Wilyan is vanmorgen voor het eerst naar "school" / de psz geweest.
Ik had z'n rugzakje al klaar gemaakt en had er één van zijn tutjes (voor noodgevallen), twee luiers, een bakje met stukjes appel en een beker drinken in gedaan. Hoe vaak ik vanochtend wel niet achter die jongen aan kon om 'm het bakje appel weer afhandig te maken..
![]()
Bijna klaar om weg te gaan..
![]()
Op weg naar school.
![]()
Toen we er waren vond ie het allemaal maar wat vreemd. Allemaal kindjes, mamma's twee juffen en een pappa.. Maar ook heeeeeeel veel speelgoed! Ik deed hem zijn jas uit en ging die ophangen. Ik draaide me om en was Wilyan al kwijt, die had alweer één of andere grote auto gevonden. Ik hobbelde achter hem aan, vroeg om een kus en zei dat ik weer naar huis ging..
Wilyan:
![]()
Huh?!? Waarna ik een heel zacht "Neeeej"
![]()
hoorde. Hij pakte mijn hand en hij zou zo weer met me mee naar huis. Ik zei dat hij daar wel mocht blijven en dan lekker met de kindjes en het speelgoed kon spelen. Ik kreeg nóg een kus en een knuffel en hij zou met de juf voor het raam staan om me uit te zwaaien..
Nou.. Hij stond voor het raam.. Met zo'n ->
![]()
gezicht! En zwaaien?
![]()
Echt niet!
Om kwart over elf mocht ik hem weer ophalen.
Ik stond buiten te wachten met wat andere moeders. Binnen hoorde je de kinderen tot tien tellen en we werden gewenkt. Bij tien mochten we dus binnen komen. Ik zei tegen de andere moeders "ga maar even voor" want ik had Hanne mee in de kinderwagen. Ik besloot om haar toch maar even buiten te laten staan want het is wel erg krap daar. Dat koppie van dat kereltje... Al die kindjes, en daar kwamen allemaal de pappa of mamma van binnen... Maar hij zag zijn mamma niet..
![]()
Wat een opluchting kon je op dat koppie zien toen ik binnenkwam en hij me zag..
![]()
Maar ik was natuurlijk niet genoeg! Hij stak eerst zijn hoofd om de deur, want waar was Hanne! Toen hij zag dat die er ook was, was het goed.
Hij heeft me:
even de glijbaan laten zien.
![]()
en een bussss
![]()
en wou toen niet meer mee.
We hebben de jas en zijn tas gepakt en zijn toch maar naar huis gegaan. Onderweg kon je merken dat hij wel moe was.. Hij begon op het eind wat te zwalken en liep bijna ons huis voorbij!
Ik ben niet moe, ik ben niet moe, ik ben niet moe...
![]()
Mammaaa, laat me er nou in!
![]()
Hij ligt nu knock out boven in zijn bed..