Sjoeg, veel succes morgen!
![]()
Hier ein-de-lijk erkenning gekregen voor de klachten waar Léon als maanden mee liep. Sinds de vakantie hoestte hij zo erg. Hij hoest sowieso vaak en we waren er al diverse malen mee bij de arts geweest. Maar ja, astma of iets in de geest kunnen ze pas op latere leeftijd vaststellen (ik meen bij 4 jaar). Maar het zit nogal in de familie dus we zitten er behoorlijk bovenop.
Na de vakantie dus geweest en de dokter kon niets horen. "Tijmsiroop", was steevast het devies. En we konden weer naar huis. Ook de cb-arts (als je er dan toch bent) kon niets horen.
De afgelopen week verslechterde de boel. Léon is 2 weken geleden behoorlijk verkouden geworden, maar het hoesten viel nog wel mee. Maar afgelopen week begon het. Hij had wel vaker dat hij hoestte tot aan het kokhalzen toe. In eerste instantie schrik je, maar nu doe je gewoon alsof er niets aan de hand is. Kennelijk raakt hij dan toch in paniek of gefrustreerd door het hoesten dat het zover ging. Maar het gebeurde steeds vaker dat hij ook moest overgeven ervan. Ook 's nachts.
De afgelopen nachten gebeurde het regelmatig dat ik rechtop in mijn bed zat, omdat Léon zo erg hoestte dat hij er wel in leek te stikken. Je kon gewoon duidelijk horen dat hij adem tekort kwam. Dus dan ren je er naartoe en zet hem overeind. Kind helemaal overstuur elke keer.
Dus dan is de maat echt vol. Heb vanmorgen de dokter opgebeld en gezegd dat ik me dit keer niet liet afschepen met "Tijmsiroop".
Dokter heeft geluisterd en nu was er dus wel wat te horen. Léons ademhaling 'kraakt' en raspt. Astma is alsnog te vroeg om te constateren, maar er zijn wel overeenkomstige symptonen.
Heb nu een pufje meegekregen (Ventolin) en dat moet hij nu 2x daags innemen totdat het minder wordt. Maar bij die aanvallen mag hij ook puffen.
Het is wel een joekel van een apparaat en dat noemen ze dan een pufje.
Klinkt heel raar, maar ik ben wel blij. Blij dat we er nu iets aan kunnen doen en niet de aanvallen af moeten wachten. Volgens mij slapen wij allemaal vanaf vannacht eindelijk na maanden weer eens rustig. (volgens mijn schoonzusje wiens zoontje het dus ook heeft, werkt het nl. direct) Ben blij dat ik nu iets kan doen voor mijn kleine grote man.
Waarom ik er nog niet eerder wat over gezegd heb? Zal wel te maken hebben met het "Tijmsiroop"syndroom.
Leuk detail, een oudere collega die bij ons de opvang doet en Léon ook wel eens onder haar hoede had, zei dat hij dat deed om aandacht te trekken. Had ze regelmatig meegemaakt. Dat stuitte me best tegen de borst. Alsof mijn kind een aansteller was. Ik zal haar overmorgen wel eens uitleggen waar die aandachttrekkerij nu goed voor was.