op aarde 'liefde' noemen, is geen liefde!
Wanneer twee mensen op aarde elkaar 'liefhebben', gebeurt dat puur uit
egoisme, uitzonderingen daar gelaten. De oorzaak hiervan is wederom een tekort aan bewustzijn.
Via een vergelijking zal ik je dat duidelijk proberen te maken. Stel je voor
dat de mens een huis wilt kopen. Van tevoren heeft de mens al bepaalde
criteria vastgesteld. Er moet bijvoorbeeld een centrale verwarming in zijn, en de woonkamer moet niet te klein zijn, en ook moeten er er minstens twee slaapkamers aanwezig zijn, alsmede een grote tuin!
Het huis wat men wilt kopen moet dus aan bepaalde criteria voldoen.
Evenzo is dat het geval bij het zoeken naar een partner voor de mens. Men is op zoek naar de 'Ware' ! Je zult deze echter nooit vinden, omdat er geen 'ware' bestaat!
Heeft de mens eindelijk iemand gevonden die aan ál zijn voorwaarden voldoet, dan kan men 'verliefd' worden op die ander.
Dit is voorwaardelijke liefde.
Voorwaardelijke liefde is eigenlijk een soort ruil: 'Als jij je gedraagt
zoals ik dat wil, kan ik je liefhebben, anders niet!

Deze voorwaardelijke liefde houdt in de meeste gevallen geen stand. Op dit punt aangekomen zijn er twee manieren om verder te gaan. Ook al is er geen sprake van liefde meer van liefde, kunnen beide partners beslissen bij elkaar te blijven. Indien er kinderen bij betrokken zijn, kan dat een goede reden zijn om bij elkaar te blijven.
Een andere reden om tóch bij elkaar te blijven, is dat men bang is voor het 'Alleen zijn'.
De andere manier om verder te gaan, is dat men besluit definitief uit elkaar te gaan. Dit is zeker geen slechte keuze, omdat men zich na een scheiding meestal gelukkiger voelt dan tijdens de relatie. Heden ten dage mislukt één op de drie huwelijken!

In vroegere tijden was dat ook zo het geval, maar bleef men bij elkaar
vanwege het feit dat een scheiding toendertijd een groot taboe was.

Wáre liefde, die onvoorwaardelijk is, houdt wél stand, maar het
bewustzijnsniveau van de mensheid is nog te laag om deze liefde te kunnen beleven. Sommige mensen zijn er echter al wel mee 'bezig', in die zin dat ze er boeken over lezen, en proberen deze onvoorwaardelijke liefde in de praktijk te brengen. Dit feit is uiterst positief te noemen!'

'Hoelang gaat het ongeveer duren voordat de mens in staat is om
onvoorwaardelijk lief te kunnen hebben', vroeg ik.

'Er zijn al mensen die het kunnen, maar dan praat ik over een handjevol
mensen. Hoelang het gaat duren voordat de mens in staat is onvoorwaardelijk
kan liefhebben is moeilijk te zeggen, omdat de éne Ziel veel verder is
gevorderd dan de andere Ziel. Het enige wat ik hierover kan vertellen is dat de oudere zielen er ongeveer drie-tot vijfhonderd jaar over zullen doen'.

'Als je de mens op aarde vraagt wat het belangrijkste is in het leven
antwoorden zij bijna allemaal: 'de liefde'. Is het nu werkelijk zo dat de
liefde het belangrijkste is in het leven op aarde', vroeg ik aan de Duivel.

'Nee, antwoordde de Duivel. Het belangrijkste in het leven voor de mens, voor werkelijk alles is 'Groei'!
De haat is net zo belangrijk als de liefde in het leven, omdat de liefde
anders niet kan groeien!
Dat geldt voor alle dualiteiten. De éne mens vindt dit het belangrijkste, en
weer een ander mens vindt dát het belangrijkste in het leven. Dat kan wel
waar zijn, maar als er geen Groei kan plaatsvinden wordt eigenlijk alles
teniet gedaan!
Wat betreft onvoorwaardelijke liefde is er een mooie vergelijking.

Wanneer men naar een huis kijkt, en ziet hoe dit huis is gebouwd uit
bakstenen en cement ertussen, kunnen we een baksteen vergelijken met een mens, en het cement ertussen met de liefde!
In deze vergelijking is de liefde het cement, het verbindende element tussen de mensen, en kan men zo op deze manier sámen 'bouwen' aan de toekomst'.


Deze voorwaardelijke liefde houdt in de meeste gevallen geen stand. Op dit punt aangekomen zijn er twee manieren om verder te gaan. Ook al is er geen sprake van liefde meer van liefde, kunnen beide partners beslissen bij elkaar te blijven. Indien er kinderen bij betrokken zijn, kan dat een goede reden zijn om bij elkaar te blijven.
Een andere reden om tóch bij elkaar te blijven, is dat men bang is voor het 'Alleen zijn'.
De andere manier om verder te gaan, is dat men besluit definitief uit elkaar te gaan. Dit is zeker geen slechte keuze, omdat men zich na een scheiding meestal gelukkiger voelt dan tijdens de relatie. Heden ten dage mislukt één op de drie huwelijken!

In vroegere tijden was dat ook zo het geval, maar bleef men bij elkaar
vanwege het feit dat een scheiding toendertijd een groot taboe was.

Wáre liefde, die onvoorwaardelijk is, houdt wél stand, maar het
bewustzijnsniveau van de mensheid is nog te laag om deze liefde te kunnen beleven. Sommige mensen zijn er echter al wel mee 'bezig', in die zin dat ze er boeken over lezen, en proberen deze onvoorwaardelijke liefde in de praktijk te brengen. Dit feit is uiterst positief te noemen!'

'Hoelang gaat het ongeveer duren voordat de mens in staat is om
onvoorwaardelijk lief te kunnen hebben', vroeg ik.

'Er zijn al mensen die het kunnen, maar dan praat ik over een handjevol
mensen. Hoelang het gaat duren voordat de mens in staat is onvoorwaardelijk
kan liefhebben is moeilijk te zeggen, omdat de éne Ziel veel verder is
gevorderd dan de andere Ziel. Het enige wat ik hierover kan vertellen is dat de oudere zielen er ongeveer drie-tot vijfhonderd jaar over zullen doen'.

'Als je de mens op aarde vraagt wat het belangrijkste is in het leven
antwoorden zij bijna allemaal: 'de liefde'. Is het nu werkelijk zo dat de
liefde het belangrijkste is in het leven op aarde', vroeg ik aan de Duivel.

'Nee, antwoordde de Duivel. Het belangrijkste in het leven voor de mens, voor werkelijk alles is 'Groei'!
De haat is net zo belangrijk als de liefde in het leven, omdat de liefde
anders niet kan groeien!
Dat geldt voor alle dualiteiten. De éne mens vindt dit het belangrijkste, en
weer een ander mens vindt dát het belangrijkste in het leven. Dat kan wel
waar zijn, maar als er geen Groei kan plaatsvinden wordt eigenlijk alles
teniet gedaan!
Wat betreft onvoorwaardelijke liefde is er een mooie vergelijking.

Wanneer men naar een huis kijkt, en ziet hoe dit huis is gebouwd uit
bakstenen en cement ertussen, kunnen we een baksteen vergelijken met een mens, en het cement ertussen met de liefde!
In deze vergelijking is de liefde het cement, het verbindende element tussen de mensen, en kan men zo op deze manier sámen 'bouwen' aan de toekomst'.

'Dat is inderdaad een mooie vergelijking, zei ik.
Je hebt al gesproken over het huwelijk, maar veel mensen gaan in deze tijd samenwonen in een leefgemeenschap of werkgemeenschap. Hoe zie jij deze ontwikkeling?'

Nadat de Duivel zijn glas had leeg gedronken, antwoordde hij: 'Ik zie deze ontwikkeling als uiterst positief. In een huwelijk of partnerschap tussen twee mensen kan er een groei in bewustzijn plaatsvinden, maar wanneer men in een leefgemeenschap sámen leeft, woon je samen met meerdere mensen, die allemaal verschillend zijn, en jou dus de mogelijkheid bieden om sneller te leren van al die andere mensen.
Men kan ervaringen uitwisselen, en zo op deze manier sneller te leren en
daardoor te groeien in bewustzijn.
Vergeleken met een huwelijk is het proces van leren en groeien wel drie tot zeven keer sneller!
Het groeien van het aantal leefgemeenschappen of andere vormen van
samenwonen, die je met een leefgemeenschap kan vergelijken, is volkomen logisch, omdat we nu in het aquarius-tijdperk leven. Het wonen in groepen; leefgemeenschap is een typisch kenmerk van dit tijdperk'.

'Betekent dat, dat het huwelijk in de toekomst zal verdwijnen?', vroeg ik.

'Het aantal huwelijken zal verminderen, maar niet helemaal verdwijnen, omdat het voor jongere zielen een belangrijke ervaring en leerproces kan zijn, en kan blijven!
Wist je trouwens dat er maar twee woorden zijn die rijmen op het woord: 'huwelijk'?

'Nee, dat wist ik niet, zei ik. Eén van die woorden is 'afschuwelijk',
nietwaar?'

'Ja, dat is juist. Weet je het tweede woord ook?'

'Dat schiet me nu even niet te binnen, zei ik.
Zeg jij het maar'.

'Het tweede woord wordt vaak gebruikt, wanneer de mensen het over mij: de Duivel hebben. Het tweede woord is 'gruwelijk', grappig hé!
Het wordt weer eens tijd dat jij een schaakzet doet'.

'Inderdaad', zei ik.
Omdat ik de stelling al tijdens het gesprek met de Duivel geanalyseerd had, speelde ik gelijk de zet: Pc4.
De Duivel had weinig tijd nodig om op mijn zet te reageren. Hij speelde de zet: Lxd5. Ná deze zet keek hij me aan met een blik van: 'waarom geef je het niet op'.
'Niet slecht, zei ik. Ik stelde hem mijn volgende vraag: 'Was Jezus, 2000
jaar geleden, in staat om onvoorwaardelijk lief te hebben?'

'Jezus werd ongeveer 2000 jaar geleden uit de 'hogere werelden' naar de
aarde gestuurd, omdat er een nieuwe impuls nodig was om het eeuwig durende groeiproces op gang te houden. Jezus incarneerde op aarde, ten dele voor zichzelf, ten dele voor de mensheid. Ten dele voor de mensheid, omdat hij naar de aarde kwam met een 'boodschap' uit de hogere werelden.
Deze boodschap, in al zijn eenvoud, luidde: 'Heb elkander lief, zélf je
vijanden'. Gedurende zijn leven liet hij in zijn levenshouding zien wat hij
met deze boodschap bedoelde.
En in die tijd, gedurende zijn leven, plantte hij, symboliek gezien, het
zaadje van de onvoorwaardelijke liefde in de harten van de mensen.
Nú, ruim 2000 jaar later kunnen we zien dat uit dit zaadje, die liefde is,
is gaan groeien. Helaas is dat zaadje van de onvoorwaardelijke liefde nog
niet zover is gegroeid, om te kunnen spreken van onvoorwaardelijke liefde tussen de mensen. Geduld is een schone zaak!
Er zal nog heel wat tijd nodig zijn voordat de mens deze onvoorwaardelijke liefde kan beleven vanuit zijn hart. En op jouw vraag terug te komen, zal het je wel inmiddels duidelijk zijn, dat Jezus inderdaad onvoorwaardelijk kon liefhebben'.

'Ik dacht even na, en vroeg hem: 'Gebeurt het vaker dat er iemand vanuit de hogere werelden incarneert op aarde om een boodschap uit te dragen?'

'Ja, ook in het verleden zijn er op bepaalde tijden boodschappers naar de aarde gestuurd om de mensheid in zijn groei naar een hoger bewustzijnsniveau te helpen.
Heden ten dage is het niet meer persé nodig om een boodschapper naar de aarde te sturen, omdat in de meeste gevallen ook gebruik gemaakt kan worden van boeken om een belangrijke boodschap aan de mensheid mee te delen. Deze boeken waarover ik vertel, worden bijna altijd door middel van mediums geschreven, waarbij het medium een kanaal is voor hogere entiteiten, uit hogere werelden!'

'Waarom moeten wij mensen, nú en in de toekomst, elkaar persé
onvoorwaardelijk liefhebben', vroeg ik.

De Duivel krabde even achter zijn oren, en zei: 'omdat het niveau van
onvoorwaardelijk liefhebben op een veel hoger niveau ligt.
Maar om je vraag nog duidelijker te beantwoorden maak ik wederom gebruik van een vergelijking.
Laten we weer uitgaan van een zaadje van een willekeurige boom. Eerst wordt het zaadje in de aarde gestopt, en daarna, wanneer het zaadje ontkiemt, gaat het groeien om een boom te worden, die ook dán nog verder blijft groeien.
De mens beschikt over de kennis om het groeiproces te kunnen begrijpen. En dit groeien, het ontkiemen van het zaadje tot een boom is een natuurlijk proces wat helemaal vanzélf plaatsvind, mits de omstandigheden goed zijn.
De mens, die dit proces volgt vraagt niet: 'Waarom moet uit dat zaadje een boom groeien?'. Het gebeurt gewoon!!! Alle kennis en informatie om uit te groeien tot een boom is al aanwezig in het zaadje!
Er zal uit het zaadje ALLEEN maar een boom kunnen groeien, en dus geen roos of paardebloem!
Evenzeer is het zo, dat de mens zich niet hoeft af te vragen, waarom er uit het zaadje uiteindelijk onvoorwaardelijke liefde groeit. HET GEBEURT GEWOON!!!
Net als bij het voorbeeld van de boom kan ik je zeggen dat het een
natuurlijk proces van groeien is, die je met geen mogelijkheid kan
tegenhouden'

Even was er een stilte om al die kennis te overdenken.

Ik doorbrak de stilte met een volgende vraag: 'Net als bij het schaken moet de mens steeds keuze's maken, en dat kán hij ook, omdat hij over een vrije wil beschikt. Maar als jij spreekt over een natuurlijk proces wat je niet kan tegenhouden, vraag ik me af in hoeverre wij mensen dan wél zelf kunnen kiezen. Kun je me dit duidelijk maken?'
'Dat is een goede vraag', zei de Duivel. Het is inderdaad zo, dat de mens
over een vrije wil beschikt, en dus keuzes kan maken. Anderzijds is het
echter zo, dat het leven onderhevig is aan Goddelijke Wetten, die ervoor
zorgen dat de schepping zich ontvouwt, zoals deze zich móét ontvouwen!!!'

'Als ik het goed begrepen heb, zeg je eigenlijk:'ondanks dat de mens een
vrije wil heeft, en daardoor zélf keuzes kan maken, er Goddelijke Wetten
zijn, die het 'scheppingsproces' laten verlopen, zoals dit aan het begin van
de schepping al duidelijk was'.

De Duivel knikte met zijn hoofd, en zei: 'Dat heb je heel goed gezegd'.

'Maar als het waar is wat je zegt, ligt de toekomst toch als het ware vast,
zei ik.

'Ja en nee, antwoordde de Duivel.
De mens is vrij om te kiezen in zijn leven, en toch ligt de toekomst, min of meer vast. Ik zeg: "min of meer", omdat je altijd zélf kan kiezen wélke weg je wilt gaan. De wegen staan vast, maar de route die jij neemt, op basis van jouw vrije wil, niet!'

'Jawel, antwoordde ik.
Ik heb de vrije wil om steeds weer keuzes te maken, maar wélke keuze ik ook maak, de gevolgen van die keuze ligt, min of meer, vast. Maar met mijn vrije wil om te kiezen, ga ik toch mijn eigen weg, ook al weet ik niet waarheen deze weg uiteindelijk leidt.
Maar dit klopt niet helemaal, want ik kan wel degelijk de gevolgen weten,
wanneer ik een keuze maak!'

'Ja, dat kan inderdaad zo zijn, maar dan heb je het over de gevolgen op de korte termijn. Ik heb het over de gevolgen op langere termijn, die je niet kan overzien, als je een keuze maakt.
Stel dat je op het strand staat te kijken naar de zee. Dat stuk zee wat voor je ligt kun je duidelijk zien, maar wanneer je verder kijkt tot aan de
horizon wordt het al een stuk onduidelijker om de zee waar te nemen. Hoe de zee er achter de horizon uitziet weet je niet, want zover kan je niet kijken.
Dát bedoel ik dus, wanneer ik spreek over de gevolgen op de langere termijn.
Ik wil even opmerken dat wanneer ik een vergelijking gebruik, ik probeer
iets duidelijk te maken, al weet ik zelf ook wel dat élke vergelijking
onderuit te halen is'.

'Is het dan zó dat belangrijke gebeurtenissen in je leven, willekeurig zijn?
Zoals bijvoorbeeld het tijdstip waarop je 'dood' gaat, of met wie je
eventueel trouwt'.
'Nee, zei de Duivel, omdat wélke keuze je ook maakt, wélke weg je inslaat,
álle wegen, al dan niet met een omweg, uiteindelijk dezelfde richting in
gaan, die elkaar, na een bepaalde tijd, elkaar weer kruisen.
Er is dan ook geen sprake van willekeur, in die zin dat helemaal niets
'toevallig' gebeurt.
Bepaalde gebeurtenissen in je leven zijn zó belangrijk voor je groei naar
hoger bewustzijn, dat deze 'vaststaan'.

'Geldt dat ook voor ziekten? Staan deze ook absoluut vast?'

'Ja en nee', zei de Duivel. Je moet onderscheid maken tussen 2 soorten
ziekten: 1: ziekten die voortvloeien uit bepaalde gebeurtenissen in je leven
nú hier in deze incarnatie.
2: karmische ziekten, die hun oorzaak hebben in vorige levens.
Deze karmische ziekten kunnen niet zomaar eventjes genezen worden,
integendeel!
Een karmische ziekte kan zeker ook genezen in déze incarnatie op aarde, maar
dat moment staat al vast toen de mens incarneerde op aarde. Vóór dit
tijdstip van genezen kan geen enkele arts of andere genezers een karmische
ziekte genezen.
Voor ziekten, die hun oorzaak in dit leven hebben, spelen andere factoren
een rol. Deze ziekten zijn het gevolg; een uiting van een bepaalde
bewustzijnstoestand.
Om een voorbeeld te geven: 'Wanneer de mens in een levensfase het erg
moeilijk heeft, omdat er veel problemen zijn, kan hij daar onder door gaan,
wat zich lichamelijk uit in rugproblemen, zoals: spit of een hernia.
Een ander voorbeeld is dat de mens met zijn gevoelsleven in de knoop ligt
wat zich kan vertalen in maagproblemen. Men zegt niet voor niets: 'ergens
mee in de maag zitten'. De maag is het lichamelijke centrum, waar de
gevoelens binnen komen, en verwerkt worden.
Zo zijn er talloze voorbeelden te noemen. Een ander voorbeeld zou kunnen
zijn, dat binnen een gezin met een kind, er voortdurend ruzie is tussen de
ouders. Het kind kan, omdat hij erg gevoelig is niet tegen die ruzie's,
waarbij er eventueel ook nog geschreeuwd kan worden.
Omdat het kind die ruzie's niet wil horen, uit zich dat lichamelijk in een
middenoorontsteking, waardoor hij minder goed kan horen, wat tot gevolg
heeft, dat hij de ruzie's van zijn ouders minder goed kan horen, wat tot
gevolg heeft dat jij de ruzie's van zijn ouders minder intens beleeft.
Elke ziekte staat in verband met de bewustzijnstoestand op dat moment in je
leven. Deze samenhang tussen de bewustzijnstoestand en lichamelijke ziekten
is voor een aantal mensen al duidelijk geworden. Sommige mensen hebben er al
en boek over geschreven. Het is zeker de moeite waard om deze boeken te
lezen, omdat daardoor weer bewustzijnsverruiming mogelijk is'.

'Als het waar is wat je zegt, is bij het krijgen van de griep niet het virus
de oorzaak, maar je bewustzijnstoestand op dat moment. Klopt dat', vroeg ik
hem.
'Ja, dat klopt', zei hij. Het virus is niet de oorzaak van de griep.
Het virus is slechts een medium voor duistere krachten, die de ziekte kunnen
veroorzaken, als de mens zich in een bepaalde bewustzijnstoestand bevindt,
die het mogelijk maakt om binnen te dringen.
De ziekten, die zij hebben veroorzaakt, kunnen pas genezen als de
bewustzijnstoestand veranderd, in positieve zin.
Zo simpel is het!
Dan is daar nog het alternatieve circuit, met Bach-remedie, homeopathen,
touch for Heath, en ga zo maar door.
Wanneer de ziekten niet te erg zijn, is het mogelijk te genezen door
alternatieve genezers, maar bij de "zwaardere" ziekten, wordt het vaak te
moeilijk voor hen. Ook wil ik waarschuwen voor de vele charlatans op dit
gebied!'

'Als een mens een hernia heeft, en daaraan geopereert wordt, wordt de
oorzaak dan niet weggenomen?', vroeg ik.

'Ja en nee', antwoordde de Duivel. Nee, omdat er pas echt genezing mogelijk
is, wanneer de bewustzijnstoestand is veranderd.
Já, omdat het orgaan waar het om gaat, al is de bewustzijnstoestand die
verantwoordelijk was voor de ziekte, veranderd is, zodanig aangetast is, dat
het orgaan zélf niet meer in staat is om te regeneren!'

'Ik heb zelf vele spirituele, esoterische boeken gelezen. In veel boeken heb
ik gelezen dat het Karma van de mens in zijn bloed zit.
Als dit werkelijk waar is, zijn bloedtransfusies verkeerd, omdat de ene
mens karma krijgt van een ander mens!!! Klopt dat?'

'Inderdaad beweert de mens dat het karma in het bloed zetelt. Ik kan je
zeggen dat dit een leugen is!
Het karma van de mens behoort bij zijn ziel, die het karma van het ene naar
het andere leven meeneemt.
Bloedtransfusies zijn daarom niet gevaarlijk. Je zou het zo kunnen zien dat
de ziel, die van het ene leven naar het andere leven gaat, een koffertje met
zich meedraagt, waarin het karma zich bevindt'.

'Ok, zei ik, maar hoe zit het dan precies met bijvoorbeeld een
harttransplantatie of een levertransplantatie.
Wat ik er zelf van weet is dat wanneer men een orgaan van een mens die
'overgegaan' is, transplanteert in een mens, die ziek is, in veel gevallen
sprake is van het afstoten van het getransplaneerde orgaan door het lichaam
van de zieke mens. Wat kun jij mij daarover vertellen?'
'De oorzaak van het afstoten van een geinplanteerd orgaan van een ander mens
heeft te maken met het feit dat de ene mens verder is op zijn reis naar
hoger bewustzijn dan de ander; oftewel: het verschil tussen jonge en oude
zielen.
Het trillingsgetal van het lichaam van een oude ziel ligt aanmerkelijk hoger
dan die van een jonge ziel.
Wanneer nu een jonge ziel een lever ingeplanteerd krijgt van een oude ziel,
wordt die lever niet geaccepteerd door het lichaam van de jonge ziel.
De lever wordt afgestoten, omdat die lever doordrenkt is met een energie,
die het lichaam van de jonge ziel niet aankan!
Afstoting is het gevolg. Omgekeerd, wanneer een oude ziel een lever krijgt
van een jonge ziel, vindt er een dezelfde reactie plaats, namelijk:
'afstoting'.
Om het goed duidelijk te maken zijn de voorbeelden die ik gebruik, nogal:
'zwart-wit' gesteld. Tussen het 'zwart-wit': jonge zielen en oude zielen,
bevinden zich talloze schakeringen van wit naar zwart; van de jonge ziel
naar de oude ziel.
Het is in de regel zo, dat het lichaam van jonge zielen organen van andere
jonge zielen, goed kan verdragen, en dat het lichaam van oude zielen,
organen van andere oude zielen goed wordt verdragen.
Is dit duidelijk voor je, vroeg de Duivel'.

'Jawel, antwoordde ik.
Ik heb echter nog een vraag, die luidt: 'als de mens ouder wordt takelen
zijn organen af, je kunt dan spreken van 'slijtage'. In deze gevallen kun je
toch niet spreken van een bepaalde bewustzijnstoestand, die een ziekte
veroorzaakt?'

'Dat klopt, heel goed opgemerkt, zei de Duivel.
In de fase, waarin de mens zich nu bevindt, is het een natuurlijk proces van
'slijtage', waar op dit moment niet veel aan te doen is. Maar naarmate het
collectieve bewustzijn van de mensheid groeit; evolueert, zal deze
zogenaamde slijtage van de organen afnemen. Ik ga daar echter nu niet dieper
op in'.

'Kan je het genezingsproces beinvloeden, en versnellen?'

De Duivel antwoordde: 'Artsen, specialisten op wat voor een gebied ook,
kunnen dit niet of nauwelijks. Meestal schrijven zij medicamenten voor, die
de uiterlijke symptomen moeten onderdrukken. Er wordt echter niets aan de
oorzaak gedaan. Om het genezingsproces te versnellen is er een spirituele
oefening, die met tenminste 5 mensen moet worden gedaan. Ik spreek hier over een 'healinggroep', die uit 5 tot 15 personen bestaat.
Zij gaan in een cirkel op hun stoel zitten. Vervolgens geven zij elkaar een hand, waarbij men met de rechterhand, de linkerhand van de persoon rechts van je vastpakt. De rechterhand staat voor 'geven'. Met de linkerhand, die staat voor 'ontvangen', met de handpalm naar boven, pak je de rechterhand van de persoon die links van je zit. Alle mensen in die groep moeten het op déze manier doen. Vervolgens stel je je voor, dat kun het beste visualiseren, dat er nu een 'lichtenergie' door de groep stroomt, van hand naar hand, van mens tot mens. Met je linkerhand ontvang je deze energie, en met je rechterhand geef je deze energie door naar de ander. Dit kun je één of twee minuten laten gebeuren. Daarna visualiseer je op de plaats waar je hart zit een stralende zon, die je laat groeien; laat uitdijen. Wanneer dit gebeurt is, visualiseert élk mens in de groep dat er, vanuit die stralende zon, licht stroomt naar het midden van de de groep, zodat daar een enorme hoeveelheid lichtenergie ontstaat. In dat grote licht in het midden van de groep, kun je zieke mensen visualiseren, waarbij je hardop de naam zegt van de desbetreffende persoon (-en).
Oók kun je vóór de oefening begint foto's van de mensen die geholpen moeten worden, neerzetten in dat grote gevisualiseerde licht in het midden van de groep. Dit kun je een paar minuten doen m daarna de hele oefening achterse voren te doen. Het sturen van lichtenergie naar het midden van de groep stop je. Daarna laat e op de plaats waar je zit, de gevisualiseerde zon weer kleiner worden. Dat kun je in één of twee minuten doen. Daarna laat je gedurende één minuut deze lichtenergie nog even rondgaan in de groep om vervolgens elkaars handen los te laten, wat dat het einde is van de oefening'.
'Ik heb nog een vraag, maar eerst wil ik even tussendoor een schaakzet doen', zei ik. Ik concentreerde me op de stelling op het bord, en zag hoe ik langzaam maar zeker van het borrd geveegd werd. Ik moest dus nu een goede zet doen anders zou het binnen een paar zetten wel eens gebeurd kunnen zijn. Na vijf minuten te hebben nagedacht speelde ik: Th1-e1, im mijn ogen een goede zet. We hebben het nou over ziekten gehad, maar ik ben ook nieuwsgierig hoe de medische wereld er in de toekomst uit zal zien'.
De Duivel keek na mijn vraag naar zijn lege glas, en zei: 'kun je 'em nog even volgooien, want ik heb een droge keel'.
'Natuurlijk', zei ik, en pakte zijn glas en liep naar de keuken. Toen ik terug kwam met een vol glas rum-cola had hij nagedacht over zijn volgende zet, want hij speelde direct: e4. Een goede zet! Na een slok te hebben genomen, beantwoorde hij mijn vraag.
'In de toekomst, en dan spreek ik over de nabije toekomst, zal er méér gebruik worden gemaakt van spirituele geneeswijzen, zoals 'Reiki'. Bij deze geneeswijze wordt door middel van handoplegging, helende liefdevolle energie op de plaats van de zieke plek gegeven. Men kan nu al zien dat deze geneeswijze in een enorm tempo terrein wint. Omdat in de nabije toekomst het bewustzijn van de mensheid is gegroeit, zal de mens zich steeds meer open gaan stellen voor spirituele geneeswijzen. en om dezelfde reden zullen er in de nabije toekomst spirituele genezers méér en sterkere spirituele helingskracht bezitten, en dus kunnen toepassen!
Wat je misschien zal verbazen is dat de homeopathie in de toekomst heel veel terrein zal verliezen. Dit komt doordat de ziekten in de nabije toekomst ernstiger zullen worden, en niet meer met kruiden te genezen zijn. Ik wil daarmee niet zeggen dat de homeopathie onzin is, zeer zeker niet! De homeopathie heeft in het verleden en ook nú nog bewezen dat zij werkt. Echter in de toekomst is het niet langer mogelijk om bij alle ziekten, waarbij zij nu nog wel gebruikt kunnen worden, de homeopathie met succes toe te passen. Bij veel ziekten kan je zeggen dat er geen 'kruid' tegen opgewassen is'.
'Oke, dat is duidelijk', zei ik. Met mijn volgende vraag slaan we een hele andere richting in. Ik zou je nu enkele vragen willen stellen over de verschillende godsdiensten overal op de wereld. Laat ik beginnen met de vraag: 'waarom zijn er überhaupt zoveel godsdiensten?'
Alvorens te spreken dacht de Duivel even na, alsof hij zocht naar de juiste woorden om mij dit duidelijk te maken. 'Wel', zei hij, de verschillende godsdiensten op aarde zijn het gevolg van het egoďstische denken van de mens, waarbij vooral 'MACHT' een grote rol speelt. De mens met al zijn bekrompenheid denkt te weten wat wáár is; wat juist is. Haar denken is gefundeerd op macht en niet op onvoorwaardelijke liefde, waar Jezus gedurende zijn leven over sprak, en in zijn levenshouding daaraan gestalte gaf. Het is dan ook niet verwonderdelijk dat juist in dit aquarius-tijdperk de kerken leeglopen. Het woord van een priester of een pastoor wordt niet meer klakkeloos aangenomen. In tegendeel! Deze woorden worden vaak in twijfel getrokken, hetgeen logisch isomdat de mens in het aquariustijdperk absoluut niet van 'dogma's' houdt.
Omdat de mens door de tijd heen groeit in bewustzijn zullen steeds meer mensen de kerk hun rug toekeren. De mensen worden er zich steeds meer van bewust dat geloof in God op een andere manier ervaren en beleeft kan worden! De mens in deze tijd beseft zich dat het geloof in God meer op een persoonlijke manier ervaren kan worden. De mens in deze tijd heeft meestal een individualistisch geloof in God. Zij kunnen op hun eigen wijze bidden tot God en houden van God op een heel persoonlijke wijze.
Ook op déze wijze kan er een sterke band ontstaan tussen de mens en God! Hoewel de mens nog steeds in vele opzichten onwetend is, is er een duidelijk groei waarneembaar, wat betreft het godsbesef. Wat je in deze tijd, het aquarius-tijdperk kan zien is dat de mensen; aanhangers van een bepaald geloof in conflict raken met aanhangers van een ander geloof. Binnen het Christendom gaat het dan meestal om de interpretatie van de bijbel. Vaak is het een rationeel bakkeleien, waarbij wederzijds respect vér te zoeken is. Hierbij is dan ook geen enkele vorm van liefde aanwezig. En hoe groter de verschillen tussen de verschillende godsdiensten zijn, hoe groter er de kans is op een conflict, wat kan escaleren tot een oorlog, waarbij men in naam van God oorlog voert en zijn medemens dood.
De boodschap van Jezus: 'Heb elkander lief' wordt door de meeste mensen nog steeds niet begrepen. Natuurlijk, de mens leest de bijbel, en weet verstandelijk dat men zijn medemens moet liefhebben, maar in de praktijk; het alledaagse leven, komt daar maar bar weinig van terecht. Ik moet daarbij wel aantekenen dat oude zielen deze boodschap niet alleen rationeel begrepen hebben, maar ook proberen deze in de praktijk te brengen. Dat is hoopgevend voor de toekomst!'

'Kun je mij vertellen of er een godsdienst is waarvan jij zegt dat is de beste?', vroeg ik.
'Al die verschillende godsdiensten kun je vergelijken met verschillende wegen, die naar hetzelfde doel leiden, namelijk: naar God. Stel je eens voor dat de gehele mensheid aan de voet van een enorme berg staat. Al die mensen aan de voet van de berg hebben hetzelfde doel: 'de TOP' bereiken! Er zijn echter véle wegen en nog eens vele wegen die naar de top van de berg leiden. De mensen die aan de voet van de berg staan hebben allemaal wel zo'n idee wat de korste en makkelijkste weg is naar de top, andere mensen zijn het daarmee niet eens en zo vormen zich groepen mensen die allemaal een eigen mening hebben wat betreft de weg die naar de top zal leiden. Zo gaat ieder mens, iedere groep op weg naar de top. Uiteindelijk zullen álle groepen mensen de top bereiken, alleen de tijd die ze daarvoor nodig hebben is verschillend. En het moge duidelijk zijn, dat de top van de berg in overdrachtelijke zin, God is'.
'Al eerder vertelde je dat steeds meer mensen de kerk hun rug toekeren, betekent dat dat in de toekomst de kerken hun deuren wel kunnen sluiten?', vroeg ik.
'De kerken die een enorme macht hadden tijdens de middeleeuwen hebben heden ten dage nauwelijks nog macht. Dat komt enerzijds omdat de mens bewuster is gaan denken, en anderzijds dat een groot aantal mensen niet meer in God geloven. Mens die nog wél naar de kerk gaan of naar een andere plaats van samenkomst, hebben daar bijna altijd een reden voor die gestoeld is op egoďsme! De ene mens gaat naar de kerk, omdat hij het prachtig vindt om naar het zangkoor te luisteren, terwijl een ander naar de kerk gaat voor de sociale contacten met de mede-kerkgangers. Nog weer anderen gaan uitsluitend naar de kerk, omdat zij geloven zó in de hemel terecht te komen en niet in de hel'.
'Het meest verkochte boek is zonder meer de Bijbel, maar ik vraag me af, al ken ik de bijbel niet zo goed, wat de waarde is van dit boek in deze tijd. Dat lijkt mij heel belangrijk omdat binnen het christendom de verschillende godsdiensten op de kennis van de bijbel gefundeerd zijn. Klopt dat?'.
'Dat heb je heel goed gezien', antwoordde de Duivel, en dronk zijn glas leeg. Een lekker drankje, zei hij. Het had alleen wat sterker gemoeten. Waar waren we gebleven, zei hij verstrooid. O ja, de bijbel. De bijbel heeft véél in waarde verloren, en dat komt door de mens die vanuit zijn gevoel van macht en onwetendheid zinnen uit de bijbel ging herschrijven, omdat hij dacht dat dat nodig was om de bijbel beter te kunnen begrijpen. Met zijn beperkte verstand, en zijn lage bewustzijnsniveau, veranderde de mens, steeds opnieuw, bepaalde zinnen uit de bijbel. Dat herschrijven en veranderen van het woord uit de bijbel gaat ook nú nog door, beetje bij beetje. Men kan nu al in de boekhandels een bijbel kopen die in verhaalvorm is geschreven! Om het makkelijker te kunnen lezen en begrijpen. Ook in de toekomst zal de mens in de bijbel blijven veranderen, zodat we over 100 jaar de bijbel wel in de vuilnisemmer kunnen gooien!'
'Meen je dat nou?', vroeg ik.
'Jazeker, antwoordde hij. Wat heb je aan een bijbel die zwaar verminkt is? Helemaal niets!'
'Wellicht heb je gelijk', zei ik. Na een korte stilte vroeg ik hem: 'Je sprak al eerder over Jezus die uit de hogere Goddelijke werelden naar de aarde werd gestuurd met een speciale boodschap. Kun jij nu vertellen wat er waar is van het verhaal over zijn geboorte en zijn verdere leven?'
Dit zou de lijkwade zijn van Jezus, maar er zijn nog volop twijfels.

'Dat kan ik je wel vertellen, maar dan zul je éérst weer mijn glas moeten vullen'.
'No problem at all', zei ik, en wederom schonk ik zijn glas vol met rum, met een beetje cola.
'Bedankt', zei de Duivel, zo kan ik weer tegenaan. Ik zal proberen kort maar duidelijk te vertellen over het leven van Jezus. Laat ik beginnen met zijn geboorte hier op aarde. Jezus werd net als ieder ander mens op aarde op een natuurlijke wijze geboren. Er is dus, zoals veel mensen beweren geen sprake van een 'maagdelijke' geboorte. Ook is het volkomen onzin dat Jezus in een stal geboren zou zijn! Jezus werd geboren in een hut, die gebouwd was uit klei en riet. Omdat zijn ouders, Maria en Josef, eenvoudige mensen waren, sprak men van de geboorte in een stal om daarmee aan te duiden, dat het geboren kind bij de armste groep van mensen geboren was. Het geboren worden in een stal was destijds een zegswijze die niet letterlijk genomen moet worden. Josef en Maria wisten niet dat hun kind zo'n belangrijke rol zou spelen in de geschiedenis, totdat zij bezoek kregen van drie mannen.
Maar eerst wil ik je vertellen hoe deze mannen de plaats van de geboorte van Jezus konden vinden. Deze drie mannen konden de plek waar Jezus geboren werd vinden dankzij eenbijzondere ster aan de hemel. Omdat in het heelal, net als op de aarde, Goddelijke Wetten gelden, werd de geboorte van Jezus op aarde óók in het heelal aangeduid. Men spreekt hier over de micro-kosmos en de macro-kosmos, en dat is werkelijk waar, omdat alles wat hier op aarde gebeurd een afspiegeling is van wat zich in het heelal plaatsvindt' Zo boven, zo beneden!' Werkelijk alles wat hier op aarde gebeurd wordt aangeduid in het heelal: de sterren, de planeten, de manen, etc............
De ster, waarover de mens spreekt bij de geboorte van Jezus was heel bijzonder vanwege zijn helderheid en loop aan de hemel. In de tijd waarin Jezus leefde, waren er mensen, vaak priesters van geheime spirituele 'ordes', die de wijsheid bezaten om in het heelal te 'lezen' wat er op aarde gebeurde. Deze geheime spirituele/occulte groepen zonden in onderling overleg drie afgezanten naar de plaats waar de ster op zijn hoogste punt stond, en daar naar beneden 'viel'. Zó konden deze hogepriesters de plek vinden waar Jezus geboren werd. De drie hogepriesters die op deze manier de plaats vonden waar Jezus geboren werd, 'heiligden' het kind door middel van diverse spirituele/magische technieken.
Het kind Jezus bleef echter achter bij zijn ouders totdat God hem zélf een teken zou geven, dat de tijd dáár was om ingewijd te worden. Deze inwijding zou Jezus in staat stellen God te beleven en doorleven met héél zijn hart. De jeugdjaren van Jezus kenmerkte zich door een sterke behoefte om God te zien. De God, waarover zijn ouders spraken en naar bidden. Op latere leeftijd voelde hij een soort van 'dwang' om naar de top van een heuvel te gaan. Zoals hij al vaker gedaan had knielde hij neer en sprak tot God in een innig gebed. Hij vroeg aan God of hij samen met zijn ouders een teken mocht ontvangen hoe en wáár hij God kon dienen. Op DAT moment vond er er iets bijzonders plaats. Toen hij daar geknield en met gesloten ogen bidde, voelde hij bij zijn hart een lichte 'aanraking'.Vrijwel gelijk voelde hij en enorme vreugde en een liefde, die hij nog nooit eerder had gevoeld. Zonder dat hij het zelf wist werd hij op dat moment ingewijd door zielen uit de hoogste Goddelijke regionen, die bij hem, zoals hij later zou ervaren, speciale gaven deden ontluiken. Na een innig dankgebed deed hij zijn ogen open en stond op. Eenmaal thuis gekomen vertelde hij aan zijn ouders wat er gebeurd was. Deze spraken van een wonder, hoe anders konden deze eenvoudige mensen dit begrijpen.
Josef sprak tot hem, en zei dat hij een bijzondere taak had te volbrengen in zijn leven. Samen met zijn vrouw Maria besloot hij naar Jeruzalem te gaan om daar de priesters te vertellen wat er gebeurd was en wát te doen. Deze priesters namen Jezus op in hun priesterorde waar hij verder 'begeleid' zou worden. Gedurende zijn 'opleiding' bij deze priesterorde begon Jezus zélf ook te beseffen dat hij een bijzondere taak had te volbrengen. Wanneer hij sprak, voelde hij, nét als op de top van de heuvel, op de plaats van zijn hart, een ongelooflijk sterk gevoel van liefde en vreugde. Later ontdekte hij bij zichzelf dat hij een kanaal was voor God, voor zijn wijsheid en liefde. Deze priesterorde, bekent als de Essenen, hielpen hem in zijn groei en stoomde hem klaar om hem zijn taak te laten volbrengen. Toen Jezus zélf voelde dat hij zijn taak als boodschapper van God mocht gaan uitdragen aan de mensheid, verliet hij de orde en ging al luisterend naar God, die tot hem sprak, op weg zijn taak uit te voeren. Een deel van zijn taak bestond hieruit, de mensen bewust te maken van hun verbondenheid met God, en dat God hen toesprak om elkaar lief te hebben, zélfs hun vijanden! De boodschap luidde om precies te zijn: 'Heb uw naaste lief, zoals u zichzelf liefhebt'.
En terwijl Jezus zijn boodschap verkondigde, zwervend van plaats naar plaats, begonnen sommige vooraanstaande mensen hem te beschuldigen van het verspreiden van leugens. Zij konden vanwege hun vooraanstaande posities makkelijk de mensen opzetten tegen Jezus, die als een valse profeet werd afgeschilderd. Jezus trok zich hier niets van aan en toonde door wonderbaarlijke genezingen zijn gaven, die God hem gegeven had. Jezus zelf wist al voordat hij aan zijn taak begon dat zijn boodschap, zijn gaven, zijn wijsheid, tegenstand zou oproepen van wege het feit dat het goede, in al zijn intensiteit, het kwade zou oproepen met dezelfde intensiteit. Maar ook het kwaad was nodig om het goede te kunnen laten groeien!
Wordt nog steeds aangewerkt

voor mij is het duidelijk te lezen hoor, geen problemen mee, en ik vind de tekst hylarisch om te lezen, ga je hier werkelijk helemaal serieus op in, nee toch zeker

ik ga op geen enkel stuk tekst serieus in, het is altijd weer de wereld en werkelijkheid van de ander

Volgens mij is de auteur ook Gerrit Wammes

[ Bericht 2% gewijzigd door Misticle_lightning op 29-12-2005 12:31:00 ]

Hoezo geen discussie waarde.
Wie heeft de duivel verzonnen?

Buitendat is het stuk op verzoek geplaatst.