Dag 10 Naar Helsinki
De dag begint weer veel te vroeg, na de lange dag van gisteren. Maar ik weet dat ik de boot van 12.00 moet hebben omdat de receptie het hostel in Helsinki vanwege de midzomernachtfestiviteiten om 16.00 zou sluiten.
Na een uitgebreid ontbijt naar de haven bij de Linnahallen gelopen om een ticket naar Helsinki te kopen. Ik ben wat vroeg (je moet een uur van te voren ‘inchecken’) dus begin ik ook daar alvast aan de lunch… nog maar eens zo’n gevulde pannenkoek proberen. Dit keer met kaas en nog iets, een goede bodem voor een reis per draagvleugelboot.
Echt druk wordt het niet in de vertrekhal. Wel vallen een paar dronken Finnen op, waarvan er één al van verre te ruiken is aan de dranklucht die hij verspreidt. Op zo’n moment weet je al dat dat aan boord van de boot nooit goed kan gaan. Toch wordt hij toegelaten.
Ondanks dat het weer er goed uitziet, blijkt er een forse wind te staan. Zelfs de stewardess begon de kleur van haar haar (wit) te worden. Maar zij moest dan ook de hele reis blijven staan en werd alleen gelaten door haar collega's.
En dan was er ook nog de Finse man die zichzelf ondertussen ook ondergekotst had. Gelukkig zat hij ver weg uit de buurt van anderen.
Anderhalf uur later stap ik uit in de haven van Helsinki. Op dat moment bedenk ik mij dat ik geen kaart heb en geen reisgids, slechts het adres van het hostel. Dus loop ik richting het centrum om een reisgidsje te kopen. Dit blijkt echter niet mogelijk in een tijdschriftenwinkeltje; zij verkopen geen kaarten en reisgidsen… ik moet het maar bij de tourist info proberen, maar die is pas op zondag weer open. Tot zover de kennismaking met de vriendelijke Finnen.
Ik loop wat over de boulevard in het centrum, waar wat straatmuzikanten spelen en er een aantal kleine optredens zijn. Het valt op dat er veel zwervers zijn en er veel vuil op straat ligt. Dat was de afgelopen dagen in Riga en Tallinn wel anders. ‘Welkom in het rijke westen’ zou ik bijna zeggen.
Al lopende kom ik een stadskaart tegen en zie dat het mogelijk moet zijn om naar het hostel te lopen. Het lijkt niet al te ver. Helaas loop ik een paar straten verder al de verkeerde kant op en kom ik terecht bij een metrostation. Daar doe ik iets wat ik nog niet eerder had gedaan deze reis: ik koop voor ruim tien euro een driedagen kaart voor het openbaar vervoer. Het blijkt echter dat drie dagen in Helsinki 72 uur is (en niet zoals in veel steden 3 dagen tot einde van de dienstregeling), waardoor ik beter het kaartje voor twee dagen had kunnen kopen. Maar daar kom je pas achter als je het kaartje gekocht hebt, want in de beschrijvingen op de automaat wordt het niet genoemd.
Met de metro ben ik vrij snel bij het hostel waar er al iemand op mij zat te wachten; de receptie zou om 18.00 sluiten volgens een mailtje dat ik gekregen had en ik had daarop geantwoord dat ik rond 16.00 zou aankomen. Ik kom dus om 15.30 aan, maar het was overduidelijk dat er op mij gewacht werd; ik krijg snel een sleutel, een handdoek en beddengoed in m’n handen gedrukt, ik word verzocht direct te betalen en krijg ook nog een briefje waar op staat dat de receptie de komende dagen gesloten is, er geen gebruik kan worden gemaakt van internet en ontbijt en dat er ook niemand is voor het geval ik mezelf zou buitensluiten.
De kamer in het hostel blijkt een kamer in een soort appartement te zijn. Erg leuk om met een groep af te huren, maar ik zit hier nu alleen in een appartement voor minimaal 5 personen. Voordeel is wel dat er een grote volledig voorziene keuken in zit, dus zelf koken is een optie. Daarvoor moeten echter wel de supermarkten open zijn: de supermarkt tegenover het hostel blijkt ook al wat vroeger aan de midzomernachtsfeesten begonnen te zijn en zal de komende dagen ook niet open zijn. Uit het briefje op het raam maak ik op dat de supermarkt bij het station wel op bepaalde uren open zal zijn.
De stilte in het hostel is rond een uur of 19.00 wat teveel van het goede, dus zoek ik de stad maar eens op. Nog altijd geen reisgids, maar zo groot lijkt de stad ook weer niet. Ik zie een tram rijden en stap daar dan maar in, om een paar minuten later bij de haven weer uit te stappen.
Als ik door de haven loop zie ik veel mensen met de boot naar Sveaborg gaan, het UNESCO beschermde eilandje. Met het openbaar vervoer kaartje dat ik heb kan dat gratis en ik besluit dan daar maar eens een kijkje te gaan nemen.
Sveaborg is interessant om te zien; er staan inderdaad wat monumentale gebouwen, maar het ontbreekt een beetje aan overzicht en eigenlijk is er behalve een goede wandeling niet veel te doen. Het is wel duidelijk dat veel mensen zich hier verzamelen voor
Als de twee meisjes die een paar meter verderop zitten al hun kleren uittrekken en naakt het water inspringen, heb ik het wel weer gehad… vreemde mensen die Finnen.
Ik ga weer terug naar het vasteland, waar ik verwacht nog wat feesten in de stad tegen te komen. Tot mijn verbazing is de stad vrijwel uitgestorven, en de enige groep mensen die ik zie, lijkt op een grote samenscholing van een groep zwervers. Ik stap dus de tram in en rijdt terug naar het hostel. Conclusie van de eerste dag Helsinki: een teleurstelling. Morgen naar het Olympisch stadion en hopen dat er nog wat open is in de stad.