Lieske is nu naar de dagboekkamer (zij blij).

Rob vertelt dat hij met kerst op zijn 16e op e brommer is geschept door een auto die door rood reed. Hij is zeker 100 m meegesleurd door de auto en alles bij zijn hiel en kuit werd weggeschuurd (wow, wat erg). Hij werd dus op zijn 16e gehandicapt en hij vond dat heel erg, bij het zwemmen moest zijn been af en hij durfde het water niet meer uit. Zijn vrienden gingen daar wel goed mee om, maar hij zelf vond dat vreselijk. Nu ook weer het voetbalverhaal, dat iedereen in het eerste zat en hij dus niet. Op zijn 30ste is hij dus (geloof ik) pas weer gaan voetballen omdat ze toen pas goeie benen maakten.

Het beenverhaal gaat maar door *zucht* Dido noemt cyborg poppen die je kan neuken en dat zo'n been dan niet levensecht is. Rob hoopt ooi tnog een soort donorbeen te krijgen (dus van iemand die dood is...) Rob heeft ook fantoomsensaties en fantoompijn.

Nog steeds geen bericht van Lieske trouwens.

Rob allen nog in gesprek met Dido en Linda. Ze hebben het over omgang met invaliden en dat mensen er vaak omheen draaien en niet gewoon doen. Volgens Rob kan je beter gewoon zeggen wat je denkt. Dido is heel erg bang een stukje lichaam kwijt te raken (gedroomd over stukje vinger die ze kwijtraakte). Het lijkt haar vreselijk. Rob vindt dat je daar niet bang voor moet zijn, want nu is alles goe dmet je en je hebt niets aan die angst. Hij was bijv. altijd bang als zijn zoon op de brommer weg ging. "Dingen in het leven komen en gaan". Dido zegt dat haar eigen angsten naar boven komen als ze zo naar Rob kijkt omdat het haar zo vreselijk lijkt. Linda heeft er wel waardering voor hoe Rob ermee omgaat.

Rob begint nu over banen met aura's om hem heen. Rob heeft dat been gekregen omdat hij in een vorig leven iets heeft gedaan wat niet zo moet (jezus christus welke onbenul zegt zulke achterlijke dingen???). Hij zegt wel in het lot te geloven.

Rob was direct buiten westen van de klap, heeft niets gemerkt van dat meeslepen. Alleen zijn tenen werden zwart en de dokter kwam vertellen dat het been eraf moest en hij vroeg direct of hij nog wel kon voetballen. Hij vond het prima want hij had heel veel pijn en alles was best als hij maar geen pijn meer had.

Dido vindt Lieske "een lief kleintje". Lieske heeft het over een noodrantsoen en komt met het eten aanzetten. De mand met eten wordt bij de keuken gezet. Rob bestudeert de mand ("Tjezus hey") Rob vindt het echt een noodrantsoen. Lieske vindt het wel meevallen. Er zitten ook ingrediënten in om brood mee te bakken. Nathalie vindt het heel erg weinig.