LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ik grijp elk excuus aan om mezelf door m'n kop te kunnen schieten. Da's waar.quote:
( Nu ja, het mogen ook punten zijn, hoor. Is dat beter? Punten? )
...dass wir fliegen.
Tja, weet ik eigenlijk niet.. Misschien vanwege je corpslidmaatschap en je slinkse overwegingen. Niet dat ik me je in gespschoentjes voorstelde hoor (alhoewel je waarschijnlijk wel stiekem ergens een paar clarks hebt staan).quote:
En dat die containerkunstmeneer je zo betovert natuurlijk. Daar kan ik nog steeds niet over uit, ik vind het een soort kindermishandeling. Kunst moet leven. Ik heb zelf weliswaar ook nog allerlei werkjes in kokers, lijsten en mappen achteraf staan, maar wel met het oprechte voornemen die snel eens op te hangen.
Waar is Cioran? en Jam? Iemand moet ze waarschuwen dat Nadine dadelijk in serveerstersschortje verschijnt
Iets beter.quote:Op zondag 27 november 2005 01:09 schreef De-oneven-2 het volgende:
( Nu ja, het mogen ook punten zijn, hoor. Is dat beter? Punten? )
Denk ik.
Maar jij bent wel cryptisch, hoor.
Ah.quote:Op zondag 27 november 2005 01:12 schreef dvr het volgende:
Tja, weet ik eigenlijk niet.. Misschien vanwege je corpslidmaatschap en je slinkse overwegingen.
Ah! Zo laat op de avond komen er toch nog apen uit mouwen! Welke slinkse onverwegingen bedoel je precies?!
Hij maar hij belegt in kunst. Dan kun je het onmogelijk allemaal aan de muur hangen. Dan is het gewoon teveel. Maar nog steeds wel heel MOOI. (In musea gaat het ook zo... die dépots barsten uit hun voegen van de prachtigste kunstschatten... niemand die het ziet... stof vangen... verkommeren...)quote:En dat die containerkunstmeneer je zo betovert natuurlijk. Daar kan ik nog steeds niet over uit, ik vind het een soort kindermishandeling. Kunst moet leven. Ik heb zelf weliswaar ook nog allerlei werkjes in kokers, lijsten en mappen achteraf staan, maar wel met het oprechte voornemen die snel eens op te hangen.
Ik weet wel waarvoor. Ik weet ook niet hoe het anders moet. De ondraaglijkheid van alles steeds onder ogen zien, elke seconde van de dag, is onmogelijk. En zolang je het niet onder ogen ziet, is het ook niet heel erg ondraaglijk.quote:Op zondag 27 november 2005 01:14 schreef Xennia het volgende:
(tijdelijk) vluchten is prima, zolang je weet waarvoor
Maar er zijn momenten... BÁM!... totaal onverwachts, nooit over nagedacht, nooit geweten... dat mijn ouders uiteindelijk ook voor mij die ogen waren die naar mij keken, en die mij echt zagen, echt met liefde, bedoel ik. Dat het allemaal wel goed was, wat ik deed. Dat het niet zoveel uitmaakte, ook niet als ik iets stoms uithaalde... zoals nu... of als ik er niks van bakte. Dat maakte toch allemaal niet uit.
Die ogen zijn weg. (Mijn vader... ach, mijn vader.)
Doseren van pijn is een uitstekend overlevingsmechanisme. Wanneer je jezelf echter een te lage dosis geeft, haalt het je altijd in. Zoals een griepje die je niet serieus neemt een dubbele longontsteking kan worden.quote:Op zondag 27 november 2005 01:32 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ik weet wel waarvoor. Ik weet ook niet hoe het anders moet. De ondraaglijkheid van alles steeds onder ogen zien, elke seconde van de dag, is onmogelijk. En zolang je het niet onder ogen ziet, is het ook niet heel erg ondraaglijk.
Die ogen zijn niet weg, ook al kun jij ze niet meer waarnemenquote:Maar er zijn momenten... BÁM!... totaal onverwachts, nooit over nagedacht, nooit geweten... dat mijn ouders uiteindelijk ook voor mij die ogen waren die naar mij keken, en die mij echt zagen, echt met liefde, bedoel ik. Dat het allemaal wel goed was, wat ik deed. Dat het niet zoveel uitmaakte, ook niet als ik iets stoms uithaalde... zoals nu... of als ik er niks van bakte. Dat maakte toch allemaal niet uit.
Die ogen zijn weg. (Mijn vader... ach, mijn vader.)
Het breekt er voortdurend doorheen, bij mij. (Nu ook). Het overvalt me. Dus met dat doseren valt het nogal tegen. Het maakt me ook niet uit. Ik sta af en toe midden op straat te huilen bij mensen die ik helemaal niet ken, of nauwelijks. De overbuurvrouw van mijn moeder, ze kwam naar me toe en ze zei: "Goh, wat vreselijk..," en ik realiseerde me opeens dat zij die avond vanuit haar raam had gezien wat ik óók had gezien, in een flits - hoe die twee mannen de brancard naar beneden tilden over de buitentrap, zoals in een televisiedetevtive: zo'n brancard met een laken eroverheen, een donkere doek, en ik vond dat zo'n onverdraaglijk beeld, en toen zag ik die vrouw, die dat óók had gezien, en... nou ja, zo gaat dat dus.quote:Op zondag 27 november 2005 01:40 schreef Xennia het volgende:
Doseren van pijn is een uitstekend overlevingsmechanisme. Wanneer je jezelf echter een te lage dosis geeft, haalt het je altijd in. Zoals een griepje die je niet serieus neemt een dubbele longontsteking kan worden.
Nee.quote:Die ogen zijn niet weg, ook al kun jij ze niet meer waarnemen
Die ogen zijn niet weg. Maar ik kan ze niet meer opbellen.
Het zijn hele rauwe, maar pure emotiesquote:Op zondag 27 november 2005 01:52 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Het breekt er voortdurend doorheen, bij mij. (Nu ook). Het overvalt me. Dus met dat doseren valt het nogal tegen. Het maakt me ook niet uit. Ik sta af en toe midden op straat te huilen bij mensen die ik helemaal niet ken, of nauwelijks. De overbuurvrouw van mijn moeder, ze kwam naar me toe en ze zei: "Goh, wat vreselijk..," en ik realiseerde me opeens dat zij die avond vanuit haar raam had gezien wat ik óók had gezien, in een flits - hoe die twee mannen de brancard naar beneden tilden over de buitentrap, zoals in een televisiedetevtive: zo'n brancard met een laken eroverheen, een donkere doek, en ik vond dat zo'n onverdraaglijk beeld, en toen zag ik die vrouw, die dat óók had gezien, en... nou ja, zo gaat dat dus.
[..]
Je kunt ze niet meer opbellen. Maar je kunt ze wel laten twinkelenquote:Nee.
Die ogen zijn niet weg. Maar ik kan ze niet meer opbellen.
Nou, niets specifieks eigenlijk, maar een zeker opportunisme kan je toch niet ontzegd worden..quote:Op zondag 27 november 2005 01:24 schreef Nadine26 het volgende:
Ah! Zo laat op de avond komen er toch nog apen uit mouwen! Welke slinkse overwegingen bedoel je precies?!
De genen van je vader misschien? Hoe sympathiek ook, je kunt harten breken en bij zo'n eigenschap had ik een minder aaibaar uiterlijk verwacht.
Je hebt gelijk over musea, maar toch liever in het depot dan in een container. Beleggen in kunst, ik weet het niet.. ik heb er moeite mee wanneer kunst alleen om zijn geldswaarde gewaardeerd wordt. Dan kun je net zo goed aandelen kopen en de kunst aan de liefhebbers laten. Zo'n PAN-beurs is me ook een gruwel, waar al die werken in hun blote nakie opgesteld staan, hun enige hoop gevestigd op de liefkozende blik van een gefortuneerde collectioneur die hen gelijk hondjes uit het asiel een nieuw leven gunt. Maar goed, ik ben een sentimentele gek.
Oh bah, die radeloze pijn... ik leef met je mee. Het slijt, langzaam, en daarna zal dat machteloze gemis je nog steeds af en toe overvallen. Maar steeds minder vaak en minder heftig. Die crisisjes hou je niet tegen, maar met afleiding kun je ze wel een beetje doseren.quote:Op zondag 27 november 2005 01:52 schreef Nadine26 het volgende:
Die ogen zijn niet weg. Maar ik kan ze niet meer opbellen.
Ondertussen weet ik niet of je met je fotoboekfoto de twijfels van Cioran zult wegnemen. Dat je gezicht ontbreekt is goed -laat het mysterie bestaan- maar het laat natuurlijk mogelijkheden als deze bestaan:
Het gebrek aan Yiddische humor zegt van niet, vriendelijke reus.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Godsamme, je hebt dat plaatje ook echt NADINEGRUNBERG.jpg genoemd. .
.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Die riem!quote:Op zondag 27 november 2005 02:15 schreef dvr het volgende:
Ondertussen weet ik niet of je met je fotoboekfoto de twijfels van Cioran zult wegnemen. Dat je gezicht ontbreekt is goed -laat het mysterie bestaan- maar het laat natuurlijk mogelijkheden als deze bestaan:
[afbeelding]
Shit, hij heeft MIJN riem om! De jaren '70- riem! (Ik beken nu eerlijk: Ja, ik ben het zusje van Marek van der Jagt. )
)
Nadine van der Jagt is de naam.quote:Op zondag 27 november 2005 02:18 schreef JAM het volgende:
Godsamme, je hebt dat plaatje ook echt NADINEGRUNBERG.jpg genoemd. .
Gecondoleerd dan, .quote:Op zondag 27 november 2005 02:21 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Die riem!
Shit, hij heeft MIJN riem om! De jaren '70- riem! (Ik beken nu eerlijk: Ja, ik ben het zusje van Marek van der Jagt. )
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Het is ook jouw truitjequote:Op zondag 27 november 2005 02:21 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Die riem!
Shit, hij heeft MIJN riem om! De jaren '70- riem! (Ik beken nu eerlijk: Ja, ik ben het zusje van Marek van der Jagt. )
Marek & ik houden er dezelfde smaak op na. Voor mode, dan.quote:Op zondag 27 november 2005 02:24 schreef Xennia het volgende:
Het is ook jouw truitje
Jam ouwe befkampioen, je zou advocaat moeten worden. Met zo'n toga heb je altijd een servet bij de hand.
En zelfs als goj is Nadine een Mensch!
Nadine: Hier nog een twijfelachtige levenswijsheid van Arnon:
En zelfs als goj is Nadine een Mensch!
Nadine: Hier nog een twijfelachtige levenswijsheid van Arnon:
Beetje twijfelachtig is het wel, ja. Die Arnon... hij heeft iets schattigs, vind je niet? Ja, ik vind dat hij zeker iets schattigs heeft. Die bril!quote:Op zondag 27 november 2005 02:28 schreef dvr het volgende:
Nadine: Hier nog een twijfelachtige levenswijsheid van Arnon:
[afbeelding]
Maar gelukkig ben ik genealogisch gelieerd aan de Van der Jagts.
Ja! En hij heeft jouw arm en jouw goddelijke buikie!quote:Op zondag 27 november 2005 02:21 schreef Nadine26 het volgende:
Die riem!
Shit, hij heeft MIJN riem om! De jaren '70- riem!
Haha, nee, daar trappen wij niet in. Grunberg is tot veel in staat, maar niet tot dit epos. En zeker niet tot het kweken van zo'n buikie.quote:(Ik beken nu eerlijk: Ja, ik ben het zusje van Marek van der Jagt.
