Werk: niet weten wat je wilt

Tis geen tip, maar een bevestiging dat je niet de enigste bent...

Heb je ondernemer Detailhandel gedaan op de MBO?
In dat geval: begin een Kruidvat oid.

quote:

Op woensdag 26 oktober 2005 12:28 schreef Logitik het volgende:

[..]

Yep, ondernemer detailhandel. Maar of ik in een winkel wil gaan staan is een 2de. Mijn stages bevielen mij niet erg goed, ik voelde me niet erg thuis in een winkel.

Ja wat wil je nu dan? Een sector binnenstappen zonder enige scholing of ervaring?

Ik ga dit topic goed volgen, zit hier zelf ook mee.

Ben ook net afgestudeerd. HBO.

ZIt ook wel met de vraag of ik wel goed genoeg ben voor "de grote mensenwereld" of wat nou de goede baan voor mij zou zijn. Dit komt vooral door al die competenties die in een vacature genoemt worden. Daardoor ga ik me steeds afvragen: "kan ik dat wel, ben ik dat wel".

Maar heb het idee dat dit wanneer ik een baan gevonden heb en aan de slag ben dit snel zal verdwijnen.

quote:

Op woensdag 26 oktober 2005 12:33 schreef Logitik het volgende:

[..]

Dat is een goede inderdaad. Dat is niet mogelijk natuurlijk. Dus wat jij probeert te zeggen dat ik het zowiezo in die richting moet zoeken ?

Ik zeg niet dat het niet mogelijk is, maar je gaat het wel merken tijdens het zoeken naar werk, startsalaris etc.

Je kan natuurlijk ook nog altijd doorstuderen.

quote:

Op woensdag 26 oktober 2005 12:41 schreef Logitik het volgende:

[..]

"kan ik dat wel, ben ik dat wel"

Dat is precies het gevoel wat ik ook heb, ik heb het gevoel dat als ik het werk ga doen, dat ik niet goed genoeg ben ofzo.. heel vaag. Dat weerhoudt me er ook van om maar 1 sollicatie te gaan doen (als ik al zou weten wáár ik op zou moeten solliciteren).

Maar met een psycholoog praten hierover, is dat zinvol ?

Tsja als jij denkt dat dat helpt moet je dat doen. Voor mij is dat niets.

Hoe heb je stages ervaren? Ging het daar goed? Had je daar verantwoordelijkheden?

Mijn stage ging erg goed. Had ook veel verantwoordelijkheden en werd na mijn stage gevraagd om ook af te studeren bij dat bedrijf. Dat helpt toch wel, zodat ik weet dat ik echt niet de stomste ben en dat ik veel kan.

Maar die compententies in die vacatures dus: Dat moet je ook een beetje kunnen relativeren, ondanks dat het afschrikt. Zoveel goede kanten kunnen nooit in 1 persoon zitten denk ik maar altijd. En als ik mensen spreek met goede banen die bij grote bedrijven werken hoor ik ook verhalen van hun collega's die eigenlijk te stom zijn, maar toch zo'n baan hebben. Ook dat moet je goed onthouden, dat niet iedereen die werkt fantastisch is en alles weet. Het zijn tenslotte ook maar mensen met hun goede en slechte kanten.

ga naar een uitzendbureau...

Draai de vraag eens om, die is vaak makkelijker te beantwoorden en geeft ook al een hele hoop informatie. Dus: wat wil je per se niet? (en wat staat je dan zo tegen)

De enige manier om er echt achter te komen dat een baan niets voor jou is, is door het gewoon uit te proberen. Met thuis zitten denken kom je ook niets verder.

Ga naar een uitzendbureau en probeer daar wijzer te worden. Het is niet erg dat je baantjes aanneemt voor 4 of 5 maanden. Meestal is het niet het leukste werk, toch kun je kijken in de keuken van dat bedrijf of instelling. Misschien is het mogelijk om via dat uitzendbureau een zgn. detacheringsovereenkomst te sluiten.

Ik heb het ook een tijd lang gehad. Je bent echt niet de enige. Naar een psycholoog gaan zou ik je niet aanraden. Je moet ZELF zoeken naar wat je leuk vindt.

Vraag ook aan vrienden, kennissen in de kroeg wat voor werk zij doen en wat zij er juist zo leuk aan vinden.

Je kunt jezelf afvragen of je liever zelfstandig werkt of in een groep. Wil je een dienst leveren (als ambtenaar) of wil je de 'maatschappij verbeteren' (zorgsector).

Omdat je detailhandel hebt op niveau vier zul je wel is onderaan moeten beginnen in een winkel of bedrijf. Maar het lijkt me wel dat je met dat diploma een vestigingsmanager zou kunnen worden.

Ja, die heten utizendbureau's

quote:

Op woensdag 26 oktober 2005 12:54 schreef Logitik het volgende:
Bestaan er geen organisaties die hier speciaal op gericht zijn ? Dus dat je er samen uitkomt door middel van een gesprek of iets dergelijks ?

Jawel. Dan krijg je dure tests van bijna 500 euro.

Kijk is op www.randstad.nl voor zo'n test. Daar staat er zeker één. Maar net zoals de test bij de NTI die je gedaan hebt, een bevredigend antwoord zul je ZELF moeten zoeken door ZELF ervaring op te doen.

Waarom vond je de job postbode niet leuk? Omdat je uiteindelijk alleen de post moet bezorgen? Misschien ligt groepswerk beter bij je. Zo zie je weer dat je een stapje dichterbij bent wat je wilt.

Rome is ook niet in één dag gebouwd.

quote:

Op woensdag 26 oktober 2005 12:56 schreef Logitik het volgende:

[..]

Voordeel van uitzendbureau's is dat je werk eerst kan "proberen" nadeel is dat ze eigelijk alleen maar productiewerk aanbieden. Of zit ik er nu naast ?

Naast. Het is wat je wilt: kantoorbanen zijn er ook.

Dan zit je er helamaal naast ben ik bang...
Er bestaan verschillen tussen uitzendbureau's en de reio waar ze zitten...

Je hebt bv horeca uitzendbureau's, Uitzendbureau's voor de agrarische sector, meer kantoor gerichte uitzendbureau's, ect. ect.

http://uitzendbureau.pagina.nl/

succes met het uitzoeken!

Hoe weet je eigenlijk dat de agrarische sector niets voor je is? Heb je redenen om dat aan te nemen? Persoonlijke ervaring ofzo? Zoniet, moest je het misschien toch eens proberen, het kan best zijn dat je er gewoon een verkeerd beeld van hebt en dat het allemaal best leuk is.

Juist bij dit soort ietwat uitgesproken beroepen wegen vooroordelen vaak erg zwaar mee.

Hier nog zo'n geval....ben bijna 24 (begin volgend jaar), heb MAVO gedaan, HAVO gedaan, 4 jaar op de PABO gezeten maar deze niet afgemaakt wegens gezondheidsklachten en wegens dat het niet echt wou vlotten met de stages.
Heb wel een vervangend MBO diploma kunnen krijgen: onderwijsassistent (niveau 4) maarja ik heb verder die opleiding niet gedaan en das toch wel belangrijk als je ergens gaat solliciteren. Dan zegt dat papiertjes ook niks.

Ik doe nu al sinds september 2004 uitzendwerk een aantal uur per week. Ontoereikend om echt rond te komen en t werk is ook niet geweldig (produktie, schoonmaak, laag loontje).

Ik heb ook het idee dat ik niks kan. Ik zit ook totaal niet lekker in mn vel vanwege die gezondheidsklachten (oogproblemen). Dat drukt een stempel op me, waardoor ik nogal in mezelf gekeerd ben.
Ik had sowieso al nooit echt uitstraling en was sowieso al niet sociaal vaardig volgens mensen en dat is nu nog erger.

Maar ik heb geen van de eigenschappen die een mens van tegenwoordig moet hebben: ik ben niet sociaal -slecht in initiatief nemen en spontaan en informeel zijn, weet ook nooit wanneer ik informeel en wanneer formeel moet doen-, ik ben niet commercieel (ik hou niet van 'targets halen', verkooppraatjes en ellebogenwerk), ik ben niet creatief etc etc.

Bah tis niks. bijna 24 en nog niks bereikt.

Niet negatief bedoelt. Maar ik heb er zo'n ontzettend veel moeite mee dit voor te stellen.
Ik werk zelf al sinds ik 15 ben (vroege schoolverlater, heb altijd doorgestudeerd naast het werken).

En wat mij opvalt is dat je begint met een baan die het niet helemaal is en dat je vanzelf een richting opgroeit. Althans zo verliep het met mij.

Is het niet zo dat jullie voor een éérste baan te hoge eisen stellen? Voor de TS: Waren er geen mogelijkheden binnen de TPG om door te groeien. Heb je het ooit gevraagd? Er moet toch wel enige vorm van doorgroei zijn?

Of neem eens een totaal andere soort baan aan in de agrarische sector en doe dat voor een maand of drie om het in ieder geval eens een beetje te proeven. Wellicht bevalt het je uitstekend?

Ik wil absoluut niemand beledigen maar jullie houding is zo onwijs onverschillig. Er komt echt niet even een gouden psychiater op zijn koets voorbij die jullie precies kan vertellen wat jullie willen. Dat moet je toch echt zelf doen.

Ga gewoon weer naar school. Ga een HBO opleiding doen die je enigsinds aantrekt.
Op school heb je weer 4 jaar de tijd om er over na te denken wat je wilt gaan doen en een HBO opleiding is altijd makkelijk.

Daarom zit ik nu ook nog steeds op school...

quote:

Op woensdag 26 oktober 2005 23:48 schreef Bierie het volgende:
Niet negatief bedoelt. Maar ik heb er zo'n ontzettend veel moeite mee dit voor te stellen.
Ik werk zelf al sinds ik 15 ben (vroege schoolverlater, heb altijd doorgestudeerd naast het werken).

En wat mij opvalt is dat je begint met een baan die het niet helemaal is en dat je vanzelf een richting opgroeit. Althans zo verliep het met mij.

Is het niet zo dat jullie voor een éérste baan te hoge eisen stellen? Voor de TS: Waren er geen mogelijkheden binnen de TPG om door te groeien. Heb je het ooit gevraagd? Er moet toch wel enige vorm van doorgroei zijn?

Of neem eens een totaal andere soort baan aan in de agrarische sector en doe dat voor een maand of drie om het in ieder geval eens een beetje te proeven. Wellicht bevalt het je uitstekend?

Ik wil absoluut niemand beledigen maar jullie houding is zo onwijs onverschillig. Er komt echt niet even een gouden psychiater op zijn koets voorbij die jullie precies kan vertellen wat jullie willen. Dat moet je toch echt zelf doen.

Ik heb zelf ook allerlei baantjes gehad (dus hoge eisen stel ik niet, ik doe echt de meeste kutte baantjes, maar wil dit gewoon niet eeuwig blijven doen), maar deze waren meestal zonder doorgroeimogelijkheden (schoonmaak, produktie etc) en daarbij voelde ik me ook niet zo nauw betrokken bij de organisatie/ bedrijf etc om door te WILLEN groeien daar (t was bovendien ook bijna allemaal uitzendwerk). En al zou ik dat wel enigszins hebben; Mijn eerlijkheid, gebrek aan commerciele en sociale vaardigheden etc zorgen er dan wel voor dat ik niet doorgroei. Ik ben niet iemand die na een dag al het hele adressenbestand van alle medewerkers in zn telefoon heeft staan en joviaal vanaf de eerste dag met collega's overweg gaat. Ik laat ook meestal nauwelijks een indruk achter op mensen, hooguit als 'wel aardig' en 'raar'.
Opklimmen via een 'netwerk'of via ellebogenwerk is gewoon niet aan mijn soort persoon besteedt....

En zonder diploma's kom je ook niet ver.

En ja ik ben enorm onverschillig. Na 23 jaar durf ik het nog steeds niet aan mijn leven in eigen hand te nemen. Das eigenlijk mijn grootste probleem dus. Dat het moment maar niet komt dat ik het allemaal zo godsgruwelijk beu ben dat ik vanzelf wel weer wat ga doen, mezelf een schop onder de kont geef.
Ik word hoe langer hoe moedelozer en voel me hoe langer hoe minderwaardiger (al zou ik dat laatste niet helemaal zelf zo omschrijven maar zo is het eigenlijk wel).

quote:

Op donderdag 27 oktober 2005 03:21 schreef tulpje6 het volgende:

[..]

Ik heb zelf ook allerlei baantjes gehad (dus hoge eisen stel ik niet, ik doe echt de meeste kutte baantjes, maar wil dit gewoon niet eeuwig blijven doen), maar deze waren meestal zonder doorgroeimogelijkheden (schoonmaak, produktie etc) en daarbij voelde ik me ook niet zo nauw betrokken bij de organisatie/ bedrijf etc om door te WILLEN groeien daar (t was bovendien ook bijna allemaal uitzendwerk). En al zou ik dat wel enigszins hebben; Mijn eerlijkheid, gebrek aan commerciele en sociale vaardigheden etc zorgen er dan wel voor dat ik niet doorgroei. Ik ben niet iemand die na een dag al het hele adressenbestand van alle medewerkers in zn telefoon heeft staan en joviaal vanaf de eerste dag met collega's overweg gaat. Ik laat ook meestal nauwelijks een indruk achter op mensen, hooguit als 'wel aardig' en 'raar'.
Opklimmen via een 'netwerk'of via ellebogenwerk is gewoon niet aan mijn soort persoon besteedt....

En zonder diploma's kom je ook niet ver.

En ja ik ben enorm onverschillig. Na 23 jaar durf ik het nog steeds niet aan mijn leven in eigen hand te nemen. Das eigenlijk mijn grootste probleem dus. Dat het moment maar niet komt dat ik het allemaal zo godsgruwelijk beu ben dat ik vanzelf wel weer wat ga doen, mezelf een schop onder de kont geef.
Ik word hoe langer hoe moedelozer en voel me hoe langer hoe minderwaardiger (al zou ik dat laatste niet helemaal zelf zo omschrijven maar zo is het eigenlijk wel).

Welke uitzendbureau's waren dit? Ik weet dat als je uitzendkracht bent bij Randstad je op een gegeven moment op contractbasis gaat werken voor randstad en uiteindelijk zelfs een vast contract kan krijgen. Ze zijn daarnaast ook verplicht je in je eerste of tweede contract periode je een cursus of opleiding aan te bieden. Er zullen ongetwijfeld ook wel cursussen bij zitten die je kunnen helpen bij je persoonlijkheid en hoe jezelf te presenteren tegenover anderen.

Je hoeft trouwens niet altijd commercïeel ingesteld te zijn en voortdurend elleboog werk af te leveren. Zie het meer als een groot toneelstuk en jij speelt daarin gewoon je rol. (althans zo heb ik me altijd door het ellebogenwerk en roddel en achterklap heengewerkt zonder er zelf aan mee te hoeven doen).

Als opleidingsniveau echt een issue is dan is dat vanaf nu je hoogste prioriteit.
En wel nu en niet over een paar jaar.
Zoek een willekeurige opleiding uit die je ook maar enigzins aanspreekt (hoeft niet specifiek te zijn) En haal minstens je eerste propedeuse jaar binnen. Dit rekt je mogelijkheden weer voor een jaar uit.
Met je P kan je altijd nog andere richtingen op.
Ik denk dat in jou geval het contact met anderen studenten je wellicht ook kan aansporen een richting te vinden. Soms hoor of zie je de plannen en denk je ineens. Ja dat is het. Dat wil ik ook.

Kom op man, je bent 23! Juist nu is het moment dat je nog alle kanten opkan!

quote:

Op woensdag 26 oktober 2005 12:27 schreef Whizkid_RaiLmAn het volgende:
Tis geen tip, maar een bevestiging dat je niet de enigste bent...

Hier hetzelfde

Door studeren, HBO doen.

Niet naar een psycholoog gaan.

Wat zijn je hobbies? Kijk of je daarmee tijdelijk wat kunt doen. Vaak misslukken ze toch maar goed...Als jij van reizen houdt dan kan je dingen proberen te verkopen die ze niet in Nederland hebben maar die jij daar hebt ontdekt. Je bent toch een retailer. Ga je faillet, geen probleem in Nederland.

Al die eisen van bedrijven slaan nergens op. De mensen die het zelf getypt hebben weten niet eens wat ze inhouden.

Daarnaast moet je een ding weten: bedrijven bestaan niet, mensen bestaan. Mensen vormen een bedrijf/organisatie etc. Er is geen grote reus die beoordeelt of jij wel of niet mag werken. Door een praatje, verhaaltje, bluffen etc. kom je vaak verder dan je denkt.

Ik heb ook HAVO en een MBO opleiding ICT. Je kunt er geen zak mee.
Ik zit er sterk aan te denken een HBO studie te gaan doen, ik denk dat ik er wel slim genoeg voor ben en ook de motivatie zit wel vrij goed bij mij.
Ik vrees dat ik zonder HBO opleiding helemaal niets zal bereiken in mijn leven.

quote:

Op donderdag 27 oktober 2005 11:22 schreef Ronaldsen het volgende:
Ik heb ook HAVO en een MBO opleiding ICT. Je kunt er geen zak mee.
Ik zit er sterk aan te denken een HBO studie te gaan doen, ik denk dat ik er wel slim genoeg voor ben en ook de motivatie zit wel vrij goed bij mij.
Ik vrees dat ik zonder HBO opleiding helemaal niets zal bereiken in mijn leven.

Dan weet je wat je te doen staat. HBO is overigens vooral een kwestie van doorzetten, plannen, initiatief nemen en niet te snel tevreden met resultaat zijn. Moeilijkheidsgraad van de stof zelf valt wel mee, het is vooral veel ipv moeilijk.

Voor sommige HBO richtingen is het juist een voordeel als je wat ouder bent als je eraan begint. Ik ben zelf op m'n 26ste met technische bedrijfskunde begonnen en wat ik tot nu toe ervan gemerkt heb is m'n leeftijd geen nadeel.

Denk dat het moeilijk is om te weten wat je wilt als je eigenlijk nog niet veel gedaan hebt. Zelf heb ik de MEAO voltooid, om er na afloop achter te komen dat dit gewoon niet bij me paste. Waarom ik dat niet eerder wist? Simpel, omdat ik totaal geen ervaring had op dat gebied en leren gewoon leuk vond. Waar 't voor was, dat hield me toen niet echt bezig. Ik ging er kennelijk vanuit dat het 'op de werkvloer' hetzelfde zou gaan als 'op school' ofzo.

Ach, ik was jong, naief, had nog helemaal niet geproefd van wat het was om te functioneren op de werkvloer. Intussen heb ik dat wel, en pas dan merk je of het wat voor je is.

Mijn advies is dus: ga eens informeren of praten met mensen die wél ervaring hebben op het gebied wat je mogelijk zou kunnen interesseren. Vraag of je een dagje mee mag lopen. Praat met de luitjes van het uitzendbureau of ga langs het CWI.

Wijs iig niet iets af omdat 'het saai lijkt'. Je kan het echt pas weten als je het doet.

(Persoonlijk vind ik op kantoor zitten overigens het saaiste werk wat ik ooit gedaan heb. Waarom ik er ooit voor ben gaan leren is me een een raadsel. Het feit dat ik het leuk vind om bij de pc te zitten, zou er iets mee te maken kunnen hebben. Maar ben er intussen wel achter dat ik dit voornamelijk hobbymatig leuk vindt. Voor m'n werk hoef ik ze echt niet te zien)

eigenlijk zijn die kutposities de beste manier om jezelf te leren kennen, als je dr eens actief mee bezig bent. ik heb jarenlang administratief werk gedaan (na de havo, ik wou niet studeren, had een school"fobie") en in het begin was het koek en ei maar het bekroop me steeds meer dat ik dit niet wilde. het werk stond me niet aan, de cultuur stond me niet aan. ik keek naar wat ik wel fijn vond aan het werk en wat niet en kwam er uiteindelijk achter dat ik ontzettend gek was op leren en een poosje heb ik zitten flirten met weer gaan studeren (maar ja, kon ik dat financieel wel trekken?) en de vraag was ook wat ik eigenlijk wilde studeren. zo kwam ik er achter dat de bedrijfscultuur me ontzettend tegenstond en ik iets maatschappelijks wilde doen, zo heb ik een jaar lang zitten denken over maatschappelijk werk, psychologie.... daar weer van bekeken wat ik daar leuk aan vond en wat me tegenstond en dat was het toch ook niet. toen heb ik voor de pabo gekozen, heb dat een jaartje gedaan maar mocht niet verder vanwege slechte stageprestaties. maar in die tijd heb ik wel kennis gemaakt met een aantal vakken op het gebied van werken met kinderen en vond ik de keuze tussen cultureel maatschappelijke vorming en pedagogiek vrij moeilijk, maar uiteindelijk toch voor pedagogiek gekozen, want hoe ik het ook wende of keerde, ik heb me altijd beziggehouden met opvoeding en de gevolgen daarvan. En nu ben ik dus dit jaar begonnen aan pedagogiek en het voelt al veel beter dan de pabo. ik hoop ook dat ik hier gewoon mee verder kan gaan

maar goed. het komt er dus op neer dat als jij iets wilt doen wat je wilt, je eerst jezelf moet leren kennen. wat jij leuk en niet leuk vindt. wat je wel en niet goed kan. met die informatie je orienteren op de arbeidsmarkt, of verschillende studies. anders blijf je hangen in tweederangs baantjes.
ik ben constant bezig met ontdekken waar ik wel en niet gelukkig van wordt. ik weet dat ik niet meer op kantoor wil werken, maar heel graag met mensen, op cultureel vlak, psychologisch, ondersteunend. Met mijn interesses kan ik vele richtingen op, maar ik heb gekozen voor pedagogiek. ik zie de rest van mn leven als een kans om meer dingen te leren over mijn interesses, keuzes te maken zodat ik hopelijk de rest van mn leven een baan kan hebben waar ik me redelijk thuisvoel, en niet met lood in de schoenen naartoe ga. Niet meer afwachtend, maar anticiperend

Je moet eens een kijkje nemen op deze website: http://www.carrieretijger.nl/

Staat boordevol informatie en biedt ook links naar andere relevante websites. De website richt zich vnl. op HBO-ers, maar ook MBO-ers en WO-ers kunnen de tips goed gebruiken

Het beste is volgens mij om gewoon ergens te beginnen.
Je groeit toch vanzelf in een richting waar je affiniteit voor hebt.
Beroepskeuze testen e.d. hebben weinig zin omdat dat allemaal abstract blijft.

quote:

Op woensdag 26 oktober 2005 12:54 schreef Logitik het volgende:
Bestaan er geen organisaties die hier speciaal op gericht zijn ? Dus dat je er samen uitkomt door middel van een gesprek of iets dergelijks ?

Drop je vraag eens bij www.intermediair.nl. Weliswaar een site voor hoger opgeleiden, maar er zijn genoeg mensen die in hetzelfde schuitje zitten.

Paar voorbeeldjes:
Voorbeeldje 1
Voorbeeldje 2
Voorbeeldje 3
Voorbeeldje 4

Helaas niet kostenloos. ¤ 1,30 per vraag volgens mij.

quote:

Op donderdag 27 oktober 2005 16:00 schreef SeLang het volgende:
Het beste is volgens mij om gewoon ergens te beginnen.
Je groeit toch vanzelf in een richting waar je affiniteit voor hebt.
Beroepskeuze testen e.d. hebben weinig zin omdat dat allemaal abstract blijft.

je oriënteren op de arbeidsmarkt is geen gemakkelijke opgave ... en inderdaad beroepskeuze
testen zijn niet interessant, dat heb uit eigen ervaring ondervonden

Heb ook alleen maar de MAVO, een beetje MBO bouwkunde een beetje HAVO en 1 dag International Management & Technical Consulting (poeh-poeh) gedaan. Altijd al willen studeren, maar ook altijd tegen school geweest..

Ik heb ook altijd gewerkt en dat ging me veel beter af. Binnen een bedrijf voelde ik een echte verantwoordelijkheid en wilde ik de beste zijn in wat ik deed. Lezen/leren doe ik ook al m'n hele leven lang, maar ik wil/kan dat niet onder druk.

Als ik een baan zoek neem ik het eerste redelijke bod onafhankelijk van de industrie, hoewel ik daar in de loop van de jaren veel meer vrijheid in heb verkregen.

kijk naar je hobby's, wat je leuk vind en waar je goed in bent, dingen waar je goed in wilt zijn...

En je kunt jezelf vragen stellen als:
Wil je met mensen omgaan?
Wil je een kantoorbaan of iets veranderlijks en avontuurlijkers?
Wil je met kinderen omgaan?
Wil je reizen?
Wil je naar het buitenland?
Wil je en kan je tegen werkstress?
Wil je iets waarbij je met je handen werkt?
Wil je iets waarin je je creativiteit uit?
Wil je iets in de buitenlucht/sportiefs?
Werk je liever met je handen of met je hoofd?

Moet ik doorgaan?
Streep alles weg wat iig geen optie is
en kijk eens wat er op jou niveau wel allemaal mogelijk is.