MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
In navolging van vorig jaar: Jaarlijstjes 2004
Dus bij deze: post je lijstjes van 2005!quote:Op maandag 13 december 2004 15:18 schreef pfaf het volgende:
Het is al weer 2 weekjes december en iedere muziek-site, forum en muziekblad staat vol met jaarlijstjes. Fok kan uiteraard niet achterblijven, dus post hier je favoriete albums van het afgelopen jaar.
TS eerst.
1. A Silver Mt. Zion – Horses in the Sky (9/10)
Nieuwste album van Godspeed You Black Emperor! leden. Meesterlijk, spannend, meeslepend, opfokkend, ontspannend, gekmakend, nerveus, schreeuwerig, fluisterend en bovenal goed. En dat is alleen nog maar de beschrijving van album-opener God Bless Our Dead Marines!! De eerste keer even doorbijten, maar daarna worden de nummers met de luisterbeurt beter.
2. John Wayne Shot me – Purple Hearted Youth Club (9/10)
De lo-fi-robot-8bit-fun-indiepop van JWSM is zo aanstekelijk en vrolijk dat de beste cd van Nederlandse bodem dit jaar maar liefst op nummer 2 staat. Denk aan computerspelletjes zonder geluidskaart, denk aan Grandaddy, denk aan Guided by Voices, denk nu niet meer en geniet van Purple Hearted Youth Club
3. Andrew Bird – Mysterious Production of Eggs (9/10)
Deze kunstfluiter, klassiek muzikant en alleskunner stond lang op de koppositie met z’n 5e pop-album. De fijne melodiën, vreemde wendingen en even vreemde teksten blijven lang in je achterhoofd plakken. Helaas niet overal even geniaal om de koppositie tot in december vast te weten houden
Recensie
4. Spoon – Gimme Fiction (9/10)
Het vijfde album van Spoon en meteen de meest volwassene. Strakke ritmes en drumspel en fijne melodieën maken het tot een album dat ook daadwerkelijk af klinkt. Met dit album heeft Spoon zich definitief tussen de groten der Aarde geschaardt.
Recensie
5. New Pornographers – Twin Cinema (9/10)
Sommige bands kunnen bij mij niets verkeerd en the New Pornographers is zo’n “favoriet bandje” Twin Cinema viel op het eerste gehoor licht tegen en kon bij lange na niet tippen aan all-time klassieker Elelectric Version, maar na alle pretenties opzij te hebben gezet en gewoon te zijn gaan luisteren naar de aanstekelijk pop, zonder poespas, is deze oppeppende, vrolijke cd gewoon weer een briljantje
6. Decemberists – Picaresque (9/10)
Voller dan de vorige albums en zeker ook beter. Muziek wordt begeleidt door goede teksten over zeerovers, verloren liefdes, dagelijkse dingen. Geweldige cd van een geweldige band.
Recensie
7. Okkervil River – Black Sheep Boy (9/10)
Uiteraard ook dit jaar een (concept)plaat van Okkervil River. En wederom een klassieker van formaat. Niet veel anders dan de vorige, wellicht wat ruiger en grover, maar het blijft een typische Okkervil River plaat die door geen andere band benaderd kan worden.
Recensie
8. Bright Eyes – I’m Wide Awake, it’s morning (9/10)
De flirt met de alt. Country van (voormalig) wonderkind Oberst. IJzersterke songs die door koningin Emmylou nog net dat beetje extra krijgen, wederom een topalbum en hoeveel gaan er nog volgen van dit jonge genie?
9. Wilco – Kicking Television (9/10)
Tsja, wat valt er nog te zeggen. 2 cd’s vol met geweldige nummers van de beste band ter wereld. Hoewel het een live-album is wat ook werkelijk wat toevoegt aan de collectie, een paar plekken straf. ( geen écht nieuwe plaat, bovendien won Wilco vorig jaar al de eerste prijs, andere bands mogen ook wel eens een kans krijgen… )
10. Damien Jurado – On my way to Absence (9/10)
Aanstekelijke indie-folk-rock album boordevol geweldige nummers. De een nog mooier dan de ander, dan weer wat meer folk, dan weer stevige Indierock. Een erg boeiend album met Lion Tamer als één van de mooiste nummers van het jaar als hoogtepunt.
11. Mountain Goats – Sunset Tree (8/10)
Ondertussen al 400 nummers verder, maar nog steeds rauwe folkpop. Met erg persoonlijke en emotionele teksten en ijzersterkte riffs waarschijnlijke de beste Mountain Goat. En dat zegt wat.
12. dEUS – Pocket Revolution (8/10)
Na zoveel jaren spanningsopbouw kun je verwachten dat het tegen gaat vallen. Tuurlijk een geweldige cd, maar na al die jaren en met held Mauro verwacht je een plaat die over 10 jaar eerste staat in de top 100 aller tijden, maar dat zit er niet in. Fraaie plaat, niet te vergelijken met de vorige, maar toch licht teleurstellend, zelfs na bijna 100 luisterbeurten waarin de plaat wél serieus is gaan groeien.
13. Belle & Sebastian – Push Barman to open old wounds (8/10)
Bij B&S hebben ze de nare gewoonte om veel EPs uit te geven met materiaal dat niet op de albums verschijnt. Gelukkig weten ze dit zelf ook en brachten ze dit jaar een dubbel-cd uit met het materiaal van de eerste 7 EPs. En wat valt er verder nog te zeggen over het prachtige, kwetsbare B&S. Een album met Jonathan David én Lazy Line Painter Jane kan natuurlijk per definitie niet mislukken.
14. Fiery Furnaces – EP (9/10)
Een verzamelaar, met b-kantjes en rarities, maar hij mag niet ontbreken in deze lijst. Vreemd genoeg is deze bij elkaar geraapte plaat de meeste consistente plaat van het productieve duo. Veel toppers en weinig dompers, en het belangrijkste: de belachelijk slechte drums van Blueberry Boat zijn verdwenen. Overigens is EP een misleidende naam voor dit geweldige 41 durende minuten album.
15. Eels – Blinking Lights and Other Revelations (9/10)
Eindelijk weer eens een top-album van Eels. Het was even wennen, maar het album groeit met de luisterbeurt. Hoewel het soms wel erg als een grote déjà vu klinkt, blijft het schitterende pop.
16. Ryan Adams – Cold Roses (9/10)
Ryan is back! En hoe! Met een dubbel-cd vol prachtige popnummers, zoals alleen Ryan ze kan schrijven. Qua muziek is hij wel afgeweken van z’n country-roots, maar toch is alles typisch Adams. Enkele missers, maar dat kan ook niet anders als je zo overproductief bent.
17. Rogue Wave – Descended like Vultures (8/10)
Vorig jaar met de 4e plaats samen met Ghinzu dé verrassing van het jaar, hoge verwachtingen dus dit maal. Gelukkig wist Zach dat ook en levert hij weer een juweeltje af, qua samenzang, melodie en schoonheid. Niet zoveel anders dan de vorige dus, vandaar niet de waardering van vorig jaar, toch veel wonderschone liedjes.
18. Crooked Fingers – Dignity & Shame (8/10)
Twaalf sterke folky rock songs die blijven boeien van de eerste trompet-toon tot de laatste pedalsteel-noot. Voeg daar de fraaie songteksten en het gast-zangoptreden van Sarah Shannon aan toe en het resultaat is deze top-plaat.
19. Calexico & Iron&Wine – In the Reins (8/10)
Een prachtige samenwerking van de bands Iron & Wine en Calexico. Ze voelen elkander prefect aan en vúllen elkaar ook echt aan, de soms wat neerslachtige en wellicht wat saaie muziek van I&W wordt levendiger gemaakt met de typische Calexico instrumentatie. Klassiek voorbeeld van 1+1=3.
20. Maria Taylor – 11:11 (8/10)
Bluesy, jazzy, folky singer/songwritster. Pakkende melodieën gezongen door een sexy stem, die je zonder dat je het door hebt de volgende dag nog fluit. Erg aanstekelijke plaat!
21. Richmond Fontaine – Fitzgerald (8/10)
Afgestapt van de Uncle Tupelo americana en bijna een singer songwriter geworden. Prachtige, maar vooral droevige verhalen en anekdotes gezongen en verteld over rustige acoustische gitaren en af en toe wat extra’s. Door de stem van Vlautin is het verdriet te voelen door merg en been. Totaal niet in lijn van eveneens geweldige voorganger Post to Wire, maar zeker niet minder goed.
22. Super Furry Animals – Love Kraft (8/10)
De psychedelische indierock van de SFA blijft boeien en groeien. Alles past, maar blijft toch prikkelend genoeg om je aandacht er vol bij te laten houden.
23. Death Cab for Cutie – Plans (8/10)
Het Major-debuut van het Indie-kwartet. Allemaal ook wat mooier, gladder en minder spannend als de 2 voorgaande langspelers, maar wel beremooi. Een paar geweldige balades, lo-fi rockers en geen echte misser. En als er al een echt slecht nummer op zou staan, zou die ruimschoots goed gemaakt worden door het, misschien iets flauwe en belegen, maar wonderschone I Will Follow You Into the Dark
24. Adam Green – Gemstones (8/10)
Als je van Adam’s platte pis-poep-sex-humor houdt en de grote hoeveelheid tempowisselingen die deze easy-listening plaat bevat aan kunt een erg vermakelijke cd.
25. Wolf Parade – Apologies to the Queen Mary (8/10)
Als je je niet laat afschrikken door de schelle schorre zang, en de ware schoonheid van de nummers eenmaal door hebt een topalbum. Op iedere indie weblog, fanzine en website de hemel in geprezen en 100% terecht, een erg gevarieerde rock-plaat die over 10 jaar ook nog wel eens gedraaid zal worden.
26. Of Montreal – Sunlandic Twins (8/10)
De zomerplaat van 2005. Psuchedelisch, vrolijk en energieke melodieuze nummers. Met de ogen dicht en the sunlandic twins lig ik zonder moeite weer aan het strand, of Woodstock.
27. Mercury Rev - The Secret Migration (8/10)
Weer een geweldige wegdroomplaat van Jonathan Donahue & co. De hoes/artwork, muziek en hemelse zang van Donahue... alles ademt een bepaalde sprookjeswereld. Helaas In het midden een paar missers, anders was het een tijdloze plaat geworden.
28. Dyzack – Somewhere there’s a monkey laughing (8/10)
Americana op topsnelheid. Dit album is als een achtbaan, het raast voorbij en voor je het weet is de ronde voorbij en sluit je snel weer achteraan om ‘m zo snel mogelijk nog eens te ervaren.
29. Magic Numbers – Selftitled (7/10)
Mama’s en papa’s hippie-songs. Verder weinig woorden aan vuil maken, is namelijk al genoeg gedaan, ze waren toch één van de hypes van de zomer. Songs té saai en langdradig.
30. Malcolm Middleton – Into the Woods (7/10)
Geen top, maar gewoon een erg lekkere cd die goed wegluistert. Zo goed dat je na een tijdje vergeet dat ‘tie nog draait. Vanwege Macolm’s heerlijke accent en toch vrij hoge kwaliteit van de songs een vette 7.
31. Arab Strap - Last Romance (7/10)
Zie: Malcolm Middleton – Into the Woods
32. Ryan Adams – Jacksonville City Nights (7/10)
De country-plaat van dit jaar. Cold Roses was minder Country dan we gewend zijn, deze is meer dan we gewend zijn. Melodieus vaak erg fijn, echter kabbelt de cd op een gegeven moment een beetje voort.
33. Syd Matters – Someday we will forsee obstacles (8/10)
Dé singer-songwriter plaat van dit jaar. Dromerige nummers zacht gezongen over een akoestische gitaaren hier en daar een piano. Melodisch is het allemaal dik in orde en hoewel de muziek er niet naar is, blijft de plaat van begin tot eind boeien.
34. Beck – Guero (8/10)
Beck op z’n sterkst. Het ene moment aanstekelijke electromelodietjes, dan weer hiphop. Een erg gevarieerde plaat van een gevarieerd artiest.
35. Danny Cohen We’re All Gunna Die (8/10)
Voor mij één van de verassingen dit jaar, zware Tom Waits-achtige zang, in een hoempapa, zwartgallig jasje. Psychedelica, jazz, blues, pop, country, We’re all gunna die bevat het allemaal.
36. Ben Folds – Songs for Silverman (7/10)
Schitterend piano spel op een plaat met erg veel erg mooie nummers. Het zoveelste bere-sterke album van deze top-muzikant.
37. Remmelt, Muus en Femke - The Long Way Round (7/10)
Leuke namen voor een leuke band, want Neil Young is hun grote voorbeeld, en Neil Young maakt erg goede roots-muziek, de Neil Young-nummers van dit gezelschap klinkt dan ook erg leuk en maakt dit tot een leuke Neil Young eeeuhh Remmelt, Muus en Femke plaat. Oh ja, had ik al gezegd dat de muziek van Remmelt, muus en Femke wel erg veel op die van Neil Young lijkt, maar dat ze dat zo leuk doen dat het gewoon een erg leuke cd is?
38. Danger Doom – Mouse and the Mask (7/10)
Om de criticasters de mond te snoeren ook een hip-hop plaat. Ik heb geen verstand van phatte beats, goede flow etc, maar dankzij Madvillain vorig jaar deze plaat geprobeerd en waarachtig sloeg ook deze aan. Het blijft voor mij wennen een cd af te zetten zonder neuriënd weg te lopen, maar dat mag de pret die het zwarte geluid meebrengt niet drukken.
39. Bright Eyes – Digital Ash in a Digital Urn (7/10)
Tegelijk uitgebracht met Wide Awake, maar complete anders. Nu een flirt met elektronica, wat toch minder uitgepakt heeft, het klinkt iets te steriel, toch hulde voor de poging.
40. Magnapop – Mouthfeel (7/10)
Magnapop is terug en meteen alsof ze nooit weg zijn geweest. Aanstekelijke popsongs, college-feel, alles is er nog. Nooit extreme hoogvliegers geweest, maar nog steeds goed voor een uitstekende sub-top plaats.
41. zZz – Sound of zZz (7/10)
Hollands stel met drumstel en orgel. De link met de Doors is snel gelegd. In het begin moest ik er niet veel van hebben, maar na een paar weken betrapte ik me er op steeds vaker na het duo te luisteren.
42. LPG – I fear no Foe (7/10)
Deze zomer beschreef ik het al als een net-niet plaat, maar zeker niet in de meest negatieve zin. Een leuk album, waar aardig wat aan ontbreekt, maar ook zeker veel positieve punten bevat. Nederlands en toch een paar maand in de auto gelegen, dus toch een eervolle vermelding.
Recensie
43. Inneke 23 - Elephant Crossing (7/10)
MSN-achtige naam van een Belgische country-singer songwritster, met begeleiding van de Lipstick Panthers. Iets mindere variant van Remmelt & Co, ook erg leuk, maar meer ook niet.
44. Black Rebel Motorcycle Club – Howl(7/10)
Met Howl is een nieuw BRMC tijdperk aangebroken, ééntje van de Alt.Country, wat een gouden greep bleek. Goede nummers, alsof de vorige albums zijn uitgekleed tot er alleen maar de essentie overblijft. Goede zet!
45. My Morning Jacket – Z (7/10)
De hoge verwachtingen bij mij niet volledig ingelost, maar al met al een redelijk werk dat dankzij een enkel briljantje toch een hoge notering krijgt. Want in principe verdient ieder album met What A Wonderful Man een notatie, wát een geweldig nummer.
46. Cocorosie – Noah’s Ark (7/10)
Niet zo wereldschokkend als de vorige keer en het was toch weer even “inkomen”, maar na een tijdje werken de zusters toch weer verslavend interessant
47. White Stripes - Get behind me Satan (7/10)
Ik blijf waarschijnlijk eeuwig wachten op platen in de stijl van hun vroegere werk, maar tot die tijd is ook dit weer een aardige plaat. Het meest gevarieerd, maar daar door ook enkele missers.
48. The Boy Least Likely to – Best Party Ever (7/10)
Geweldig vrolijkmakende plaat. Soms iets té, waardoor een clini-clown idee ontstaat. Maar al met al gewoon aardig gedaan. Of lief en schattig gedaan kan ik beter zeggen.
49. Stars – Set yourself on Fire (7/10)
Weer een goode Canadeze band. Vrolijke, liefelijke popnummers met kwaliteitszang. Misschien íets te poppy en dankzij het voortkabbel-gevaar geen al te hoge notering, maar zeker jaarlijst waardig.
50. Sufjan Stevens – Illinoise (7/10)
Op naar de 50… Hoewel het allemaal weer haarfijn in elkaar steekt brengt Illinoise niet erg veel extra’s. Het mist voor mij gewoon te veel spanning om ( tegen de publieke opinie in? ) te blijven boeien. Mooi is het allemaal wel weer natuulijk.
Geweldig jaar, wellicht over een paar jaar terugkijkend wel het beste muzikale jaar ooit.
[ Bericht 5% gewijzigd door pfaf op 07-12-2005 20:49:29 ]
1. A Silver Mt. Zion – Horses in the Sky (9/10)
Nieuwste album van Godspeed You Black Emperor! leden. Meesterlijk, spannend, meeslepend, opfokkend, ontspannend, gekmakend, nerveus, schreeuwerig, fluisterend en bovenal goed. En dat is alleen nog maar de beschrijving van album-opener God Bless Our Dead Marines!! De eerste keer even doorbijten, maar daarna worden de nummers met de luisterbeurt beter.
2. John Wayne Shot me – Purple Hearted Youth Club (9/10)
De lo-fi-robot-8bit-fun-indiepop van JWSM is zo aanstekelijk en vrolijk dat de beste cd van Nederlandse bodem dit jaar maar liefst op nummer 2 staat. Denk aan computerspelletjes zonder geluidskaart, denk aan Grandaddy, denk aan Guided by Voices, denk nu niet meer en geniet van Purple Hearted Youth Club
3. Andrew Bird – Mysterious Production of Eggs (9/10)
Deze kunstfluiter, klassiek muzikant en alleskunner stond lang op de koppositie met z’n 5e pop-album. De fijne melodiën, vreemde wendingen en even vreemde teksten blijven lang in je achterhoofd plakken. Helaas niet overal even geniaal om de koppositie tot in december vast te weten houden
Recensie
4. Spoon – Gimme Fiction (9/10)
Het vijfde album van Spoon en meteen de meest volwassene. Strakke ritmes en drumspel en fijne melodieën maken het tot een album dat ook daadwerkelijk af klinkt. Met dit album heeft Spoon zich definitief tussen de groten der Aarde geschaardt.
Recensie
5. New Pornographers – Twin Cinema (9/10)
Sommige bands kunnen bij mij niets verkeerd en the New Pornographers is zo’n “favoriet bandje” Twin Cinema viel op het eerste gehoor licht tegen en kon bij lange na niet tippen aan all-time klassieker Elelectric Version, maar na alle pretenties opzij te hebben gezet en gewoon te zijn gaan luisteren naar de aanstekelijk pop, zonder poespas, is deze oppeppende, vrolijke cd gewoon weer een briljantje
bandje” Twin Cinema viel op het eerste gehoor licht tegen en kon bij lange na niet tippen aan all-time klassieker Elelectric Version, maar na alle pretenties opzij te hebben gezet en gewoon te zijn gaan luisteren naar de aanstekelijk pop, zonder poespas, is deze oppeppende, vrolijke cd gewoon weer een briljantje6. Decemberists – Picaresque (9/10)
Voller dan de vorige albums en zeker ook beter. Muziek wordt begeleidt door goede teksten over zeerovers, verloren liefdes, dagelijkse dingen. Geweldige cd van een geweldige band.
Recensie
7. Okkervil River – Black Sheep Boy (9/10)
Uiteraard ook dit jaar een (concept)plaat van Okkervil River. En wederom een klassieker van formaat. Niet veel anders dan de vorige, wellicht wat ruiger en grover, maar het blijft een typische Okkervil River plaat die door geen andere band benaderd kan worden.
Recensie
8. Bright Eyes – I’m Wide Awake, it’s morning (9/10)
De flirt met de alt. Country van (voormalig) wonderkind Oberst. IJzersterke songs die door koningin Emmylou nog net dat beetje extra krijgen, wederom een topalbum en hoeveel gaan er nog volgen van dit jonge genie?
9. Wilco – Kicking Television (9/10)
Tsja, wat valt er nog te zeggen. 2 cd’s vol met geweldige nummers van de beste band ter wereld. Hoewel het een live-album is wat ook werkelijk wat toevoegt aan de collectie, een paar plekken straf. ( geen écht nieuwe plaat, bovendien won Wilco vorig jaar al de eerste prijs, andere bands mogen ook wel eens een kans krijgen… )
10. Damien Jurado – On my way to Absence (9/10)
Aanstekelijke indie-folk-rock album boordevol geweldige nummers. De een nog mooier dan de ander, dan weer wat meer folk, dan weer stevige Indierock. Een erg boeiend album met Lion Tamer als één van de mooiste nummers van het jaar als hoogtepunt.
11. Mountain Goats – Sunset Tree (8/10)
Ondertussen al 400 nummers verder, maar nog steeds rauwe folkpop. Met erg persoonlijke en emotionele teksten en ijzersterkte riffs waarschijnlijke de beste Mountain Goat. En dat zegt wat.
12. dEUS – Pocket Revolution (8/10)
Na zoveel jaren spanningsopbouw kun je verwachten dat het tegen gaat vallen. Tuurlijk een geweldige cd, maar na al die jaren en met held Mauro verwacht je een plaat die over 10 jaar eerste staat in de top 100 aller tijden, maar dat zit er niet in. Fraaie plaat, niet te vergelijken met de vorige, maar toch licht teleurstellend, zelfs na bijna 100 luisterbeurten waarin de plaat wél serieus is gaan groeien.
13. Belle & Sebastian – Push Barman to open old wounds (8/10)
Bij B&S hebben ze de nare gewoonte om veel EPs uit te geven met materiaal dat niet op de albums verschijnt. Gelukkig weten ze dit zelf ook en brachten ze dit jaar een dubbel-cd uit met het materiaal van de eerste 7 EPs. En wat valt er verder nog te zeggen over het prachtige, kwetsbare B&S. Een album met Jonathan David én Lazy Line Painter Jane kan natuurlijk per definitie niet mislukken.
14. Fiery Furnaces – EP (9/10)
Een verzamelaar, met b-kantjes en rarities, maar hij mag niet ontbreken in deze lijst. Vreemd genoeg is deze bij elkaar geraapte plaat de meeste consistente plaat van het productieve duo. Veel toppers en weinig dompers, en het belangrijkste: de belachelijk slechte drums van Blueberry Boat zijn verdwenen. Overigens is EP een misleidende naam voor dit geweldige 41 durende minuten album.
15. Eels – Blinking Lights and Other Revelations (9/10)
Eindelijk weer eens een top-album van Eels. Het was even wennen, maar het album groeit met de luisterbeurt. Hoewel het soms wel erg als een grote déjà vu klinkt, blijft het schitterende pop.
16. Ryan Adams – Cold Roses (9/10)
Ryan is back! En hoe! Met een dubbel-cd vol prachtige popnummers, zoals alleen Ryan ze kan schrijven. Qua muziek is hij wel afgeweken van z’n country-roots, maar toch is alles typisch Adams. Enkele missers, maar dat kan ook niet anders als je zo overproductief bent.
17. Rogue Wave – Descended like Vultures (8/10)
Vorig jaar met de 4e plaats samen met Ghinzu dé verrassing van het jaar, hoge verwachtingen dus dit maal. Gelukkig wist Zach dat ook en levert hij weer een juweeltje af, qua samenzang, melodie en schoonheid. Niet zoveel anders dan de vorige dus, vandaar niet de waardering van vorig jaar, toch veel wonderschone liedjes.
18. Crooked Fingers – Dignity & Shame (8/10)
Twaalf sterke folky rock songs die blijven boeien van de eerste trompet-toon tot de laatste pedalsteel-noot. Voeg daar de fraaie songteksten en het gast-zangoptreden van Sarah Shannon aan toe en het resultaat is deze top-plaat.
19. Calexico & Iron&Wine – In the Reins (8/10)
Een prachtige samenwerking van de bands Iron & Wine en Calexico. Ze voelen elkander prefect aan en vúllen elkaar ook echt aan, de soms wat neerslachtige en wellicht wat saaie muziek van I&W wordt levendiger gemaakt met de typische Calexico instrumentatie. Klassiek voorbeeld van 1+1=3.
20. Maria Taylor – 11:11 (8/10)
Bluesy, jazzy, folky singer/songwritster. Pakkende melodieën gezongen door een sexy stem, die je zonder dat je het door hebt de volgende dag nog fluit. Erg aanstekelijke plaat!
21. Richmond Fontaine – Fitzgerald (8/10)
Afgestapt van de Uncle Tupelo americana en bijna een singer songwriter geworden. Prachtige, maar vooral droevige verhalen en anekdotes gezongen en verteld over rustige acoustische gitaren en af en toe wat extra’s. Door de stem van Vlautin is het verdriet te voelen door merg en been. Totaal niet in lijn van eveneens geweldige voorganger Post to Wire, maar zeker niet minder goed.
22. Super Furry Animals – Love Kraft (8/10)
De psychedelische indierock van de SFA blijft boeien en groeien. Alles past, maar blijft toch prikkelend genoeg om je aandacht er vol bij te laten houden.
23. Death Cab for Cutie – Plans (8/10)
Het Major-debuut van het Indie-kwartet. Allemaal ook wat mooier, gladder en minder spannend als de 2 voorgaande langspelers, maar wel beremooi. Een paar geweldige balades, lo-fi rockers en geen echte misser. En als er al een echt slecht nummer op zou staan, zou die ruimschoots goed gemaakt worden door het, misschien iets flauwe en belegen, maar wonderschone I Will Follow You Into the Dark
24. Adam Green – Gemstones (8/10)
Als je van Adam’s platte pis-poep-sex-humor houdt en de grote hoeveelheid tempowisselingen die deze easy-listening plaat bevat aan kunt een erg vermakelijke cd.
25. Wolf Parade – Apologies to the Queen Mary (8/10)
Als je je niet laat afschrikken door de schelle schorre zang, en de ware schoonheid van de nummers eenmaal door hebt een topalbum. Op iedere indie weblog, fanzine en website de hemel in geprezen en 100% terecht, een erg gevarieerde rock-plaat die over 10 jaar ook nog wel eens gedraaid zal worden.
26. Of Montreal – Sunlandic Twins (8/10)
De zomerplaat van 2005. Psuchedelisch, vrolijk en energieke melodieuze nummers. Met de ogen dicht en the sunlandic twins lig ik zonder moeite weer aan het strand, of Woodstock.
27. Mercury Rev - The Secret Migration (8/10)
Weer een geweldige wegdroomplaat van Jonathan Donahue & co. De hoes/artwork, muziek en hemelse zang van Donahue... alles ademt een bepaalde sprookjeswereld. Helaas In het midden een paar missers, anders was het een tijdloze plaat geworden.
28. Dyzack – Somewhere there’s a monkey laughing (8/10)
Americana op topsnelheid. Dit album is als een achtbaan, het raast voorbij en voor je het weet is de ronde voorbij en sluit je snel weer achteraan om ‘m zo snel mogelijk nog eens te ervaren.
29. Magic Numbers – Selftitled (7/10)
Mama’s en papa’s hippie-songs. Verder weinig woorden aan vuil maken, is namelijk al genoeg gedaan, ze waren toch één van de hypes van de zomer. Songs té saai en langdradig.
30. Malcolm Middleton – Into the Woods (7/10)
Geen top, maar gewoon een erg lekkere cd die goed wegluistert. Zo goed dat je na een tijdje vergeet dat ‘tie nog draait. Vanwege Macolm’s heerlijke accent en toch vrij hoge kwaliteit van de songs een vette 7.
31. Arab Strap - Last Romance (7/10)
Zie: Malcolm Middleton – Into the Woods
32. Ryan Adams – Jacksonville City Nights (7/10)
De country-plaat van dit jaar. Cold Roses was minder Country dan we gewend zijn, deze is meer dan we gewend zijn. Melodieus vaak erg fijn, echter kabbelt de cd op een gegeven moment een beetje voort.
33. Syd Matters – Someday we will forsee obstacles (8/10)
Dé singer-songwriter plaat van dit jaar. Dromerige nummers zacht gezongen over een akoestische gitaaren hier en daar een piano. Melodisch is het allemaal dik in orde en hoewel de muziek er niet naar is, blijft de plaat van begin tot eind boeien.
34. Beck – Guero (8/10)
Beck op z’n sterkst. Het ene moment aanstekelijke electromelodietjes, dan weer hiphop. Een erg gevarieerde plaat van een gevarieerd artiest.
35. Danny Cohen We’re All Gunna Die (8/10)
Voor mij één van de verassingen dit jaar, zware Tom Waits-achtige zang, in een hoempapa, zwartgallig jasje. Psychedelica, jazz, blues, pop, country, We’re all gunna die bevat het allemaal.
36. Ben Folds – Songs for Silverman (7/10)
Schitterend piano spel op een plaat met erg veel erg mooie nummers. Het zoveelste bere-sterke album van deze top-muzikant.
37. Remmelt, Muus en Femke - The Long Way Round (7/10)
Leuke namen voor een leuke band, want Neil Young is hun grote voorbeeld, en Neil Young maakt erg goede roots-muziek, de Neil Young-nummers van dit gezelschap klinkt dan ook erg leuk en maakt dit tot een leuke Neil Young eeeuhh Remmelt, Muus en Femke plaat. Oh ja, had ik al gezegd dat de muziek van Remmelt, muus en Femke wel erg veel op die van Neil Young lijkt, maar dat ze dat zo leuk doen dat het gewoon een erg leuke cd is?
38. Danger Doom – Mouse and the Mask (7/10)
Om de criticasters de mond te snoeren ook een hip-hop plaat. Ik heb geen verstand van phatte beats, goede flow etc, maar dankzij Madvillain vorig jaar deze plaat geprobeerd en waarachtig sloeg ook deze aan. Het blijft voor mij wennen een cd af te zetten zonder neuriënd weg te lopen, maar dat mag de pret die het zwarte geluid meebrengt niet drukken.
39. Bright Eyes – Digital Ash in a Digital Urn (7/10)
Tegelijk uitgebracht met Wide Awake, maar complete anders. Nu een flirt met elektronica, wat toch minder uitgepakt heeft, het klinkt iets te steriel, toch hulde voor de poging.
40. Magnapop – Mouthfeel (7/10)
Magnapop is terug en meteen alsof ze nooit weg zijn geweest. Aanstekelijke popsongs, college-feel, alles is er nog. Nooit extreme hoogvliegers geweest, maar nog steeds goed voor een uitstekende sub-top plaats.
41. zZz – Sound of zZz (7/10)
Hollands stel met drumstel en orgel. De link met de Doors is snel gelegd. In het begin moest ik er niet veel van hebben, maar na een paar weken betrapte ik me er op steeds vaker na het duo te luisteren.
42. LPG – I fear no Foe (7/10)
Deze zomer beschreef ik het al als een net-niet plaat, maar zeker niet in de meest negatieve zin. Een leuk album, waar aardig wat aan ontbreekt, maar ook zeker veel positieve punten bevat. Nederlands en toch een paar maand in de auto gelegen, dus toch een eervolle vermelding.
Recensie
43. Inneke 23 - Elephant Crossing (7/10)
MSN-achtige naam van een Belgische country-singer songwritster, met begeleiding van de Lipstick Panthers. Iets mindere variant van Remmelt & Co, ook erg leuk, maar meer ook niet.
44. Black Rebel Motorcycle Club – Howl(7/10)
Met Howl is een nieuw BRMC tijdperk aangebroken, ééntje van de Alt.Country, wat een gouden greep bleek. Goede nummers, alsof de vorige albums zijn uitgekleed tot er alleen maar de essentie overblijft. Goede zet!
45. My Morning Jacket – Z (7/10)
De hoge verwachtingen bij mij niet volledig ingelost, maar al met al een redelijk werk dat dankzij een enkel briljantje toch een hoge notering krijgt. Want in principe verdient ieder album met What A Wonderful Man een notatie, wát een geweldig nummer.
46. Cocorosie – Noah’s Ark (7/10)
Niet zo wereldschokkend als de vorige keer en het was toch weer even “inkomen”, maar na een tijdje werken de zusters toch weer verslavend interessant
47. White Stripes - Get behind me Satan (7/10)
Ik blijf waarschijnlijk eeuwig wachten op platen in de stijl van hun vroegere werk, maar tot die tijd is ook dit weer een aardige plaat. Het meest gevarieerd, maar daar door ook enkele missers.
48. The Boy Least Likely to – Best Party Ever (7/10)
Geweldig vrolijkmakende plaat. Soms iets té, waardoor een clini-clown idee ontstaat. Maar al met al gewoon aardig gedaan. Of lief en schattig gedaan kan ik beter zeggen.
49. Stars – Set yourself on Fire (7/10)
Weer een goode Canadeze band. Vrolijke, liefelijke popnummers met kwaliteitszang. Misschien íets te poppy en dankzij het voortkabbel-gevaar geen al te hoge notering, maar zeker jaarlijst waardig.
50. Sufjan Stevens – Illinoise (7/10)
Op naar de 50… Hoewel het allemaal weer haarfijn in elkaar steekt brengt Illinoise niet erg veel extra’s. Het mist voor mij gewoon te veel spanning om ( tegen de publieke opinie in? ) te blijven boeien. Mooi is het allemaal wel weer natuulijk.
Geweldig jaar, wellicht over een paar jaar terugkijkend wel het beste muzikale jaar ooit.
[ Bericht 5% gewijzigd door pfaf op 07-12-2005 20:49:29 ]
Leuke lijst! Ga hem later op mijn gemak lezen. Mijn top 60 oid komt ergens rond kerst denk ik.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Leuke lijst pfaf! Hier en daar wat verrassingen zelfs! Moet snel eens gaan nadenken over die van mij!
1,000,000 demons can't be wrong...
WOw 50 stuks... en allemaal met motivatie... petje af Pfaf!
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Naar goed voorbeeld vorig jaar, peaceman.
Maar Remmelt, Muus & Femke heeft nog een titel pfaf!
Maar Remmelt, Muus & Femke heeft nog een titel pfaf!
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Als de tijd het toelaat zal ik ook een lijstje posten, maar of dat een lijstje van 50 haal... ?quote:Op woensdag 7 december 2005 20:15 schreef methodmich het volgende:
Naar goed voorbeeld vorig jaar, peaceman.
Maar Remmelt, Muus & Femke heeft nog een titel pfaf!
Dat is toch niet verplicht hoop ik?
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
D'r staan wel meer fouten in, maar ik kan niets wijzigen.quote:Op woensdag 7 december 2005 20:15 schreef methodmich het volgende:
Naar goed voorbeeld vorig jaar, peaceman.
Maar Remmelt, Muus & Femke heeft nog een titel pfaf!
Post wijzigen!?!
Tuurlijk niet, 10 mag ook. Zie vorig jaar.quote:Op woensdag 7 december 2005 20:21 schreef peaceman het volgende:
[..]
Als de tijd het toelaat zal ik ook een lijstje posten, maar of dat een lijstje van 50 haal... ?
Dat is toch niet verplicht hoop ik?
Ik vind 10 echter zonde, helemaal dit jaar.
Nee, je lijst is zolang als je zelf wilt en kunt. Maar minimaal 10 natuurlijk.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Ach er is geen sluitingdatum toch?quote:Op donderdag 8 december 2005 00:19 schreef Grobbel het volgende:
Ik blijf het te vroeg vinden, jaarlijstjes begin december (zelfs al is het traditie in de vaderlandse pers). Ik begin er op z'n vroegst pas over een week of twee aan, vermoed ik.
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Niet echt.quote:Op donderdag 8 december 2005 00:20 schreef peaceman het volgende:
[..]
Ach er is geen sluitingdatum toch?
Valt me trouwens op dat er nog best een hoop platen vorig jaar in mijn lijstje stonden die ik het afgelopen jaar ook totaal niet meer gedraaid heb, met name in de singer/songwriterhoek. Bij nader inzien was 2004 toch misschien niet zo'n heel goed jaar in de breedte, denk ik.
Jaarlijstjes 2004
Jouw nummer 1 draai ik nog erg vaak, maar ook pas dit jaar ontdektquote:Op donderdag 8 december 2005 00:24 schreef Grobbel het volgende:
[..]
Niet echt.
Valt me trouwens op dat er nog best een hoop platen vorig jaar in mijn lijstje stonden die ik het afgelopen jaar ook totaal niet meer gedraaid heb, met name in de singer/songwriterhoek. Bij nader inzien was 2004 toch misschien niet zo'n heel goed jaar in de breedte, denk ik.
Jaarlijstjes 2004
Zoiezo was dit jaar mijn terugkeer in de muziek om het zo te zeggen. Bevalt me prima!
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Leuke lijst! Ik ken de helft niet, voel me een beetje dom, haha. Van sommige heb ik wel de naam gehoord, maar nooit de muziek. Dus het is wel leuk om er een kleine review van te lezen, wie weet probeer ik het nog eens uit...als ik genoeg moed verzameld heb
Ai, Funeral van The Arcade Fire staat al in alle lijstjes van 2004. Die mag dit jaar zeker niet meer?
Nu weet ik eigenlijk ook niet meer of ik ze in 2004 ook al kende of niet...
Nu weet ik eigenlijk ook niet meer of ik ze in 2004 ook al kende of niet...
Nee, ik kan niets vinden.
Ik ben het overigens met je eens dat terugkijkend op m'n 2004 lijst, ik buiten de top 10 nog maar weinig draai. Maar dat zal in 2005 geen probleem worden.
Ik ben het overigens met je eens dat terugkijkend op m'n 2004 lijst, ik buiten de top 10 nog maar weinig draai. Maar dat zal in 2005 geen probleem worden.
Tussenrapportquote:Op donderdag 8 december 2005 00:52 schreef Grobbel het volgende:
pfaf, weet jij dat tussenstandstopic nog ergens te vinden?
1,000,000 demons can't be wrong...
Platen van 2004 mogen toch zoiezo niet?quote:Op donderdag 8 december 2005 00:42 schreef Tom_Tom- het volgende:
Ai, Funeral van The Arcade Fire staat al in alle lijstjes van 2004. Die mag dit jaar zeker niet meer?
Nu weet ik eigenlijk ook niet meer of ik ze in 2004 ook al kende of niet...
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Als jij je er goed bij voelt mag het wel hoor. Vorig jaar stonden de Shins er bij MM ook wel in. En als er deze maand nog een geweldig album uitkomt staat die er volgend jaar bij mij ook wel in.quote:Op donderdag 8 december 2005 09:45 schreef Tom_Tom- het volgende:
Nou ja, ik bedoel, het album is in 2005 pas officieel uitgebracht in Nederland.
|
|
