quote:
Op zondag 16 oktober 2005 17:14 schreef steve2003 het volgende:hey man, ontzettend veel sterkte....
1 ding wat je nooit mag doen als je pa kanker heeft, is de hoop opgeven! mijn buurman heeft in 10 jaar tijd op 3 plaatsen kanker gehad (het waren geen uitzaaien van elkaar, echt 3 keer op verschillende plaatsen), en die is er weer bovenop gekomen! Het heeft lang voor hem geduurt, een pretje was het niet, maar altijd blijven hopen en nooit de moed opgeven!
als je de moed opgeeft, ben je verloren, je kan jezelf weer beter denken, en dan komt het allemaal goed!echt hardstikke veel sterkte CoolGuy en LvA
Heel aardig van je bedoeld, maar je moet beseffen dat er vormen van kanker (zeker als het al is gemetastaseerd) zijn waar je gewoon de lul bent, dan helpt positief denken niet tot heel weinig. Mijn vader had ook een positieve houding, tot op het punt dat hij de behandelende artsen toen het weer begon te groeien gesmeekt heeft om nog een chemokuur. Die hebben ze ook gegeven, maar hij was binnen een maand dood.
Hoop is een mooi en goed iets, maar je moet oppassen dat het geen valse hoop is. Je kan altijd hopen op een meevaller, maar acceptatie van de situatie is belangrijker als de diagnose de fase IIIa en hoger is. Dan kan je tenminste alles op tijd afronden en vrede met de gebeurtenissen krijgen, anders zit je achteraf vol spijt over de dingen die je had kunnen doen en zeggen maar het niet gedaan hebt.
Zo ben ik niet met mijn vader op de foto gegaan omdat ik hem niet het gevoel wou geven dat hij afgeschreven was (en in de stille hoop dat het allemaal wel goed zou komen). Ik beschouw die houding van mij als een van de grootste fouten van mijn leven tot nu toe.
CoolGuy en LvA, nogmaals heel veel sterkte, ik hoop voor jullie dat het op tijd is ontdekt zodat dit verhaal nog goed af kan lopen.