Dido zegt dat ze totaal niet snapt wat Tanja nou beweegt.
Ze wil aandacht, maar dat van vanmorgen vond ze dan weer niet leuk.
Dido maakt zich zorgen, zegt ze, over hoe het na de bevalling moet.
"Kan iemand mij uitleggen hoe het zit? Waarom doet ze zoals ze doet?"
Ingrid zegt dat ze boos en gefrustreerd wordt als ze er aan moet denken, en dat ze daarom "accepteert dat Tanja zo kwaad is over het verklappen van het geslacht. Ze laat Tanja verder in haar waarde en begint er niet over tegen haar, zegt ze.
Chantal: het allermoeilijkste vind ik: begrijpen waarom ze zó'n punt maakt van dat ze weet dat het een meisje is. Ik snap het gewoon niet. Maar dan zegt Tanja: jullie zijn nog nooit zwanger geweest, jullie weten niet wat het betekent."
Chantal zegt dat het misschien een idee is om er een keer een groepsgesprek van te maken, met Tanja. "Alleen moet het dan geen massale aanval worden."
Ingrid vermoedt dat er misschien iets aan de hand is wat "niemand van ons verder weet."
Chantal zegt dat ze gevraagd heeft aan Tanja waarom ze zich opgegeven heeft. "Voor de rust, en om de zwangerschap te delen" was het antwoord.
Nou, zegt Chantal, ik word hier nogal onrustig van, van dit gebeuren.
Dido: "Allemaal hadden we het leuk gevonden, als we in haar schoenen hadden gestaan, vanochtend. Allemaal! Zo frustrerend."
Dido zegt dat ze het gevoel heeft dat Tanja de boel een beetje aan het verpesten is met haar gedrag. Niet alleen voor haarzelf, maar voor iedereen.
Dido: ik had vanochtend zó'n zin om tegen haar te roepen: Joh , je kunt toch wel even meedoen, doe niet zo kinderachtig!"
Chanta: "Waarom doe je dat niet?"
Dido: "Om dat ik haar niet snap. Misschien voelt ze zich wel heel ellendig. Ik vind het zo hard om te zeggen tegen iemand dat ze normaal moet doen als ze zich zo rot voelt. Ik wil het gewoon begrijpen en ik begrijp het niet."
Iedereen roep nu door elkaar de redenen waarom zij persoonlijk nog niet Tanja hebben aangesproken op haar gedrag.
Chantal oppert nogmaals dat ze het misschien toch met de hele groep moeten doen.
De rest lijkt daarmee in te stemmen.
Men is het duidelijk heel erg beu.
(maar ja, wie durft het initiatief te nemen)
Joost komt erbij: "Ik ben geen vrouw, niet zwanger. Ik viond het moeilijk om iets te zeggen."
Chantal: "Niemand doet iets. Niemand zegt iets"
Joost: "Ik vond het zó leuk vanochtend! En zij.. "
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."