Tips over OP welkom
Sprong ze van 2 hoog naar beneden! Dan schrik je toch wel ff hoor...stel je voor, ik had er onder kunnen liggen
Ook was de politie bezig geweest met opruimen... nou ja hoe je het wilt noemen.. mijn zusje ruimt nog beter op ( er lag nog haar van die vrouw, bloed overal en die handschoendjes had de politie zo in de bosjes gelflikkert )
quote:ik heb ook een spoor achter, maar er zit vlakbij een station dus veel treinen gaan er niet echt snel..Op maandag 22 augustus 2005 11:12 schreef Ayaxola het volgende:
Bij ons achter het huis zit het spoor, en daar springt nog wel regelmatig iemand voor de trein
Ik zelf ga er eigenlijk slecht mee om denk ik...ik probeer er wel over te praten, maar merk ook dat ik het onderwerp vaak ontwijk...zoals nu, ik zag de topic en eerst paar keer niet geopend omdat ik het niet wilde lezen...
Het beste wat je kan doen is toch hulp zoeken bij anderen, desnoods professionele hulp...
Als je dat hebt gezien ...wie wil hem dan volgen ...nou ik niet hoor
Best kut dat ik nu echt kippenvel heb, maar ik heb nu ff een goed gevoelig nummer er bij toeval bij op staan.
Het is een uitweg omdat je verdriet hebt en er niet echt mee om kan gaan.
Ik ben vroeger ook wel een gesloten persoon geweest, ik kon ook moeilijk praten, je gaat eigenlijk door een hel.
Heb nooit aan zelfmoord gedacht, ik wou mijn eigen dingen anders oplossen, maar dat gaat moeilijk, maar zelfmoord nooit, dat vond ik gewoon laf...
In de loop van de jaren ben ik wel veranderd en praat ik nu gewoon over dingen die mij dwars zitten en andere problemen, er zijn ook andere uitwegen/manieren, maar zelfmoord vind ik nogal egoïstisch omdat ook geliefden mee worden getrokken.
In dat opzicht vind ik euthenasie wel een beter punt, dan heb je geen anderen ermee, maar wel jezelf, dan heb je al gepraat, dan weten anderen je gevoelens wel, en daar gaat het toch om, herman brood was er klaar mee en heeft wel een brief achter gelaten, dan kan je het wel een plek geven.
Ja, ik heb er wel een mening over...
quote:Op maandag 22 augustus 2005 17:13 schreef Brechtje het volgende:
Ik heb het topic even opgeschoond.
2. @ Spanky_Menky, heb je overwogen om met iemand van Stichting Slachtofferhulp te praten? Zij hebben hier 'ervaring' mee en kunnen vaak een fijne hulp zijn. Ten tweede, praten over zelfmoord is nog altijd een taboe in Nederland.
5 jaar geleden heeft mijn broertje zelfmoord gepleegd, toen ik weer naar school ging (iedereen wist wat er gebeurd was) werd ik door de helft van mijn klas niet eens gecondoleerd. MIjn klasgenootjes durfden niet met mij in gesrpek te gaan erover. Ze waren bang voor mijn reactie ofzo?? Ook in de klas werd er niet over gepraat, zelfs de leerkrachten zeiden niks.
Het noodlottige toeval wilde dat de zus van een klasgenoot een maand verongelukte. TOen zij na dat ongeluk weer op schoolkwam werd ze door iedereen getroost, en elke les werd er wel over gepraat, en alle leerkrachten hielden rekening met haar, enzovoorts...dat deed best wel veel pijn.
IK ben toen tot de conclusie gekomt dat zelfmoord dus taboe is, en dat mensen er gewoon niet (met je) over willen praten.
HOu net als jij gewoon mn mond erover dicht, tenzij mensen er expliciet naar vragen, dan praat ik er wel over.
En dat persoon was de oom van een goeie bekende ( overbuurjongen ) van me.
Zoiets geeft altijd een grote schok.
Ze wil er alleen niet over praten en ook niet over haar problemen.
Terwijl je dit juist moet doen !!
quote:Bel dr huisarts!Op maandag 22 augustus 2005 17:38 schreef the_legend_killer het volgende:
Ik ken zelf iemand die snijdt zichzelf en denkt ook aan zelfmoord.
Ze wil er alleen niet over praten en ook niet over haar problemen.
Terwijl je dit juist moet doen !!
quote:Bel dr huisarts!Op maandag 22 augustus 2005 17:38 schreef the_legend_killer het volgende:
Ik ken zelf iemand die snijdt zichzelf en denkt ook aan zelfmoord.
Ze wil er alleen niet over praten en ook niet over haar problemen.
Terwijl je dit juist moet doen !!
quote:ze moet dan ook praten met iemand ja, maar voor velen is het moeilijk om erover te beginnen en hulp te zoeken..Op maandag 22 augustus 2005 17:38 schreef the_legend_killer het volgende:
Ik ken zelf iemand die snijdt zichzelf en denkt ook aan zelfmoord.
Ze wil er alleen niet over praten en ook niet over haar problemen.
Terwijl je dit juist moet doen !!
Andere mensen die er zelf geen 'last' van hebben kunnen makkelijk roepen van 'zoek hulp' maar probeer t maar es als je zelf depressief bent..
quote:Die gelooft me nooit.
Ze heeft zeg maar 2 gezichten.
De hele lieve en de depressieve.
Ik ga met haar praten dat ze haar eigen problemen moet oplossen omdat ze zo nergens komt.
Ze helpt eerst anderen en dan blijft ze zelf met haar problemen zitten
quote:dubbel
dat heeft echt geen zin hoor. zo iemand moet zélf hulp zoeken want als ze t niet wil, kan ze ook niet geholpen worden.
'. Stel je niet aan man 
.quote:Zij zegt ook ik ken haar niet helpen..Op maandag 22 augustus 2005 17:51 schreef Imberr het volgende:
[..]
ze moet dan ook praten met iemand ja, maar voor velen is het moeilijk om erover te beginnen en hulp te zoeken..
Andere mensen die er zelf geen 'last' van hebben kunnen makkelijk roepen van 'zoek hulp' maar probeer t maar es als je zelf depressief bent..
Ik kan haar wel ondersteunen want ik heb veel gezien en meegemaakt.
Maar je problemen moet je zelf toch oplossen.
Ik probeer haar dit te laten beseffen.
quote:idd.Op maandag 22 augustus 2005 17:54 schreef Imberr het volgende:
[..]
dubbel
dat heeft echt geen zin hoor. zo iemand moet zélf hulp zoeken want als ze t niet wil, kan ze ook niet geholpen worden.
Ze ontwijkt haar problemen en wil niet aan zichzelf werken.
Vriend van me in friesland kent ook weer mensen die er aan denken om dat soort dingen te doen...ik kan me zelf echt niet voorstellen dat er helemaal niemand meer is om je te ondersteunen in plaats van zo diep te zinken om jezelf te vermoorden...
quote:ik denk niet dat veel mensen er echt mee te koop lopen. dus dan krijgen ze ook geen steun enzo omdat niemand het weet.. en voor sommige mensen is zelfmoord de enige oplossing omdat ze de pijn en het verdriet niet meer kunnen verdragen. en als je dan niet geholpen wílt worden.. tja..Op maandag 22 augustus 2005 18:00 schreef DiabloSam het volgende:
Twee jaar geleden toen ik in de 1e zat toen was er een leraar van een andere klas die voor de trein was gesprongen...school vrij een dag, en herdenkingen enzo, heel triest gebeuren allemaal.
Vriend van me in friesland kent ook weer mensen die er aan denken om dat soort dingen te doen...ik kan me zelf echt niet voorstellen dat er helemaal niemand meer is om je te ondersteunen in plaats van zo diep te zinken om jezelf te vermoorden...
Afgelopen schooljaar heeft mijn wiskundeleraar zelfmoord gepleegd, dit kwam voor de gehele school erg onverwacht. Ik was met de leraar op werkweek geweest en kende hem erg goed. Ik heb er later veel over nagedacht maar heb geen enkel punt kunnen bedenken waaruit achteraf bleek dat hij ongelukkig was... De uitvaart was heel mooi, een grote kerk in Rotterdam stampvol met leerlingen, leraren en familie.
Ik voel me altijd verschrikkelijk hulpeloos, en vraag me af of er niemand is die deze mensen steun en hulp heeft geboden.
quote:Idem! Heel irritantOp maandag 22 augustus 2005 11:12 schreef Ayaxola het volgende:
Bij ons achter het huis zit het spoor, en daar springt nog wel regelmatig iemand voor de trein
quote:Dan maakt hij een aantekening in haar medische dossier.Op maandag 22 augustus 2005 17:53 schreef the_legend_killer het volgende:
[..]
Die gelooft me nooit.
Ze heeft zeg maar 2 gezichten.
De hele lieve en de depressieve.
Ik ga met haar praten dat ze haar eigen problemen moet oplossen omdat ze zo nergens komt.
Ze helpt eerst anderen en dan blijft ze zelf met haar problemen zitten
Heb ik ook gedaan over mijn vader. DIe is behoorlijk in de put geraakt na de zelfmoord van mijn broer, maar hij 'faked' altijd dat het goed gaat, zo ook als hij bij de dokter kwam. Op een dag was ik bij de dokter en heb ik dat verteld, hij zou er een notitie van maken. Dus het helpt wel. Dat zij het daarna zal ontkennen is logisch.
Maar vaak willen deze mensen juist wel aandacht....
quote:Jazeker, hier op het werk reageerden de mensen ook heel erg goed erop. Gelukkig durfde mijn collega's er wel over te praten en ook te vragen hoe het met mij ging, zo heb ik wel veel van mijn emoties kunnen verwerken in het begin.Op maandag 22 augustus 2005 17:24 schreef amaranta het volgende:
2. @ Spanky_Menky, heb je overwogen om met iemand van Stichting Slachtofferhulp te praten? Zij hebben hier 'ervaring' mee en kunnen vaak een fijne hulp zijn. Ten tweede, praten over zelfmoord is nog altijd een taboe in Nederland.
Het was een direct familie lid van mijn vriendin, dus zij had het er nog moeilijker mee, daarom dacht ik in het begin ook alleen aan haar en cijferde ik mezelf weg omdat ik voor haar klaar wilde staan.
Mijn manager hier heeft in dezelfde situatie gezeten en had dit dus ook goed en snel onderkend, met hem heb ik hier ook goed over kunnen praten, hij heeft me toen ook aangeraden om te praten met de bedrijfsarts/vertrouwenspersoon. Dat heb ik ook gedaan, en dat heeft veel geholpen.
Vooral inderdaad dat je niet jezelf moet wegcijferen maar er ook over moet praten was erg belangrijk voor me, nadat ik dat deed ging het ook snel weer beter, mijn vriendin heeft mij ook erg goed opgevangen, en ik hoop dat ik haar ook goed heb opgevangen...
Op zich gaat het nu wel weer goed met ons beide, maar omdat het erg recentelijk is gebeurd (half jaar geleden) hebben we nog steeds moeilijke momenten, maar dan praten we samen hierover...dat is het beste was je kan doen, veel praten om het zo een plek te geven en proberen het te verwerken...
quote:Klopt, mensen die echt met deze ideeen rondlopen kunnen dit juist heel goed verbergen, daarom was de klap des te harder, omdat niemand dit zag aankomen...Op maandag 22 augustus 2005 18:03 schreef Imberr het volgende:
[..]
ik denk niet dat veel mensen er echt mee te koop lopen. dus dan krijgen ze ook geen steun enzo omdat niemand het weet.. en voor sommige mensen is zelfmoord de enige oplossing omdat ze de pijn en het verdriet niet meer kunnen verdragen. en als je dan niet geholpen wílt worden.. tja..
quote:Goed om te horen dat het nu beter met je vriend gaat. Zo zie je maar weer dat professionele echt helpt, gelukkig maar!!!Op dinsdag 23 augustus 2005 10:45 schreef darkroses het volgende:
Een goeie vriend van me heeft geprobeert zelfmoord te plegen.. dat was ook onverwachts, ik had ook niet door dat hij ongelukkig was terwijl ik hem elke dag sprak. het is mislukt, maar vlak daarna probeerde hij het weer.. nog een x mislukt, hij heeft een tijd in het ziekenhuis gelegen. Nu moet hij elke zaterdag en woensdag naar een psychiater om erover te praten. Eerst wou hij niet maar hij werd gedwongen door zijn ouders. Nu zegt hij dat het helpt, dat hij bijna niet meer zelfmoord denkt. T gaat gelukkig een stuk beter met hem nu
Zelfs als mensen eigenlijk niet willen helpt het wel...
quote:Je hebt je best gedaan voor haar, jammer dat in dit geval de instanties er niet in zijn geslaagd om haar te helpen...Op dinsdag 23 augustus 2005 11:22 schreef sweet-lady het volgende:
mijn beste vriendin heeft 3 jaar geleden zelfmoord gepleegd, dit omdat zij niet blij was met haar moslimse opvoedin zal het ff uitleggen. zij is in nl geboren en ook nl opgevoed totdat haar vader ineens besloot om dat drastisch te gaan veranderen en zijn dochters moslims te gaan opvoeden (btje laat natuurlijk als ze 17 is maar ja) dit maakte mijn vriendin zo kapot dat geen uitweg meer wist ik zichzelf de polsen doorsneed. (ook was uitgehuwlijkt) ik wist dat ze hier aandacht en heb haar vaker geprobeerd mee te krijgen naar verschillende instanties (is ook gelukt) maar helaas hebben deze geen resultaat geboekt. toch heeft zij zich het leven ontnomen
quote:Wat stond er dan precies in dat dagboek?Op maandag 22 augustus 2005 18:35 schreef Casparovvv het volgende:
Ik heb vrij veel 'ervaring' met zelfmoorden. Als eerste heeft mijn neef jaren geleden zelfmoord gepleegd, dit kwam in de familie heel zwaar aan. Mijn vader heeft het er enorm moeilijk mee gehad, omdat hij de computer van mijn neef gekraakt heeft nadat zijn broer en schoonzus (de ouders van die neef dus) dat gevraagd hadden, zodat ze in zijn digitale dagboek konden lezen. Hierover waren de meningen in de familie verdeeld, dat kan je je misschien wel voorstellen... Ikzelf ben er dus ook wel betrokken bij geweest. Later heeft een buurman van mij zichzelf opgeknoopt, maar hij had helaas niet de moeite genomen de gordijnen dicht te doen, ik fietste s'ochtends naar mijn werk...
Afgelopen schooljaar heeft mijn wiskundeleraar zelfmoord gepleegd, dit kwam voor de gehele school erg onverwacht. Ik was met de leraar op werkweek geweest en kende hem erg goed. Ik heb er later veel over nagedacht maar heb geen enkel punt kunnen bedenken waaruit achteraf bleek dat hij ongelukkig was... De uitvaart was heel mooi, een grote kerk in Rotterdam stampvol met leerlingen, leraren en familie.
Ik voel me altijd verschrikkelijk hulpeloos, en vraag me af of er niemand is die deze mensen steun en hulp heeft geboden.
quote:De meningen van de familie waren niet verdeeld om wat er in dat dagboek stond, maar wel om het feit dat de ouders het nodig vonden het te lezen om een oorzaak te vinden voor z'n zelfmoord. Ikzelf begrijp ze wel.Op donderdag 25 augustus 2005 15:11 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Wat stond er dan precies in dat dagboek?
wat er verder in stond doet er nu niet toe...
quote:Ik geef die ouders gelijk, ik zou het ook willen weten als het mijn kind was.Op donderdag 25 augustus 2005 15:18 schreef Casparovvv het volgende:
[..]
De meningen van de familie waren niet verdeeld om wat er in dat dagboek stond, maar wel om het feit dat de ouders het nodig vonden het te lezen om een oorzaak te vinden voor z'n zelfmoord. Ikzelf begrijp ze wel.
wat er verder in stond doet er nu niet toe...
quote:inderdaad.Op donderdag 25 augustus 2005 17:03 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Ik geef die ouders gelijk, ik zou het ook willen weten als het mijn kind was.
quote:Ik begrijp het ook wel op zich, maar een dagboek is ook vertrouwelijk natuurlijk, dit is weer zo'n situatie dat ik beide standpunten kan begrijpen...lastig, zeker in deze situatie natuurlijk...Op donderdag 25 augustus 2005 17:03 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Ik geef die ouders gelijk, ik zou het ook willen weten als het mijn kind was.
[ Bericht 53% gewijzigd door Anne op 26-08-2005 10:12:34 ]
quote:not done dudeOp donderdag 25 augustus 2005 18:26 schreef MaddoxX het volgende:
[edit] Zie hierboven, post aangepast [/edit]
[ Bericht 24% gewijzigd door Anne op 26-08-2005 10:12:54 ]
Maar de buurman van een vriend van me is gepakt met een paar kilo cocaine in paramaribo
dusse ja .....
Hij kende hem wel en had dat nooit verwacht
Ik heb 4 mensen gekent die actieve zelfmoord hebben gepleegt,ook nog een stuk of wat anderen die passieve zelfmoord hebben gepleegd(verkeerde levens houding......als de dokter zegt dat je niet meer moet roken en drinken en daar stug meedoorgaan.tot het je einde wordt).
De laatste zelfmoordenaar was een benedenbuurman.Heeft zichzelf door zijn hoofd geschoten,vlak voor de kerst 2003.
Staat in general chat.
Waarschijnlijk zelfmoord..
quote:Ik heb gister nog met haar gepraat,Op maandag 22 augustus 2005 19:35 schreef amaranta het volgende:
[..]
Dan maakt hij een aantekening in haar medische dossier.
Heb ik ook gedaan over mijn vader. DIe is behoorlijk in de put geraakt na de zelfmoord van mijn broer, maar hij 'faked' altijd dat het goed gaat, zo ook als hij bij de dokter kwam. Op een dag was ik bij de dokter en heb ik dat verteld, hij zou er een notitie van maken. Dus het helpt wel. Dat zij het daarna zal ontkennen is logisch.
Maar vaak willen deze mensen juist wel aandacht....
Ze stoort zich behoorlijk aan haar situatie thuis.
Ik hoop dat ze me precies zal vertellen wat haar problemen zijn.
Iets wat bij iedereen niet te begrijpen was. Stond midden in het leven en was in onze ogen altijd vrolijk. Echter speelder er veel meer is later bekend geworden. We missen hem nu regelmatig. Zeker door zijn gedrag. Was een top gozer waar we heel veel mooie momenten mee gehad hebben!
En bij mijn vader zijn zaak is de buurman van het dak gesprongen omdat hij dacht dat hij kon vliegen. :|( Normaal staat rond die tijd altijd mijn vader zijn auto daar. En vandaag niet. Is maar goed ook want tegen dat soort dingen ben je niet verzekerd als er een 1 of andere malloot op je dak springt.
quote:Gevalletje meervoudige persoonlijkheid wssOp maandag 22 augustus 2005 17:53 schreef the_legend_killer het volgende:
[..]
Die gelooft me nooit.
Ze heeft zeg maar 2 gezichten.
De hele lieve en de depressieve.
Ik ga met haar praten dat ze haar eigen problemen moet oplossen omdat ze zo nergens komt.
Ze helpt eerst anderen en dan blijft ze zelf met haar problemen zitten
Kheb een familielid dat ook een beetje in de war is en het meermaals heeft geprobeerd, maar gelukkig elke keer faalt
In mijn slechte dagen in mijn puberteit dacht ik er ook wel es aan. Maar ik heb er wel vertrouwen in dat mijn leven, one way or the other, op zijn pootjes terecht komt
quote:Ja, ik zag hem wel eens op Fok!Op vrijdag 26 augustus 2005 16:30 schreef the_legend_killer het volgende:
Een fokker is dood gevonden in zijn huis
Staat in general chat.
Waarschijnlijk zelfmoord..
Echt verschrikkelijk!
Het is gewoon zo zonde..
quote:het is maar hoe je het bekijkt. De user in kwestie heeft nu wel rust.Op zondag 28 augustus 2005 00:59 schreef Brechtje het volgende:
[..]
Ja, ik zag hem wel eens op Fok!
Echt verschrikkelijk!
Het is gewoon zo zonde..
Zijn leven was nou niet zo een pretje had ik het idee.
quote:Waarom noem jij die persoon een "aandachtshoer" ?Op maandag 22 augustus 2005 10:58 schreef Molluck het volgende:
Ja, er was hier in Eindhoven zo'n aandachtshoer die midden in de H&M zelfmoord wilde plegen.
Sprong ze van 2 hoog naar beneden! Dan schrik je toch wel ff hoor...stel je voor, ik had er onder kunnen liggen
Iemand die echt aandacht wil zal er voor zorgen dat ze die krijgt! Dus dan springt ze niet van een 2e verdieping. (dat kan nl haar dood worden en dan krijgt ze de aandacht niet)
Iemand die zelfmoord wil plegen of pleegt is erg ziek. En over dat ziek zijn kunnen de meningen verdeeld zijn.
Je kan niet altijd zien of merken dat iemand zo rot in zijn of haar vel zit en dat ze zichzelf willen doden. Je kan jezelf er ook niet op voorbereiden dat het gebeurd.
Uit ervaring weet ik dat "deze" mensen niet te helpen zijn, helaas .
Toen dacht ik: waarom doe ik mezelf dit aan als ik ook de mensen die me hiertoe drijven wat aan kan doen? Ik werd nogal gepest op school. Ik dacht, dood kan ik altijd nog, eerst ga ik proberen wat aan de situatie te doen.
Toen heb ik er ook wat aan gedaan. Niet eens zo gek veel, maar het meisje schrok wel nogal en riep gillend de klas uit en viel mij nooit meer lastig.
Vervolgens moest ik wel naar de psycholoog en dergelijke maar aangezien het pesten zo'n 95% verminderde was dat het totaal waard.
quote:Mag ik vragen wat je gedaan had dat dat meisje gillend de klas uit liep?Op maandag 29 augustus 2005 23:50 schreef Sessy het volgende:
Ja dat heb ik... Ik zat al met het mes aan m'n polsen.
Toen dacht ik: waarom doe ik mezelf dit aan als ik ook de mensen die me hiertoe drijven wat aan kan doen? Ik werd nogal gepest op school. Ik dacht, dood kan ik altijd nog, eerst ga ik proberen wat aan de situatie te doen.
Toen heb ik er ook wat aan gedaan. Niet eens zo gek veel, maar het meisje schrok wel nogal en riep gillend de klas uit en viel mij nooit meer lastig.
Vervolgens moest ik wel naar de psycholoog en dergelijke maar aangezien het pesten zo'n 95% verminderde was dat het totaal waard.
Maar goed om te horen dat het wel heeft geholpen en dat je het juiste besluit genomen hebt.
[ Bericht 5% gewijzigd door spanky_menky op 30-08-2005 09:21:35 (vergeten) ]
ik wil het verhaal nog wel opschrijven want ik vind het bijzonder tragisch. Aangezien we dus een hechte community waren hebben we een paar jaar lang virtueel met dr meegeleefd, met alle sh*t die in dr leven gebeurde.
linda was een zweeds-indiase meid van gescheiden ouders. ze woonde met dr moeder in zweden, haar vader woonde met zn nieuwe vrouw en kinderen in india. toen ze 15 was was ze behoorlijk aan de drugs, en ik leerde haar kennen nadat ze uit de afkickkliniek was gekomen. ze had toen ook een abortus achter de rug, en haar moeder had kanker. toen dr moeder overleed was lin er zeker van dat het haar schuld was, dat ze niet goed voor haar moeder had gezorgd, ed. wéér aan de drugs, weer naar rehab. lin mocht van haar vader kiezen wat ze wilde, naar india, of in zweden blijven. De ouders van vrienden van haar wilden haar graag in hun gezin opnemen. Lin had een hekel aan dr pa, want hij had hun verlaten.
Goed, ze waagde dus een zelfmoordpoging. 3 weken lang heeft ze in coma gelegen, nadat ze wakker werd ging ze dus weer naar rehab voor een paar maanden. Hierna ging het best goed met dr. Geen drugs meer, ze was al wat vrolijker, etc.
Paar weken later vindt er een gigantische aardbeving plaats in India. Vader dood, stiefmoeder dood, halfzusjes dood. Dat was te veel voor dr, ze was alles kwijt. Met een overdosis heeft ze toen dr leven genomen.
ik vind het allemaal zo nutteloos om je zelf van kant te maken, je bezorgt er iedereen onzettend veel pijn en verdriet mee, terwijl er vaak ook nog een andere oplossing is, maar die is zeker weten moeilijker als je zelf van het leven beroven. maar aan de nadere kant begrijp ik het ook wel weer van sommige mensen
ik vind zelfmoord ontzettend lastig om een echte mening over te hebben eigelijk. ik zou het zelf iig niet doen, denk ik
quote:Ik gedroeg me psychopaat en maakte het haar op allerlei subtiele en minder subtiele manieren duidelijk dat zij m'n eerste slachtoffer werd als het zo ver mocht komen. Zo heb ik eens - heel onschuldig op zich, maar niet samen met al 't andere - potloden in een tekenles met een mes zitten slijpen terwijl ik haar strak en vooral heel rustig aankeek om ze vervolgens op de tafel kapot te drukken met van kracht trillende handen terwijl ik haar dus net zo strak en rustig aan bleef kijken, en ze dan weer te slijpen en zo.Op dinsdag 30 augustus 2005 08:40 schreef spanky_menky het volgende:
[..]
Mag ik vragen wat je gedaan had dat dat meisje gillend de klas uit liep?
Maar goed om te horen dat het wel heeft geholpen en dat je het juiste besluit genomen hebt.
Ik had echter een hoop omstandigheden mee - dat voorval op die school in columbine, dat ik altijd in zwart liep, vanuit een hoekje mensen observeerde, dat ik van leraren schedels (ook mensenschedels) mocht lenen om ze na te tekenen, een fascinatie voor seriemoordenaars die ik niet probeerde te verbergen, bepaalde opmerkingen die ik daarvoor nog gemaakt had in de klas en zo voorts.
Op een gegeven moment liep ze de klas uit gillend tegen de leraar dat ik zo ziek bij m'n hoofd was dat ik in een gekkenhuis hoorde en dat ze niet terugkwam voor ik daar zat of zo. Later heeft ze tegen mensen lopen vertellen dat ze bang was dat ik haar zou vermoorden.
Het komt erop neer dat ik haar heb laten geloven dat ik niet gewoon raar was maar echt knettergek genoeg om haar wat aan te kunnen doen. Dat was niet zo moeilijk omdat ik als last resort haar ook echt wilde vermoorden, maar zo ver kwam het gelukkig niet. Als gepeste 15 jarige krijg je echt geen 20 jaar cel en ook niet eindeloos TBS, maar een carriere kun je dan ook wel vergeten - alhoewel dat allemaal nog steeds beter is dan zelfmoord.
Gaat nu stukken beter met me hoor.
[ Bericht 14% gewijzigd door Sessy op 30-08-2005 12:00:32 ]
quote:Als je dat echt speelde, had ik als buitenstaander waarschijnlijk gelachen van binnen als ik dat zag...Op dinsdag 30 augustus 2005 11:54 schreef Sessy het volgende:
[..]
Ik gedroeg me psychopaat en maakte het haar op allerlei subtiele en minder subtiele manieren duidelijk dat zij m'n eerste slachtoffer werd als het zo ver mocht komen. Zo heb ik eens - heel onschuldig op zich, maar niet samen met al 't andere - potloden in een tekenles met een mes zitten slijpen terwijl ik haar strak en vooral heel rustig aankeek om ze vervolgens op de tafel kapot te drukken met van kracht trillende handen terwijl ik haar dus net zo strak en rustig aan bleef kijken, en ze dan weer te slijpen en zo.
Maar wel zeer effectief zeg quote:haha echt diepe respectOp dinsdag 30 augustus 2005 18:26 schreef Sessy het volgende:
Ja het was ook eigenlijk lachwekkend, maar wel effectief.
geweldig om iemand op zo'n manier terug te pakken Bij mam heeft een man die ze van 't dansen kende zelfmoord gepleegd. Dat was echt heel raar, want hij had geen enkele reden om zelfmoord te plegen, behalve dat hij zich verveelde in het leven, althans dat gaf hij in de afscheidsbrieven aan. Hij is van een hoogte gesprongen in z'n garage met een touw om z'n nek zodat hij meteen z'n nek gebroken heeft, dat heeft hij van tevoren zo berekend. Hij deed van tevoren briefjes op de deuren van de garage met de mededeling dat ze de deur niet zelf moesten open doen maar de politie moesten bellen omdat hij daar dus dood binnen zou hangen en hij niet wilde dat ze 'm zo zouden zien...
Nouja het blijft natuurlijk tragisch maar ik heb er wel respect voor, voor hoe hij alles tot in de puntjes heeft geregeld. Hij heeft in elk geval met z'n briefjes en z'n ophanging in de garage een hoop mensen een trauma bespaard.
In Moskou heb ik ook eens meegemaakt dat iemand onder de metrotrein sprong, hij was op slag dood. Helaas was de uitgang aan de achterkant van het station gesloten voor restauratie dus iedereen moest voorlangs de trein en zag dus die hele zooi. Op zich viel het nog wel mee, het lijk zelf lag onder de trein, die zag je ook bijna niet, maar er lagen wel stukken... ja ik weet niet wat, lange ronde rode slierten. Misschien darmen of zo. Er waren daar ook een paar mensen die over hun nek gingen toen ze dat zagen en zo. Maar ze konden ons ook niet in de wagons laten zitten omdat het heel erg heet was en heel erg druk en omdat je gewoon geen adem meer kon halen in die wagons.
Ik vond het zelf te bizar om daar toen echt op te reageren, het komt een beetje onrealistisch over als je daar zo bij bent en raar genoeg is dat ook nooit tot me doorgedrongen verder dan het niveau van "ugh... goor."
Bleek achteraf dat 'ie zelfmoord had gepleegd omdat hij zichzelf nutteloos vond omdat hij geen baan kon vinden en zijn vrouw daarom moest werken... Dan heb ik ook zo iets van, dan pleeg je toch geen zelfmoord? Dan ga je zelf het huishouden doen en zo, zodat je vrouw thuis verder niks hoeft te doen als ze thuiskomt van 't werk, dit is wel de 21ste eeuw zeg. Maar ja.
De dag daarna kwam een conrector dat ons vertellen in de klas ( Iedereen had zoiets van Bart
wtf wie is dat dan ( ) Ja, goed het was dan ook wel een kneus.Maar wat me wel opviel is adt al die wijven uit mn klas liepen te janken terwijl ze (bij wijze van spreken) de week daarvoor nog achter zn rug om hebben uitgelachen omdat het een pauper was
quote:Je ruilde knikkers met hem?Op vrijdag 26 augustus 2005 20:52 schreef ook_gek het volgende:
Een hele goeie zaken relatie van mij heeft zich een aantal jaar geleden opgehangen.
Mijn oma heeft zelfmoord gepleegd door een overdosis medicijnen te nemen, ze was toen 66 jaar oud. Ik was toen 13 jaar. De eerste jaren, zeker tot ik 17 was ofo, heb ik het feit van zelfmoord niet kunnen geloven. Voor mij was ze gewoon overleden zoals alle oma's ooit overlijden. Maar later kwam dus wel het besef dat dat niet het geval was geweest en dat het echt haar eigen wens was geweest
Toen het net gebeurd was probeerden mensen me te troosten met de woorden "ze wilde het zelf", daar kon ik toen echt helemaal niets mee, het was de grootste dooddoener ooit gehoord. Ik kon absoluut niet geloven dat mijn lieve oma zelf niet meer wilde leven!
Nu is het uiteindelijk wel een beetje een troost, ze wilde zelf gewoon echt niet meer
maar helaas heb ik vrij weinig uitleg van haar kant over het waarom hiervan..... Dus ja, de vragen blijven...
zelf moorden wel
quote:Veroderstel jij hier dat alle kneuzen zelfmoord plegen ofzo?Op dinsdag 30 augustus 2005 19:40 schreef kippiej het volgende:
Een dude in mijn vorige klas heeft zichzelf voor de trein geflikkerd
De dag daarna kwam een conrector dat ons vertellen in de klas ( Iedereen had zoiets van Bart
Maar wat me wel opviel is adt al die wijven uit mn klas liepen te janken terwijl ze (bij wijze van spreken) de week daarvoor nog achter zn rug om hebben uitgelachen omdat het een pauper was
Waarschijnlijk was hij geen kneus.
Denk hier eens over na.....misschien kon hij jullie getreiter niet aan en heeft hij daarom zelfmoord gepleegd..
quote:Zo hebben wij geprobeerd de mail van mijn broertje te kraken, wat ons helaas niet lukte.Op donderdag 25 augustus 2005 17:03 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Ik geef die ouders gelijk, ik zou het ook willen weten als het mijn kind was.
We hebben een mailtje aan meneer hotmail gestuurd, waarin we uitlegden wat er gebuerd was, en dat we graag zijn password wilden, omdat we in zijn mail misschien aanwijzingen en/of antwoorden konden vinden.
Maar meneer hotmail wilde het niet geven...ookal was mijn broertje dood, wat hem zeer speer, had hij, als dode, nog steeds recht op zijn privacy....
Jammer...
quote:Alleen daar zal 't niet aan hebben gelegen maar inderdaad.Op woensdag 31 augustus 2005 13:29 schreef amaranta het volgende:
[..]
Veroderstel jij hier dat alle kneuzen zelfmoord plegen ofzo?
Waarschijnlijk was hij geen kneus.
Denk hier eens over na.....misschien kon hij jullie getreiter niet aan en heeft hij daarom zelfmoord gepleegd..
Ik vrees dat men in Nederland met de schoolplicht een hoop mensen een zeer depressieve jeugd bezorgt overigens, en anderen de dood in jaagt. Ik ben in 4 vwo van school gegaan en heb staatsexamens gedaan en dat was de beste beslissing die ik ooit maakte mbt school. Ik verwachtte er allemaal oudere mensen tegen te komen die alsnog hadden besloten te gaan studeren, maar voornamelijk waren er leeftijdsgenoten van mij die op school gepest waren en/of waren ziek geworden. Een meisje daar was zelfs van 3 hoog gegooid door de pestkoppen en kon haar arm nu nauwelijks meer gebruiken - en de pestende meute was daar verder gewoon mee weggekomen - ze hoefden zelfs geen schadevergoeding te betalen.
Als je d'r over nadenkt om zelfmoord te plegen doordat je op school wordt gepest zou ik je ZEKER aanraden om staatsexamens te proberen te doen. Het is niet moeilijker dan op school - in veel opzichten is het zelfs makkelijker. Je krijgt ook een aantal lessen met leraren in bijv. Utrecht waarin je kunt kijken of je de stof hebt begrepen en je krijgt ook toetsen die je via email opstuurt naar je docenten. Je besteedt er uiteindelijk minder tijd aan dan op school - maar je bent wel veel intensiever bezig - na 4-5 uur studie ben je net zo moe als na 8 uur op school. Wat je niet snapt kun je op internet opzoeken of vragen aan de docenten - althans, bij het LOI is dat zo. De LOI maakte bij mij wel een zooitje van de administratie en stuurde mij en andere mensen verkeerde pakketten toe, maar op zich kreeg je alles nog ruim op tijd om je te kunnen voorbereiden - en het was ook net een overgangsjaar op dat moment, dus ik kan me er iets bij voorstellen.
Met luiheid en zo valt op zich wel mee, want die examens aan het einde van het jaar hangen wel als een donkere wolk over je hoofd en zetten je aan het werk. Voorwaarde is wel dat je inderdaad ook zelf wilt studeren. Ik had daarvoor een tijdje zeer geestdodend werk gedaan in de centrale bibliotheek im. Lenin in Moskou en dan realiseer je wel dat je moet studeren of dat je anders dat de rest van je leven kunt doen. Lopende band werk schijnt ook goed te helpen.
[ Bericht 34% gewijzigd door Sessy op 31-08-2005 18:25:17 ]
quote:Hij werd niet gepest.Op woensdag 31 augustus 2005 13:29 schreef amaranta het volgende:
[..]
Veroderstel jij hier dat alle kneuzen zelfmoord plegen ofzo?
Waarschijnlijk was hij geen kneus.
Denk hier eens over na.....misschien kon hij jullie getreiter niet aan en heeft hij daarom zelfmoord gepleegd..
Ik vond het gewoon een kneus.
ik heb er 3 in het azielzoekerscentrum meegemaakt.. mijn ervaringen daar heeft mij ervan bewust gemaakt wat voor een kutland nederland eigenlijk is.
quote:Ga je maar vast schuldig voelen dan!Op woensdag 31 augustus 2005 19:57 schreef kippiej het volgende:
[..]
Hij werd niet gepest.
Ik vond het gewoon een kneus.
quote:nederland is inderdaad een 'verkeerd' land als je lijdt aan depressies..Op woensdag 31 augustus 2005 20:03 schreef alsem het volgende:
ik heb meerdere zelfmoorden meegemaakt, maar de ziekste was half jaar geleden, liep door de stad, had een of ander wijf zichzelf in de fik gestoken, was gelukkig snel uitgemaakt, ik ben maar doorgefietst, het bleek de exvrouw van de schoenmaker te zijn waar ik altijd mijn kisten koop.
ik heb er 3 in het azielzoekerscentrum meegemaakt.. mijn ervaringen daar heeft mij ervan bewust gemaakt wat voor een kutland nederland eigenlijk is.
Het is er donker en grauw...De dagen zijn kort in de winter en in de herfst, je kan niet naar buiten.. Er is geen 'leven' op straat..
Geen wonder dat er zoweel winterdepressies zijn hier in NL
quote:Misschien hadden ze spijt dat ze hem zo uitgelachen hebben en voelde ze zich mede schuldig aan dit tragische verhaal...Op dinsdag 30 augustus 2005 19:40 schreef kippiej het volgende:
Maar wat me wel opviel is adt al die wijven uit mn klas liepen te janken terwijl ze (bij wijze van spreken) de week daarvoor nog achter zn rug om hebben uitgelachen omdat het een pauper was
quote:misschien een ervaringen met thuisleren voor jongeren topic maken in SES ofzo? Is best handige info lijkt me, zit een beetje verstopt nu tussen zelfmoord?Op woensdag 31 augustus 2005 18:16 schreef Sessy het volgende:
[..]
Alleen daar zal 't niet aan hebben gelegen maar inderdaad.
Ik vrees dat men in Nederland met de schoolplicht een hoop mensen een zeer depressieve jeugd bezorgt overigens, en anderen de dood in jaagt. Ik ben in 4 vwo van school gegaan en heb staatsexamens gedaan en dat was de beste beslissing die ik ooit maakte mbt school. Ik verwachtte er allemaal oudere mensen tegen te komen die alsnog hadden besloten te gaan studeren, maar voornamelijk waren er leeftijdsgenoten van mij die op school gepest waren en/of waren ziek geworden. Een meisje daar was zelfs van 3 hoog gegooid door de pestkoppen en kon haar arm nu nauwelijks meer gebruiken - en de pestende meute was daar verder gewoon mee weggekomen - ze hoefden zelfs geen schadevergoeding te betalen.
Als je d'r over nadenkt om zelfmoord te plegen doordat je op school wordt gepest zou ik je ZEKER aanraden om staatsexamens te proberen te doen. Het is niet moeilijker dan op school - in veel opzichten is het zelfs makkelijker. Je krijgt ook een aantal lessen met leraren in bijv. Utrecht waarin je kunt kijken of je de stof hebt begrepen en je krijgt ook toetsen die je via email opstuurt naar je docenten. Je besteedt er uiteindelijk minder tijd aan dan op school - maar je bent wel veel intensiever bezig - na 4-5 uur studie ben je net zo moe als na 8 uur op school. Wat je niet snapt kun je op internet opzoeken of vragen aan de docenten - althans, bij het LOI is dat zo. De LOI maakte bij mij wel een zooitje van de administratie en stuurde mij en andere mensen verkeerde pakketten toe, maar op zich kreeg je alles nog ruim op tijd om je te kunnen voorbereiden - en het was ook net een overgangsjaar op dat moment, dus ik kan me er iets bij voorstellen.
Met luiheid en zo valt op zich wel mee, want die examens aan het einde van het jaar hangen wel als een donkere wolk over je hoofd en zetten je aan het werk. Voorwaarde is wel dat je inderdaad ook zelf wilt studeren. Ik had daarvoor een tijdje zeer geestdodend werk gedaan in de centrale bibliotheek im. Lenin in Moskou en dan realiseer je wel dat je moet studeren of dat je anders dat de rest van je leven kunt doen. Lopende band werk schijnt ook goed te helpen.
(mss dat er al een topic over is hoor, niet opgezocht...)