Ligt de grondslag van de kloof ligt niet in een gebrek aan vertrouwen? Men zou vertrouwen moeten hebben dat onze 'leiders' de maatschappelijke problematiek kunnen aanpakken. Maar dit vertrouwen is juist tanend omdat ik denk dat de maatschappelijke problematiek niet om de juiste manier wordt vertaald. Ik denk zelf dat dit door een zwakheid komt van ons kiesstelsel.
Persoonlijk vind ik dat het stellen dat te kiezers te 'dom' of verstoorders zijn onzinnig. De duizenden werknemers in de gezondheidszorg of in maatschappelijk werk, weten het heus wel beter te vertellen wat de problemen (en oplossingen) in hun vakgebied zijn dan ik of jij.Zou het juist geen idee zijn om zulke kennis aan te wenden om dat vertrouwen te winnen en de kloof te dichten?
Ik ben het trouwens, er zeker mee eens dat zowel de politiek als de kiezers elkaar moet benaderen. Maar de democratie is juist praktisch in het vlak dat we een groep hebben die met onze problematiek bezig houd en wij met de brood op de plank. Het 'diplomatieke spel' in onze politiek, met name de poldermodel-achtige methode, zorgt er wel voor de heel veel standpunten worden verwaterd door bemiddeling. Of dit nou de bedoeling is?
ps: ik hoop dat een admin even de titel corrigeert, ik schaam me dood