Wanneer was de meest bloederige kerst ooit?

quote:

Op vrijdag 9 december 2005 17:59 schreef outcast_within het volgende:
Ik had zo'n gevoel vandaag dat deze kerst een bloedige zou worden. Met al die terroristen die rondlopen, wachtend op een geschikt tijdstip.

quote:

Op vrijdag 9 december 2005 18:00 schreef Steijn het volgende:
Kerst 2004 - 200000 doden. Door wat zeewater weet je nog.

quote:

Op zondag 11 december 2005 21:02 schreef descendent1 het volgende:
'Grappig' is dat er tijdens WO I gedurende de kerstdagen behoorlijk minder gevochten werd; en sommige soldaten zelfs samen met die van de tegenpartij kerst vierden, terwijl dat in WO II bepaald niet het geval was.

quote:

Op zondag 11 december 2005 21:05 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Het Kerstbestand, bedoel je? Dat is 1x gebeurd. de leidinggevenden van alle partijen waren het er over eens dat dat niet meer mocht gebeuren en de volgende jaren is er gewoon doorgevochten. Er is nu een film over in de bios.

quote:

Op vrijdag 9 december 2005 18:00 schreef Steijn het volgende:
Kerst 2004 - 200000 doden. Door wat zeewater weet je nog.

quote:

Op zondag 11 december 2005 21:02 schreef descendent1 het volgende:
'Grappig' is dat er tijdens WO I gedurende de kerstdagen behoorlijk minder gevochten werd; en sommige soldaten zelfs samen met die van de tegenpartij kerst vierden, terwijl dat in WO II bepaald niet het geval was.

Maar de bloederigste kerst? Hmm, daarvoor moet je denk ik toch ook bij WO II zijn...

quote:

Een jaar later - Kerstmis 1915 - ligt het front nog steeds op vrijwel dezelfde plaats: vanaf de zee bij Nieuwpoort, langs Diksmuide, Ieper, Arras, Compiegne, Soissons, Reims, Verdun, Nancy en zo verder richting Zwitserland.

De loopgraven van de strijdende partijen bevinden op paar honderd meter afstand tegenover elkaar, soms zelfs minder. Vele honderdduizenden zijn inmiddels gedood; ontelbare lijken liggen onbegraven in dat smalle strookje Niemandsland.

Op 19 december 1915 stuurt de Britse Generale Staf het volgende vertrouwelijke bericht aan alle frontcommandanten:
Wij herinneren u aan de illegale wapenstilstand op Kerstmis vorig jaar. Wij prenten u in dat niets daarvan dit jaar kan worden getolereerd. De artillerie dient vanaf zonsopkomst kanonvuur af te geven op alle vijandelijke loopgraven. Iedere kans moet worden benut om verliezen toe te brengen aan de vijand zodra die zich vertoont.

De order wordt vrijwel overal langs het front genegeerd: met Kerstmis zwijgen de kanonnen. Aan beide zijden geven de soldaten zich over aan mijmeringen. Hier en daar zingen ze in de loopgraven hun kerstliedjes
De Duitse soldaat Ernst Bergner schrijft in zijn dagboek
We zitten tot aan onze knieën in het ijskoude water. Sneeuw bedekt de aarde, ik heb heimwee. Het is Kerstmis. Langs het front is het rustig, alleen een enkele geweerkogel striemt door de lucht.
En weer zijn het de Duitsers die zich als eersten blootgeven. Ernst Bergner doet dat om drie uur in de middag:

Ik wil een kerstboom ! Zonder kerstboom is het geen Kerstmis. Ik vul mijn pijp, pak mijn houweel en spring over de borstwering. Niemand schiet. Ik zoek de mooiste boom uit en kap hem om. Een wonderlijke winterdag, zo met die vreemde, vredige stilte over het front.

quote:

Executiepeloton
Als het - weer een jaar later, in 1916 - wederom Kerstmis wordt, is de situatie aan het front vrijwel onveranderd - alleen zijn er paar miljoen doden bijgekomen. Verdun, de Somme, Ieper, het gifgas, de modder: elke dag vallen er duizenden. Het opperbevel bedreigt dit jaar iedereen die zich wil verbroederen met krijgsraad en executiepeloton.

Dat mist zijn uitwerking niet. De Britse kolonel W.N. Nicholson bevindt zich aan het front: "Toen de Duitsers in hun loopgraven kerstliedjes begonnen te zingen bestookten wij ze met granaten", noteert hij grimmig in zijn dagboek.

De kolonel ziet goed in dat er iets mis is:

Het is een teken aan de wand dat onze bevelvoerders zo benauwd zijn voor vriendschap tussen de soldaten van beide kanten. Onze mannen hebben geen ruzie met Fritz, behalve dan misschien in het vuur van de strijd.
De kolonel komt tot een schokkende conclusie:
Als beide legers zich weer zouden verbroederden, zou dat de politici aan beide kanten pijnlijk in de problemen brengen. Ik acht het niettemin goed mogelijk dat de oorlog zou eindigen als we in de loopgraven twee weken lang zo`n wapenstilstand zouden hebben - maar wat zouden ze daar thuis wel niet van zeggen?

Kerstverbroederingen hebben zich dat jaar, en in 1917 niet meer voorgedaan. De slachting ging ongehinderd door en eiste in totaal meer dan tien miljoen levens.

quote:

Op zondag 11 december 2005 21:02 schreef descendent1 het volgende:
'Grappig' is dat er tijdens WO I gedurende de kerstdagen behoorlijk minder gevochten werd; en sommige soldaten zelfs samen met die van de tegenpartij kerst vierden, terwijl dat in WO II bepaald niet het geval was.

Maar de bloederigste kerst? Hmm, daarvoor moet je denk ik toch ook bij WO II zijn...

quote:

Op maandag 12 december 2005 01:47 schreef longmorn het volgende:

[..]

Weet het niet precies zeker hoor en al helemaal niet of het echt waar is, maar er staat me iets vaags bij van kerst '44 in de ardennen. Misschien niet echt een bestand, maar waren daar ook niet plekken waar duitsers en amerikanen samen kerst "vierden"? Is volgens mij ook iets van terug te vinden in een film over die periode. Nogmaals, ik weet het niet zeker iemand anders ongetwijfeld wel