Kat met epilepsie

quote:

Op zaterdag 18 februari 2006 00:34 schreef Brighteyes het volgende:
*schop*
Zat me van de week af te vragen hoe het met Bailey is nu.
Doe eens updaten...

Heel goed. Eergisteren contact gehad met de specialiste, en in overleg gaan wij nu nog verder afbouwen met de Prednoral. Hij krijgt nu twee maal per week 2.5mg Prednoral.
Het is weer de oude zuurpruim (en hij is helemaal niet oud) die hij altijd was , dus het gaat gelukkig goed.

WIj zijn benieuwd of het van de zomer ook goed zal blijven gaan. Mocht het wel iets zijn dat hij in de tuin binnen heeft gekregen, dan merken wij het helaas van zelf wel. Alleen is die kans volgens de specialiste erg klein dat het zoiets zal zijn.

[ Bericht 1% gewijzigd door Juup© op 18-02-2006 22:18:14 ]

Klinkt wel goed iig!

tvp Wat goed dat het beter gaat.. heb de filmpjes gezien en werd er naar van, zo zielig

Ben nieuwsgierig hoe het nu gaat eigenlijk. Het is nog geen zomer maar echt warme dagen hebben we al wel gehad dus zal hij vast wel in de tuin hebben gezeten etc etc.

Heb net alles gelezen over Bailey en ben benieuwd hoe het nu met hem gaat. Ik zie enigzins herkenning in de syptomen bij mijn nu bijna 16 jarige poes. Bonny heeft al vanaf 2000 met tussenpozen toevallen gehad maar mijn DA dacht toen niet aan epilepsie maar aan een schildklierafwijking, de symptomen zijn nl. op sommige punten wat anders. Ze kwijlt niet, ze schud niet met haar lijfje maar zakt door haar pootjes en ligt dan roerloos met grote pupillen op de grond. Stond daarna weer op en liep of er niets aan de hand was. Er is toen bloed afgenomen en dat is opgestuurd naar Utrecht, maar daar is toen niets gevonden. Daarna nog 2 DA bezocht, oa 1 voor moeilijke gevallen maar daar ook niets gevonden. Bonny is bij de dierenarts een echte tijger. Staat dan ook op haar kaart PAS OP TIJGER, maar thuis is/was ze wel fel maar ook hardstikke knuffelig, dus erg stresvol voor haar om naar een DA te gaan, alle onderzoeken moesten dan ook onder narcose. In de jaren daarna kreeg ze weer enkele toevallen maar we zijn niet meer naar een DA gegaan omdat er niets was gevonden en ze na een toeval weer de oude Bonny was. In de loop van dit jaar kreeg ze meerdere toevallen tot de afgelopen vrijdag een zeer heftige kreeg. Daarbij at ze weinig en viel ze veel af. Ze ging van 5.5 kg. in 2002 naar nu 3.7 kg. Direct naar de DA gegaan, onder narcose bloed geprikt en weer opgestuurd naar Utrecht, maar weer voor onderzoek van schildklierafwijking. Ik heb een paar tabletjes Carbinazolum meegekregen, maar omdat ze niet wilt eten probeer ik het nu met een likje slagroom erbij, want dat vindt ze lekker. Ik wacht nu op de uitslag, maar het gaat erg slecht met haar. Krijgt nu soms diverse toevallen op een dag en slingerd met haar achterlijfje als ze loopt en staat ook heel onvast op haar achterpootjes en kijkt erg zielig. Afschuwelijk om je geliefde dier zo te zien lijden en ik denk dan ook dat ik haar niet lang meer zal hebben en haar uit haar lijden moet verlossen, maar ik wacht eerst de uitslag uit Utrecht af.
Ik hoop dat er iemand is die deze symptonen herkend.
Marianne

Hopelijk gaat het nog steeds goed met Bailey.
Ik kwam hier terecht omdat mijn rode kater van 13, Ginger, de laatste dagen meerdere epilepsie aanvallen heeft gehad. Het afgelopen jaar heeft hij er een of twee gehad van enkele seconden en toen dachten wij dat het een soort kramp aanvallen waren. Hij zit nogal veel te wassen door een allergische jeuk en probeert dan de meest onmogelijke houdingen om erbij te kunnen. De laatste drie dagen heeft hij er meerdere gehad, eergisteren twee, gisteren vier en vanochtend drie (in 1,5 uur) van enkele seconden. Hij zit zich te wassen, valt achterover op zijn rug en met zijn voorpoten in de lucht ligt hij dan zo'n drie a vier seconden te shaken en laat soms wat urine lopen. Dan is het over en zit hij een seconde of tien suf om zich heen te kijken, zo van wat is er gebeurt? Gaat dan maar weer verder met wassen. Ik ga zo naar de dierenkliniek voor een eerste onderzoek, met in ieder geval al een hoop wetenswaardigheden als bagage dankzij jullie hier op het forum. Later vanmiddag zal ik het verloop vertellen.

Het bezoek aan de dierenarts heeft helaas geen oorzaak van de epilepsie aanvallen aan het licht kunnen brengen. De DA heeft Ginger heel grondig onderzocht hart, longen, nieren, lever, darmen, blaas enz waren allemaal in orde. Gewogen 5.6 kg. Geen gezwellen of tumoren gevoeld. Bloed afgenomen en vanmiddag nog uitgebreid onderzocht. Om ca 18:30u kreeg ik daarvan de uitslag, alles in orde. Witte en Rode Bloedlichaampjes ok, suiker, fosfaten, zouten, eiwitten, enzymen etc. Geen nier of leverproblemen, schildklier ok.
Dus lijkt het op primaire epilepsie en begin ik nu met 2x daags een kwart pilletje (hoe krijg je die toch al kleine dingen in vieren?) fenobarbital. We kunnen nog wel CT scans enz laten doen maar bij een hersentumor o.i.d. valt er toch weinig aan te doen ofzo goed als niet te opereren.

Mijn kat heeft zojuist haar eerste aanval gehad. Ik herkende het vrij snel als epilepsie en heb haar met rust gelaten. De aanval duurde ongeveer 3 minuten, en de symptomen waren echt heel duidelijk: samentrekken van de spieren, ongecontroleerde bewegingen, urineverlies en schuimbekken.

Het vreemde is dat de aanval heel erg duidelijk getriggerd werd door het klikken van mijn (computer)muis!
Het is me sowieso al opgevallen dat ze de afgelopen weken soms ineens heel erg schrikt van een klik van de muis (de kat slaapt vaak op mijn bank, pal naast mijn laptop en muis).

De situatie is als volgt:
Ik ben op de computer aan het werk, en klik dus af en toe op de knoppen van de muis. Ook bedien ik af en toe het scrollwieltje dat een licht ratelend geluid veroorzaakt. Normaal trekt mijn kat hier zich helemaal niks van aan en slaapt/suft lekker verder, maar de laatste weken, heel af en toe, zie ik haar echt duidelijk schrikken van een klik. Plotseling schrikt ze wakker en de ogen staan wijd open. Ik zie haar ook even slikken, ze is echt geschrokken, precies op het moment dat ik klik. Meestal schrikt ze daarna niet meer van verdere klikken, maar soms schrikt ze ook van een 2e/3e klik. Ik heb hier nooit echt aandacht aan besteed omdat ik dacht dat ze gewoon diep in slaap was en wakkerschrok van het geluid, maar ongeveer anderhalf uur geleden liep het "ietsjes" anders!

Ik was weer aan het werk op de computer, kat lag naast me op haar staart te sabbelen (doet ze altijd voordat ze gaat slapen). Ik bedien het scrollwieltje van de muis en zie haar weer opschrikken. Omdat ik dit inmiddels wel gewend was ging ik door met scrollen en ze schrok er steeds meer van. Uiteindelijk (na +- 3 seconde scrollen ofzo) sloegen de stoppen door en sprong ze van de bank, en liep zijwaarts tegen de muur van de kamer. Daarna sprong ze als een bezetene door de kamer richting de gang, en viel ze van de trap. Onderaan de trap was het net als op het filmpje van Bailey: spierverkrampingen, licht kwijlen en licht urineverlies. Ik heb haar meteen naar boven gedragen en bij mijn moeder op bed gelegd, omdat ik niet precies wist wat het was. Dacht wel aan epilepsie maar kon het me haast niet voorstellen. Daar heeft ze het dekbed kapot gekrabt door de spierverkampingen waarna ik haar op de grond heb gelegd. Kort daarna (de echte aanval heeft denk ik een minuut of 2 tot 3 geduurd) kwam ze tot rust en was ze heel erg verward. Zielig miauwen en heel bang uit de ogen kijken. Ze was toen volgens mij wel weer bewust van wat er gebeurde.
Ze bleef nog een paar minuten liggen, en kwam daarna rustig weer bij. Na 10 minuten was ze weer lekker aan het spinnen alsof er niks gebeurd was.

Doodeng en hoop dat het niet nog een keer voorkomt!

Maar bij mij was er dus een duidelijke trigger (het geluid van het scrollwieltje van de muis), is dat bij andere ook voorgekomen?

Hallo!!

alhoewel ik zie dat er al heeel lang niet in dit topic is gepost, waag ik toch maar een berichtje..
ik wil graag jullie mening, ervaring weten met het volgende:

Onze poes heeft vrijdag avond een epileptische aanval gehad terwijl ze op de kattenbak zat, de hele bak schudde op en neer en heen en weer, en toen ze eruit was zakte ze steeds door haar pootjes en kwijlde als een gek.

ze heeft al eerder een aanval gehad maar die was eenmalig, en daarna was alles ook snel weer normaal, maar deze keer kreeg ze een tweede aanval, en er volgde er steeds meer in rap tempo, met tussenpozen van 5 minuten warin ze slap op de grond hing, apatisch zeg maar. er was zelfs een aanval bij van 7 minuten lang. en ze werden steeds erger.
steeds als we dachten we pakken dr op en nemen er mee nr de DA dan kreeg ze er weer een, en zo heeft het 2 uur geduurd, een zogenaamde status epilepticus..word dat genoemd, naar ik heb gelezen.

uiteindelijk was het alleen maar schokken en kwijlen wat ze deed, en grommen en hebben we er mee naar de dierenarts genomen, de assistent vond het er zorgwekkend uitzien (terwijl ze in onze ogen nu juist rustig was) en heeft haar eerst een ampul gegeven met valium (in dr kont) en later heeft de dierenarts er een infuus met valium gegeven. daar sliep ze de hele vrijdagnacht van door. zaterdag werd ze wakker, en toen we er uit de doos haalde zakte ze weer door de poten en als ze dan wat vooruit kwam liep ze tegen alles op, en liep maar doelloos rond, helemaal de kluts kwijt. volgens de dierenarts was ze uitgedroogd dus die heeft er een shot vocht gegeven, maar zei dat dekans dat ze opknapte minder dan 50% was doordat ze teveel schade had opgelopen in de hersenen. en dat het misschien toch op een spuitje zou uitlopen
door dat vocht zou ze meer gaan plassen en zo de valium uit dr lijf gaan. en zou ze wat meer moeten opknappen. nu zijn we dus aangekomen op zondag. en de meeste tijd ligt ze log in de doos, te slappen of te zitten en loom voor zich uit te staren, te mauwen, ze eet en drinkt niets. en als we er dan uithalen is ze wel iets actiever, en loopt niet meer overal tegenop, maar echt jofel is ze ook niet. maar wel heeft ze uit zichzelf op de bak geplast (zelf erop gaan zitten) gaat ze wat gerichter zitten en liggen (zaterdag als we er neerzette dan bleef ze precies zo slap liggen, ook al lagen dr pootjes helemaal verkeerd enzo) en reageert ze wat meer als je er roept of aanhaalt en heeft ze zich al een paar keer gelikt en gewassen, maar nog steeds eet en drinkt ze helemaal niets en verder zit er weinig teken van leven in. wel begint ze te spinnen als je dr aanhaalt.

we zouden het dit weekend nog aankijken en maandag een keuze maken, een spuitje of niet, het liefste hou ik 'r natuurlijk zo lang mogelijk nog bij me, maar ik wil niet dat ze lijd, of dodhongert of uitdroogt...kunnen jullie me advies geven?

Wat een naar verhaal... jullie zullen we geschrokken zijn.

Ik heb geen ervaring met katten met epilepsie, wel heeft mijn hond het jaren gehad. Met dagelijkse medicijnen waren de aanvallen goed te onderdrukken op 1 á 2 dagen per jaar na, waarin hij gemiddeld een aanval of vijf kreeg. Net als bij jouw kat echt grote aanvallen. We gaven hem verder niks om die aanvallen te stoppen, omdat het na een paar minuten altijd beter ging (en dan na bij voorbeeld drie uur daarna weer een aanval, en dat patroon gedurende een dag of twee met in totaal 5 aanvallen). Daarna was hij een paar dagen suf en sloom, maar ook dat trok weer bij.
In totaal is het zo 8 jaar goed gegaan. Toen kreeg hij weer zo'n reeks grote aanvallen en daarna zag je dat hij hersenschade had opgelopen. Hij zag niets meer, en kon niet goed lopen. Wij hebben dit een paar dagen aangekeken maar, omdat het niet beterde toen besloten hem in te laten slapen, ook omdat hij best oud was en de kans op herstel erg klein was.

In het geval van jouw kat weet ik niet of ik morgen meteen de beslissing zou nemen. Het hangt ook af van haar leeftijd, een jonge kat kan best nog goed herstellen. En misschien heeft ze nog veel valium in haar lijf, waardoor ze nog suf is. Ze reageert in ieder geval al meer dan zaterdag, dus dat lijkt een goed teken. En zolang ze geen pijn heeft, zou ik haar de kans geven verder op te knappen. Waarschijnlijk lijdt ze er nu niet echt onder en is ze vooral suf, al zal het voor jullie moeilijk zijn om te zien.

Wat wel heeeel belangrijk is, is dat ze blijft eten. Een kat die meer dan een dag niet eet of drinkt kan inwendige schade oplopen! Desnoods moet je haar dwangvoerderen met bij voorbeeld een spuitje, de dierenarts kan je daarbij helpen.

Succes en houd ons op de hoogte.

MeIR, hoe is het nu?

_{Vind het altijd een beetje jammer om veel tijd in een post te steken en vervolgens geen reactie meer te horen}

ja ik ben ook benieuwd hoe het is...

Hallo!

dankjewel voor jullie reacties, en sorry dat ik zo lang niks van me heb laten horen, ik had niet verwacht echt reactie te krijgen na het zien van de datum van de laatste post, maar gelukkig hebben jullie wel gereageerd. dankjewel!

ik zal ff in het kort proberen uit te leggen hoe het verder is gegaan.

ik denk dat het zondagavond was toen ze ineens uit zichzelf de doos uitkwam en rond ging lopen, en al wat beter, en zichzelf werd, wel liep ze nog steeds overal tegen aan, en was ze er loom en slap..maar ze at en dronk wel wat dus dat vonden we al heel wat. we hebben de maandag ook afgewacht en toen begon ze ineens meer op te knappen.

we zijn nu een week verder, en ze eet en drinkt weer (lang niet zoveel als ze altijd vrat, ze eet nu met recht kattenlikjes, maar ja..zo erg is dat niet) ze stribbelt weer tegen als je per ongeluk iets doet wat ze niet wil, ze springt uit zichzelf weer overal op, en af en komt snachts weer gezellig bijme liggen op bed, ook kan ze weer goed zien en staat ze weer normaal op dr poten, en gaat zelf op de kattenbak. ik merk wel dat er iets veranderd is, ze is minder...miauwerig, en zeurderig..en soms lijkt het wel of zedingen ziet die er helemaal niet zijn (schrikt ze zich helemaal rot van niks :S) maar voor de rest gaat alles weer oke,, en ik ben echt blij dat ze er nog is!

Fijn dat het weer beter gaat. Ben je nog met haar naar de dierenarts geweest?

nee dat niet meer

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 22:49 schreef MelR het volgende:
Hallo!

dankjewel voor jullie reacties, en sorry dat ik zo lang niks van me heb laten horen, ik had niet verwacht echt reactie te krijgen na het zien van de datum van de laatste post, maar gelukkig hebben jullie wel gereageerd. dankjewel!

ik zal ff in het kort proberen uit te leggen hoe het verder is gegaan.

ik denk dat het zondagavond was toen ze ineens uit zichzelf de doos uitkwam en rond ging lopen, en al wat beter, en zichzelf werd, wel liep ze nog steeds overal tegen aan, en was ze er loom en slap..maar ze at en dronk wel wat dus dat vonden we al heel wat. we hebben de maandag ook afgewacht en toen begon ze ineens meer op te knappen.

we zijn nu een week verder, en ze eet en drinkt weer (lang niet zoveel als ze altijd vrat, ze eet nu met recht kattenlikjes, maar ja..zo erg is dat niet) ze stribbelt weer tegen als je per ongeluk iets doet wat ze niet wil, ze springt uit zichzelf weer overal op, en af en komt snachts weer gezellig bijme liggen op bed, ook kan ze weer goed zien en staat ze weer normaal op dr poten, en gaat zelf op de kattenbak. ik merk wel dat er iets veranderd is, ze is minder...miauwerig, en zeurderig..en soms lijkt het wel of zedingen ziet die er helemaal niet zijn (schrikt ze zich helemaal rot van niks :S) maar voor de rest gaat alles weer oke,, en ik ben echt blij dat ze er nog is!

Gewlukkig. Maar hou haar heel goed in de gaten hoor!

Fijn dat het alweer beter gaat met poes!