Vertelde ik laatst al dat bij een kennis achter het huis in een bosje een pistool was gevonden. In óns deurp, of all places.
Nu is er nog wat ergers gebeurd. Verhaal greep me naar mijn keel vanmorgen toen ik het las.
Wij wonen aan een leuk parkje, grenzend aan onze tuin. Ik wandel daar vaak met Léon. Iets verderop zit een school. Daar hebben ze een leuke speelplaats met schommels en een grote zandbak. Een paar weken terug hebben we daar nog vrolijk geschommeld en zandtaartjes gebakken met Léon. Was op een zondag.
Nu lees ik dus vanochtend dat daar een meisje van 5 jaar verkracht is.
Godver, wie doet er nou zoiets? En gewoon vlakbij ons.
Je leest dit wel eens in de krant en dan denk je: "O wat erg!"
Maar het is altijd ver weg. En nu zo dichtbij...
De ouders hebben het expres stil willen houden vanwege het meisje.
Maar of dit wijs is vraag ik me af. Misschien was het wel die zondag (het was nl. op een zondag 21 aug) dat wij er met Léon waren. Misschien hebben we iets gehoord, maar dat weet ik echt niet meer. We zouden het zelfs vanuit de tuin kunnen hebben gehoord, als ze gehuild had. Maar ja, kinderen huilen wel vaker... En de buurt zou ook wat kunnen hebben horen of zien.
Nu is het alweer een aantal weken terug en kan ik me echt niets meer herinneren.
Ik vind dit zo erg; een kleuter! Wat bezielt je in godsnaam? Waar haal je het gore lef vandaan om aan zo'n klein meisje te zitten?
Jullie willen niet weten wat voor een Al-Qaeda martelingen ik voor zo'n persoon in gedachten heb.