quote:
Rita Verdonk for president!
Enkele weken geleden besloot Rita Verdonk (Minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie) dat Salomon Kalou niet in aanmerking komt voor versnelde procedure, waarmee hij de Nederlandse nationaliteit kan bemachtigen. De immigratie- en naturalisatiedienst (IND) stond vanwege de meerwaarde van Kalou, nog positief tegenover een versnelde procedure. Ook het ministerie van VWS deelde deze mening. Namens het ministerie voor Vreemdelingenzaken en Integratie besloot Rita Verdonk echter het tegenovergestelde: "Na lang wikken en wegen heeft ministerie van Justitie anders besloten", aldus Verdonk. Salomon Kalou zal nu de normale procedure moeten doorlopen en zal dan in 2008 de Nederlandse nationaliteit krijgen. De weken na deze beslissing wordt deze zaak het onderwerp van één grote nationale discussie, maar waarom?
In Oumé, een klein plaatsje in Ivoorkust, wordt Salomon Kalou op 5 augustus 1985 geboren. Na bij ASEC zijn voetballoopbaan begonnen te zijn, verhuist hij al snel naar de vermaarde voetbalacademie van Jean-Marc Guillou in Abidjan. Deze Jean-Marc Guillou ziet talentvolle voetballertjes als een populair exportproduct en via "zijn" SK Beveren in België, probeert hij de talenten voor veel geld te verkopen aan clubs uit de grotere voetballanden. Salomon Kalou ziet dit echter niet zitten en zijn broer Bonaventura Kalou regelt voor hem een plaats in de jeugdopleiding van Feyenoord, waar zijn zeven jaar oudere broer sinds 1997 voor uitkomt. Bij de Rotterdammers ontwikkelt Salomon Kalou zich tot een begenadigd aanvaller en al snel zijn er stemmen dat de kleine Kalou misschien wel eens beter zou kunnen worden dan Bonaventura Kalou. Zes seizoenen speelt deze rechtsbuiten bij Feyenoord, een periode waarin hij 35 maal weet te scoren in de 149 competitiewedstrijden die hij speelt, in de zomer van 2003 vertrekt Bonaventura Kalou naar het Franse AJ Auxerre.
Het seizoen daarop wordt Salomon Kalou toegevoegd aan de selectie van Feyenoord en kort voor de winterstop gunt Bert van Marwijk hem zelfs zijn debuut. Bij een 2 – 0 achterstand in de Amsterdam ArenA tegen Ajax, mag hij in de 68e minuut invallen voor Anthony Lurling. Salomon Kalou kan aan de stand niets meer veranderen, maar op achttienjarige leeftijd, heeft hij wel mooi zijn debuut gemaakt. Tot de winterstop komt hij nog eenmaal in actie voor Feyenoord (tegen ADO Den Haag) waarna technisch directeur Mark Wotte besluit dat het beter is voor de ontwikkeling van Salomon Kalou, om hem de rest van het seizoen te laten spelen bij satellietclub Excelsior. Hier speelt hij als rechtsbuiten nog elf wedstrijden en scoort daarin viermaal. Salomon Kalou heeft hiermee in seizoen 2003 – 2004 voldoende indruk gemaakt om zich in de zomer van 2004 weer te melden bij Feyenoord, waar hij definitief wordt opgenomen in de selectie. De nieuw aangestelde trainer Ruud Gullit en zijn assistent Zeljko Petrovic zien het wel zitten in de kleine Kalou.
Voor Salomon Kalou zal seizoen 2004 – 2005 later blijken als hét seizoen van zijn absolute doorbraak. Ruud Gullit durft het aan om Thomas Buffel, de revelatie van het seizoen daarvoor, te passeren ten faveure van Salomon Kalou. De kans die hij krijgt, grijpt hij met beide handen aan en aangezien de samenwerking met Dirk Kuijt uitstekend verloopt, blijkt dit een gouden zet. In de Holland Casino Eredivisie scoort Salomon Kalou twintigmaal in eenendertig wedstrijden en daarnaast treft hij in het Amstel Cup-toernooi nog driemaal doel en ook weet hij nog viermaal het net te vinden in de strijd om de UEFA Cup. In Rotterdam, maar ook daarbuiten, is Salomon Kalou hot en er wordt zelfs hardop gedroomd over een Nederlandse nationaliteit voor de spits. De Nederlandse bondscoach Marco van Basten ziet in hem een potentiële international en ook met het oog op het WK voor spelers tot en met twintig jaar, dat in de zomer van 2005 in Nederland wordt georganiseerd, ziet men Salomon Kalou in een Oranje shirt wel zitten.
Het besluit van Rita Verdonk wordt dan ook negatief ontvangen, bondscoach Marco van Basten reageert zelfs telefonisch in een talkshow waar de minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie te gast is. Men ziet niet in waarom men nu zo moeilijk doet om de Nederlandse nationaliteit toe te kennen aan deze talentvolle spits, met roots in Ivoorkust. Want het is toch duidelijk dat Salomon Kalou een groot talent is? En tijdens het jeugd-WK kan hij toch een schitterend koppel vormen met Ryan Babel, de talentvolle spits van Ajax? En als hij zijn ontwikkeling zo voortzet, kan hij wellicht bij het WK van 2006 in Duitsland al deel uitmaken van de selectie van Marco van Basten. Waarom dan geen versnelde procedure?
Ook wijst men naar eerdere gevallen, van sporters die wél de Nederlandse nationaliteit toegewezen kregen, na een versnelde procedure. Badmintonster Mia Audina en marathonloopster Lornah Kiplagat komen op dit moment voor Nederland uit, nadat zij de versnelde procedure mochten verlopen. Toch loopt deze vergelijking mank: beide dames hadden zich hiervoor al ruimschoots bewezen en belangrijker nog, zijn in staat om Nederland individueel grote sportsuccessen te bezorgen. Bij Salomon Kalou is dit niet het geval, als hij deze ontwikkeling voorzet, kan hij een spits van wereldformaat worden, maar Europees- of Wereldkampioen wordt je met minimaal elf spelers. Daarnaast heeft hij zich nu slechts op nationaal niveau bewezen, terwijl Audina en Kiplagat internationale toppers waren, alvorens zij de Nederlandse nationaliteit bemachtigden.
Waarom wil Salomon Kalou zo graag de Nederlandse nationaliteit?
Misschien wil hij niet voor Ivoorkust uitkomen, waar men na een verloren interland zo enkele dagen wordt opgesloten in één of andere afgesloten legerbasis, zoals ook zijn grote broer en voorbeeld Bonaventura Kalou al enkele malen heeft mogen ervaren. Misschien is zijn liefde voor Nederland inmiddels zo groot geworden, dat hij zich meer Nederlander voelt en zijn nieuwe vaderland wil verdedigen in het Oranje shirt. Maar misschien heeft hier helemaal niets mee te maken en wil hij zijn Nederlandse nationaliteit alleen maar aanwenden om verder te gaan in Europa, want als Nederlander komt hij in de grote drie competities (Premier League, Serie A en Primèra Division) veel makkelijker aan een club dan een speler uit Ivoorkust. Grote clubs hebben al aangegeven in Salomon Kalou een (toekomstige) versterking te zien, zo werden het Engelse Chelsea, AC Milan uit Italië en het Spaanse Valencia al in verband gebracht met de Feyenoord-spits.
Komende zomer wordt Salomon Kalou twintig jaar, hij heeft dan één seizoen eredivisie-ervaring en een vertrek naar het buitenland lijkt dan ook nog niet verstandig. Zelf zegt hij dit ook nog helemaal niet te ambiëren, maar vóór 2008 zal hij toch wel vertokken willen zijn bij Feyenoord om in een hoger aangeschreven competitie zijn kunsten te laten zien. De Nederlandse nationaliteit zal hem hierbij goed van pas komen.
Het ministerie voor Vreemdelingenzaken en Integratie heeft er in mijn ogen goed aan gedaan om Salomon Kalou niet in aanmerking te laten komen voor de versnelde procedure. Dat België al jarenlang voetballers naturaliseert, met de bedoeling het nationale elftal te versterken, moet geen voorbeeld zijn voor Nederland. Daarnaast hebben wij Salomon Kalou helemaal niet nodig. Op het naderende WK voor spelers tot en met twintig jaar zou hij kunnen uitblinken, maar dit is maar een jeugd-WK. In het Nederlandse elftal van bondscoach Marco van Basten wordt hij niet gemist, want we hebben al de beschikking over genoeg spitsen van wereldniveau met Ruud van Nistelrooij, Roy Makaay, Patrick Kluivert, Jimmy Floyd Hasselbaink, Pierre van Hooijdonk, Dirk Kuijt en in de toekomst wellicht Collins John, Ryan Babel, Klaas-Jan Huntelaar en Quincy Owusu-Abeyi. En ook al ging het om de beste verdediger van de wereld, de Nederlandse nationaliteit moet niet misbruikt worden voor "het beter in de markt liggen" van een speler!