* Eindelijk. Eindelijk heb ik weer genoeg energie. Niet bij de pakken neer blijven zitten gewoon kop omhoog en doorgaan!
Weken geleden was ze op het eiland aangekomen. Gevlucht uit het verleden en in een menselijke gedaante was Phoenixx naar het Eiland gekomen. De mensen waren vriendelijk tegen haar geweest. Ze voelde zich thuis.
Verlegen als ze was, en onwennig in haar nieuwe lichaam, had ze zich op de vlakte gehouden. In het restaurant van Faat was Phoenixx "blijven hangen". Weggedoken in een hoekje kijkend en luisterend naar de mensen die het "Smulaapje" bezochten. Zo stilletjes dat niemand haar nog opmerkte, niemand die nog wist dat ze er was.
En toen die noodlottige avond. Phoenixx was al lang in slaap gevallen en had geen flauw benul wie in het restaurant aanwezig waren, wie er in en uit liepen. Diep in dromenland had ze niet door dat de vlam in de pan met sudderlapjes was geslagen. Ze merkte niet dat het alsmaar warmer werd toen de vlammen aan het plafond likten en het restaurant in een waar inferno veranderde. Het vuur verzwolg het restaurant en het lichaam dat Phoenixx zich had aangemeten. Alles tot as vergaan.
* Phoenixx moet verder gaan. Het is te makkelijk om nu afscheid te nemen van het leven op het Eiland. Wie heeft dit drama op zijn of haar geweten? Wie was ervoor verantwoordelijk? Wat is er aan de hand op het Eiland? Er hangt een bepaalde spanning in de lucht. Het wordt tijd om in actie te komen.
Op het Eiland klinkt een prachtig gezang.
De Phoenixx verrijst uit haar as.
Edit: effe wat schoonheidsfoutjes weggewerkt...
[Dit bericht is gewijzigd door Phoenixx op 13-11-2001 22:25]
* Ik ben terug!
Phoenixx doet een paar wankele stappen om uit de puinhopen van het restaurant te komen. Voorzichtig, want ze wil natuurlijk niet een volgende brand veroorzaken met haar vurige voorkomen Als ze helemaal zeker van is dat haar vleugels genoeg kracht hebben stijgt ze op. Inmiddels is het toch wel duidelijk voor iedereen wie (of eigenlijk, wat) ze is, en in vogelvlucht kan ze nu eenmaal sneller het wel en wee op het eiland gade slaan. En een plaats zoeken waar ze kan wonen. Want in een hoekje van een of andere gelegenheid min of meer in de achtergrond opgaan Nee, dat is geen optie dit keer!
* Er is veel veranderd op het eiland. Waar eerst het Mountain Forest Station stond, is nu een grote ravage. Het lijkt wel of hier een oorlog is uitgevochten! En ook in het bos schijnt iets gebeurd te zijn. Midden in het bos is een enorme krater geslagen Heel ongewoon allemaal Nu nog een plaats waar ik even tot mezelf kan komen
Midden op het eiland heeft Phoenixx een berg gezien. De vuurvogel vliegt terug om die eens in detail te gaan bekijken. In de noordelijke helling van de berg ziet ze een grot. Voor een vogel is die makkelijk te bereiken, maar voor een mens? Rustig vliegt ze naar binnen.
* Hmmm... niet eens onaardig! En als ik me niet vergis kan ik hier zonder vleugels ook wel weer uitkomen...
Phoenixx neemt weer een menselijke gedaante aan
* Wat een fantastisch uitzicht!! En dit is zeker een bruikbare ruimte!
Ze ruimt de "rommel" op die Moeder Natuur in haar grot heeft doen belanden. Van een lading droge takken en bladeren weet ze een soort van bed te maken. Een klein waterstroompje leidt ze handig naar een soort van kom die ze van stenen heeft gebouwd. In haar nieuwe "badkamer" frist ze zich wat op.
* Zo! Nu dit al een klein beetje bewoonbaar is geworden kan ik eens een weg naar de "bewoonde wereld" gaan zoeken!
En Phoenixx gaat op pad...
* Nu toch maar eens een beetje opletten waar ik loop Anders zit ik dadelijk wéér met een dikke enkel!
Phoenixx kijkt goed rond zich heen.
* Maar ... is het hier nu zo veranderd of laat mijn geheugen mij zo in de steek?
Kan het weer hier zo snel omslaan?
Gisteren was het nog zonnig, en nu dichte mist?
Wat is dit toch?
Ietwat verdwaasd loopt Phoenixx verder het mistige bos in
Vele bomen hebben hun prachtige herfst outfit aangetrokken. In vlammend rood en warm geel staan ze er zo mooi bij Maar op heel veel plaatsen zijn er gewoon gaten gevallen in het bladerdak. Is dat mogelijk in zo korte tijd? Terugdenkend aan de verhalen die ze heeft aangehoord in het Smulaapje nee, het werd nooit zo koud op het Eiland dat de bomen hun bladeren zouden verliezen!
Moeder Natuur is helemaal van slag. Maar wat kan Phoenixx daaraan doen? Ze kan moeilijk gewoon even opbellen naar Moeder Natuur: Zeg Moppie waar ben je nou helemaal mee bezig? Maar wat dan? Zomaar het bos in lopen en maar zien wat je tegenkomt is ook niet echt een optie. De mensen in het VTC schenen nog niets gemerkt te hebben, of het interesseert hen niet.
Phoenixx heeft echt geen flauw idee wat ze moet doen. Starend over de boomtoppen blijft ze zitten
quote:Ben je weg geweest dan ?
Op dinsdag 13 november 2001 22:10 schreef Phoenixx het volgende:Op het Eiland klinkt een prachtig gezang.
De Phoenixx verrijst uit haar as.
Opeens klinkt een luide knal en springt er een ding tussen wat stenen vandaan.
* Sodekriebel wat is dàt???
Hevig geschrokken gaat Phoenixx dat ding van wat dichterbij bekijken. Het is een schilderij. En ziet ze dat nu goed? Jawel het is een schilderij van háár!!! Wat prachtig!!! Onder in de hoek ziet ze dat het schilderij is gesigneerd door rebel_girl. Wat een grandioze verrassing!!!
Snel geeft Phoenixx het schilderij een mooi plekje in haar grot.
* Vage dingen gebeuren er. Iedereen is een een soort Sinterklaas-roes. Wie of wat dat dan ook zijn mag Maar de natuur takelt steeds verder af. Kan ik daar nu werkelijk niets aan doen?
Terugdenkend aan haar verleden, schiet het haar opeens te binnen dat ze nog wel wat contacten heeft onder de Griekse Goden. Ze zakt weg in een soort trance om Demeter wat vragen te kunnen stellen.
* Demeter, oh godin van de seizoenswisselingen, wat is er aan de hand op het Fok!Eiland? Wat is er met de seizoenen gebeurd? Waarom is dit Eiland aan uw aandacht ontsnapt?
Maar Phoenixx, meisje, je zou toch beter moeten weten. Je bent naar het Fok!Eiland gevlucht om weg te komen van de krachten van de Olympische Goden. Het Fok!Eiland valt niet onder mijn jurisdictie! Ik kan je hier niet bij helpen Als ik het mij goed herinner regeert de godin Danu over dat deel van de wereld. Misschien moet je bij haar te rade gaan. Succes!, antwoordt Demeter.
Verdraaid daar schiet Phoenixx natuurlijk niet veel op. Wat nu?
Pff jeetje . had ze niet wat lager kunnen gaan wonen , ik ben bekaf Nu ja .. hopen maar dat ze thuis is .. damn het is nog warm hier ook.
* Hij heeft mazzel en treft Phoenixx aan.
Hallo Phoenixx ff op adem komen hoor.
* Hij begint dan een heel verhaal af te steken over het Bos , draken, vreemde wezens. dat het eiland in gevaar is en dat alles komt door Slough_Feg, een of andere gehoornde god die hier niet had moeten zijn, de moord op Herne en over het feit dat Phoenixx misschien wel eens nuttig kan zijn. Ook bazelt hij een heel stuk over hoe mooi het hier was, en dat hij ook al langs Atrimar is geweest om zijn hulp in te roepen. Dat gandalf de Draak van Equilan erg pienter is en nog op wacht staat bij de tempel en dat Equilan zelf er ook eerdaags wel zal aan komen, en dat hij haast heeft. Na het hele verhaal gaat hij er ff bij zitten en neemt een teug uit z'n veldfles met verkwikkend water, en hij eet ff een kleine versnapering die hij uit z'n rugzak haalt. Daarna vraagt hij aan Phoenixx of ze mee gaat naar Het duistere bos van Herne_the_Hunter - deel II .
Lord Dreamer knikt heftig op al die vragen, maar geeft verder geen uitleg. Toch heeft het onsamenhangende verhaal van de man aangegeven dat er een duidelijke oorzaak is voor alle ellende.
Phoenixx pakt haar zwaard en volgt Lord Dreamer naar het bos van Herne.
Toen ze terug kwam van het Vrije Tijds Centrum kom ze maar niet in slaap komen. Bovendien kon ze de gedachte aan Slough_Feg haar niet loslaten. Ze wist niets van dat sujet, en hoe moest ze aan informatie komen?? Ze was alleen in haar grot en had geen naslagwerken ter beschikking. De enige mogelijkheid die ze had was het geestelijk contact met de Griekse goden. Omdat ze geen andere mogelijkheden had, heeft ze toch hun hulp weer ingeroepen. Ze had zich uitgestrekt op haar bed van takken en bladeren en in een trance geraakt...
Ze was zo ver van de wereld geraakt dat ze niet meer terug kon komen. Maar een vreemde rook prikkelt haar neus. Beelden van de elfengodin spelen door haar hoofd. Op de achtergrond een beeld van de sterke smid en de zwijgzame kasteelheer.
* Phoenixx, Phoenixx... we hebben je nodig!
Langzaam ontwaakt Phoenixx uit haar zeer diepe slaap. Verward komt ze overeind, de vage geur van de elfenrook nog in haar neus. Zwak van dagen niet eten of drinken wankelt ze door de grot. Ze zou zo graag in aktie komen, maar lijkt er niet toe in staat te zijn.
Mentaal probeert ze contact te leggen met de elfengodin:
* Equilan, als je me kunt horen... in gedachten ben ik bij jullie, maar ik ben niet in staat naar de Tempel te komen. Doe voorzichtig, Equilan!
IRL helaas te druk op mijn werk om overdag mee te kunnen schrijven
Door haar hoofd spoken allerlei losse woorden.
* Falias, Gorias, Finias, Murias.. Steen, zwaard, speer, ketel.
Ze schudt haar hoofd. Vage kreten zijn het. De trance waarin ze heeft gezeten is te diep geweest.
Ze is nog even naar het Vrijetijdscentrum geweest, maar daar was niemand. Ze had zo graag gevraagd of iemand iets van dat illustere gezelschap had vernomen. En of iemand ze iets kon vertellen over die rare woorden die door haar hoofd spoken. Vannacht had ze weer zo'n droom.
Sleá Bua, de speer van de overwinning, uit Finias
"Overwinning" klinkt goed... en kennelijk ligt dat ding in Finias. Maar waar is dat dan??
Phoenixx gaat rusteloos op bed liggen. Ze moet aan meer informatie zien te komen...
Goibhnu, de smid van de goden, de maker van de wapens die tot de overwinning hebben geleid.
Iedere nacht een woord, een zin, een aanwijzing. Gèk wordt ze ervan. Dit gaat niet snel genoeg. Ze moet op een andere manier de puzzelstukjes zien te verzamelen en aan elkaar passen. Alleen zal haar dat niet lukken. Ze moet anderen vragen of die haar misschien aan wat aanwijzingen kunnen helpen.
Ze staat op en gaat op pad.
Als ze haar botten warmt aan het vuur kijkt ze rond zich heen. Keurig netjes op een rotsblok bij de deur ziet ze een kaart liggen, netjes met een klein keitje erop zodat die niet kan wegwaaien.
* Oh! Wat een mooi kaartje! Een huwelijk, wat fantastisch!
Aan het kunstzinnige kaartje was eigenlijk al af te leiden dat het van de kunstenares zou zijn. Een huwelijk tussen Rebel_Girl en Dagobert... Wat mooi!
Wat zou het leuk zijn als ze erbij had kunnen zijn! Maar helaas... Zondagavond zou ze het Eiland verlaten. Elders zou ze misschien wel de informatie kunnen vinden die ze nodig heeft om de natuur op het Eiland te kunnen herstellen.
Ze ruimt de grot waar ze woont zo veel mogelijk op en legt een briefje neer bij de ingang:
------------------------------------------------------------
Ik ben een weekje naar het vaste land.
Groeten, Phoenixx
------------------------------------------------------------
Tevreden kijkt ze rond zich heen. Alles is geregeld.
Dan pakt ze haar tas op en gaat ervandoor...
Vermoeid van de reis strompelt Phoenixx de grot binnen. Ze smijt haar tas in een hoek en trekt haar drijfnatte kleren uit. Gelukkig had ze nog voldoende droog brandhout en dito bladeren achterin de grot bewaard.
Mopperend op het weer en rillend van de koude maakt ze een stevig vuur waarvoor ze haar kleding te drogen hangt. Als ze zich omdraait blijkt dat ze niet alleen is! Snel grist ze een droge cape vanuit de hoek en slaat die om.
* Ook goeieavond... stamelt ze met het schaamrood op haar kaken, * Sorry, ik, eh, had geen bezoek verwacht! Maar wees welkom, schuif aan bij het vuur!
Met een vragende blik kijkt ze de postbode aan.
"Heb jij ze toevallig gezien, ehhmmm, hoe heet je eigenlijk?"
Giechelend pakt ze de foto's aan, maar zonder er echt naar te kijken legt ze ze alweer neer. Ze staat op en begint wat rond te rommelen met een keteltje en twee mokken.
* Kijk eens aan. Hier een beker warme thee. 't Is niet echt bijzonder, maar je wordt er wel snel warm van. En trek wat van die natte kleding uit, joh! Je wordt doodziek zo!
Phoenixx wordt altijd heel druk als ze zenuwachtig is, en zenuwachtig is ze zeker geworden door het onverwachte bezoek van de postbode... Eindelijk weet ze zichzelf ertoe te dwingen te gaan zitten en de foto's te bekijken.
* Ehm ... zijn dìt nou Craziest en zijn dochter?
Phoenixx heeft het gevoel dat ze het allemaal niet meer zo goed begrijpt.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |