LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Op dit moment is in het Valkhof te Nijmegen een tentoonstelling van wereldberoemde 15e eeuwse getijdenboeken van de gebroeders Van Limburg, gemaakt in opdracht van de machtige Franse hertog Jean de Berry. Normaal zijn deze bijzondere boeken met miniaturen niet door gewone mensen te bewonderen (alleen als je president van Amerika oid bent worden ze voor je uit een kluis gehaald), maar in het Valkhof zijn de pagina's momenteel los te bewonderen (heel uniek!!) omdat de getijdenboeken gerestaureerd worden.
De miniaturen van de gebroeders Van Limburg maken deel uit van getijdenboeken. Deze boeken bevatten een kalender en bladen met gebeden en illustraties die horen bij de religieuze feesten en heiligendagen van het jaar. Dagelijks werden de gebeden op vaste tijden opgezegd. Het inzien van de boeken was slechts aan een hele kleine kring van bevoorrechten voorbehouden. De kleurrijke en gedetailleerde afbeeldingen bij de teksten verhoogden de religieuze beleving. Tegelijkertijd maakten zij het boek tot een statussymbool, dat de rijkdom en macht van de bezitter weerspiegelde. Anders dan dikwijls wordt gedacht, werden deze boeken niet door monniken in kloosters, maar door professionele kunstenaars (zoals de gebroeders Van Limburg) in ateliers gemaakt.
Leken hebben deze boeken nooit mogen inzien en de kans is heel erg groot dat de miniaturen na deze tentoonstelling in het Valkhof ook nooit meer ingezien kunnen worden door 'gewone mensen'. Echt een 'once in a lifetime' kans. Je kan er nog naar toe tot 20 november, daarna gaat deze kostbare kunst weer achter slot en grendel. Wie dus wil genieten van deze schat aan originelen: het is nu of nooit.
Ik ga ergens volgende week deze unieke tentoonstelling bekijken en ben heel erg nieuwsgierig.
Zijn er fokkers die al geweest zijn of die wel heen zouden willen?
http://www.museumhetvalkhof.nl/gebroedersvanlimburg.htm
De miniaturen van de gebroeders Van Limburg maken deel uit van getijdenboeken. Deze boeken bevatten een kalender en bladen met gebeden en illustraties die horen bij de religieuze feesten en heiligendagen van het jaar. Dagelijks werden de gebeden op vaste tijden opgezegd. Het inzien van de boeken was slechts aan een hele kleine kring van bevoorrechten voorbehouden. De kleurrijke en gedetailleerde afbeeldingen bij de teksten verhoogden de religieuze beleving. Tegelijkertijd maakten zij het boek tot een statussymbool, dat de rijkdom en macht van de bezitter weerspiegelde. Anders dan dikwijls wordt gedacht, werden deze boeken niet door monniken in kloosters, maar door professionele kunstenaars (zoals de gebroeders Van Limburg) in ateliers gemaakt.
Leken hebben deze boeken nooit mogen inzien en de kans is heel erg groot dat de miniaturen na deze tentoonstelling in het Valkhof ook nooit meer ingezien kunnen worden door 'gewone mensen'. Echt een 'once in a lifetime' kans. Je kan er nog naar toe tot 20 november, daarna gaat deze kostbare kunst weer achter slot en grendel. Wie dus wil genieten van deze schat aan originelen: het is nu of nooit.
Ik ga ergens volgende week deze unieke tentoonstelling bekijken en ben heel erg nieuwsgierig.
Zijn er fokkers die al geweest zijn of die wel heen zouden willen?
http://www.museumhetvalkhof.nl/gebroedersvanlimburg.htm
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
ja, tis echt heel mooi om te zien
alleen jammer dat je voor de pagina's uit "Les Belles Heures" maar weinig tijd krijgt om te kijken
de rest er omheen is ook heel bijzonder om te zien, kan t je echt aanraden
alleen jammer dat je voor de pagina's uit "Les Belles Heures" maar weinig tijd krijgt om te kijken
de rest er omheen is ook heel bijzonder om te zien, kan t je echt aanraden
Hoezo krijg je weinig tijd? Word je in groepen binnengelaten voor een bepaalde tijdsduur dan?
Als het je zoveel moeite kost om jezelf te worden, kun je net zo goed iemand anders blijven.
If you shake my hand better count your fingers ...
If you shake my hand better count your fingers ...
ja, je mag ongeveer een kwartier (schat ik) rondkijken, daarna moet je die zaal verlaten
je krijgt ook vantevoren een tijd waarop je daar moet zijn. lastig, maar het is het wel waard
je krijgt ook vantevoren een tijd waarop je daar moet zijn. lastig, maar het is het wel waard
Dat staat niet op de website. Tenmisnte ik zie het niet.
Vreemd, ik was er bijna twee weken geleden al heengegaan.Eerst maar even bellen dan.
Vreemd, ik was er bijna twee weken geleden al heengegaan.Eerst maar even bellen dan.
Helpt waar hij kan!
Ik zi ehet ook nergens staan, ik was namelijk n.a.v wat jij schreef gaan zoeken. Ik vind dat niet erg netjes....mensen een maximum tijd geven terwijl je dat nèrgens vermeldt. En dat 'van te voren' wanneer is dat dan? Bij het kopen van je kaartje neem ik aan.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Een studiegenote van mij is daar geweest en zij mocht 10 minuten dat boek doorbladeren. Ze was bijzonder onder de indruk. Het is trouwens niet zo, heb ik van haar begrepen, dat je moet reserveren van te voren.
het boek doorbladeren zal je niet lukken ;-) alle pagina's zijn losgemaakt en achter glas geplaatst.
en inderdaad, bij aankoop van het kaartje krijg je een tijd (voor mij een uur later)
maar hoe onbeleefd dan ook, het is het toch waard :-)
en inderdaad, bij aankoop van het kaartje krijg je een tijd (voor mij een uur later)
maar hoe onbeleefd dan ook, het is het toch waard :-)
Ik heb bij een museum in Washington al eerder te maken gehad met een tijd dat ik terug mocht komen, dus dat is niet zo heel raar. En het meer dan waard, denk ik Maar misschien valt het wel mee, aangezien ik doordeweeks ga en er geen vakantie is. Ik hoop wel dat ik alles gewoon op mijn gemak kan bekijken...quote:Op dinsdag 11 oktober 2005 10:42 schreef Soepje het volgende:
het boek doorbladeren zal je niet lukken ;-) alle pagina's zijn losgemaakt en achter glas geplaatst.
en inderdaad, bij aankoop van het kaartje krijg je een tijd (voor mij een uur later)
maar hoe onbeleefd dan ook, het is het toch waard :-)
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Je kunt álles op je gemak bekijken, dat wil zeggen: alle onderdelen van de tentoonstelling om de getijdenboeken van de Gebroeders van Limburg heen (en dat is veel én de moeite waard), behalve de getijdenboeken van de Gebroeders van Limburg zelf - daarvoor krijg je in kleine groepjes een beperkte tijd de gelegenheid.quote:Op dinsdag 11 oktober 2005 16:21 schreef Isabeau het volgende:
Maar misschien valt het wel mee, aangezien ik doordeweeks ga en er geen vakantie is. Ik hoop wel dat ik alles gewoon op mijn gemak kan bekijken...
Het is er eenvoudig te druk (drukker dan men ooit had kunnen vermoeden) en de werken zijn te kostbaar.
Maar laat je daardoor niet weerhouden; het is en blijft een prachtexpositie!
Eenen pyl vlieght snelder dan een clootken even swaer
Ik laat me zeker niet weerhouden Ik ga trouwens volgende week dinsdag pas, deze week kwam er iets tussen, maar die dinsdag staat vast.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Gisteren dus geweest. We waren om ongeveer half 1 bij het museum en om ongeveer kwart over 1 bij de kassa. Er stond een behoorlijke rij. Bij de kassa kregen we te horen dat we de miniaturen pas om 16:35 (!!) konden bezichtigen en dus zijn we eerst een wandeling gaan maken en hebben we de nagebouwde donjon (steigerbouw + tentdoek) beklommen.
De miniaturen waren schitterend en echt het wachten waard! Helaas mocht je maar 10 minuten kijken en dat komt neer op 1 minuut per vitrine samen met nog 39 andere mensen. We hebben de conservator ook nog gesproken en ik was benieuwd wat er op de achterkant van de getoonde pagina's stond en daar blijken nòg meer miniaturen te staan. Ze tonen dus 17 pareltjes, maar ze hebben er momenteel 30 in bezit. Heel jammer dat we de achterkant niet konden zien.
De rest van de tentoonstelling is ook prachtig en ik verwonderde me regelmatig dat al die prachtige kleuren van meer dan 600 jaar geleden zo goed bewaard zijn gebleven. Ook moeten de kunstenaars in die tijd een welhaast bovennatuurlijke motoriek hebben gehad; sommige lijntjes en patroontjes waren zo verschrikkelijk fijn en dicht opelkaar dat het bijna onmogelijk leek om met een ganzenveer en kleurpigmenten te maken.
Op de website staat trouwens wel wat vermeld over de tijdsblokken:
Het gehele boek zal trouwens in het najaar van 2006 in New York te bezichtigen zijn voordat het geheel weer wordt ingebonden.
Vandaag om 23:30 bij de AVRO een documentaire over deze unieke werken!
http://www.museumhetvalkhof.nl/closeup.htm
De miniaturen waren schitterend en echt het wachten waard! Helaas mocht je maar 10 minuten kijken en dat komt neer op 1 minuut per vitrine samen met nog 39 andere mensen. We hebben de conservator ook nog gesproken en ik was benieuwd wat er op de achterkant van de getoonde pagina's stond en daar blijken nòg meer miniaturen te staan. Ze tonen dus 17 pareltjes, maar ze hebben er momenteel 30 in bezit. Heel jammer dat we de achterkant niet konden zien.
De rest van de tentoonstelling is ook prachtig en ik verwonderde me regelmatig dat al die prachtige kleuren van meer dan 600 jaar geleden zo goed bewaard zijn gebleven. Ook moeten de kunstenaars in die tijd een welhaast bovennatuurlijke motoriek hebben gehad; sommige lijntjes en patroontjes waren zo verschrikkelijk fijn en dicht opelkaar dat het bijna onmogelijk leek om met een ganzenveer en kleurpigmenten te maken.
Op de website staat trouwens wel wat vermeld over de tijdsblokken:
Wij hadden dus een uitzonderlijk lange wachttijd, maar daardoor bleef het museum ook tot 18:00 open.quote:Rust en tijd om Les Belles Heures te bekijken
Bij aankoop van uw museumticket krijgt u een speciale toegangskaart voor de schatkamer met Les Belles Heures.
Op de toegangskaart staat het tijdstip waarop u, met maximaal veertig mensen tegelijk, de wereldberoemde miniaturen in deze zaal kunt bekijken.
Zo kunt u in relatieve rust van de boekschilderingen genieten.
Per blok zijn er voor u tien minuten gereserveerd.
Wilt u later tijdens uw bezoek deze schatkamer nog een keer bezoeken? Dat kan als het bezoekersaantal dat toelaat. U kunt dan aan de kassa opnieuw een kaartje krijgen voor een tweede tijdsblok, later tijdens uw bezoek.
Wachttijden bij de kassa
De wachttijden voor de kassa zijn doorgaans kort en bedragen door de week rond het middaguur maximaal 15 minuten.
Op zondag was er tot op heden soms een wachttijd van 30 minuten.
We adviseren u zo vroeg mogelijk na opening van het museum te komen
(di t/m vrij: 10 uur, za en zo: 12 uur).
Reserveren voor bepaalde tijdblokken is helaas niet mogelijk.
Het gehele boek zal trouwens in het najaar van 2006 in New York te bezichtigen zijn voordat het geheel weer wordt ingebonden.
Vandaag om 23:30 bij de AVRO een documentaire over deze unieke werken!
http://www.museumhetvalkhof.nl/closeup.htm
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik woon nota bene in Nijmegen én mijn afstudeerrichting was Middeleeuwse letterkunde, maar ik denk toch dat ik dit voorbij laat gaan.
Een beetje als vee opeengepakt gaan staan om 10 minuten naar een paar oude boekies te kijken, sorry hoor
Een beetje als vee opeengepakt gaan staan om 10 minuten naar een paar oude boekies te kijken, sorry hoor
Nou, 'oude boekies' zou ik het niet willen noemen. Dat is wel heel erg oneerbiedig.
En de tentoonstelling bestaat uit meer dan die 17 miniaturen die je maar 10 minuten kunt bekijken; de rest is ook prachtig en evenaart in veel opzichten de "schatkamer".
En de tentoonstelling bestaat uit meer dan die 17 miniaturen die je maar 10 minuten kunt bekijken; de rest is ook prachtig en evenaart in veel opzichten de "schatkamer".
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Hap!quote:Op donderdag 20 oktober 2005 13:24 schreef Isabeau het volgende:
Nou, 'oude boekies' zou ik het niet willen noemen. Dat is wel heel erg oneerbiedig.
Tuurlijk is er veel meer te zien, dat weet ik wel. Maar toch, als ik in jouw post lees dat je drie kwartier in de rij hebt gestaan en pas na drie uur bij de miniaturen mocht, dan vergaat mij gewoon alle lust om erheen te gaan.quote:En de tentoonstelling bestaat uit meer dan die 17 miniaturen die je maar 10 minuten kunt bekijken; de rest is ook prachtig en evenaart in veel opzichten de "schatkamer".
Ik kan me daar iets bij voorstellen Frollo. Ik ben vandaag namelijk geweest.
Toen we ongeveer een half uur in de rij stonden om binnen te mogen viel me het hoge gehalte aan rolators, grijze haren en kunstgebitten al op, maar dat had geen gevolgens anders dan wat gefluisterde grappen ('zouden ze wel genoeg defibrillators hebben, en genoeg koelcellen?').
In het museum was het erg druk, en ik krijg het dan al snel warm. Bovendien komen pas 65 houders blijkbaar nooit in een museum of hebben ze op hun leeftijd elke fatsoensnorm laten varen: altijd zat er wel een bejaarde te dringen en te duwen. En dat wordt al heel snel vermoeiend. Mijn vriendin is netjes en laat dat maar gaan, ik heb de neiging terug te gaan duwen, mensen te laten struikelen en af te snauwen. Tenminste, dat probeer ik niet te doen en meestal lukt dat ook wel. Soms niet, helaas.
Maar uiteindelijk viel het mee: wat ze laten zien is erg mooi en een van de weinige keren dat in in Nederland verluchte boeken heb bekeken. Zelfs al worden na de belles dix miniut een paar herdershonden losgelaten om je uit de Geboeders van Limburg-ruimte te jagen. Ze lieten me toch maar binnen, ondanks dat ik, jawel, mijn kaartje verloren was.
In de museumshop, waar het nog drukker was, wierpend de bejaarden overigens het laatste restje fatsoen van zich en massaal voordringend maakten zij zo het kopen van een catalogus tot een laatste beproeving.
[ Bericht 1% gewijzigd door NoSigar op 21-10-2005 00:58:12 ]
Toen we ongeveer een half uur in de rij stonden om binnen te mogen viel me het hoge gehalte aan rolators, grijze haren en kunstgebitten al op, maar dat had geen gevolgens anders dan wat gefluisterde grappen ('zouden ze wel genoeg defibrillators hebben, en genoeg koelcellen?').
In het museum was het erg druk, en ik krijg het dan al snel warm. Bovendien komen pas 65 houders blijkbaar nooit in een museum of hebben ze op hun leeftijd elke fatsoensnorm laten varen: altijd zat er wel een bejaarde te dringen en te duwen. En dat wordt al heel snel vermoeiend. Mijn vriendin is netjes en laat dat maar gaan, ik heb de neiging terug te gaan duwen, mensen te laten struikelen en af te snauwen. Tenminste, dat probeer ik niet te doen en meestal lukt dat ook wel. Soms niet, helaas.
Maar uiteindelijk viel het mee: wat ze laten zien is erg mooi en een van de weinige keren dat in in Nederland verluchte boeken heb bekeken. Zelfs al worden na de belles dix miniut een paar herdershonden losgelaten om je uit de Geboeders van Limburg-ruimte te jagen. Ze lieten me toch maar binnen, ondanks dat ik, jawel, mijn kaartje verloren was.
In de museumshop, waar het nog drukker was, wierpend de bejaarden overigens het laatste restje fatsoen van zich en massaal voordringend maakten zij zo het kopen van een catalogus tot een laatste beproeving.
[ Bericht 1% gewijzigd door NoSigar op 21-10-2005 00:58:12 ]
Helpt waar hij kan!
Ik moest lachen bij je stukje, NoSigar want ook ons was het 65+ gehalte opgevallen. Ik merkte nog op dat het herfstvakantie was en misschien daarom zo druk...maar een paar seconde later voegde ik daar ook maar aan toe dat de mensen in de rij altijd herfstvakantie hadden. Ook is mijn ervaring dat oudere mensen al snel veel onbeschofter zijn dan jongere mensen, vooral bij het openbaar vervoer. Willen altijd instappen voordat er iemand uit is.
Heb je trouwens de prachtige facsimile van Les Très Riches Heures du Duc de Berry nog doorgebladerd? (dat boek in de kamer waar ze uitlegden hoe de kunstenaars te werk gingen). Ik heb in het winkeltje gevraagd of dat boek te koop was. Ja, gelimiteerde oplage, maar nog steeds te koop. Slechts zo'n 10.000 euro
Heb je trouwens de prachtige facsimile van Les Très Riches Heures du Duc de Berry nog doorgebladerd? (dat boek in de kamer waar ze uitlegden hoe de kunstenaars te werk gingen). Ik heb in het winkeltje gevraagd of dat boek te koop was. Ja, gelimiteerde oplage, maar nog steeds te koop. Slechts zo'n 10.000 euro
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Waar komen ze allemaal vandaan? En waarom hier?
Heeft de Ouderenbond opgeroepen om massaal daarheen te gaan bij wijze van prik-actie tegen iedereen jonger dan vijftig?
Je gelooft toch niet dat ik in de winkel nog een (bijna) bejaarde aangesproken heb op voordringen (toen het al te laat was)! Dat vind ik zo vreselijk -en dat ik me zo laat gaan dat ik er iets van zeg. Men drijft mij ertoe en dat valt niet mee.
Tijdens de huisreis heb ik nog een paar keer op de achterbank gekeken of er zich geen bejaarden verstopt hadden die mijn catalogus eens wilden bekijken. Ik zie overigens mijn moeder zich hélemaal zo gedragen. En dat thuis grinnikend vertellen…
Een tijd terug vroeg ik me af of die Très riches heures niet ergens in mooie boekvorm te krijgen waren en kwam bij iets dergelijks uit en heb maar niet verder gezocht. Ik heb alleen de Les belles heures doorgebladerd, bij die andere stonden teveel mensen. Maar dat was wel erg leuk om te bekijken en ook de moeite waard. Ik was een beetje te murw om nog langer in de rij te staan voor de TRH.
Het nadeel van zo'n drukte vond ik vooral dat wanneer je eenmaal bij het hoogtepunt van de tentoonstelling bent, je-of ik eigenlijk- bijna net zoveel met de mensen om me heen bezig (die dringen, of wachten of opvallend wachten, of hard praten of voorschieten) ben dan met de kunstwerken. En mijn concentratie is sowieso al verminderd door de tentoonstelling die eraan vooraf gaat.
Heeft de Ouderenbond opgeroepen om massaal daarheen te gaan bij wijze van prik-actie tegen iedereen jonger dan vijftig?
Je gelooft toch niet dat ik in de winkel nog een (bijna) bejaarde aangesproken heb op voordringen (toen het al te laat was)! Dat vind ik zo vreselijk -en dat ik me zo laat gaan dat ik er iets van zeg. Men drijft mij ertoe en dat valt niet mee.
Tijdens de huisreis heb ik nog een paar keer op de achterbank gekeken of er zich geen bejaarden verstopt hadden die mijn catalogus eens wilden bekijken. Ik zie overigens mijn moeder zich hélemaal zo gedragen. En dat thuis grinnikend vertellen…
Een tijd terug vroeg ik me af of die Très riches heures niet ergens in mooie boekvorm te krijgen waren en kwam bij iets dergelijks uit en heb maar niet verder gezocht. Ik heb alleen de Les belles heures doorgebladerd, bij die andere stonden teveel mensen. Maar dat was wel erg leuk om te bekijken en ook de moeite waard. Ik was een beetje te murw om nog langer in de rij te staan voor de TRH.
Het nadeel van zo'n drukte vond ik vooral dat wanneer je eenmaal bij het hoogtepunt van de tentoonstelling bent, je-of ik eigenlijk- bijna net zoveel met de mensen om me heen bezig (die dringen, of wachten of opvallend wachten, of hard praten of voorschieten) ben dan met de kunstwerken. En mijn concentratie is sowieso al verminderd door de tentoonstelling die eraan vooraf gaat.
Helpt waar hij kan!
Ik had plannen opgevat om volgende week te gaan kijken.
Echter door de commentaren hier denk ik er vanaf te zien.
De drukte, lange wachttijd, korte bekijkmogelijkheid lijken mij te zorgen voor een afknapper.
En hier heb ik een prachtige bon gevonden.
Maar ik zoek nog een reden om te gaan.
"In het echt is het altijd veel mooier", wordt hier in huis als overtuigend argument minder geaccepteerd.
Echter door de commentaren hier denk ik er vanaf te zien.
De drukte, lange wachttijd, korte bekijkmogelijkheid lijken mij te zorgen voor een afknapper.
En hier heb ik een prachtige bon gevonden.
Maar ik zoek nog een reden om te gaan.
"In het echt is het altijd veel mooier", wordt hier in huis als overtuigend argument minder geaccepteerd.
Waar zie jij die bon?quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 09:02 schreef Yosomite het volgende:
En hier heb ik een prachtige bon gevonden.
Verder bedankt voor de tip, ik ga zeker een keer kijken. Ik woon toch in de buurt
Mary had a little lamb
Then Mary had dessert
Then Mary had dessert
Om nu te zeggen dat mijn toetsenbod het niet meer helemaal doet of dat ik een instantane dyslexische aanval heb gekegen komt misschien ongeloofwaadig ove.quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 09:08 schreef De_Hertog het volgende:
[..]
Waar zie jij die bon?
Verder bedankt voor de tip, ik ga zeker een keer kijken. Ik woon toch in de buurt
Ah, je bedoelde 'bron'?quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 09:29 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Om nu te zeggen dat mijn toetsenbod het niet meer helemaal doet of dat ik een instantane dyslexische aanval heb gekegen komt misschien ongeloofwaadig ove.
Mary had a little lamb
Then Mary had dessert
Then Mary had dessert
Hier kan je trouwens prachtige middeleeuwse (facsimile) werken kopen waaronder de boeken van de gebroeders Van Limburg. Het zijn unieke en prachtige replica's (en heel erg duur dus).
http://www.faksimile.ch/welcome_e.html
http://www.faksimile.ch/welcome_e.html
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
|
|
