quote:
Op dinsdag 6 december 2005 21:24 schreef jessie het volgende:Dit is geen flauwekul
Nu voel ik me staan voor lul
Mijn reaktie was wel een beetje nivo klein kind
Maar ja dat is dan weer wat ik er achteraf van vind
![]()
Ik ben natuurlijk super blij
En er komen zelfs wat traantjes vrij
![]()
Zo'n gedichtje raakt mij zeer
Mijn kindjes zijn mijn alles en nog veel meer
En dat een ander dat van mij ziet
Dat vergeet ik lekker niet
Ik zit met een smile van oor tot oor
En daar deed je het toch voor.
![]()
Ik was je Sinterkloon,
je wilt niet weten hoe ik me voel,
da's echt niet gewoon.
Het was zo druk op mijn werk,
en dan dit er tussendoor dat leek me niet zo sterk.
Daarom dacht ik:
uitstel is nu beter.
Maar die post viel voor geen meter.
Ik voelde me zo verdrietig,
en daardoor ook zo nietig.
Alles deed ik toen tegelijk en
er ging van alles fout gelijk.
Ik ben naar huis gesjeesd,
ja belachelijk ik reed als een beest.
Die k*thormonen,
blijven maar met me spelen.
Da's niet iets wat ik wil delen.
Maar nu thuisgekomen,
voel ik de druk van de ketel afgaan.
En kan ik weer relaxen spontaan.
Lieve Jessie,
ben nu wel weer blij.
Want ik was echt trots dat ik jou had,
geloof mij.
Zo, ga nu gauw beneden uitrusten. Degene die mij heeft, doe maar morgen. Ik ben nog te moe om boe of bah te zeggen nu.