Eetstoornissen: Anorexia, Boulimia, BED etc. (Deel 3)

Ik heb het hele ervaringsverhaal doorgelezen. Super interessant. Heb het uitgeprint en zal het haar geven als ze eraan toe is. Bedankt!

Dat signaleringsplan klinkt inderdaad goed, ik kan me voorstellen dat suks goed helpt. Je hebt er ook verder geen hulp van anderen voor nodig en die zelfstandigheid is wel waardevol denk ik.

Cleejee Langzamerhand ga ik mezelf weer wat belangrijker vinden... Dat houdt dus ook weer in, luisteren naar mijn gevoelens, ze uiten en dergelijke.... En weer kijken naar mijn lichaamsbeleving... Ben ik echt zo groot in omtrek als dat ik denk? Of valt het wel mee. Mag ik echt niet snoepen? Of gun ik mezelf dat wel en geniet ik er dan ook met volle teugen van. Ik heb er gisteravond een goed gesprek over gehad met mijn en nu zie ik het weer wat beter zitten...

Ami80 het signaleringsplan is deels inderdaad mooi om het zelfstandig te doen, je bedenkt het zelf, wat helpt voor je, hoe merk je dat het slechter gaat? Maar daarna is het juist meer het doel om het te delen met anderen, zodat zij je misschien ergens toe kunnen "schoppen" als het minder gaat... Ik heb het niet met veel mensen op de uni gedeeld, daar is het hier de "cultuur" niet voor, maar thuis en bij vrienden wordt het wel gebruikt....

Ik hoop voor je btw, dat je vriendin er snel aantoe is om het te lezen... Het is echt jammer dat je op dit moment zo machteloos bent eigenlijk...

*trap*

Ik kreeg vandaag een uitnodiging voor die andere groep, die begint over een week....

Mooi zo

Kijk Teigan, dat klinkt goed! Top man!

Ja, ik ben er ook wel blij mee eerlijk gezegd....
En mijn blaasontsteking is zo goed als over door de antibiotica, en opeens val ik ook weer af...

Het wordt nog best een positief weekje zo zeg!!

Ja, het moet niet gekker worden!

Nee, echt lekker voor je dat het wel loopt allemaal! Als je wil moet je volgende week maar eens posten wat er allemaal gebeurd is in de groep, ben er erg benieuwd naar. We leven met je mee. Zitten er in deze groep ook weer andere mensen?

Way to go Teigan!!!!!!! Cool te horen!

Ami80: hoes't met jou en je meissie?

Mwah, gaat wel weer eigenlijk. Ze is nog steeds wat paranoide wat betreft de controle, maar afgezien daarvan gaat het tussen ons in elk geval weer goed. Ik heb het ook iets meer losgelaten mentaal gezien en dat geeft wel wat rust!

Ze gaat vandaag voor naar de huisarts van de kliniek voor controle. Ik wist niet dat ze op die manier in de gaten wordt gehouden, maar ik was er natuurlijk wel blij mee! Het voelt goed dat er een professional een oogje in het zijl houdt wat betreft haar lichamelijk functioneren.

Sorry dat ik er zo schaamteloos tussen spring. Maar ik moet gewoon even mijn hart luchten bij mensen die mij niet kennen en mij wel min of meer begrijpen. Het ging vandaag, eigelijk de laatste dagen, zo ontzettend slecht. De afgelopen weken ben ik helemaal uit mijn eetschema gevallen en heb ik haast niet gegeten. Vandaag ben ik zomaar meerdere malen neer gevallen. Een keer heb ik (echt waar niet expres) zitten kotsen (ik kon niet eens zelf naar de wc komen, een goed oplettend klasgenoot heeft me gebracht). En toen ik thuis ging eten lukte het ook al niet. Ik voel me zo dik, en zo ziek. Ik durf niet te eten en het lukt gewoon niet (nog geen vier hapjes (miniformaat) kwam alles eruit)... Er zijn teveel dingen die ik belangrijker vind (ik moet en zal de beste leerling zijn). Ach... bah, ik weet het gewoon even helemaal niet meer.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2005 17:16 schreef boekenworm het volgende:
Er zijn teveel dingen die ik belangrijker vind (ik moet en zal de beste leerling zijn).

Dat kan je wel vergeten als je niet eet.
_{sorry als het mss een beetje bot overkomt}

quote:

Op woensdag 5 oktober 2005 17:21 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Dat kan je wel vergeten als je niet eet.
_{sorry als het mss een beetje bot overkomt}

Liever bot dan een leugenaar is het niet. Maar goed, tot nu toe lukt het me nog wel. Ik heb controle nodig, dus ik ben dag en nacht bezig met schoolwerk en ik eet niet als controle middel. En ik weet, het is geen echte controle, het voelt zo...

quote:

Op woensdag 5 oktober 2005 17:22 schreef boekenworm het volgende:

[..]

Liever bot dan een leugenaar is het niet. Maar goed, tot nu toe lukt het me nog wel. Ik heb controle nodig, dus ik ben dag en nacht bezig met schoolwerk en ik eet niet als controle middel. En ik weet, het is geen echte controle, het voelt zo...

Weet je wat pas echte controle zou zijn?
Als je kan luisteren naar wat je lichaam nodig heeft, en het dat geeft.
Als je, ipv dat je zo weinig mogelijk eet, probeert, zo goed mogelijk voor je lichaam te zijn,
en dan hoef je echt geen bakken te eten, maar niks eten is ook waanzin, dat weet iedereen.
En het helpt ook nog eens niet, en je weerstand gaat eraan, waardoor je je alleen nog maar rotter voelt.

Tja... ik weet dat je gelijk hebt... Dat mijn lichaam kapot gaat weet ik wel, hoevaak ik vandaag van de kaart ben gegaan weet ik niet eens meer. Het was vreselijk, om de paar minuten werd het zwart. Maar goed, ik ga gewoon weer een mijn best doen (en dan eens kijken of ik weer faal als ik verstandig probeer te zijn).

Wat voor school/opleiding doe je eigenlijk?

Ik ben aan het leren om het onderwijs in te kunnen, ik zit dus nog maar op het mbo.

het is weer het perfectionisme wat bij jou de kop opsteekt geloof ik...
je zegt het zelf al: "Ik moet en zal de beste leerling zijn" '
Waarom maakt dat je zoveel beter? Zijn er ook geen andere dingen aan je waar je trots op kan zijn?

Ik denk zelf niet dat de resultaten een goede leraar van je maken, het gaat erom wat je je leerlingen te bieden hebt... En daarvoor moet je vrede met jezelf zien te vinden, leerlingen zijn de eersten die het doorhebben als je een rol speelt denk ik...

ik snap je gedachtengang, maar hij klopt niet... Ken je het begrip G-schema? Hier zou je een hele leuke van kunnen maken...

Boekenworm, als je niks eet kunnen je hersenen ook niet werken. Die schijnen iets van een kwart van je calorieen te verbruiken ueberhaupt. En als je je ziek voelt, concentreer je niet.

Daarnaast heeft het geen nut om uren achter elkaar te stampen. Ga tussendoor wat slapen, al is het maar een uurtje, dan wordt alles wat je net hebt gelezen tenminste opgeslagen. Echt waar.

Besides wat heb je er nu aan de beste leerling te zijn?

Ja Boekenworm, hoewel we best een beetje begrijpen hoe je je voelt ben je op dit moment even niet zo goed bezig met jezelf. En daar moet je zelf weer uit zien te komen! Als je jezelf nou de volgende vraag stelt:

Wat is belangrijker: de beste leerling zijn, of zorgen dat ik fysiek sterk genoeg ben om te blijven leven, te blijven leren, en straks mijn kennis over te kunnen brengen aan mijn leerlingen?

Waarvoor kies je dan? Want dat is wel de keuze die je moet maken meid, hoe moeilijk ook! Ergens diep daar binnen in je zit een klein stemmetje dat weet dat je niet dik bent en dat je dat ook niet zult worden van wat meer eten. Ga op zoek naar dat stemmetje en luister ernaar, want het heeft gelijk! En geef die andere stem geen kans...

Je kunt het best meissie, maar je moet ervoor vechten. Als je jezelf weer uit deze dip krijgt dan heb je echte controle!

Op mijn stage doe ik het hartstikke goed, heb gezag, de kinderen vinden mij aardig. Dus met dat betreft gaat het goed, Het werken aan school zelf ook. Tot nog toe heb ik amper fouten gemaakt (oké, mijn spelling is bagger, maar er word aan gewerkt. Op een lege maag gaat het voor mij het beste, als ik tussen de middag op school een broodje eet zit ik de rest van de middag in de stress en komt van leren helemaal niks meer. Als ik honger voel weet ik dat het voor mij goed zit, en kan ik aan de slag.
Mijn verstandelijk vermogen is altijd mijn enige trots geweest. Wat ik lees blijf gewoon hangen, en daarom moet ik er ook de beste in zijn.
Ach ik weet het ook niet, ik heb zoiets van eerst 10kg lichter en dat eet ik wel weer wat meer. Alleen het was zo balen om van een kruk te vallen in de les, om niet naar huis te kunnen komen, en ik weet dat het mijn eigen schult is. Ik weet gewoon niet wat ik wil. In iedergeval staat eten me zo tegen op het moment.

Weet je wat ik denk als ik jouw verhaal zo lees? Honger maakt je scherper, dat was vroeger toen we op jacht moesten ook hard nodig. Dat probeer jij te gebruiken om nog beter te presteren, zich niet realiserende dat dit een mechanisme is die tijdelijk, en niet permanent, is bedoeld en die je lichaam uitput. Daarentegen: eten ontspant. En jij durft je niet te ontspannen.

Misschien heb je gelijk, ik weet niet waarom ik het doe. Maar aan ontspanning doe ik wel, door middel van sport, lezen, muziek enzo. Dus niet durven ontspannen is wel erg heftig gezegt. Maar goed, over een tijdje ga ik wel weer normaal doen

Ik heb echt een gans vertekend beeld over dik en dun, en iemand zei me dat dit wel op een eetstoornis lijkt, maar ik weet zelf niet goed wat ervan te denken. Ik voel me niet goed in mn vel, ik walg echt van mijn eigen lichaam in de spiegel te zien.
Ik heb periodes dat ik echt veel eet, maar ik heb ook periodes dat ik probeer toe te komen met 1 gewone maaltijd op een dag. En erg genoeg ben ik echt jaloers op meiden met een "anorexiafiguurtje", hoe ziek het ook klinkt. Ik vind mezelf gewoon zwak omdat zij het wel kunnen om zo te vermageren, en ik niet...
Wat is er nu mis met mezelf?

Het is heerlijk, zou deze week bericht krijgen van de hulpverleningsinstelling, maar heb dus niets gehoord. Frustrerend

Ik weet niet of ik hier thuishoor eerlijk gezegd, want jullie hebben veelal veel ergere problemen dan ik... Maar goed. De wedstrijd van vandaag ging niet zo goed en ik heb een zak drop leeggevreten vanavond. Nu voel ik me dus schuldig omdat ik drop ga vreten in plaats van met mezelf uit te maken waarom ik me zo kut voel over de wedstrijd (tenslotte waren we een klasse hoger dan we moesten dansen geforceerd te dansen, en we dansten met paren die al 5-7 jaren dansen terwijl we zelf pas een jaar bezig zijn) maar goed in plaats daarvan eet ik dus een zak drop leeg. Nouja en twee grote porties avondeten met een tussenpoos van 3 uur, maar dat heb ik wel vaker als ik heftig heb gesport, dat ik dan ook veel honger heb. Maar die zak drop die hoort daar duidelijk niet bij!

Vervolgens voel ik me schuldig over 't feit dat ik dus die drop eet.
En dan voel ik me weer schuldig over 't feit dat ik me schuldig voel dat ik een zak drop eet, omdat ik ook wel ergens weet dat een zak drop van 250 gram nadat je in de laatste 4 dagen 15-18 uur hebt gesport niet veel kwaad zal doen.

Waar ben ik nou helemaal mee bezig?!