R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Heb nu anderhalve maand een waanzinnig leuk meisje van 18 jaar op het oog, we zijn al wezen eten en dat was wel ok.
Alhoewel ze mij een leuke jongen vind, twijfelt ze enorm of ze wel wat voor me kan betekenen op de langere termijn. Omdat ik nogal depri ben de laatste anderhalf jaar en dus sociaal- emotioneel niet goed in mijn vel zit, ben ik zelf ook erg gaan twijfelen.
Ik ben nu 23 en heb nog nooit echt een relatie gehad, maar ik denk: misschien geeft een relatie mij wel kracht om door die zure appel heen te bijten. Ik ben volgens velen een leuke jongen om te zien en heb daar ook wel succes mee, maar meestal zijn het de vrouwen die mij versieren. Maar mijn achilleshiel is mijn erg zachte, gevoelige en geremde persoonlijkheid: vrouwen zien dat ik niet echt assertief ben, en dat ik angstig en gespannen ben. Daar komt ook nog bij dat ik pas geleden licht autistisch (hoog functionerend) ben bevonden, en dat ik een klein sociaal wereldje heb. (heb ik het meisje in kwestie ook allemaal verteld, wilde open zijn, was zij ook.....niet subtiel misschien)
Dus het is nu een behoorlijke kut-periode voor mij, heel frustrerend!!!! :'(
Wat moet ik doen? Is het wel verstandig om in deze hopeloze situatie een relatie te beginnen?
Of ben ik te realistisch/ pessimistisch?
Alhoewel ze mij een leuke jongen vind, twijfelt ze enorm of ze wel wat voor me kan betekenen op de langere termijn. Omdat ik nogal depri ben de laatste anderhalf jaar en dus sociaal- emotioneel niet goed in mijn vel zit, ben ik zelf ook erg gaan twijfelen.
Ik ben nu 23 en heb nog nooit echt een relatie gehad, maar ik denk: misschien geeft een relatie mij wel kracht om door die zure appel heen te bijten. Ik ben volgens velen een leuke jongen om te zien en heb daar ook wel succes mee, maar meestal zijn het de vrouwen die mij versieren. Maar mijn achilleshiel is mijn erg zachte, gevoelige en geremde persoonlijkheid: vrouwen zien dat ik niet echt assertief ben, en dat ik angstig en gespannen ben. Daar komt ook nog bij dat ik pas geleden licht autistisch (hoog functionerend) ben bevonden, en dat ik een klein sociaal wereldje heb. (heb ik het meisje in kwestie ook allemaal verteld, wilde open zijn, was zij ook.....niet subtiel misschien)
Dus het is nu een behoorlijke kut-periode voor mij, heel frustrerend!!!! :'(
Wat moet ik doen? Is het wel verstandig om in deze hopeloze situatie een relatie te beginnen?
Of ben ik te realistisch/ pessimistisch?
Het leven is lijden, omdat alles vergankelijk is.....
Nounou, "deze hopeloze periode"... Ik zou zeggen als je d'r leuk vindt begin dan wat met 'r en dan zie je wel of en waar het schip strandt toch? Het feit dat je in een kutperiode zit zou ik niet 'aangrijpen' om dan maar een leuk meisje te laten schieten. Er zijn zoveel mensen die toevallig iemand ontmoetten toen ze in een niet optimale periode van hun leven zaten.
Ik zou zeggen als je d'r leuk vindt begin dan wat met 'r en dan zie je wel of en waar het schip strandt toch? Het feit dat je in een kutperiode zit zou ik niet 'aangrijpen' om dan maar een leuk meisje te laten schieten. Er zijn zoveel mensen die toevallig iemand ontmoetten toen ze in een niet optimale periode van hun leven zaten.
Weet je, waarom zou het niet kunnen? Depressief is iets waar jij zelf uit zal moeten komen, ze kan je steunen maar meer ook niet (dan moet je het professioneel zoeken).
En waarom, zeker als je haar nog niet zo lang kijkt, denk je al aan een lange termijn, geniet van het hier en nu en de toekomst zie je tzt wel
En waarom, zeker als je haar nog niet zo lang kijkt, denk je al aan een lange termijn, geniet van het hier en nu en de toekomst zie je tzt wel
stupidity has become as common as common sense was before
Reageer dan gewoon niet!
Verder off topic geneuzel vanaf hier is zo direct ook weg
[ Bericht 25% gewijzigd door Copycat op 11-09-2005 11:14:26 (Niets reactie = weg) ]
Verder off topic geneuzel vanaf hier is zo direct ook weg
[ Bericht 25% gewijzigd door Copycat op 11-09-2005 11:14:26 (Niets reactie = weg) ]
High hopes and aspirations, and years, above my station
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Reactie op edit.
[ Bericht 95% gewijzigd door Copycat op 11-09-2005 11:15:50 ]
[ Bericht 95% gewijzigd door Copycat op 11-09-2005 11:15:50 ]
Het leven is lijden, omdat alles vergankelijk is.....
Gewoon voorzichtig beginnen. Waarom niet? Wat heb je te verliezen? Niet meteen beginnen over trouwen enzo...
Dat snap ik ook wel, aangezien we allebei studeren en thuis wonen ( ze woont 20 km bij mij vandaan) ben ik al blij als ik haar 2 à 3 keer per week zie....quote:Op zondag 4 september 2005 22:22 schreef Skeptic het volgende:
Gewoon voorzichtig beginnen. Waarom niet? Wat heb je te verliezen? Niet meteen beginnen over trouwen enzo...
Het leven is lijden, omdat alles vergankelijk is.....
Een beetje is genoeg.quote:Op zondag 4 september 2005 22:27 schreef Barcelona het volgende:
beetje meer in het NU komen Benji..
High hopes and aspirations, and years, above my station
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
En?quote:Op zondag 4 september 2005 22:25 schreef Benji82 het volgende:
[..]
Dat snap ik ook wel, aangezien we allebei studeren en thuis wonen ( ze woont 20 km bij mij vandaan) ben ik al blij als ik haar 2 à 3 keer per week zie....
Wat wil je daarmee zeggen?
Sommige mensen zien elkaar alleen in het weekend, dus je ziet haar al best vaak, denk ik. Lat-relaties bestaan ook, je hoeft ook niet meteen te gaan samenwonen. Best makkelijk ook juist, dan kun je af en toe ook juist weer even terug naar je eigen huis en zit je niet de hele tijd op elkaars lip.
Kortom, dat vind ik ook geen probleem.
Volgens mij doe je een beetje moeilijk... Je wil wel, maar je durft het niet... Klopt dat?
Daar heb ik juist moeite meequote:Op zondag 4 september 2005 22:27 schreef Barcelona het volgende:
beetje meer in het NU komen Benji..
Het leven is lijden, omdat alles vergankelijk is.....
Ik ben een moeilijk mens iddquote:Op zondag 4 september 2005 22:29 schreef Skeptic het volgende:
[..]
En?
Wat wil je daarmee zeggen?
Sommige mensen zien elkaar alleen in het weekend, dus je ziet haar al best vaak, denk ik. Lat-relaties bestaan ook, je hoeft ook niet meteen te gaan samenwonen. Best makkelijk ook juist, dan kun je af en toe ook juist weer even terug naar je eigen huis en zit je niet de hele tijd op elkaars lip.
Kortom, dat vind ik ook geen probleem.
Volgens mij doe je een beetje moeilijk... Je wil wel, maar je durft het niet... Klopt dat?
http://www.moeilijkemensen.nl/
Het leven is lijden, omdat alles vergankelijk is.....
daarom zeg ik het ookquote:Op zondag 4 september 2005 22:29 schreef Benji82 het volgende:
Daar heb ik juist moeite mee
Ga er gewoon voor. Sta jezelf niet toe om excuses te verzinnen om het niet te doen. Ook al zou het fout gaan, dan kun je daarvan leren en hoef je die fouten later niet meer te maken. Ik denk dat je er eerder spijt van krijgt als je haar laat gaan dan als je iets met haar begint.
Op straat of in een oppervlakkig (alles goed? / slap ouwhoer bla bla)- praatje laat ik dit zo min mogelijk blijken, probeer ik zoals ieder ander sterk en spontaan over te komen. Maar mijn ziel doet dan pijn, omdat het vaak helemaal niet goed gaat en ik vaak niets leuks te vertellen heb. Dat is nou juist de contradictie die het zo moeilijk maakt voor mij, heb een soort betonnen muur om mij heen ( die scheurtjes begint te tonen).quote:Op zondag 4 september 2005 22:38 schreef R_ON het volgende:
Jammer dat ook de hele wereld voortdurend moet weten dat ze moeilijke mensen zijn. Alsof ze er een medaille voor verwachten.
Het leven is lijden, omdat alles vergankelijk is.....
Dude, doe is niet zo gefrustreerd ofzo.quote:Op zondag 4 september 2005 22:43 schreef R_ON het volgende:
Dat zeg ik net: "jammer dat de hele wereld....mensen zijn."
TS: je denkt te veel, ik ken het gevoel , maar doe gewoon rustig aan en probeer niet alles van te voren kapot te denken en een lichte vorm van autisme hoeft geen struikelblok te zijn lijkt me, iedereen heet wel iets waar een etiketje op geplakt kan worden maar het is gewoon een andere persoonljikheid als je het even rustig bekjikt, niks mis met ander persoonlijkheden ander wordt het zo saai in de wereld.
, maar doe gewoon rustig aan en probeer niet alles van te voren kapot te denken en een lichte vorm van autisme hoeft geen struikelblok te zijn lijkt me, iedereen heet wel iets waar een etiketje op geplakt kan worden maar het is gewoon een andere persoonljikheid als je het even rustig bekjikt, niks mis met ander persoonlijkheden ander wordt het zo saai in de wereld.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
ik heb hier momenteel een boek liggen over hoe je moet leren 'gelukkig zijn' ... heel interessant .. en het leuke eraan is dat het waarheid is, geluk maak je zelf, en je kan veranderen ... het minder leuke is dat het tijd vergt en niet gemakkelijk is ... als 't je interesseert wil ik de titel en uitvoerder wel eens doorgeven (weet het niet vanbuiten, en 't ligt beneden)
als je je denken kan veranderen, word je een gans andere persoon
als je je denken kan veranderen, word je een gans andere persoon
I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand.
dus ik zou daar niet zo veel bij stil staan, het is maar een relatie. gewoon doen wat je wilt dus, klaar.quote:Op zondag 4 september 2005 22:03 schreef Benji82 het volgende:
Heb nu anderhalve maand een waanzinnig leuk meisje van 18 jaar op het oog, we zijn al wezen eten en dat was wel ok.
Alhoewel ze mij een leuke jongen vind, twijfelt ze enorm of ze wel wat voor me kan betekenen op de langere termijn. Omdat ik nogal depri ben de laatste anderhalf jaar en dus sociaal- emotioneel niet goed in mijn vel zit, ben ik zelf ook erg gaan twijfelen.
Ik ben nu 23 en heb nog nooit echt een relatie gehad, maar ik denk: misschien geeft een relatie mij wel kracht om door die zure appel heen te bijten. Ik ben volgens velen een leuke jongen om te zien en heb daar ook wel succes mee, maar meestal zijn het de vrouwen die mij versieren. Maar mijn achilleshiel is mijn erg zachte, gevoelige en geremde persoonlijkheid: vrouwen zien dat ik niet echt assertief ben, en dat ik angstig en gespannen ben. Daar komt ook nog bij dat ik pas geleden licht autistisch (hoog functionerend) ben bevonden, en dat ik een klein sociaal wereldje heb. (heb ik het meisje in kwestie ook allemaal verteld, wilde open zijn, was zij ook.....niet subtiel misschien)
Dus het is nu een behoorlijke kut-periode voor mij, heel frustrerend!!!!
Wat moet ik doen? Is het wel verstandig om in deze hopeloze situatie een relatie te beginnen?
Of ben ik te realistisch/ pessimistisch?
OK ontopic: Misschien zorgt de omgang met dat leuke meisje er idd wel voor dat je uit je schulp kruipt Ik zou niet te veel eisen aan haar stellen in het begin dus ga gewoon leuke dingen met haar doen, no guts, no glory. Misschien is een onbevangen verliefdheid wel juist wat je nodig hebt
Je bént toch niet je stoornis? Dat moet zij ook begrijpen. Dat je een leuk mens bent, met een paar minpuntjes zoals iedereen. Misschien kan ze leren om ermee om te gaan. Spreek bv. in het begin alleen met haar af als je je goed voelt, maar schaam je er ook niet voor als je eens een dip hebt. Probeer dat ook met haar te bepraten, en zeg haar dan duidelijk wat ze voor je kan betekenen. Als ze jou leuk vindt, zal ze dat voor je over hebben.
Verder, kin in de lucht, schouders naar achter: Je mag er zijn. Hopeloze situatie? I think not.
Je bént toch niet je stoornis? Dat moet zij ook begrijpen. Dat je een leuk mens bent, met een paar minpuntjes zoals iedereen. Misschien kan ze leren om ermee om te gaan. Spreek bv. in het begin alleen met haar af als je je goed voelt, maar schaam je er ook niet voor als je eens een dip hebt. Probeer dat ook met haar te bepraten, en zeg haar dan duidelijk wat ze voor je kan betekenen. Als ze jou leuk vindt, zal ze dat voor je over hebben.
Verder, kin in de lucht, schouders naar achter: Je mag er zijn. Hopeloze situatie? I think not.
power to the people
het is echt net of ik mezelf hoor praten.quote:Op zondag 4 september 2005 22:03 schreef Benji82 het volgende:
Heb nu anderhalve maand een waanzinnig leuk meisje van 18 jaar op het oog, we zijn al wezen eten en dat was wel ok.
Alhoewel ze mij een leuke jongen vind, twijfelt ze enorm of ze wel wat voor me kan betekenen op de langere termijn. Omdat ik nogal depri ben de laatste anderhalf jaar en dus sociaal- emotioneel niet goed in mijn vel zit, ben ik zelf ook erg gaan twijfelen.
Ik ben nu 23 en heb nog nooit echt een relatie gehad, maar ik denk: misschien geeft een relatie mij wel kracht om door die zure appel heen te bijten. Ik ben volgens velen een leuke jongen om te zien en heb daar ook wel succes mee, maar meestal zijn het de vrouwen die mij versieren. Maar mijn achilleshiel is mijn erg zachte, gevoelige en geremde persoonlijkheid: vrouwen zien dat ik niet echt assertief ben, en dat ik angstig en gespannen ben. Daar komt ook nog bij dat ik pas geleden licht autistisch (hoog functionerend) ben bevonden, en dat ik een klein sociaal wereldje heb. (heb ik het meisje in kwestie ook allemaal verteld, wilde open zijn, was zij ook.....niet subtiel misschien)
Dus het is nu een behoorlijke kut-periode voor mij, heel frustrerend!!!!
Wat moet ik doen? Is het wel verstandig om in deze hopeloze situatie een relatie te beginnen?
Of ben ik te realistisch/ pessimistisch?
het is echt net of ik mezelf hoor praten.Vertel je vriendin wat je voelt, zorg dat ze er rekening mee kan houden en probeer het gewoon.
Het is een kutperiode, ik weet er letterlijk alles van.
sterkte
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Beste Ts: als je jezelf zo blijft opstellen heb je inderdaad een dikke kans dat het meiske heel hard wegrent!
Doe niet zo moeilijk en ga er gewoon voor, loopt het mis dan loopt het mis. Maar ga je daar niet nu al zorgen over maken!
Doe niet zo moeilijk en ga er gewoon voor, loopt het mis dan loopt het mis. Maar ga je daar niet nu al zorgen over maken!
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Als jullie het allebei "zien zitten" gewoon ervoor gaan! Je kunt nu toch niet weten hoe het over zoveel maanden gaat en het heeft ook geen enkele zin dat te doen want het veranderd niets en je hebt er niets aan..
Vinden jullie mekaar nu leuk en hebben jullie er nu zin in, doen!
en als jullie ooit gaan trouwen wil ik gratis bier!
Vinden jullie mekaar nu leuk en hebben jullie er nu zin in, doen!
en als jullie ooit gaan trouwen wil ik gratis bier!
TS, gewoon doen. Je hebt niks te verliezen, en misschien wel veel te winnen.
[ Bericht 74% gewijzigd door Copycat op 11-09-2005 11:21:00 (Reactie op edit = weg) ]
[ Bericht 74% gewijzigd door Copycat op 11-09-2005 11:21:00 (Reactie op edit = weg) ]
Mijn ex-vriend was depressie f toen wij iets met elkaar kregen end at was in het begin best wennen en moeilijk, maar ik vond hem leuk genoeg om daar doorheen te bijten samen met hem. Het belangrijkste vond ik dat ik het idee had dat ie er iets aan probeerde te doen, dat er uitzicht was op een leukere situatie
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Veel adviezen zijn al gegeven. Ik zie geen reden om er niet aan te beginnem, ondanks dat ik kan zeggen dat psychische problemen hebben en daarnaast een relatie onderhouden erg zwaar kan zijn. Het kan een doorslaand succes worden maar het kan ook in een deceptie eindigen. Het lijkt me echter te voorbarig om de boel al bij voorbaat af te blazen. Zorg in ieder geval dat je met je vriendin kan praten over hetgeen je bezighoudt. Ze moet je onvoorwaardelijk steunen, als ze problemen heeft met je depressie dan kun je er beter een punt achter zetten, ook al is haar standpunt op zich te begrijpen. Niemand prefereert een depressieve partner boven een vrolijk persoon dat positief in het leven staat. Maar ook met je depressie mag je er zijn en kun je iemand liefde geven als dat nodig is, daar ben ik van overtuigd.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
|
|
