Constant, Avant le départ.

Constant

Avant le départ

In de zomer van 2005 overleed Constant Nieuwenhuys (1920), een van de belangrijkste Nederlandse avant-gardisten van de afgelopen eeuw. Thomas Doebele & Maarten Schmidt filmden deze uitzonderlijke kunstenaar tijdens de laatste maanden van zijn leven. Constant was mede oprichter van Cobra (1948), bedenker van het futuristische New Babylon en keerde in de jaren zeventig terug naar de klassieke schilderkunst. Zijn onderwerpskeuze bleef eigentijds en geëngageerd: de Vietnamoorlog, hongersnood in Afrika en vluchtelingen uit Kosovo.

De makers volgen Constant met zijn stokoude hondje Tikus tijdens de dagelijkse gang naar het atelier. Hier is hij in zijn element. Hier is hij aan het schilderen, zingt hij Schubert - een lied uit die Winterreise - of speelt hij op het cimbaal. Hier ontvangt hij ook bezoek aan de grote tafel en schenkt hij witte wijn, omringd door zijn schilderijen, langs de muur op de grond. Zijn vrouw, Trudy van der Horst is zijn grote steun en toeverlaat, springt hem bij daar waar zijn geheugen hem soms in de steek laat. Constant legt de laatste hand aan Le Piège (de valstrik) en kijkt terug op zijn leven. Zijn herinneringen gaan over in archiefmateriaal van de nog jonge kunstenaar in de jaren vijftig, zestig en zeventig en het verleden komt weer even tot leven.

Een persoonlijke vertelling over Constant Nieuwenhuys tijdens de laatste maanden van zijn leven, bezig met de laatste details aan de horizon van zijn laatste schilderij.

Regie: Maarten Schmidt & Thomas Doebele.
Camera : Maarten Schmidt
Geluid : Thomas Doebele
Productie: Nellie Kamer

woensdag 21 december 2005
om 20.25 uur op Nederland 3 (VPRO productie)

Meer mensen die genieten ?

'Ach we schenken hem aan het Metropolitan of Centre Pompidou.'

Als je dat kunt zeggen, ben je van waarde

Dat ie nog één keer naar Venetië terug kon om Titiaan te zien

'laatste blik op m'n laatste schilderij, ik ben moe ik ben oud en ben versleten.'

Blijft leuk zo'n ego topic

Hier kun je gewoon off topic zeggen dat je vuil onder je nagel hebt en dat dat vies smaakt als je nagels bijt. Geen hond die het leest.

quote:

Op donderdag 22 december 2005 17:45 schreef NoSigar het volgende:
Constant had een hobbelpaard.

Zonder kop en zonder staart, daar reed ie mee de kamer rond, zomaar in z'n blote Constant had een hobbelpaard.....................

Ik was ook onder de indruk van zijn persoonlijkheid. Hoe ie genoot van andermans schilderijen was hartverwarmend.