Welke biografie lees je nu (of is de moeite waard).

Naast de historische monografie heb je het vooral in het Engelse taalgebied beoefende genre van de biografie. Ik ben een groot liefhebber van dit genre, omdat ik graag blijf geloven dat de loop der geschiedenis mede-bepaald wordt door de toevallige grillen van de verschillende historische actoren. Als Kitty Kelly weereens een biografie aflevert dan koop ik hem meteen. Nu schrijft Kitty Kelly meestal een zogenaamde 'unauthorized biography' van een min of meer omstreden tijdgenoot en meestal wordt haar werk afgedaan als veredelde roddel en schterklap. Ik noem de biografie van Frank Sinatra, Nancy Reagan, het britse koningshuis en vrij recent nog van de familie Bush. Het genre wordt ook professioneler aangepakt, door historici, over personen zonder wiens biografie een belangrijk deel van de geschiedenis niet goed te begrijpen valt. Ik noem de verschillende biografieën van Hitler door Bullock, Fest en Kershaw, die ieder op een eigen wijze de persoon van "der Mann ohne Eigenschaften" Hitler belichten. Daarnaast kunnen in beperkte mate ook autobiografieën gerekend worden tot materiaal waardoor je een beter blik krijgt op een bepaalde persoon of periode. Ik noem de net door mij gelezen autobiografie of liever ooggetuigenis Tot het laatste uur van Traudl Junge, de secretaresse van Hitler, geschreven in 1947, gepubliceerd in 2002.

De bedoeling van deze topic is om interessante nieuwe of oudere biografieën aan de orde te stellen c.q. onder de aandacht te brengen.

Thans ben ik begonnen aan Speer (uit 2000) van Joachim Fest, over Albert Speer vanaf 1943 de minister van bewapening van de dictator Hitler, daarvoor als " kunstbroeder" de vriend en zielsverwant van de gemankeerde architect Hitler. De man die in de inleiding voorgesteld wordt als één van de professionelen die in feite legitimiteit verleende aan Hitlers regering van social upstarts. De man die erbij hoorde, maar ook weer niet, al was het alleen maar omdat hij niet over teveel zitvlees en een stierennek beschikte zoals de anderen. Die een hoge functie bezat, maar niettemin voorgaf niets te weten, althans niet in detail, over de verschrikkingen van het regime waaraan hij zich had verbonden, maar die niettemin gebruik maakte van de miljoenen "slaven" die door het Arbeitersfront van Ley bijeen werden gedreven. De man die Hitlers verschroeide aarde bevel saboteerde en die er in Neurenberg, als 1 der weinigen, blijk van gaf zich verantwoordelijk te voelen...

quote:

Op maandag 19 september 2005 13:34 schreef RaisinGirl het volgende:

Verder heeft ook de biografie over Pablo Picasso geschreven door Arianna Stassinopoulos indruk gemaakt.

Heb jij trouwens de biografie van Kershaw over Hitler gelezen, Ryan? Dat ligt nog altijd in mijn planning.

Nee, nog altijd niet gelezen. Als je eindelijk je tentje opgezet hebt en je maaltje klaar hebt, ga je niet nog eens dergelijke pillen doornemen, ook niet leuk voor je mede-vakantiegangers. Maar 1 boek gelezen deze vakantie van Philip Roth. Maar Kershaw blijft in de bedoeling liggen, ooit...

Overigens abstract taalgebruik van Fest vind ik meevallen...

Eindelijk Kershaw aangeschaft, beide delen in één kloeke band van 2.045 pp.

quote:

Op woensdag 21 september 2005 10:46 schreef SCH het volgende:

[..]



MAO - The unknown story


Door Jung Chang en Jon Halliday
Er is al veel over gediscussieerd: hoort Mao Zedong wel of niet thuis in het rijtje schurken van de 20e eeuw: Adolf Hitler en Josef Stalin? Voor Jung Chang en Jon Halliday is geen twijfel mogelijk. Hun langverwachte biografie over Mao heeft van voor tot en met achterflap maar één boodschap: Mao Zedong wás een schurk - een gevoelloos, meedogenloos en wreed persoon die '70 miljoen Chinezen' de dood in heeft gejaagd.
Jung Chang en haar echtgenoot Halliday hebben 14 jaar na het verschijnen van het immens populaire Wilde Zwanen (waarin aan de hand van Chang's familiegeschiedenis het China van de 20e eeuw wordt neergezet) opnieuw voor een spraakmakend boek gezorgd. Jaren van archiefonderzoek en interviews met ooggetuigen zijn voorafgegaan aan de verschijning van deze biografie.
[..]

Zojuist (eindelijk) afgerond. Mao had natuurlijk allang geen goede naam meer, volgens mij, maar door dit boek wordt daar ook handen en voeten aan gegeven. Zelden zag je in de geschiedenis een grotere schurk dan Mao, denk ik. Nou ja, schurk is eigenlijk te aardig uitgedrukt. Dit hoewel ik niet echt in de positie ben om alle claims van de auteurs te controleren. Bijv. die van de 70 miljoen slachtoffers. Maar omdat dat weer leidt tot veel gezeur & gezeik over het precieze aantal slachtoffers ipv tot een discussie over de kern van de zaak, lijkt het me verstandig om daar verder niet dieper op in te gaan. Om een miljoentje meer of minder gaat het iig niet bij Mao. In de Nederlandse vertaling zijn overigens veel jaartallen verkeerd in het boek terecht gekomen, een euvel dat het boek in de oorspronkelijke taal niet kent, las ik.
Goed verder ben ik door dit boek wel weer geïnteresseerd geraakt in het huidige China, of liever gezegd het post-maoïstische China. Misschien dat er users zijn die me daaromtrent een goede tip kunnen geven om aan te schaffen?
O, ja de held van dit verhaal is Liu Shaoqi trouwens. Deze man mag niet onvermeld blijven. Lange tijd de tweede man van het regime (als president). De man die tijdens de Grote Sprong Voorwaarts (1958-62), die tot hongersnoden lijdde die tientallen miljoenen mensenlevens kostten, de enige was die Mao tegenwerkte en uiteindelijk wist te dwingen tot herziening van dit rampzalige plan. Helaas moest hij dit met zijn leven bekopen tijdens de Culturele Revolutie (1966- (eigenlijk)1976).

[ Bericht 0% gewijzigd door Ryan3 op 08-08-2007 23:57:49 ]

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 08:39 schreef YPPY het volgende:
Rondom het Tianenmenplein zijn veel boeken verschenen, waaronder de uitgave met documenten die lang geheim zijn gebleven. Leest wel lastig, dus die heb ik nog niet uit. Tijdje terug heb ik hier verschillende boeken over verkocht. Nu lees ik De toekomst van China van Ian Buruma wat hier ook gedeeltelijk over gaat. Hij heeft de studentenleiders van toen gesproken. Ook interessant.

Welk boek is dat? En kun je er wat over zeggen? Ikzelf krijg het idee (via een aantal artikeltjes in NRC, dus summier) dat de opkomende middenklasse tevreden is met de materiële welvaart en economische kansen, maar niet echt verlangt naar de in het Westen gebruikelijke burgelijke vrijheden. En dat er binnen de CCP zelfs weer een stroming opgang komt die matiging van de economische groei nastreeft, of iig ook oog heeft voor de nadelige gevolgen van snelle economische groei.