TS aanvulling:
Ik heb mijn verhaal hier verteld uit kwaadheid, het is echter niet helemaal volledig: Ik ben namelijk een nederlander die in Belgie een huis wilde kopen via een Belgische makelaar die het huis te koop aanbood. Ik heb nooit eerder een huis gekocht en met belgische regels ben ik al helemaal niet bekend.
Enfin, ik heb de makelaar (die ik zelf had gekozen) in Belgie nog even gebeld om te vragen hoe sterk ik jurisch stond maar dat kon ik wel vergeten: Zolang de eigenaar niet getekend heeft voor akkoord zou ik mijn zaak bij een belgische vredesrechter absoluut verliezen.
Ach beste mensen... Wat voor zin heeft het? Ik kan moeilijk de eigenaar dwingen om toch aan mij te verkopen en de landsgrenzen werken niet in mijn voordeel. Ik wil het eigenlijk weer zo snel mogelijk proberen te vergeten maar ik moet wel mijn woede ergens kwijt. Op papier dan maar in de klaagbaak. Even stoom afblazen. [in gedachten doe ik hele akelige folterachtige dingen met de makelaar en de eigenaar....]
De Belgische procudere voor de liefhebbers, ik weet niet of die afwijkt van de Nederlandse procedure.:
Je spreekt een prijs af met de verkoper, eventueel via de makelaar. Dat is bij mij zo gebeurd. Ten kantore van de makelaar werd een koopcontract opgemaakt. Dat moest ik tekenen bij een notaris naar eigen keuze. Dan worden die papieren naar de verkoper gebracht die ze tekent bij zijn notaris.
-> dan volgt een maand waarin de hyptotheek geregeld wordt. Komt die niet in orde dan vervallen alle papieren, aldus een clausule. Komt het wel in orde dan passeert de aktie bij een (gezamelijike?) notaris en is de koop een feit.
[ Bericht 17% gewijzigd door sirrom op 25-11-2005 17:46:22 ]