Breedbandstream 3
16.08 Joost kletst met Dido aan de eettafel. Joost : Effen een weekje kuteten. Rob komt er bij zitten. Rob : Ik heb een brief gekregen van mijn dochter. Uh, o dat mag ik nog niet zeggen (iets anders). Ik heb me kapot verveeld. Ik heb getraind, gebasketbald met een balletje, shitfilms kijken, ik had vier boeken, 120 minuten van de Twin Towers, die heb ik voor de helft gelezen. Echt waardeloos. Ik zat maar te wachten. Toen kwam BB binnen. Grappige man, BB. Dat is echt één iemand. Ik heb wel tien minuten, een kwartier voor de deur gestaan (voordat hij weer het huis in mocht). Dido : Het is zo ontzettend raar je te zien. Alsof je naar All You Need Is Love zit te kijken en ineens komt je vriendje uit Amerika. Joost : Ik moest je twee dagen lang drie maaltijden geven. Er zit altijd iemand in de tuin. Het moest dus 's nachts. Eén keer is het gelukt. Rob : Ik heb oorlogsfilms en comedies zitten kijken, allemaal net niet. Maar dan ben je weer anderhalf uur verder.
16.18 Linda zegt dat Ralph en de vriend van Nathalie ruzie hebben. Als Dido daar tegenin gaat zegt ze : Nou, niet echt ruzie, ze heeft Ralph in de steek gelaten voor hem. Ik kan het gesprek niet langer volgen omdat het op geen van de streams te zien is.
Breedbandstream 4
16.24 Rob demonstreert zijn been aan Dido en Linda en legt de verschillen tussen de verschillende kunstbenen uit. Hij vertelt nog eens hoe het gekomen is. Op zijn zestiende is hij meegesleurd onder een auto. Door de wrijving met het wegdek was zijn been verbrijzeld. Zijn hoofd lag tussen de auto en een vluchtheuvel. Het vindt dat hij geluk heeft gehad omdat hij een valhelm op had. Pas op zijn dertigste heeft hij een echt goed been gekregen omdat orthopeden toen niet langer voor een ziekenhuis werkten maar voor zichzelf. Hij hoopt en denkt dat ooit iemand zijn been (een donorbeen) erop gezet kan worden. Hij voelt zijn been nog steeds, heeft er fantoompijn in. Drie en een half jaar geleden is hij gescheiden van zijn vrouw. Zij was de vriendin die bij hem was bij het ongeluk. Hij vond het moeilijk zijn eerste vriendin sinds zijn huwelijk te vertellen over zijn been. Dido : Het lijkt een beetje op dat je met een jongen bent en je bent ongesteld. Dat je dat moet vertellen. Dit moet duizend keer erger zijn. Rob zegt dat hij kritisch is wat betreft vrouwen waar hij mee naar bed gaat. Hij vindt dat hij zelf kritischer is dan de vrouwen t.o.v. hem. Het gesprek gaat vervolgens over de manier waarop men met invaliden omgaat. Dido : Mijn grootste angst is dat ik iets kwijtraak. Ik heb ooit gedroomd dat ik mijn vingers kwijtraak. Rob : Je moet blij zijn dat je het nu allemaal wel hebt. Ik heb ook angst dat mijn kinderen ook iets overkomt. Als het gebeurt, gebeurt het toch. Dido : Als ik jou zie komt mijn eigen angst ook naar boven. Rob zegt dat hij gelooft in het lot. Vroeger vroeg hij zich wel vaak af, waarom ik. Hij heeft niks gemerkt van het ongeluk, hij heeft twee dagen in coma gelegen. Zijn tenen werden zwart. De dokter zei, je been moet eraf. Rob zei, als ik maar kan voetballen en als ik maar geen pijn meer heb.
16.45 Dido : Het doet psychisch ook zo veel met je. Hier gaan mensen ook wat vragen. Als ik iets traumatisch meegemaakt heb dan hoef ik daar niet over te vertellen. Jij bent heel positief. Ik denk dat het heel goed is dat jij meedoet aan het programma. Rob : Ik wil ook laten zien wat ik allemaal wel kan, bijvoorbeeld bij een opdracht. Ik vind het wel raar dat we allemaal zo snel aan elkaar gaan hechten. Ik vroeg me af, hoe kan ik ze nu al missen. Lieske komt er bij : Noodrantsoen hebben we gekregen. Dido vindt Lieke een lief meisje. Rob : Te lief. Ze willen zelf brood gaan bakken. Tanja wil soep gaan maken met droge rijst er bij. Tanja zegt dat ze geen boter hebben om te bakken.
Breedbandstream 2
16.52 Ze hebben een grote zwarte doek gekregen. Het eten is voor twee dagen. Lieske heeft in de dagboekkamer naar het voedsel voor Tanja gevraagd. Nathalie denkt dat Tanja nog wel wat extra krijgt. Rob vindt dat ze meer moet krijgen dan de rest. Tanja eet liever iedere drie uur een beetje. Rob : Je kan niks met het meel doen, het is waardeloos. Tanja : Je kan het door de soep doen. Rob : Wel schraal Joost. Ik zal elke keer aan jou denken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bus watcher op 28-08-2005 17:04:29 ]