ik heb even copy paste gedaan hoor
nou ik zal proberen het kort te houden.
Ik was vrijdag als eerste aan de beurt. Dus alles ging in rap tempo.
Ik werd 2 dagen later ongeveer wakker op de IC. Mijn maagband was eruit. De GBP in volle voorbereiding. Mijn milt is gaan gaan bloeden. De heeft geprobeerd het te stelpen maar het lukte niet. Ik was enorm veel bloed verloren onderkoeld daar ook door. Hij heeft toen mijn milt moeten verwijderen. Omdat dit niet goed ging. Mijn man is om 3 uur smiddagsopgebeld door mijn arts met dit nieuws. Dat hij de verkleining dus ook niet door heeft kunnen zetten. Allemaal erg heftig dus. Ik zelf besefte het allemaal niet goed. Onderbewust wist ik wel dat ik in 1 groot nachtmerrie zat. Het gaat nu ook absoluut niet goed. Heb een gesprek gehad met chirurg. Hij wil mij absoluut nog de GBP doen. Maar niet nu. Ik moet een half jaar alles laten rusten. Praten met Psychiater (die hij heeft ingeschakeld) Hij vind het te veel van het goede wat er gebeurt is afgelopen 2 jaar. En dit toetje was niet prettig. Ik ben godzijdank thuis. Anders had ik waarschijnlijk ontslag genomen. Omdat ik naar Enschede moest. Ik wilde bij iedereen in de buurt zijn die mij lief zijn. Gelukkig is mijn verzoek ingewilligt. Maar moet absolute rust houden.
Heb enorme hoofdpijn, oorsuizen ik wankel nog enorm op de benen, gisteren viel elke bijna of gewoon flauw. Ik laat het hierbij. Want ik ga om. Verhaal zal beetje bij beetje nog wel komen.
allemaal