MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Het zijn toch nog steeds geruchten.quote:Op maandag 10 oktober 2005 13:14 schreef erikh het volgende:
3 concerten in Nederland als het goed is, heb ik al op verschillende sites gelezen inmiddels.
Ik weet het! Mijn nickname is blij. Het is een puberale ode van een aantal jaren geleden aan Chris Pontius van Jackass. Helaas is deze vergissing niet meer te herstellen.
Dat zal vast maar een paar hoogtepunten zijn.
Neem het wel even op, moet zo werken. Toch wel benieuwd.
Neem het wel even op, moet zo werken. Toch wel benieuwd.
FUCK!! gemist...quote:Op maandag 10 oktober 2005 16:30 schreef PV het volgende:
Binnen een half uur Robbie in Berlijn op TMF, voor de liefhebbers
paar bekenden zijn geinterviewd in Berlijn
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
En wat was er te zien?quote:Op maandag 10 oktober 2005 16:30 schreef PV het volgende:
Binnen een half uur Robbie in Berlijn op TMF, voor de liefhebbers
Ik weet het! Mijn nickname is blij. Het is een puberale ode van een aantal jaren geleden aan Chris Pontius van Jackass. Helaas is deze vergissing niet meer te herstellen.
Ben zondag ook geweest in de HMH. Had er meer van verwacht. Wat interactiever en zeker meerdere schermen waarop verschillende camerahoeken op te zien zouden zijn geweest. Maar ja het mocht niet zo zijn en daardoor had iedereen het gevoel dat ze voor die 15 euro naar een dvd zaten te kijken op één groot scherm. Gemist kans platenmaatschappij!
Verder vond ik het i.i.g. lekker om de nieuwe nummers alvast te horen (althans een deel). Ik heb de cd + dvd al besteld bij cd-wow. (15 euries!)
Verder vond ik het i.i.g. lekker om de nieuwe nummers alvast te horen (althans een deel). Ik heb de cd + dvd al besteld bij cd-wow. (15 euries!)
Nog net ietsje goedkoper op www.bangcd.com! 9,49 Engelse pond voor de special edition. De gewone, enkele CD slecht 6,99 Engelse pond (nog geen 10 euro)!
Nothing takes the past away like the future!
Een van de betere huidige popartiesten ja. Ik zou me er eigenlijk eens in moeten verdiepen. Heeft hij geen greatest hits cd? Of wat is zijn beste cd dan?
betere !?? de beste... hij heeft ook een greatest hits
de laatste cd is altijd de beste, zegt men.... dus nog even 13 dagen wachten
de laatste cd is altijd de beste, zegt men.... dus nog even 13 dagen wachten
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Ik vind Trippin' echt een waanzinnig goed popnummer! Komt ie live ook zo hoog overigens?
Anyway, ik ga het nieuwe album zeker met aandacht beluisteren
Anyway, ik ga het nieuwe album zeker met aandacht beluisteren
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Ai, dat vind ik nou weer jammer
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Hij zal het vast wel aanstaande donderdag zingen bij Paul de Leeuw
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
Ja over 2 dagen komt het op tvquote:Op dinsdag 11 oktober 2005 13:10 schreef linebear het volgende:
maar dat is al opgenomen hoor
Ik weet het! Mijn nickname is blij. Het is een puberale ode van een aantal jaren geleden aan Chris Pontius van Jackass. Helaas is deze vergissing niet meer te herstellen.
nog 12 daagjes woooooooooh
''The only reason that you are still on concious is that I don't want to carry you''
Valt me overigens mee dat hij nog niet op internet gelekt is. Gebeurt nogal vaak tegenwoordig, soms een paar maanden van te voren. Vooral bij zulke populaire artiesten/
Bernadette McNulty reviews Robbie Williams at the Berlin Velodrome
I stand victorious!" shouted Robbie Williams as he materialised through plumes of smoke jets into the centre of the futuristic setting of the Berlin Velodrome.
Robbie has as many lives as a cat, except that with each incarnation he comes back bigger and stronger. Nobody would have predicted in the '90s that he would survive long. Yet here he is, the biggest star in Europe, about to turn out his sixth album, Intensive Care, and only being kept off the number one slot by the Sugababes.
Here he looked more confident and relaxed then he's ever seemed live. "Michael Jackson's vacated the throne, so maybe I should be crowned the new king of pop," he suggested.
Padding up and down the runway, grinning ear to ear, his body slinking into snatches of dance, he was like the purring puss who got all the cream.
"Download my album for free - I don't care!" he taunted. Surrounded by flashing lights, string orchestras, gospel choirs, four-piece rhythm sections and even rings of shooting flames, he proudly introduced songs from his new album, weaving them seamlessly into the old material rather then setting them up for uncomfortable comparisons.
Intensive Care, contrary to a wonderful but sadly untrue rumour, is not Robbie's experimental reggae album. Ghosts and Place to Crash, which were the first of the clutch of new songs he played, written with former '80s indie star Stephen Duffy, sounded a lot like the bitter-sweet anthems Robbie has always excelled at. But later, in Trouble and Spread Your Wings, you could begin to hear the melodies get more subtle and, as his voice lowered, he started to mine his own early career for gentler, more wistful reflections.
He seemed surprised himself at how loose he's become: "Throughout my whole career this is the most relaxed I've been." The night fast turned into a mutual appreciation fest.
"Ich liebe euch!" Robbie declared, and you could see why the adoring Berliners, unencumbered by ironic self-consciousness and still in love with the '80s, too, are the perfect match for him.
He finished boldly with Make Me Pure, a U2-like gospel belter in the making, and as he kissed the audience goodbye, he teased them with the tours still to come, the albums still to buy. "This is the future, baby," he promised.
I stand victorious!" shouted Robbie Williams as he materialised through plumes of smoke jets into the centre of the futuristic setting of the Berlin Velodrome.
Robbie has as many lives as a cat, except that with each incarnation he comes back bigger and stronger. Nobody would have predicted in the '90s that he would survive long. Yet here he is, the biggest star in Europe, about to turn out his sixth album, Intensive Care, and only being kept off the number one slot by the Sugababes.
Here he looked more confident and relaxed then he's ever seemed live. "Michael Jackson's vacated the throne, so maybe I should be crowned the new king of pop," he suggested.
Padding up and down the runway, grinning ear to ear, his body slinking into snatches of dance, he was like the purring puss who got all the cream.
"Download my album for free - I don't care!" he taunted. Surrounded by flashing lights, string orchestras, gospel choirs, four-piece rhythm sections and even rings of shooting flames, he proudly introduced songs from his new album, weaving them seamlessly into the old material rather then setting them up for uncomfortable comparisons.
Intensive Care, contrary to a wonderful but sadly untrue rumour, is not Robbie's experimental reggae album. Ghosts and Place to Crash, which were the first of the clutch of new songs he played, written with former '80s indie star Stephen Duffy, sounded a lot like the bitter-sweet anthems Robbie has always excelled at. But later, in Trouble and Spread Your Wings, you could begin to hear the melodies get more subtle and, as his voice lowered, he started to mine his own early career for gentler, more wistful reflections.
He seemed surprised himself at how loose he's become: "Throughout my whole career this is the most relaxed I've been." The night fast turned into a mutual appreciation fest.
"Ich liebe euch!" Robbie declared, and you could see why the adoring Berliners, unencumbered by ironic self-consciousness and still in love with the '80s, too, are the perfect match for him.
He finished boldly with Make Me Pure, a U2-like gospel belter in the making, and as he kissed the audience goodbye, he teased them with the tours still to come, the albums still to buy. "This is the future, baby," he promised.
Losers always whine about there best.Winners go home and fuck the prom queen!
