klinkt logisch kapiteinquote:Op vrijdag 4 november 2005 18:20 schreef mrkanarie het volgende:
omdat alle materie naar het midden, het zwaartepunt wordt getrokken.
dat heeft met erosie te maken.quote:Op vrijdag 4 november 2005 18:38 schreef DenSuperieurenVlaeminck het volgende:
Ik denk dat 't iets te maken heeft met dat een steen ook rond wordt als hij eeuwen in water ligt..
quote:Op vrijdag 4 november 2005 18:41 schreef Pe_yo_te het volgende:
ik denk omdat rond gewoon de meest logsiche vorm is...
stel je voor dat de aarde vierkant was... dan had je dus op een gegeven moment over een rand moeten gaan om je pad verder te vervolgen...
Dit had je dan normaal gevonden...quote:Op vrijdag 4 november 2005 18:41 schreef Pe_yo_te het volgende:
ik denk omdat rond gewoon de meest logsiche vorm is...
stel je voor dat de aarde vierkant was... dan had je dus op een gegeven moment over een rand moeten gaan om je pad verder te vervolgen...
Dus omdat de aarde hard door het heelal wordt geslingerd slijt hij af zodat ie rond wordt?quote:Op vrijdag 4 november 2005 18:38 schreef DenSuperieurenVlaeminck het volgende:
Ik denk dat 't iets te maken heeft met dat een steen ook rond wordt als hij eeuwen in water ligt..
de aarde is juist klein begonnen en is steeds groter geworden door het aantrekken van materie dmv zwaartekracht. en de aarde is natuurlijk niet perfect rond ofzo, kijk maar naar gebergtenquote:Op vrijdag 4 november 2005 18:48 schreef Roltrapfee het volgende:
[..]
Dus omdat de aarde hard door het heelal wordt geslingerd slijt hij af zodat ie rond wordt?
Klinkt opzich logisch, maar dan zou de aarde toch steeds kleiner moeten worden, en bergen zouden er dan toch ook niet zijn? Die zouden dan toch mee moeten wegslijten?
![]()
Het water is in staat delen van de steen te stelen.quote:Op vrijdag 4 november 2005 18:48 schreef Roltrapfee het volgende:
[..]
Dus omdat de aarde hard door het heelal wordt geslingerd slijt hij af zodat ie rond wordt?
Klinkt opzich logisch, maar dan zou de aarde toch steeds kleiner moeten worden, en bergen zouden er dan toch ook niet zijn? Die zouden dan toch mee moeten wegslijten?
![]()
jawel, maar dat heeft dan weer met erosie te makenquote:Op vrijdag 4 november 2005 18:57 schreef Roltrapfee het volgende:
slijten bergen dan ook niet af?![]()
Dat is jammer want dat vond ik net zo'n leuk weetje![]()
Nee dit klinkt absoluut niet logisch. In de ruimte is (vrijwel) geen wrijvingquote:Op vrijdag 4 november 2005 18:48 schreef Roltrapfee het volgende:
[..]
Dus omdat de aarde hard door het heelal wordt geslingerd slijt hij af zodat ie rond wordt?
Klinkt opzich logisch,
Dit zal wel eens waar kunnen zijn ja, iig voor mij klinkt het zeer logisch Maethor! Zat net al af te vragen, hoe het zat. Gelukkig stond er een antwoord in dit topic wat mij logisch in de oren klonk..quote:Op vrijdag 4 november 2005 18:53 schreef Maethor het volgende:
Planeten waren ooit net als sterren niets anders dan gasbollen. Al die gasmolecuultjes blijven onder invloed van elkaars zwaartekracht bij elkaar. Technisch gezien komt het erop neer dat het systeem probeert zijn potentiële energie zo klein mogelijk te maken. In de praktijk betekent dit dat de wolk gas zo compact mogelijk wil zijn. En wat is de meest compacte configuratie? Een bol.
Het heeft geenszins te maken met erosie of slijten.
eigenlijk zijn alle planeten/sterren ovaal. Alleen Jupiter en Saturnus zijn zó ovaal dat het door een kleine telescoop al zichtbaar is.quote:Op vrijdag 4 november 2005 19:06 schreef longinus het volgende:
Eigenlijk is de aarde ovaal, door de centrifugale krachten.
Precies ja.quote:Op vrijdag 4 november 2005 18:20 schreef mrkanarie het volgende:
omdat alle materie naar het midden, het zwaartepunt wordt getrokken.
Volgens mij zijn de meeste manen ingevangen meteorieten of planetoiden. ook onze eigen maan schijnt òf ooit een deel van de aarde te zijn geweest, òf ingevangen te zijn. Echter, als een lichaam maar groot genoeg is, is de zwaartekracht sterk genoem om m dusdanig te vervormen dat ie bolvormig (niet rond) wordt. Phobos en Deimos zijn gewoon te klein.quote:Op zaterdag 5 november 2005 11:07 schreef Maethor het volgende:
Zijn Phobos en Deimos geen ingevangen meteorieten of door meteorieten losgeslagen stukjes Mars? Het zijn in elk geval geen gestolde gasbollen. En iets wat eenmaal gestold is en nog niet bol is, wordt dat ook niet meer (niet onder invloed van zijn eigen zwaartekracht).
Da's grappig, ik kan me nog een filmpje herinneren waarin een astronaut een beetje water laat zweven en dit zich tot een bolletje samentrekt.quote:Op zondag 6 november 2005 18:46 schreef Xentagon het volgende:
Vanaf een object een diameter heeft die groter is dan 100km (dacht ik, kan ook meer zijn). Dan is de zwaartekracht van het object groter dan de cohesie en adhesie krachten tussen de aanwezige deeltjes. Daardoor neemt het object de meest compacte vorm aan, een bol.
Dit verklaart ook waarom er dus niet bolvormige objecten kunnen zijn...
Maar dat is (vloeibaar) water, en dat spil heeft iets andere materiaaleigenschappen dan een rots.quote:Op zondag 6 november 2005 19:35 schreef Pinobot het volgende:
[..]
Da's grappig, ik kan me nog een filmpje herinneren waarin een astronaut een beetje water laat zweven en dit zich tot een bolletje samentrekt.
Stiekum heb jij het over Jupiter, maar dat geeft niet.quote:Op vrijdag 4 november 2005 18:53 schreef Maethor het volgende:
Planeten waren ooit net als sterren niets anders dan gasbollen. Al die gasmolecuultjes blijven onder invloed van elkaars zwaartekracht bij elkaar. Technisch gezien komt het erop neer dat het systeem probeert zijn potentiële energie zo klein mogelijk te maken. In de praktijk betekent dit dat de wolk gas zo compact mogelijk wil zijn. En wat is de meest compacte configuratie? Een bol.
Het heeft geenszins te maken met erosie of slijten.
Nee. Het hele zonnestelsel is uit een wolk gas ontstaan.quote:Op zondag 6 november 2005 20:56 schreef tudoros het volgende:
[..]
Stiekum heb jij het over Jupiter, maar dat geeft niet.
Oergeweld...? Da's niet zo specifiek. Het betreft toch echt een wolk gas, voornamelijk waterstof en een beetje helium. Dit gas maakt het grootste deel uit van de wolk, er bevinden zich verder nog wat kleine (vaste) stofdeeltjes in.quote:Toevallig is de aarde een overgebleven brok van oergeweld waaruit de zon en het zonnestelsel ontstaan is.
Dit is precies wat ik zei, alleen dan toegepast op een wolk gas.quote:Die brok is rond geworden doordat de massa alles naar 1 punt trekt. Als je vloeibaar bent als de aarde wordt je gauw rond.
Ik beweerde juist ook dat erosie hier niets mee te maken had...quote:De korst eromheen varieert misschien van 3 tot 30 km dikte, maar die slijt beslist niet af - de dampkring eromheen zorgt ervoor dat verreweg het meeste ruimtegrid de aardkorst niet glad kan stralen.
Wel dus. Voor meer informatie kun je dit Wikipedia-artikel bekijken. Er staat ook een mooi plaatje bij.quote:Niks gas... Bah!
Vloeibaar is een groot woord. De korst drijft niet op een zee van magma ofzo. De mantel is gewoon gesteente dat onder invloed van druk heet en vervormbaar wordt. Magma ontstaat pas bij verlaging van druk (bij gelijke temperatuur), toevoeging van vluchtige bestanddelen (water) of bij een opwelling van extreem heet kernmateriaal ('plumes', Hawaii).quote:Op zondag 6 november 2005 20:58 schreef Nieuwschierig het volgende:
De aarde is óók vloeibaar van binnen, de korst is gemidded iets van 30km dik. Wat betekent dat ert zich nog een dikke 6000 km vloeibare maga onder onze voeten bevindt, gerekend tot het middelpunt.
Niet dus. Die 99% waterstof en helium zit in de zon en in de buitenplaneten. Kijk eens onder je voeten, ziet dat eruit als 99% waterstof? Nee, hooguit een tiental procent misschien. Het grootste deel van de aarde bestaat uit ijzer en silicium. Hoe kom je bij het waanidee dat de aarde uit gecondenseerd gas bestaat? Gecondenseerd gas heeft een temperatuurtje van tientallen Kelvins terwijl de aarde gemiddeld zo'n paar 1000 K is.quote:Wel dus. Voor meer informatie kun je dit Wikipedia-artikel bekijken. Er staat ook een mooi plaatje bij.
De aardkorst bestaat voor bijna 50% uit zuurstof. Gebonden aan voornamelijk silicium-atomen (SiO4) en overige oxides (ijzeroxide). Een groot gedeelte van de waterstof en zuurstof vind je ook nog eens gebonden in het water in de oceanen. De aarde bestaat naar binnen toe (bovenmantel) vooral uit ijzer- en magnesium-silicaten (olivijn). Daaronder wordt het spookachtig en vind je veel nikkel en ijzer. Maar in de korst is het zuurstof dat de klok slaat.quote:Op maandag 7 november 2005 00:02 schreef Thijs_ het volgende:
[..]
Niet dus. Die 99% waterstof en helium zit in de zon en in de buitenplaneten. Kijk eens onder je voeten, ziet dat eruit als 99% waterstof? Nee, hooguit een tiental procent misschien. Het grootste deel van de aarde bestaat uit ijzer en silicium. Hoe kom je bij het waanidee dat de aarde uit gecondenseerd gas bestaat? Gecondenseerd gas heeft een temperatuurtje van tientallen Kelvins terwijl de aarde gemiddeld zo'n paar 1000 K is.
Als het hele zonnestelsel ontstaan is uit een wolk die voor 99% uit helium en waterstof bestaat, hoef ik mij nog niet te verbazen over het feit dat de grond onder mijn voeten zo'n laag percentage waterstof bevat. De massa van de aarde is maar een fractie van die van het hele zonnestelsel.quote:Op maandag 7 november 2005 00:02 schreef Thijs_ het volgende:
[..]
Niet dus. Die 99% waterstof en helium zit in de zon en in de buitenplaneten. Kijk eens onder je voeten, ziet dat eruit als 99% waterstof? Nee, hooguit een tiental procent misschien. Het grootste deel van de aarde bestaat uit ijzer en silicium.
Daar ging ik in inderdaad de mist in. De aarde is ontstaan uit de ijzerverbindingen en silicaten die zich in deze regio ophielden - meer 'vluchtige' elementen kregen hier geen kans. Deze laatste elementen kwamen verder van de zon terecht en vormden de gasreuzen.quote:Hoe kom je bij het waanidee dat de aarde uit gecondenseerd gas bestaat?
Naast gasdruk heb je in een ster ook te maken met een uitwaartse stralingsdruk die voortkomt uit de kernfusie.quote:Op maandag 7 november 2005 10:09 schreef Lucille het volgende:
Een ster staat onder invloed van 2 krachten, de zwaartekracht die alle materie naar zich toe trekt en de gasdruk die een tegengestelde kracht levert.
De stralingsdruk is niet echt uitwaards gericht, aangezien de straling elke willekeurige kant op gaat. Vandaar dat dit proces via een zogenaamde random walk proces verloopt en het wel een miljoen jaar kan duren voordat de fotonen bij het oppervlak terecht komen.quote:Op maandag 7 november 2005 12:03 schreef star_gazer het volgende:
[..]
Naast gasdruk heb je in een ster ook te maken met een uitwaartse stralingsdruk die voortkomt uit de kernfusie.
Je hebt ook nog de degeneratieve druk, als gevolg van het Pauliprincipequote:Op maandag 7 november 2005 10:09 schreef Lucille het volgende:
Een ster staat onder invloed van 2 krachten, de zwaartekracht die alle materie naar zich toe trekt en de gasdruk die een tegengestelde kracht levert. Beide krachten zijn met elkaar in evenwicht aangezien er een stabiele situatie is.
De zwaartekracht is bolsymmetrisch en is dus alleen een functie van afstand r als je kijkt naar de ruimtelijke coordinaten. De gasdruk is daarom op precies dezelfde wijze bolsymmetrisch, omdat er overal op dezelfde afstand van het centrum evenveel massa zit. Hierdoor is het equipotentiaalvlak van de massaverdeling ook bolsymmetrisch.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |