goed stuk uit de volkskrant:
quote:
Zelfreflectie nog niet besteed aan Ajacieden
Van onze verslaggever Charles Bromet
UTRECHT - De vechtlust van Jean-Paul de Jong, het lef van Darl Douglas, de bravoure van Rick Kruys: alle eigenschappen die Ajax-trainer Danny Blind miste in zijn eigen ploeg, zag hij terug in het elftal van collega Foeke Booy. FC Utrecht rolde gisteren eerst de mouwen op en gaf Ajax daarna een gevoelige draai om de oren (1-0).
Wedstrijden zoals die tussen Utrecht en Ajax zijn, helaas, een zeldzaamheid op de Nederlandse velden. Het spel mocht dan onzorgvuldig zijn en de kansen schaars, aan onderlinge duels was geen gebrek in deze heerlijke confrontatie vol vuur en passie, waarin Tiendalli na een uur de enige treffer maakte.
De Ajacieden zouden er lering uit moeten trekken. Toon vechtlust, lef en bravoure, en het publiek vergeeft je je fouten. Maar wat had Blind gezien bij zijn spelers? ‘Een apathische houding, zeker in het eerste uur van de wedstrijd.’
Een elftal dat zich zo denkt te kunnen presenteren in stadion De Galgenwaard moet de fout na afloop bij zichzelf zoeken. En niet bij scheidsrechter Verbist, die ten onrechte verantwoordelijk werd gehouden voor de vijfde nederlaag van het seizoen.
Ajax is niet in de positie om met de beschuldigende vinger te wijzen naar anderen of zijn beklag te doen over vermeend onrecht. Na het midweekse inhaalprogramma staat de club met de grootste begroting uit de eredivisie misschien wel in het ‘rechterrijtje’, ofwel bij de nummers 10 tot en met 18.
Voor alle duidelijkheid: Heracles, dat gisteren met 7-1 uit De Kuip werd geblazen door Feyenoord, volgt nog altijd slechts op drie punten van de ploeg van Blind. Dan mag je een aantal dagen eerder de achtste finales van de Champions League hebben bereikt, zó veel betekenis hoeft daaraan dus niet te worden gehecht.
Daar was Utrecht zich goed van bewust. Door Ajax vroeg vast te zetten en de verdedigingslinie te dwingen de lange bal te hanteren, moesten de Amsterdammers de luchtduels wel aangaan. Dat was niet alleen goed bedacht door trainer Booy, maar werd ook uitstekend uitgevoerd door zijn elftal.
Met een zekere regelmaat zochten zijn spelers de grenzen van het toelaatbare op, soms gingen ze daar overheen. Zoals Jean-Paul de Jong, die met verve de rol speelde van de man die op zondag het vlees komt snijden, ditmaal dat van Rosenberg. De Ajax-spits, die amper de kans kreeg zich te onderscheiden omdat hij vaak slecht werd bediend, werd na 62 minuten op brute wijze onderuitgeschoffeld door de 35-jarige middenvelder.
Scheidsrechter Verbist toonde zich coulant door de gele kaart te tonen waar rood niet had misstaan. Maar verder was de Belg, in tegenstelling tot wat de Ajacieden wilden doen geloven, niet op veel fouten te betrappen. Ook zijn beslissing om de gelijkmaker van Anastasiou in blessuretijd te annuleren, wegens duwen van De Jong tegen Tiendalli, was te billijken.
De selectieve verontwaardiging na afloop, van met name Nigel de Jong, was misplaatst. Zeker híj had er verstandig aan gedaan zich heel stilletjes te houden na de overtreding waarmee hij doelman Terol na 73 minuten verwondde.
Met bloedend hoofd moest de doelman van Utrecht zich laten vervangen, nadat De Jong veel te onbesuisd op hem was doorgegaan en met de noppen van zijn schoen het hoofd van Terol had opengehaald. Dan kun je na afloop wel bijdehand roepen dat je niet weet welke wetten Belgische arbiters hanteren (als reactie op de afgekeurde treffer van Anastasiou), maar een beetje meer zelfreflectie had hem niet misstaan.
Terol was niet de enige die voortijdig het (slag)veld moest ruimen, want Ajacied Edgar Manucharyan was hem al na zestien minuten voorgegaan. De 18-jarige Armeniër, die als rechtsbuiten de voorkeur kreeg boven Rosales – Pienaar was nog geschorst –, scheurde een spier en mag beginnen aan een volgende episode van wéér een hersteltraject bij Ajax.
Manucharyan? Begin december 2004 op proef gekomen in Amsterdam, in april aan de selectie toegevoegd (afkomstig van Pyunik FC), dit seizoen alleen negentig minuten basisspeler in de uitwedstrijd tegen Sparta (2-1 winst) vanwege lang blessureleed. Tja.
Hij werd vervangen door Rosales, die op de rechterflank even kleurloos speelde als Babel op de linkerkant. Ach, Boukhari of Babel op links: veel verschil maakt het niet, de laatste maanden. Hetzelfde kan op rechts worden gezegd van Rosales en Pienaar.
Het is Blind zijn eer te na om een ander systeem uit te proberen. Want stel je voor, Ajax zou eens spelen zonder gemankeerde vleugelspitsen. Dát zou pas erg zijn.