Ik heb al heel mijn leven een chronische geldtekort en kan dat nimmer compenseren met mijn verdiensten uit werkzaamheden en overige hand en span diensten. Voor zover duidelijk maar sinds een al lang durende eriode ben ik geld gaan gebruiken van mensen uit mijn familiaire en vriendenkring.
Eerst heel weinig een paar euro op de tafel meenemen maar geleidelijk steeds meer. Laatst keek ik in de spiegel en dat was een moment van bewustwording. Ik zat goed fout! het was uit de klauwen gelopen. Ik steelde van de mensen die ik lief heb.
"s nachts ga ik mijn bed uit om uit moeders portemonnee briefjes te halen. Bij uitgaan beheer ik de pot! ben erg zuinig en het leeuwendeel gaat in eigen zak. Ik steek zo'n beetje de helft van al dat spul in eigen zak inplaats van aan drank uit te gaven voor mijn matties.
Nu ik zelfs bij mijn langzaam afgleidende en snel ouder wordende oma geld uit de tas steel en met zogenaamde maandelijske rapporten langs kom, terwijl ik toch al 5 jaar geleden voor het laatst zo'n ding heb ontvangen.
Ik schaam me, kan niet stoppen! Ik heb zo'n levensstandaard opgebouw waar de helft van mijn uitgaven door het bestelen van mijn sociale omgeving wordt gefinancierd. Dat ik niet zo maar kan stoppen.
Ik voel me een nul, een klootzak HELEMAAL NIETS! hoe kon het zover komen?juist ik, altijd de mond vol over labiele schapen en kuddedieren! IK, de sterke persoonlijkheid met een grote bek
Nee...ik heb het verneukt! domme zak die ik ben...
AaaAAAaaaAaaaaarghhhh!!!!!! *BONES SNAPPING*