Het VBL-columnhoekje deel 7

quote:

Op maandag 19 december 2005 10:55 schreef SCH het volgende:
http://frontpage.fok.nl/column/3577/1

Wil jij in Antwerpen wonen? Column over David of eigenlijk Desmond

quote:

ADIEU, OOSTERPARK

Ik houd van voetbal. Niet alleen van het spel op zich, maar ook en vooral van alles er omheen. De gebeurtenissen, de heldenverhalen, de sfeer, de historie. De romantiek, met hoofdletter R. Zo stond ik vorige week nog in de kou in Vlaardingen, waar ik mijn favoriete club naar toe was achterna gereisd. Het begon diep in de tweede helft ook nog te hagelen, het terrein van de opponent was met een beetje slechte wil naargeestig te noemen en het spel was niet bijzonder. En toch, ik vond het een heerlijke middag. Gewoon om er te staan, met anderen over het spel te praten en omdat het winterse weer wel voor een aparte sfeer zorgde.

Nu verliest de romantiek wel licht aan terrein de laatste jaren. Dat kan ook niet anders, de wereld is veranderd en de voetbalwereld ook. Europacupduels tegen onbekende tegenstanders bestaan vrijwel niet meer, want de moderne communicatietechnieken maken het mogelijk dat van elke mogelijke tegenstander wel materiaal verkrijgbaar is. Voorgekookte lotingen verpesten een deel van de unieke sfeer die internationale toernooien kenmerkt, de invloed van het grote geld is merkbaar. Zo bouwt tegenwoordig elke club die vooruit wil een nieuw stadion, het één nog moderner dan het ander. Als romanticus doet me dat wel wat pijn.

Neem nu FC Groningen. Prima club. Gebeurt altijd wat daar, in het hoge noorden. Lekker fanatieke fans, een plaatselijk dagblad dat niet schroomt om trainers de volle laag te geven, af en toe breekt er een leuk talent door, er is eens een flamboyante voorzitter, dan weer een leuke trainer. FC Groningen doet de laatste jaren eigenlijk structureel mee in de middenmoot van de eredivisie en dat is lang niet gek. Maar ook daar reiken de ambities tot in Europa en dus komt er een nieuw, hypermodern stadion. Valt wat voor te zeggen en die ambities zal ik ze ook nooit kwalijk nemen. Ik vind het echter alleen maar jammer dat het Oosterpark moet verdwijnen ten faveure van de Euroborg. Geen naam natuurlijk, maar daar verbaas ik me al lang niet meer over. Andere clubs verloren hun eer al aan ordinaire sponsors, die de stadionnaam bruut verkrachtten tot pakweg Fujifilmstadion en GN Bouwstadion. Mooi bouwwerk ook, zeer futuristisch en naadloos aansluitend bij soortgenoten als de Arena en het Gelredome, om maar wat te noemen.

Maar ja, dat Oosterpark, daar was toch goed beschouwd niets mis mee? Wat klein allicht, beetje oud ook wel. Maar het ademde wel voetbal uit, door alle kieren die in de loop der jaren in de muren geslopen zijn. Het publiek zat er lekker dicht op het veld en dat zal echt wel een rol gespeeld hebben in het feit dat FC Groningen al enkele jaren vrij weinig punten verspeelt in eigen huis. Zo hoort het ook. Een voetbalstadion mag best ruiken naar een mix van bier, zweet en urine, de muren hoeven niet puntgaaf te zijn. Het mag leven, zoals de supporters die er komen en die de sport en de club levend houden. Een beetje klein mag ook wel. Liever zelfs dan halfvolle grote bakken.

Het is echter vooral de historie, die ik ga missen. Ik ben te jong om bewust te kunnen vertellen over de tijd dat GVAV er nog speelde, over de fusie, over de betreurde Tonny van Leeuwen, over Piet Fransen, over het debuut van Johan Cruijff in 1964, toen het GVAV was. Ik heb de broertjes Koeman er nooit echt in zien acteren, op Erwins nadagen na dan. Fandi Ahmad heb ik gemist. De Europese krakers in de jaren tachtig zijn van horen zeggen en lezen. Wel zag ik een sterk team dat in 1991 derde werd in de eredivisie. Ik zag Milko Djurovski schitteren, maar ook onverzettelijke mannen als Jos Roossien en Jan van Dijk het veld omploegen. Om over cultspits Martin Drent maar te zwijgen. Het was altijd leuk om op zondagmiddag naar Langs de Lijn te luisteren en dan te horen dat men overschakelde naar Henk Kok. Dan wist je genoeg: doelpunt in het Oosterpark. Onlosmakelijk hoorde het bij FC Groningen. Het is het stadion waar Arjen Robben zijn eerste stappen in het betaald voetbal zette. Zeg maar gerust reuzenstappen.

Dat alles is nu ineens voorbij. Met de verhuizing doet Groningen namelijk ook afstand van de historie, zelfs van een stukje eigenheid. Want de club sluit aan bij clubs als AZ, Roda JC en FC Twente, die ook een nieuw stadion laten of lieten bouwen. De hele historie moet opnieuw opgebouwd worden. Dat is jammer, erg jammer. Gelukkig zag ik op de beelden van zondag echter ook, dat ik niet de enige romanticus ben. De fanatieke aanhang van Groningen nam op schitterende wijze afscheid van het Oosterpark, soms huilend en al. Wat het verstand ook mag zeggen, de voetbalharten huilden vorige week en misschien is dat nog wel het mooiste wat een stadion kan oproepen.

quote:

Op dinsdag 20 december 2005 19:17 schreef methodmich het volgende:
Ja, maar ik vrees wel voor de start. Zie Ajax naar de Arena. In De Meer stonden ze standaard 1-0 voor, in de Arena niet.

quote:

Ook op de FP reageren he zaterdag!

quote:

VOETBALJAAR 2005

Vandaag nog even door de zure oliebollen heen bijten en het jaar 2005 is weer ten einde. Daarmee ook het voetbaljaar. En dat was weer roerig als vanouds. De hoogste tijd voor een terugblik derhalve.

2005, dat was het jaar waarin Guus Hiddink definitief de gewone stervelingen ontsteeg en als een voetbalmagiër boven de aardbol rond zweefde. Af en toe intervenieerde Guus eens in het spelletje, zoals dat werd gespeeld. Dan toverde hij PSV, dat een voorhoede kwijt geraakt was die rond de vijftig goals had verzorgd, ogenschijnlijk eenvoudig naar de titel en de halve finale van de Champions League. Onlangs deed hij hetzelfde met een opnieuw volledig gerenoveerd team. Ondertussen had hij nog de tijd om naar Australië te vliegen en dat team voor het eerst sinds jaren weer eens naar een WK te goochelen. De trucs van voetbalopperwezen Guus werden slechts overtroffen op de recent gehouden WK-loting, waarin gastland Duitsland in een eenvoudige poule getoverd werd.

Wat het WK betreft, 2005 was ook het jaar van Marco van Basten. Het schijnt dat de Chinezen tussen de jaren van de beer, slang en aap ook het jaar van Marco willen gaan invoegen. Alles wat Marco deed lukte. Ongestraft schrapte hij goede voetballers uit zijn selectie en riep hij eenvoudige boerenknullen uit onze Mickey Mouse competitie op. Het gevolg was de beste kwalificatiereeks in jaren, zonder dat er goed gevoetbald werd. Dat wordt nog wat in 2006.

Ontegenzeglijk was 2005 ook het jaar van de dramatische uitschakelingen in de Europacup. PSV stond op de drempel van de finale der finales, die om de Champions League, toen Massimo Ambrosini zijn AC Milan langs PSV kopte. En AZ, dat stond al in de finale om de UEFA Cup, toen na meer dan twee uur voetballen een Portugees toch nog koppend alle dromen verstoorde. Wel goed voor de heroïsche verhalen over tien jaar.

Waarvan het maar de vraag is of we die gaan horen over de nieuwste aanwinst in het vaderlandse profvoetbal, de FC Omniworld. De clubnaam en stadionnaam werken niet echt mee, wat dat betreft. Want welke opa vertelt over een jaar of twintig trots aan zijn kleinzoon dat hij er bij was, bij die eerste goals en punten in het Mitsubishi Forklift Stadion?

2005 had ook één der fraaiste Champions League-finales sinds jaren. AC Milan was superieur tegen het verrassend geplaatste Liverpool en ging met 3-0 rusten. De Italianen lieten de spelersvrouwen al binnen voor een vervroegd feestje, dronken champagne en zagen de Engelsen na rust in rap tempo gelijk komen, waarna Jurek Dudek met een clownsact de held van de strafschoppenserie werd. Als dank haalde Liverpool een andere keeper en slijt Dudek zijn dagen op de bank. De geruchten gaan dat hij met kerst is gesignaleerd in Ahoy, als circusmedewerker, maar dat is nog niet bevestigd.

Dé voetbalsoap van 2005 gaat natuurlijk over Salomon Kalou. Deze Ivoriaan werd door Van Basten gevraagd toe te treden tot zijn leger, maar mocht niet van Rita Verdonk. De zaak loopt nog steeds en de arme drommel schijnt al niet meer veilig in eigen land te kunnen komen. Nog even en 3FM houdt een actie met een glazen huis en het aanvragen van plaatjes voor Kalou. Wordt ongetwijfeld vervolgd in 2006.

Dat geldt helaas waarschijnlijk ook voor Talpa. Deze zender nam het uitzenden van samenvattingen uit de eredivisie over van de NOS en het is geen genoegen. Overdreven enthousiasme, een verbod op kritiek op het spelniveau, een belachelijke uitzendvolgorde, reclame en Ruud Gullit als analyticus. Juist, dezelfde Gullit, die met Feyenoord meer wedstrijden verloor dan won, mag nu gaan vertellen wat andere trainers fout doen. Dezelfde Ruud, die na zijn ontslag furore maakt in de spectaculaire theatershow Het Groot Niet Te Benijden.

2005 werd ook het jaar waarin het jeugdvoetbal massaal omarmd werd. Eerst juichten we voor B-junioren, toen Oranje onder 17 tweede werd op het EK en derde op het WK. Maar het hoogtepunt was het in Nederland gehouden jeugd-WK. Dagelijks werden de jonkies door een giechelbig zonder voetbalintellect op allerlei manieren ondervraagd op BNN en zo werden Kenneth, Ryan, Ron, Hedwiges, Ricky en Quincy nationale knuffelberen. Zoals Ibi en Isi, die later de knuffel-Marokkanen van Eindhoven werden, en dat had nu eens niets te maken met schimmige plantsoenen.

Dan was 2005 ook nog het jaar waarin Heracles Almelo promoveerde en daarmee de eerste eredivisieclub werd die op kunstgras speelt. Het jaar ook waarin monument Sparta weer naar de eredivisie promoveerde. Het jaar waarin Rafael van der Vaart in Duitsland ging voetballen en er daarna nauwelijks meer kwetsende spreekkoren zijn geweest in onze stadions. Waarin José Fortes Rodriguez bedacht dat René Temmink wellicht wel eens aan het syndroom van Down kon lijden, als je goed keek dan. En oh ja, Ajax kocht in 2005 negen spitsen, terwijl zeventien voetballers hun transfervrije vertrek uit Amsterdam aankondigden. Het was een bewogen jaar. En nu met zijn allen, als een welgemikte trap van Henk ten Cate onder het achterwerk van José Mourinho, 2006 in!

quote:

Op donderdag 29 december 2005 16:10 schreef methodmich het volgende:
Wat valt er over Co Adriaanse te melden dan? Dat ie roemloos uit de CL is geschoten?

quote:

HET PI-AIR EFFECT

Al sinds zijn vertrek uit Breda stond vast dat Pierre van Hooijdonk ooit terug zou keren bij NAC. Hij is een deel van de mooie historie van de gezellige Brabantse club. De NAC-fans die ik spreek, denken stuk voor stuk met weemoed terug aan de periode aan de Beatrixstraat. Toen was Pierre er ook spits, draaide NAC lekker en was er vooral dat bijzondere avondje NAC, een fenomeen dat zich moeilijk laat vangen in woorden.

Ach ja, nostalgie. Wie hangt er nooit naar het verleden en romantiseert het zonder schaamte? Je eerste liefde, je eerste fiets, je eerste plaat, je eerste voetbalherinneringen. Hoe langer het geleden is, hoe mooier het wordt. Nostalgie groeit met de jaren. Zo ook de reputatie van vertrokken voetballers. Dus toen Pierre, na zijn vele omzwervingen, deze zomer weer thuis kwam in Breda, was dat feest. Natuurlijk, ze waren er, de sceptici. De realisten, die wezen op zijn leeftijd, zijn status als bankzitter bij Fenerbahçe en refereerden aan verloren zoon Michael Mols en diens helletocht in Utrecht. Maar ja, Mols, dat is kappen en draaien en dat gaat niet met kapotte enkels. Pierre was topfit.

De media hielpen een handje en de euforie was groot. Samen met de andere aankopen zou NAC minstens meedoen bovenin. Goed, PSV, Ajax en Feyenoord waren te goed, AZ vermoedelijk ook, maar de rest? Nee toch? Pierre zou gaan meedoen om de topscorerstitel en NAC zou vrolijk vijfde kunnen worden. Had men maar wat meer geluisterd naar de wel degelijk aanwezige kritische NAC-fans.

Want waren die aankopen wel zo geweldig? Goed, Elshot en Van Gessel gratis uit Groningen halen was een knappe actie. Goede eredivisievoetballers, die ook in het team passen. Maar als Gudelj min of meer afgeschreven wordt vanwege zijn leeftijd, is het dan logisch om in Tony Vidmar een speler van vergelijkbare leeftijd te halen? Werkt hard hoor, maar is wel duidelijk over zijn top heen. En zou Zwaanswijk zo veel beter geworden zijn van een jaar Japan? Financieel zeker, maar sportief? Hij repte over een verrijking in zijn leven, zijn periode in Japan. Spelers die op relatief jonge leeftijd al de verrijkingen in hun leven zoeken, zijn doorgaans niet meer geschikt om echt te presteren. Die relativeren alles. Drie keer verliezen? Vervelend, maar ik heb rijst gegeten met stokjes in het land van de Rijzende Zon. Zoiets.

Om over Victor Sikora maar te zwijgen. Dat is zo’n gezellig ventje. Pierre wilde hem er graag bij. Wat hadden ze samen bij Vitesse een lol op de spelersavondjes, als ze Mini en Maxi nadeden. Binnen de lijnen klikte het ook aardig, dus dat zou zo weer gebeuren. Voor het gemak vergaten de beleidsbepalers even dat Sikora bij Ajax flopte en ook in Heerenveen niet overtuigde. Daarnaast vergat men ook nog een fatsoenlijke keeper te halen. Davy Schollen was goedkoop, maar het hele seizoen ervoor had men twijfels over hem. Gevolg is dat nu Arno van Zwam keept. Een ervaren rot, maar in Nederland eigenlijk altijd tegen degradatie gestreden. Als dan de in potentie beste aanvaller, huurling Johan Vonlanthen, niet zo goed ligt bij Pierre, vraag je zo om problemen.

Want de komst van Pierre betekende dat Ton Lokhoff aan moest blijven. Ze zijn dikke vrienden, twee handen op één buik, komen op elkaars verjaardag en kennen zelfs de naam van elkaars huisdieren. Dat is erg gezellig, maar schoot NAC daar veel mee op? Lokhoff was vijftiende geworden, in feite een schandalige prestatie. Bovendien stemde hij in met de wensen van Pierre qua systeem en spelers.

Toch was het werkelijke probleem vooral Pierre zelf. Hij werd vooral tot Pi-Airbag. Veel gebakken lucht in de media, maar op het veld niks presteren. Goed, hij schoot twee vrije trappen binnen. Benutte een verdwaalde penalty. Maar verder? Pierre was in Turkije noodgedwongen een linie gezakt, omdat hij als spits niet beweeglijk genoeg was. Blijkbaar zag hij dit zelfs als een promotie naar de positie van spelverdeler. Pierre als Zidane! Niet zelf schieten, nee, voorbereiden. Balletje terug leggen, Pierre ging voor de assists. Kom op Pierre! Ga nu eens doen waar je goed in bent. Het is niet te verdedigen dat een speler met jouw staat van dienst slechts vijf goals heeft gemaakt. Dat je met jouw lengte vrijwel elk kopduel verliest in plaats van wint. Dat je de spelmaker wilt uithangen in plaats van gewoon in de spits te rommelen. Breda is allang wakker geworden, nu jij nog!

Want het is niet uitgesloten dat Cees Lok, als hij het lef heeft, als frisse coach straks besluit Pierre op de bank te zetten. In het stadion zal men er niet om treuren. Nog mooier zou het echter zijn als Lok er in slaagt om Van Hooijdonk weer te laten voetballen. Dan is die opwinding van afgelopen zomer misschien nog een beetje gerechtvaardigd straks.

quote:

Bij NAC Breda hebben ze Lokhoff ingeruild voor Lok. Dat scheelt maar een paar letters, dus we kunnen ons dus afvragen of er zoveel gaat veranderen. Ik denk het wel, want Lok lijkt me niet zo’n gezellige vent als zijn voorganger. Het was altijd mooi om Lokhoff met zijn Brabantse tongval en dito voorkomen op televisie commentaar op een zojuist verloren wedstrijd te zien geven. Deed hij dat staande voor de microfoon, dan kon je ervan verzekerd zijn dat hij zijn buik introk, want die is in de loop der jaren behoorlijk uitgedijd. Het zal er wel mee te maken hebben dat Lokhoff vaak tot sluitingstijd op menig terrasje in de Bredase binnenstad aan te treffen was. Een Bourgondische inslag noemen ze dat en eerlijk gezegd hoort dat wel bij een club als NAC. Niet voor niets schenken ze Jupiler bier in het stadion. Lokhoff lustte daar gezien de omvang van zijn buik wel pap van. Dat de spelersgroep met zo’n trainer soms niet vooruit te branden is, moeten we maar voor lief nemen. Hoezo pretenties? Kan NAC kampioen worden dan?
Nu staat er een man voor de spelersgroep met een strak pannetje, iemand die zo te zien alleen maar Spa blauw drinkt. Lok is de naam en gezelligheid is een woord dat in diens woordenboek niet voorkomt. De enige dag in het jaar dat het bij zijn vorige club NEC gezellig is, de traditionele kerstborrel, verpeste hij grondig door volkomen onverwacht een ontslagbrief voor te lezen. De verbouwereerde aanwezigen beten van schrik een stuk uit hun glas. Niemand had de woorden van Lok zien aankomen en tot op heden tast men in het duister omtrent de ware reden. Ik vermoed dat men hem verplicht had een biertje te drinken. Zo iemand komt naar Breda, waar de cafés in de binnenstad talrijk zijn. De zweep zal er over gaan bij de spelers, die gewend waren aan de zalvende aanpak van vadertje Lokhoff. Ze zullen binnen twee weken steen en been klagen en pas dan beseffen hoezeer ze hun vorige trainer in de kou hebben laten staan. Lokhoff, voor wie binnen NAC Breda nog een andere functie gezocht wordt, zal het met tranen in de ogen aanzien. Met de spelers die geconfronteerd gaan worden met de Spartaanse aanpak van Lok, zal hij medelijden hebben, maar in wrok omzien ligt niet in zijn aard. Ze moeten bij NAC Lokhoff maar barman van het spelershome maken, of liever nog van het supportershome. Dan kan ik hem persoonlijk nog eens bedanken voor al die uren die ik van hem op tv genoten heb.