Uit de schoorsteen kringelt een regelmatig rookwolkje, en uit de aanbouw hoor je het geluid van metaal op metaal weerklinken.
Het enige dat het rustig voortkabbelende beekje verstoord zijn de schoepen van een oud uitziend waterrad, die gestaag en kalm zijn rondjes draait.
Een nieuwsgierig mens loopt dan door naar de openstaande deuren en kijkt even naar binnen. Aan de randen van het vertrek stan diverse werkbanken en hangen er rekken aan de wanden, die volgeladen zijn met vele verschillende soorten gereedschap, varierend van beitels tot hamers. In het midden van het knusse vertrek staat een grote vuurbak waarin een grote, door het waterrad aangedreven blaasbalg het vuur hoog oplaait.
Hier in deze smidse staat Atrimar kalm aan een of ander metalen item te werken.
In de hoek staan een aantal half-afgemaakte zwaarden, temidden van een bergje hoefijzers en pijlpunten.
Met een vriendelijke glimlach verwelkomt de smid je in zijn stulpje.
"Welkom reiziger, plaats hier een bestelling, of laat je hier wegvoeren met mooie verhalen naar een vergelegen land."
* pluisje likt met haar tongetje snel de druppel pudding weg en gaat vervolgens verder met het voeren van Atrimar...
Niet geheel per ongeluk belanden er wat druppels buiten zijn mond....
Op!
* pluisje gaat lekker comfortabel op het bankje zitten....
Heeft het gesmaakt?
Ja was erg lekker snoes
Hihi...
* pluisje draait zich om en geeft Atrimar een zoen vol op de mond...
Zo, ik denk dat ik maar eens vroeg naar bed ga...ben helemaal moe van al dat gekokkerel....
Hij zal vast honger hebben
pluisje loopt, in haar inmiddels onafscheidelijke nachtpon, terug naar de slaapkamer, geeft Atrimar een goedemorgen je en kruipt weer in bed om samen het ontbijt te nuttigen.
Voor dat jij hier was werkte ik nog weleens in de smidse, maar om een of andere reden heb ik er niet echt de fut meer voor
Ik dacht, zo'n grote stoere man als jij, kan wel wat hebben
* pluisje masseert Atrimars rug...
Heb jij ook zo'n spierpijn??
Heb je nog plannen voor vandaag?
Nou, ik wou de lakens eigenlijk eens goed luchten, lijkt me wel nodig....
En verder...hm...nee, geen plannen eigenlijk...
Eten in het bos
Met een mooie mand vol met lekkere dingen...tussen de ritselende bomen...
Gaan we dat doen??
Aaaah, toe??
* pluisje trekt haar liefste gezichtje
Als jij nou even het mandje voorbereid, dan kan ik nog even wat werk afmaken, want er staan nog wat bestellingen die eigenlijk vier dagen geleden al af moesten zijn.
* pluisje gaat in de keuken aan de slag...
Goh wat zal ik allemaal maken??
Uhm...pannenkoeken....een gezonde salade...oesters .....chocoladebroodjes....gepofte aardappels....
* pluisje is voorlopig wel even bezig...
* Atrimar kiest van de werkplanken op de muur een stevige hamer uit om het metaal, als het eenmaal zacht genoeg is, te bewerken. Gewapend met een zware tang gaat hij naar het laaiende vuur en begint hij met het samenslaan en uitrekken van de metalen, om ze uiteindelijk in dunne draden bijeen te vlechten als het ware, zodat er een sterke samenvoeging van twee metalen ontstaat.
* pluisje legt de laatste hand aan de lekkere hapjes en trekt zich daarna in de slaapkamer terug om zich gereed te maken voor vanavond....
Zo, eerst maar weer eens even een schoonheidsslaapje..
* Daarna gaat hij op de veranda maar eens een krantje lezen
Hm, ik kan niet zeggen dat ik van dit schoonheidsslaapje nou echt veel schoner ben geworden
* pluisje gaat maar weer eens onder de douche en besprenkelt zichzelf hierna met allerlei prettige luchtjes...
* Voorzichtig wurmt ze zichzelf in haar mooiste jurkje en zet ze haar kroontje voorzichtig op. Vervolgens gaat ze richting veranda.....
Zo ben je wakker? hmmm je ziet er wel uit, maar niet echt geschikte kleding voor het bos het snoes?
Ohnee, da's waar...
* pluisje vertrekt maar weer naar de slaapkamer om hier enkele minuten later uit te komen in een stoere broek...en een schattig prinsesachtig hemdje
Zo beter?
* pluisje paradeert heen en weer over de veranda om Atrimar de gelegenheid te geven haar goed te kunnen bekijken...
Knippert nog even met zijn ogen
Stukken beter Pluisje.
Is verder alles klaar, je hebt niks verder nodig?
* pluisje pakt haar makkelijke gympies
Klaar!
Weet je trouwens al een plekje om te gaan eten, of wil je dat liever aan mij overlaten?
Nou, aangezien jij hier langer woont dan ik, laat ik het aan jou over om een prettig plekje uit te zoeken...
[me=Wat] later komen ze bij een licht glooiende open plek met een grote, oude eik in het midden, de takken van de eik geven beschutting tegen wind, regen, en pottekijkers.
Ja, dit lijkt me de perfecte plek om eeeeh..ohja, om te eten
oftewel ik ben ff weg
Woorden zijn overbodig, zij hebben genoeg aan de aanblik van elkaar
euhhh pluisje ... word es wakker, het giet!
Ik droomde dat ik onder de douche stond
Jakkie
Zeg, kun jij de spullen meenemen, dan zet ik het vast op een lopen, en zet ik vast de verwarming en de warme douche aan, goed?
* pluisje holt weg het donkere bos in...
Je loopt de verkeerde kant op! Daar is het niet veilig, teveel wild loopt daar rond!
pluisjeeeee!!!!
* Atrimar merkt dat ze hem niet hoort, hij graait snel zijn spullen bijelkaar en trekt voor de zekerheid vast zijn mes en hij zet het op een lopen achter haar aan.
Simpel als wat, gewoon de beek volgen...
Uhhm....waar is die beek nou?
* pluisje kijkt een beetje bangig om zich heen...
Volgens mij ben ik een beetje verdwaald
h-h-h-heeeeeeeeeeeeeeelp!
Atrimar
* Zonder dat beiden het merken sluipt er in de buurt een vreemd uitziend wezen rond, door het geroep wakker gemaakt, en zeer hongerig en geirriteerd gaat het wezen op zoek naar de verstoorders van zijn rust.
Ik vind het eng
*bibber*
Er zitten hier vast allerlei enge beesten enzo....
Weeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeh
Atrimaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar!!!!
bloedvuur nog an toe waar hangt ze uit?
* Atrimar hoort in de verte het gerommel van naderend onweer en de haren in zijn nek gaan recht overeind staan bij het gevoel van gevaar dat al tijden in dit gedeelte van het bos rondwaart.
pluisjeeeee!!!!
* Atrimar ziet uit zijn ooghoeken een schaduw naar voren schieten.
godskolere wat was dat?
* Ontredderd blijft Atrimar achter in het bos. Hij probeert koortsachtig naar sporen te zoeken om achter het wezen aan te gaan en erachter te komen wat het wezen is dat pluisje heeft meegevoerd.
Heeeeelp!
snif....
Net nu ik het zo fijn had met die lieve Atrimar....snif....
* Bij de gedachte aan Atrimar fleurt pluisje weer een beetje op....
Hij is zo groot en sterk, hij komt me vast redden....
Toch?
Maar waar blijft ie dan?
[me=pluisje] is ondertussen door het wezen in een kuil gelegd, en hoe hard ze het ook probeert ze kan niet via de gladde wanden omhoog komen. Met wat onverstaanbaar gegrom plaatst het wezen twee grote knuppels naast zich neer en het wezen gaat afwachten bij de ingang zitten.
vrouwen ... altijd alleen maar janken
* Hij loopt door de ingang en ziet in een flits een knuppel op hem afkomen. Vlug weert hij deze nog net op tijd af en voor het eerst krijgt hij een goed zicht op zijn belager.
Tham T'anac ... kun je me dan ook nooit eens met rust laten? Had je niet in Tel'Ahran'rhiod kunnen blijven?
* Het wezen laat een boosaardige grijns zien en haalt opnieuw uit, maar dit keer is Atrimar voorbereid en hij slaat genadeloos terug. De klap is tot ver in de omtrek te horen als Atrimar en het beest in een verbeten gevecht verwikkeld raken.
* Atrimar wordt keer op keer belaagd door het wezen uit een ver verleden. Met elke stap die hij neemt voelt de smid zijn krachten toenemen en steeds vlugger raast zijn wapenstok heen en weer om de klappen af te weren.
Atrimar!
Mijn held, ben jij het??
* pluisje hoort wat woeste geluiden...
Zeg naar wezen, laat je hem wel heel?
Het is tijd dat je voorgoed verdwijnt
* Atrimar pakt zijn dolk en drijft die in het hart van het groteske beest. Met een ijzige kreet sterft het wezen en verdwijnt in een flikkerend licht.
* Atrimar loopt naar de rand van de kuil en kijkt naar beneden om te zien hoe het met pluisje is.
Ben je in orde snoes?
Ik was zo bang
Maar ik wist wel dat je me kwam redden
* pluisje vliegt Atrimar om zijn nek...
Ik was verdwaald enne, toen was ik nog meer verdwaald, en toen pakte dat gekke beest me enne, toen verstopte hij me hier...ennee
* pluisje is helemaal buiten adem...
Ik heb het ook helemaal koud enzo
* pluisje kijkt naar een verbaasde Atrimar....
Ja, daar sta je van te kijken he
* pluisje laat zich lekker warm wrijven...
Zeg, weet jij de weg terug nog?
De weg terug weet ik uiteraard nog wel hoor. Ga je mee of wilde je hier nog even blijven rondneuzen?
* pluisje spring op Atrimar's rug...
Weg hier, en zo snel mogelijk...
* pluisje houdt Atrimar stevig vast, met haar verkleumde handjes....
* Atrimar loopt met pluisje op zijn rug door het bos terug naar de bewoonde wereld.
* Atrimar geeft haar een speelse tik op haar (_!_) en grinnikt om haar reactie.
Nee, ik kan er echt niet bij
* pluisje stapt bijna helemaal schoon onder de douche vandaan...
* Atrimar stapt na pluisje onder de douce om het bloed van zich af te spoelen.
ga jij nou maar even twee plaatsen reserveren in het restaurantje
Ja hoor lieverd, doe ik
* In plaats hiervan begint zij aan het bakken van een enorme stapel pannenkoeken.....
Dat heeft ie wel verdiend na die reddingsoperatie
euuhhh pluisje ... ze verbranden toch niet he
*moffelt ondertussen een zwart exemplaar weg*
Maarre, ik ben nog wel even bezig hoor...die eetlust van jou....
* pluisje slaat weer ijverig aan het bakken
pluisje ... blijf jij even hier ... ik geloof dat ik iets hoor
Dacht dat ik iemand hoorde roepen, maar er was niets. Zal de storm wel geweest zijn he.
* pluisje heeft inmiddels de tafel gedekt en tovert een enorme stapel pannenkoeken tevoorschijn....
Eet smakelijk
Och arme jongen....
Was het de ranja?
* pluisje masseert voorzichtig Atrimars slapen...
Lekker geslapen pluisje??
hm waarom vraag ik jou dat ... 't is m'n eigen huis hier
*trekt Atrimars nachtkastje open*
Kijk, nu ligt het doosje aspirine hier, waar het het hardst nodig is
* Atrimar kruipt weer onder de wol
Ga maar even lekker bijkomen lief
* pluisje springt zelf uit bed en besluit vandaag de tuin eens onder handen te nemen
* Hij kijkt haar nog even na terwijl ze wegwiegt
Ik ook altijd met mijn grote mond
* pluisje steekt haar handjes uit de mouwen en besluit aan de slag te gaan....
Eerst maar even een beetje snoeien
Gaat het ja he? helpen nee he?
Nee hoor, gaat prima
Mooi he die bloesems?
Dank je, daar was ik aan toe
* pluisje bewondert de appelboom met bloesem....
Mooi
* Langzaamaan begint er wat orde in de wildernis te komen....tussen al het onkruid door blijken wat mooie bloemetjes te bloeien, en nu die takken gesnoeid zijn is het meteen een stuk lichter
pluisje werkt ijverig verder
Heb jij enig idee pluisjebeep?
Waar ze uithangen??
Geen idee
* pluisje schoffelt weer verder alsof haar leven er vanaf hangt....
hihi, hij noemde me pluisjebeep
* Atrimar klimt in een eik om wat dode takken te snoeien
BONKKRAKKLETTER
* Atrimar klapt met zijn hoofd op de grond en blijft roerloos liggen.
* Er begint vlak onder zijn kruin een klein druppeltje bloed te vormen die zich langzaam naar beneden een weg biggelt.
* ...
Verlekkerd kijkt zij, doodmoe van het afgelopen weekend, naar Atrimars bed...
Ach, aangezien hij toch nog niet thuis is......
* pluisje duikt in het bed en valt vrijwel direct in een diepe slaap...dromend over de mooie momenten die zij hier met haar lief heeft doorgebracht
Hmmmm, ik zou wel dagen kunnen slapen.....
Hmmm waar zou ze zitten?
Atrimar!
* pluisje stormt op haar geliefde af en vliegt hem om zijn nek
Lieverd, je bent weer thuis!
Zo heb ik hier nog wat gemist?
Hoop ik
Kijk eens, ik heb een bedje voor je klaargezet, dan kun je nog wat uitzieken
Ik hou je wel gezelschap
euhhh ... owkee
Liefste, wat loop je daar rond, wat is er?
* pluisje loopt naar Atrimar toe en slaat haar armpjes stevig om hem heen
Ow niets bijzonders, ik verveel me alleen. Ik zit al te lang binnen
Ik zou willen voorstellen een boswandeling te maken.....als ik dat durfde tenminste
Wacht!
Ik zal snel de tuin afmaken, dan kun je toch nog een beetje buiten zijn...
* pluisje gaat weer hard aan de slag met schoffel en hark
* Atrimar kijkt af en toe op naar pluisje maar zelfs de heerlijke stralig van haar aanwezigheid doet de steen op zijn hart niet verlichten. Keer op keer gaat het toch al vlijmscherpe lemmet van de dolk over de wetsteen.
Waarom zegt hij nou niet wat hem dwarszit?
* pluisje besluit Atrimar de komende dagen goed in de gaten te houden...
pluisje, ik ga vannacht weg, en ik zal waarschijnlijk een tijdje wegblijven. Er zijn dingen die moeten gebeuren.
* Atrimar gaat zijn smederij binnen en haalt twee planken van de vloer achter het aambeeld weg. Uit de ontstane nis trekt hij een oud uitziend zwaard met vele, ingekerfde runen erop. Samen met de bijbehorende hoes voor op zijn rug trekt hij ook een boog uit de nis, waar de bijbehorende koker gevuld is met strakke pijlen.
* Nadat hij de spullen heeft omgegord kust hij pluisje kort en vraagt haar of ze voor de komende tijd gewoon naar haar eigen huisje wil gaan, aangezien hij er zelf toch niet zal zijn.
Ik kom terug hartediefje, dat zweer ik
* Dan loopt hij resoluut het bos in en verdwijnt uit het zicht
* pluisje schraapt al haar moed bij elkaar en gaat Atrimar achterna....het donkere bos in....
* Zachtjes steekt Atrimar het zwaard tot aan het heft in de poel, onderwijl een oud, door vergeten herinneringen gevoed, vers op te zeggen. Als in trance vervolgt de smid zijn weg, dieper en dieper de onbekende gebieden van het Eiland in. Zijn gevoel stuurt hem, en zijn geest is bijna leeg, slechts gevuld met de herinneringen van vergeten verledens, en een plichtsbesef die hij al jaren niet meer gevoeld heeft.
Joehoe, liefste!! Wacht op mij!
Wat staat hij daar nou bij die sloot?
* pluisje probeert zo dicht mogelijk bij Atrimar te komen....tot hij opeens verdwenen lijkt te zijn...
Ojee...
... Met een schreeuw ontwaakt Atrimar uit de nachtmerrie. Om hem heen staan drie vreemde wezens, elk getooid in een lange mantel met kappen die hun trekken verbergen.
Met een stem die onwerelds klinkt wijst de eerste Atrimar aan. "Wat brengt je hier reiziger? Spreek en spreek naar eerlijkheid!" De tweede wijst nu naar de verbouwereerde jonge Atrimar. "Welke vraag heeft zich in je hart genesteld? Spreek en spreek naar eerlijkheid!" Verbijsterd kijkt Atrimar naar de derde figuur die hem nu ook aanwijst. "Welke weg ga je bewandelen? Spreek en spreek naar eerlijkheid!"
Vertwijfeld vertelt Atrimar het korte verslag van zijn reis naar het Portaal der Helden, maar laat de eigenlijke reden van zijn reis weg. Als antwoord op de tweede vraag stelt Atrimar: "Mijn vaardigheden zijn niet voldoende om mijn doel te bereiken, hoe kan ik mijn vaardigheden uitbreiden en aanscherpen, zodat ik mijn vijanden kan verslaan?"
Aangekomen bij de derde vraag liegt de jonge Atrimar een antwoord bijeen: "De weg van recht, eerzaamheid en dienstbaarheid"
Met een donderend geraas stort Atrimar in de vergetelheid. Terwijl de wereld als een windhoos om hem heen vervormt en langzaam de silhouetten van de wezens vervormen hoort Atrimar zijn antwoorden.
Naar de regels van deze wereld en de afspraken gemaakt in een eeuwigheid voor deze eeuwigheid zullen wij je vaardigheden aanscherpen, en je hoofd vullen met kennis en herinneringen. Maar aangezien je gelogen hebt waar de waarheid vereist was zit er een last aan vast. Je vaardigheden en herinneringen zullen niet de jouwe zijn. De kennis en talenten die je worden aangereikt zullen van soldaten, veldheren, ambachtslieden en heren uit de geschiedenis zijn.
De weg die je eigenlijk wilde bewandelen zul je nooit kunnen volgen. Je zult ontwaken in een andere wereld, een wereld waar je niemand kent, en je vaardigheden alleen zullen helpen in je tocht naar het goede, en het dienstbare.
Zo staat geschreven ... zo zal het zijn.
* Atrimar ontwaakt weer uit zijn herinnering en merkt dat hij nog steeds net voorbij de poel is, en alsof het laatste half uur slechts een droom zijn.
Zo staat geschreven ... zo zal het zijn weerklinkt in zijn geheugen.
* Atrimar vervolgt in stilte zijn tocht naar het onbekende, onderwijl beseffend dat alles wat hij weet niet zijn kennis is.
Laat ik die maar meenemen...voor het geval ik dat enge wezen van een paar dagen geleden weer tegenkom
* pluisje rilt bij de herinnering hieraan
* Met de dolk stevig in haar handjes geklemd gaat pluisje weer op pad....goed lettend op de omgeving en proberend deze goed in haar op te nemen voor het geval zij weer zou verdwalen...
*Oom Agent gebaart dat zijn knuppel gebroken is*
"Ik snap er niets van, vanochtend was hij nog gewoon heel, maar na er meerdere malen mee op de tafel geslagen te hebben om te kijken of-ie het nog wel deed was mijn knuppel uitgerekend bij de laatste klap pardoes in tweeen gebroken!"
"Je moet me helpen Artimar, ik kan zo geen boeven vangen!"
"Hallo?"
quote:Dat zal me leren eerst in andere topics te lezen dan mijn eigen ... ik had net gebeld
Op maandag 26 november 2001 13:58 schreef Oom-Agent het volgende:
*Oom Agent klopt hevig op de deur*
"Artimar! ben je er? Ik heb een spoedgeval! Ik weet niet of ik aan het juiste adres ben, maar ik heb je hulp nodig"*Oom Agent gebaart dat zijn knuppel gebroken is*
"Ik snap er niets van, vanochtend was hij nog gewoon heel, maar na er meerdere malen mee op de tafel geslagen te hebben om te kijken of-ie het nog wel deed was mijn knuppel uitgerekend bij de laatste klap pardoes in tweeen gebroken!"
"Je moet me helpen Artimar, ik kan zo geen boeven vangen!"
"Hallo?"
Is het een houten knuppel of een kunststof??
quote:Jij belde pas een dag nadat ik hier al langs was geweest
Op dinsdag 27 november 2001 10:22 schreef Atrimar het volgende:
Dat zal me leren eerst in andere topics te lezen dan mijn eigen ... ik had net gebeldIs het een houten knuppel of een kunststof??
Kunststof.
quote:
Op dinsdag 27 november 2001 10:28 schreef Oom-Agent het volgende:[..]
Jij belde pas een dag nadat ik hier al langs was geweest
Kunststof.
Kunststof. Smelt dat niet in een smidsvuur? En och, zonder gereedschappen kan ik uberhaupt vrij weinig smeden he
quote:Geen idee, jij bent hier de vakman! En och, zonder knuppels kan ik geen boeven vangen he
Op dinsdag 27 november 2001 10:42 schreef Atrimar het volgende:Kunststof. Smelt dat niet in een smidsvuur? En och, zonder gereedschappen kan ik uberhaupt vrij weinig smeden he
quote:Dan zitten we in een padstelling he mompelt "nepagent kunnen hier ook niks"
Op dinsdag 27 november 2001 10:55 schreef Oom-Agent het volgende:[..]
Geen idee, jij bent hier de vakman! En och, zonder knuppels kan ik geen boeven vangen he
quote:Nee nix! Je zorgt er maar gewoon voor dat het in orde komt!
Op dinsdag 27 november 2001 11:05 schreef Atrimar het volgende:Dan zitten we in een padstelling he mompelt "nepagent kunnen hier ook niks"
*Oom-Agent loopt richting de smederij, gooit zijn inmiddels tweedelige knuppelset naarbinnen. En loopt weg.* Pft.
quote:Wie denk je wel niet dat je bent!
Op dinsdag 27 november 2001 11:08 schreef Oom-Agent het volgende:[..]
Nee nix! Je zorgt er maar gewoon voor dat het in orde komt!
*Oom-Agent loopt richting de smederij, gooit zijn inmiddels tweedelige knuppelset naarbinnen. En loopt weg.* Pft.
* Atrimar grijpt zijn boog uit de hoek en mikt met een goedgemikte pijl zo de pet van Oom Agent's bolle hoofd af.
quote:
Op dinsdag 27 november 2001 11:11 schreef Atrimar het volgende:
Wie denk je wel niet dat je bent!* Atrimar grijpt zijn boog uit de hoek en mikt met een goedgemikte pijl zo de pet van Oom Agent's bolle hoofd af.
quote:* Atrimar lacht Oom Agent fijntjes toe.
Op dinsdag 27 november 2001 11:13 schreef Oom-Agent het volgende:[..]
![]()
Maar dat is een een aanval op een ambtenaar in functie! Wel potverdrie.. erehum.. ATRIMAR, U STAAT ONDER AREST!
"En wie wilde je meebrengen om me te arresteren dan? En wil je mijn pijl even teruggeven? Dat is ontvreemding van mijn eigendom."
quote:*Oom Agent kijkt Atrimar heel streng aan*
Op dinsdag 27 november 2001 11:15 schreef Atrimar het volgende:
* Atrimar lacht Oom Agent fijntjes toe."En wie wilde je meebrengen om me te arresteren dan? En wil je mijn pijl even teruggeven? Dat is ontvreemding van mijn eigendom."
quote:* Atrimar barst zowat in lachen uit.
Op dinsdag 27 november 2001 11:17 schreef Oom-Agent het volgende:[..]
*Oom Agent kijkt Atrimar heel streng aan*
"Neen. deze pijl neem ik mee als bewijsmateriaal en kom je nou nog mee? Gaat het niet goedschiks dan moet het maar kwaadschiks"
quote:*Oom Agent voelt zich niet serieus genomen*
Op dinsdag 27 november 2001 11:19 schreef Atrimar het volgende:
* Atrimar barst zowat in lachen uit.
"Bedreig je me nu Bromsnor?"
quote:"tssk tssk wat een taalgebruik voor een ambtenaar in functie."
Op dinsdag 27 november 2001 11:22 schreef Oom-Agent het volgende:[..]
*Oom Agent voelt zich niet serieus genomen*
"En nou lach je me nog uit ook. Ik pik dit niet langer! Jij, jij losgeslagen eeuhm.. wat je ook mag zijn!"
Nou hup aan de slag, haal mijn gereedschappen terug of ga weg, je bevuilt mijn grond met je donutlekkende bierbuikje."
quote:*Slaat plotseling in een onverwachte beweging Atrimar in de boeien*
Op dinsdag 27 november 2001 11:26 schreef Atrimar het volgende:
"tssk tssk wat een taalgebruik voor een ambtenaar in functie."Nou hup aan de slag, haal mijn gereedschappen terug of ga weg, je bevuilt mijn grond met je donutlekkende bierbuikje."
quote:* Atrimar grinnikt.
Op dinsdag 27 november 2001 11:30 schreef Oom-Agent het volgende:[..]
*Slaat plotseling in een onverwachte beweging Atrimar in de boeien*
"Zow! en nou meekomen jij! Ik heb schooon genoeg van jou en al je praatjes!"
"Heb je een arrestatiebevel? Heb je gegronde reden om me mee te nemen, getuigen enzo?"
quote:"Ik heb het recht om ten allertijden iemand te kunnen arresteren. gegronde redenen heb ik er ondertussen zat, 'Beledigen danwel uitlachen van een ambtenaar in functie', 'Aanvallen van een ambtenaar in functie' (wijst op de pijl die Atrimar niet zo lang geleden door de pet van Oom Agent heeft geboord). "
Op dinsdag 27 november 2001 11:31 schreef Atrimar het volgende:
* Atrimar grinnikt."Heb je een arrestatiebevel? Heb je gegronde reden om me mee te nemen, getuigen enzo?"
quote:"Kun je bewijzen dat het mijn pijl is dan? En wat wilde je me aantijgen?"
Op dinsdag 27 november 2001 11:34 schreef Oom-Agent het volgende:[..]
"Ik heb het recht om ten allertijden iemand te kunnen arresteren. gegronde redenen heb ik er ondertussen zat, 'Beledigen danwel uitlachen van een ambtenaar in functie', 'Aanvallen van een ambtenaar in functie' (wijst op de pijl die Atrimar niet zo lang geleden door de pet van Oom Agent heeft geboord). "
quote:"Ja, al je andere pijlen zien er ook zo uit, bovendien heeft de Politie alles gezien, wat betreft de aanklacht.. wat dacht je van Poging tot mishandeling?"
Op dinsdag 27 november 2001 11:38 schreef Atrimar het volgende:
"Kun je bewijzen dat het mijn pijl is dan? En wat wilde je me aantijgen?"
quote:"Nou maak er maar een rechtzaak van, ik ben benieuwd of ja dat van de grond gaat krijgen ventje."
Op dinsdag 27 november 2001 11:40 schreef Oom-Agent het volgende:[..]
"Ja, al je andere pijlen zien er ook zo uit, bovendien heeft de Politie alles gezien, wat betreft de aanklacht.. wat dacht je van Poging tot mishandeling?"
quote:"Als je nou gewoon eens een meekomt naar het bureau!"
Op dinsdag 27 november 2001 11:44 schreef Atrimar het volgende:
"Nou maak er maar een rechtzaak van, ik ben benieuwd of ja dat van de grond gaat krijgen ventje."
quote:* Atrimar gaat vreedzaam, maar dubbel van het lachen mee naar het bureau
Op dinsdag 27 november 2001 11:47 schreef Oom-Agent het volgende:[..]
"Als je nou gewoon eens een meekomt naar het bureau!"
quote:Oom-Agent en de gearresteerde lopen in de richting van het politiebureau
Op dinsdag 27 november 2001 11:48 schreef Atrimar het volgende:
* Atrimar gaat vreedzaam, maar dubbel van het lachen mee naar het bureau
hmmm zo te zien is er niemand .. nu ja
* Dan spijkert hij maar een briefje op de deur.
Atrimar je aanwezigheids is gewenst in het belang van het bestaan van het eiland. Als je dit leest ben je misschien al te laat. kom snel.
* Lord Dreamer laat er ook een routebeschrijving bij naar Het duistere bos van Herne_the_Hunter - deel II
Atrimar ... keer terug, we gaan verder ...
De stem van Equilan verdwijnt weer en Atrimar legt zijn hamer weg, en opent de nis achterin de smidse om zijn zwaard, bijl, en voetboog te pakken. Nadat hij zijn versgesmeedde pijlen heeft gepakt en een leren dierenhuid heeft gevuld met water vertrekt hij ... weer terug naar Het duistere bos van Herne_the_Hunter - deel II
Atrimar,
Aangezien jij er niet was zou ik graag iets willen bestellen bij jou. Kan jij voor mij een normaal formaat bijl (liefst een scherpe ) smeden? En als je die klaar hebt bij mij in het postkantoor(tje) neerleggen. De deur is open. Het kan zijn dat ik er nog niet ben.
Dankje,
Anthraxx
* Dan stop hij zijn pen weg, en bevestigt de brief aan de deur in de hoop dat Atrimar het zal vinden en lezen. Nadat hij dit gedaan hebt draait hij zich om, om zich richting de Toren van Equilan te bewegen.
In de verre omtrek van zijn smederij is het luide geluid van zijn hamer op staal te horen, slechts verstoord door de dreunende geluiden van Rammstein.
Zweet parelt in dunne lijntjes van zijn gezicht af terwijl hij het gloeiende staal in het vuur verhit.
Glimlachend begint hij het model van de bijl in het staal te slaan. Langzaam begint het staal zich te vormen naar het idee in zijn hoofd. De kop van de bijl is vrij lang, en zeer dun, maar door de gelaagde grondstof bijzonder sterk.
* Binnen aangekomen ziet hij Atrimar druk bezig om zijn bijl te smeden. "Hey Atrimar!" groet Anthraxx, "Ik kwam kijken of mijn bijl al klaar is."
Atrimar steekt de bijlkop vast op een stevige half metaal, half houten steel. En zet deze vast met verschillende schroeven.
"Alsjeblieft. Zal ik hem nog oppoesten?"
===========================
Gesloten tot Januari
===========================
Van een afstand ziet ze een briefje op de deur hangen. Nieuwsgierig geworden loopt ze erop af.
* Sh*t! Tot januari gesloten!
Het is sowieso wat rustig op het eiland. Ach - eigenlijk kan ze ook net zo goed terug naar huis gaan... En dus draait Phoenixx zich weer om en loopt terug de berg op.
Vloeken loopt Anthraxx weg om zich richting de Villa van Faat te begeven.
AU!
"Bloedvergeten bloedhamer"
* Atrimar! Atrimar?, roept ze vrolijk. Ze ziet de smid in gedachten verzonken met pijlpunten en een wetsteentje in de weer. Rustig komt ze naderbij en gaat op het hek om de veranda zitten kijken naar het precieze werk van de smid. Te verlegen om hem bruut in zijn werk te storen blijft ze daar zitten.
"Hai! Kan ik iets voor je doen? Of kwam je voor de gezelligheid langs?"
* Zo, harde werker! Wat kan jij geconcentreerd bezig zijn, zeg! Ik hoorde je werken in de smederij en ik wilde even horen hoe alles is verlopen toen jullie laatst naar het Duistere Bos gingen.
Is...
Phoenixx stopt abrupt met praten, want plotseling is Atrimar verdwenen.
Ze had even haar hand voor haar ogen moeten houden omdat een wolkje wegdreef en zo de zon recht in haar ogen had laten schijnen.
Toen een ander wolkje weer positie had genomen voor de zon en Phoenixx weer kon kijken, zat de smid niet meer op zijn kruk.
Ze had een vallend geluid gehoord, alsof er iets kleins, maar wel zwaars op de vloer van de veranda was gevallen.
Een vakman zou zijn werk nooit zomaar op de grond laten vallen... en Atrimar is zonder twijfel een vakman...
* Atrimar? Waar ben je?
Hij kan toch niet zomaar verdwenen zijn?
Een man kan toch niet in rook zijn opgegaan?
Wat nu?
Ik kan moeilijk weggaan, want misschien is hij zo weer terug...
Ze doorzoekt de smederij en de omgeving, ook al wéét ze dat Atrimar daar niet meer is.
Het is zinloos dat ze nog langer blijft.
Binnen dooft ze de vuren en vergrendelt de luiken voor de ramen.
De voordeur sluit ze af en doet de sleutel in het tasje om haar heupen.
Dan loopt ze weg, niet wetend waarheen, gewoon zomaar het bos in...
"Mijn sleutel? Hoe kom je daar nou weer aan?"
Atrimar opent de deur en gaat naar de haard om die aan te steken en de kilte van de lege smederij te verdrijven. Wat water staat snel op het vuur voor de koffie.
"Ga lekker zitten, dan maak ik de koffie eventjes."
* Sja, toen je zo opeens verdwenen was kon ik niet alles zomaar open laten, hè?
Achteraf heeft ze spijt als haren op haar hoofd dat ze ook de vuren had gedoofd, maar ja - ze had ook niet kunnen weten dat ze redelijk snel weer terug zouden zijn.
Ze neemt dankbaar de koffie aan die Atrimar haar aangeeft en laat het hete goedje haar van binnenuit verwarmen. Ze voelt zich weer helemaal mens worden en begint de takjes en blaadjes uit haar lange haardos te plukken.
* Maar waar ik eigenlijk voor gekomen was... Zou jij me misschien kunnen helpen?
Phoenixx draait zich om zodat de vlammen nu haar achterkant verwarmen.
"Helpen? Waarmee?"
Gompies - misschien moet ik me toch eens wat meer gaan verdiepen in de gebruiken en gewoonten van dit Eiland-volk... Ik zou niet graag iemand kwetsen met een voor mijn ideeën doodnormale vraag!, denkt Phoenixx. Ondertussen staat ze in het ienieminie tasje om haar heupen te graven en vist er een pietepeuterig klein opgevouwen stukje papier uit. Dan vertelt ze Atrimar het hele verhaal over de dromen die ze gehad heeft, en dat ze daarom op zoek is geweest naar informatie over de Speer.
* En kijk, deze tekst heb ik dus gevonden. Maar ik heb geen flauw idee wat het betekent. En omdat jij ook wel eens zulke moeilijke woorden gebruikt, hoopte ik dat jij zou weten wat hier staat., besluit ze haar verhaal. Ze geeft Atrimar het papiertje, en gaat op een bank zitten.
--------------------------------------------------------------------------
Al der an dereis, Sleá Bua, ain a cova a daishar
--------------------------------------------------------------------------
"Al der an dereis, Sleá Bua, ain a cova a daishar ... van de Speer ... Slea Bua ... zal de drager ... glorie ... bloedvuur wat is dit? Al ellisande waarom kom je hiermee naar mij toe?
Mordero daghain pas duente cuebiyari ... ik heb het denk ik.
Het betekent iets als Wie de eigenaar is van de speer, zal glorie brengen, alleen ik begrijp Slea Bua niet."
Atrimar kijkt op naar de verbaasd kijkende Phoenixx, zijn gemompel moet verstaanbaar geweest zijn voor mensen met minder goede oren als hij heeft. Haar gezicht, hoe verwachtingsvol ook, verwart zijn geest.
"Deyeneiye ma cueran, dyu ninte concion ca'lyet ye."
"Heb je die speer ook gevonden of is dit slechts een droombeeld?"
Teleurgesteld staart Phoenixx in de vlammen. * Ik weet het niet, Atrimar. Ik heb niet gezocht, want ik weet niet waar ik moet beginnen. De aanwijzingen die ik heb zijn vaag en soms zelfs tegenstrijdig. De verhalen waren zo mooi, een speer die haar doel nooit zou kunnen missen, waarmee de overwinning altijd behaald zou worden. Maar het zal wel een sprookje zijn geweest..., spreekt ze zacht.
Ze had er zo op gehoopt de oplossing voor het probleem van Slough_Feg te kunnen aandragen, zo graag voor de overwinning willen zorgen. Maar de hoop is vervlogen, de droom ligt aan scherven.
* In ieder geval voor de hulp, Atrimar.
"Ik weet zeker dat Equilan wel wat meer weet straks ..."
Toen ze de volgende morgen wakker werd, was ze even gedesoriënteerd. Maar al snel herkent ze de smederij en met een glimlach om haar lippen staat ze op en vouwt de deken op. Atrimar ligt waarschijnlijk nog te slapen...
In het riviertje achter de smederij neemt Phoenixx een verfrissend bad. Als ze terugloopt plukt ze wat fruit. Weer terug in de smederij rommelt ze wat rond en weet de juiste spullen te vinden om thee te kunnen zetten. Als de smid dan zodadelijk wakker wordt heeft ze het ontbijt al voor hem klaar staan.
"Goedemorgen. Ik neem aan dat je goed geslapen hebt?"
* Waar zal ik de deken en het kussen neerleggen? vraagt ze hem. Wat zou er gebeuren als ik je zou zeggen wat ik denk, wat ik voel... je zou schrikken denk ik... Ik... kan beter mijn mond houden... De groene ogen van de vrouw fonkelen als ze de smid aankijken.
De opmerking van Atrimar maakt dat haar wangen bijna net zo rood worden als haar haar. * Huh? Nee hoor, die koffie was heerlijk! Snel draait ze zich om en legt het beddegoed op de hoek van de bank.
"Na goed zand erover, ik ben benieuwd wat er nou allemaal met die speer van je aan de hand is. Heb je dat ding ooit eerder gezien soms?"
Tijdens het praten peutert Atrimar wat aan zijn riem. Dan gaat hij maar zitten en een pijpje tabaeck stoppen.
Atrimar kijkt haar aan en begint te spreken.
"Ik ..."
Dan hoort hij een bekende stem achterin zijn geest en beelden flitsen door zijn hoofd.
Sei'Cair ... vuurblazers ... vleugelmoeder ... dood
Atrimar springt op.
"Phoenixx ... Equilan is in het bos. Herne wordt begraven! Kom, vlug, we moeten daar aanwezig zijn!"
Atrimar pakt de verbouwereerde Phoenixx bij haar hand en trekt haar de deur uit, onderwijl vlug zijn mantel van de haak trekkend.
* Num klopt voorzichtig op de eikenhouten deur van de smederij. Het ziet er opvallend verlaten uit.
Zou deze eilandbewoners soms ookal het eiland hebben verlaten?
* Achter een boom staat een hert te kijken dat direct wegsprint als Num zich omdraaid. In zijn rugzak heeft hij een metalen doosje met daarin een groene ring zitten.
Dat is ook wat, kom ik dat hele &%&^% eind hierheen gelopen is er niemand!
Geluk bij een ongeluk is dan nog de prachtige natuur die je hier tegenkomt. De nevel boven de beek waardoor het bos iets magisch krijgt. De geluiden van de dieren. De planten waarvan ik geen idee heb welke het zijn maar er prachtig uitzien.
* Num opent de deur en ziet de bestofte kamer.
Je zou zeggen dat een smid wel verstand zou hebben van ringen. Maar ja dan moet hij er wel zijn
* Num opent een kast en ziet daar wat crackers liggen. Num gaat bij de beek zitten en begint er een paar op te eten.
Zal ie vast niet erg vinden, maar ja wat nu...
[Dit bericht is gewijzigd door Num op 12-02-2002 17:00]
Fang! Wie is die tweevoeter in het huis van Jonge Stier? ...
... Iedereen weet toch dat hij bij Vuurvogel is? ...
... Ga hem waarschuwen!*
Een van de wolven trekt zich terug uit het zicht en spurt zo snel als hij kan in de richting waar De herrijzenis van Phoenixx heeft plaatsgevonden.
* vertaalt uit de stilel gedachtentaal van de wolven
Er is geen antwoord.
Dan probeert hij de deur open te maken maar die is op slot. "Misschien toch maar de sleutel proberen..." mompelt Anthraxx en duwt de sleutel in het slot en draait eraan. Met een kraak springt de deur van het slot en valt open...
Anthraxx loopt naar het paard toe en ketend het vast aan een boom. Dan tilt hij Rebelgirl van het paard af en laat haar voor hem uit naar binnen lopen.
Eenmaal binnen ziet Anthraxx dat het een gigantische puinhoop is. Er staan 2 borden met etensresten, of iets wat daar op lijkt aangezien het aangevreten is door insecten, en verder staan overal zwaarden, bijlen, schilden enz.
Anthraxx zet zijn zwaard neer en gaat op de grond zitten...
nou ja dan heb ik pech .
[Dit bericht is gewijzigd door Sitethief op 05-04-2002 08:13]
Anthraxx staat op en loopt naar de rijen wapens. Hij bekijkt ze aandachtig en pakt er enkele beet en zet ze weer terug. Dan klinkt er een luid gekletter door het huisje, zodra enkele zwaarden omvallen.
Rebelgirl schrikt wakker en mompelt: "Watisser???". "Ehhmm... niets..." stamelt Anthraxx. Dan draait hij zich om en vraagt "Hoe ben je te weten gekomen dat jij ook delen van En_Sabah_Nur in je hebt gekregen?" om vervolgens door te vragen "Zit hij echt voor eeuwig in jou en mij?"
Er klinkt een vaag gemompel van Rebelgirl's kant, maar Anthraxx verstaat het niet meer. "Ik stel iets teveel vragen denk ik, ik zal er later op terug komen. Ga jij maar slapen, ik houd hier wel de wacht en ik ga eten zoeken..."
Dan pakt Anthraxx 1 van de mooiere zwaarden op, en bekijkt hem aandachtig. "Deze is wel geschikt om wat konijnen te slachten" grijnst Anthraxx en loopt de deur door, die hij vervolgens op slot draait...
Het is al nacht in het bos, en hij moet op zijn hoede zijn voor gevaarlijke beesten. Het lijkt erop dat hier een hele kudde wolven ronddwaalt, maar ze schenken geen aandacht aan Anthraxx. Ze lijken hem erg bedroeft, net alsof ze iemand missen. Hun meester ofzo....
Dan bedenkt Anthraxx zich. Hij draait zich om en rent zo snel mogelijk terug naar het huisje, doet de deur van het slot, en loopt weer naar binnen. Met een harde klap valt de deur dicht en wederom wordt Rebelgirl wakker. "Kan je niet zachtjes doen..." klinkt het moeizaam. "Ehh.. nee, er schiet me net iets te binnen. Weet jij waar Atrimar is???"
Sorry dat ik zo laat reageerde rebelgirl, had andere dingen te doen deze avond
* moeizaam staat rebel op, loopt naar haar rugzak en haalt er wat repen gedroogt vlees uit.
het is niet veel maar genoeg om twee magen te vullen.
heb je honger?
* Anthraxx loopt een beetje rond door het huis en kijkt in het rond.
En dan ook die borden die hier achter zijn gelaten, net alsof hij uit pure haast is weggegaan. Alhoewel ik niet weet van wie dat tweede bord moet zijn.
* Anthraxx hoort Rebelgirl mompelen over eten.
Nee dankje, ik heb geen honger...
* Dan pakt Anthraxx een groot zwaard op en houd hem stevig vast. Hij loopt naar de deur en doet hem weer open....
Zullen we hem gaan zoeken? * vraagt Anthraxx.
en wil hij wel gevonden worden???
* rebel_girl houdt een van de zwaarden in haar hand en oefent er mee in de lucht
* Anthraxx zucht.
En je kan verder geen kant op.... Dagobert zoekt jou om een 1 of andere reden op, in het bos. Daarnaast zoekt RoboTech jou, en mij waarschijnlijk, ook. Ik heb geen flauw idee of we hier wel veilig zitten. Ik denk dat we over minstens een paar dagen hier gewoon weg moeten gaan en ergens anders heengaan, alleen om hun te ontwijken...
Wat isser aan de hand???
* Paniek slaat toe, maar het is hopeloos. Anthraxx kan haar hiermee niet helpen.
anthraxx...mn rugzak....maak wat thee van het zakje kruiden....
Hmmzz... ik heb warm water nodig.
* Gelukkig voor Anthraxx brandde er al een vuur. Dan loopt hij naar de tafel toe en pakt een grote ketel, en loopt naar buiten. Enkele minuten later komt hij terug met een gevulde ketel vol met water die hij op het vuur zet. Na zo'n 10 minuten kookt het water eindelijk en dan zoekt Anthraxx een kom, waar hij het water in schept. Dan gooit hij uiteindelijk de thee bladeren erin en laat die weken. Hij draait zich om en haast zich naar Rebelgirl, die op de grond licht te kronkelen van de pijn. Hij knielt en geeft haar de thee te drinken...
wat was dat?
het ritueel wat ik op jou heb toegepast..om die entiteit uit je te drijven....
volgens mij is het fout gegaan, een deel van die aanwezigheid waart nog in mij rond...het zint op wraak...
het probeerd mijn lichaam over te nemen, zoals het bij jou deed...
en ik kan het niet in mn eentje oplossen..
* rebel_girl kijkt enigszins wanhopig in het rond.
* Paniek schiet door Anthraxx' hoofd.
Het enige wat ik kan doen is je helpen door iemand die het wel kan te zoeken. En zoals ik net al zei is de enige die ik ken, waarvan ik weet dat hij het kan, Atrimar.
* Dagobert pakt zijn stok weer op en nog voor Anthraxx daarop heeft kunnen reageren staat er en krachtveld tussen de twee waar niemand doorheen kan.
Als ik het uit rebels mond hoor zal ik jullie eerst laten rusten, maar daarvoor nooit of te nimmer.
Ehmm Voor dat jullie met elkaar op de vuist gaan en dreigen met van alles en nog wat. Kunnen jullie er beter voor zorgen dat de dame in kwestie zelf het woord doet.
Als we jullie zonodig hadden willen kwetsen dat was dat al gebeurt Dus laat de dame zelf maar eens beslissen met wie ze mee wil en vertel mij dan maar eens wat er aan de hand is .. Waar komt jullie bezetenheid vandaan.
* Anthraxx zucht en kijkt de figuren dreigend aan.
En nou optiefen© voordat ik echt kwaad wordt, jullie staan hier mijn tijd te verdoen terwijl we zo snel mogelijk weg willen...
* Anthraxx draait zich om en slaat de deur dicht, maar hij realiseerd dat ze ingesloten zitten. Er is geen andere uitgang behalve deze, en die zal nog wel een tijd bewaakt worden...
Wat moeten we hiermee? We kunnen niet vluchten...
Anthraxx, het zal best dat het me niks aan gaat wat er met je is. Maar ik geef om rebel, ze was verdorie bijna mn vrouw. Ik wil niet dat haar wat overkomt. Laat haar met mij mee gaan, ik zal voor haar zorgen. Ik zal haar genezen, dat weet ik zeker.
* Dagobert kijkt dreigend naar Anthraxx en wacht af.
dagobert...ik denk dat het beter is dat je je afzijdig houdt in deze kwestie.
je hebt geen idee waarmee je je inlaat, een kwaade aanwezigheid heeft ons bezeten en het zoekt een kans om zich uit te breiden.
* rebel_girl denkt dat ze een kans ziet te ontsnappen als dagobert verder van de deuropening gaat staan, maar dan ziet ze de man uit het bos met een vreemd wapen de uitgang verdedigen.
/ Ik kan het niet aanzien als je dat niet doet
* rebel_girl kijkt anthraxx aan.
we moeten idd iets doen, maar ik beschik nu niet over de juiste informatie dus ik stel voor dat we die eerst gaan zoeken.
* Dagobert draait zich om en loopt met ferme passen het bos in, Op enige afstand volgt Simon.
Ehmm.. Wat doe je nu eerst ben je kwaad en nu gaan we weg .. ??
Ik kijk het eerst wel even toe, ik neem een beetje rust en als ze dan nog steeds niks doet grijp ik wel in.
Ik moet nu gaan, terug nara huis. Het ga je gaat, pas goed op.
* Dagobert draait zich om en zonder op een antwoord van Simo te wactehn stapt hij met vroome passen het bos door, richting de tuinen en zijn huisje.
Dan gaat Simon weer terug naar het bos om verder te jagen.
* Anthraxx draait zich om, loopt de smederij weer in en zoekt een zwaard uit. Dan pakt hij een tas, gooit die vol met voedsel en flessen water en hangt het op zijn rug om vervolgens de deur uit te lopen. Rebelgirl volgt hem en dan sluit de deur met een luide knal. Anthraxx loopt naar het paard en bestijgt het dier, waarna Rebelgirl volgt. Het paard draaft richting Equilan's toren.
[Dit bericht is gewijzigd door Anthraxx op 24-04-2002 18:03]
Vanuit de verte word op de weg naar de smederij een gestalte zichtbaar. Naarmate hij dichterbij komt ziet hij hoe de smederij erbij staat, en een rommelende zucht ontsnapt aan zijn keel.
Er zal veel werk gedaan moeten worden.
* Atrimar is terug, er ligt weer werk te wachten.
De hoofdpoort maoet van nieuwe beslag voorzien worden in een fantasy achtige stijl.
* Atrimar pakt wat spullen, en gordt zijn zwaard om en vertrekt naar het Kasteel van LD
Naast het aambeeld staat een miniatuur van gips van een versiersel voor de deur van LD
Gegroet Atrimar, ik ben Solomon, en ik vroeg me af of jij voor mij misschien iets kunt maken, het betreft een kelk, hij moet van goud zijn, en de buitenkant moet ingelegd zijn met verschillende edelstenen, laat je fantasie er maar op los, geld speelt geen rol.
* En de vreemdeling loopt de deur uit, hoewel, lopen, het lijkt alsof zijn voeten de grond niet raken, maar goed is dit niet te zien door het lange kleed wat hij aanheeft.
[Dit bericht is gewijzigd door Roel_van_Mil op 10-07-2002 12:25]
Bloed en as waar komen dié nu weer vandaan?
Onder het genot van een stevig glas is hij onder een boom gaan zitten om gedachtenloos wat pijlen te snijden.
Ze bergen het netjes op en het schuurtje en zorgen dat alle ramen en dueren goed dicht zijn. Ze schuiven een briefje onder de deur door dat ze geweest zijn en dat het materiaal in het schuurtje ligt.
[Dit bericht is gewijzigd door pluisje op 03-11-2002 21:42]
"Misschien kan ik hier dan zelf een nieuw wapen smeden....."* denkt Abbadon....maar eerst de boel maar eens grondig schoonmaken...
quote:* Abbadon onderbreekt zijn gehamer en kijkt de nieuwkomer aan..
Op zaterdag 19 april 2003 20:02 schreef Magneet het volgende:
* magneet komt de smederij binnengelopen hallo, ik zie dat u in de smederij bezig bent, mocht u behoefte hebben aan houtwerk van wat voor een soort dan ook dan kan ik dat in mijn timmerwerkplaats voor u maken.
"Bedankt voor het aanbod.....Wellicht dat ik uw hulp zal inroepen als ik wat definitievere plannen gemaakt heb.....Mijn naam is Abbadon trouwens, aangenaam kennis te maken.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |