Grote Pier is moeilijk voor te stellen als middeleeuws geestelijke...
quote:
Sorry voor de vertraging... Het is Brugman!
De metten is de middernachtsmis. Als je korte metten maakt kan ke weer snel naar bed. Nu was Brugman nogal lang van stof dus ik denk niet dat zijn missen kort waren...
Anyway: Hij is rond 1400 geboren in het duitse Kempen, hij is gestorven in 1473 in Nijmegen. Daartussen heeft hij gereisd. Eerst voor zijn studie naar Parijs, daarna door de hele Nederlanden. Hij was een franciscaan, al zegt dat op zich nog niets. Er waren in die tijd namelijk twee stromingen. Oorspronkelijk hadden de franciscaners een boetedoening en armoede ideaal, maar na twee eeuwen was dat al aanzienlijk verzacht. De beweging der observanten wilde terug naar de wortels met rondereizende bedelmonniken. Brugman werd er één van.
Waar hij kwam preekte hij de leer van Franciscus. Niet alleen in het latijn, zoals gebruikelijk was, maar ook in de lokale volkstaal. In zijn latere leven trok hij fel van leer tegen de gevestigde orde. In boetepreken van vele uren elk hekelde hij andere priesters, stadsbestuurders, gierigaars, gokkers, ieder die zich niet aan Gods wetten hield. Waar hij kwam trok hij een menigte mensen die aandachtig bleven luisteren. De preken hield hij vaak in kerken en kloosters maar ook in de buitenlucht. Een aantal zijn er bewaard gebleven, na afloop opgeschreven door toehoorders, vaak nonnen.
Hoewel de stadsbesturen nooit blij waren met zijn komst konden zij hem het spreken ook maar moeilijk verbieden. Hij was namelijk niet alleen onder de gewone burgers geliefd, ook de hertogen van Bourgondië steunden hem. Bovendien trok hij zich niet veel aan van eventuele verboden. Toen hij in 1462 niet welkom was in amsterdam is hij toch gewoon gekomen om te preken. Het stadsbestuur en de franciscanen hadde in die tijd een conflict over het stichten van een klooster in de stad. Door directe toestemming te geven voor het stichten van het klooster liet Filips de Goede subtiel zien wat hij ervan vond.
Op één van zijn reizen naar het noorden, in 1452 of 1455 riep Brugman hij op tot verzoening tussen de Schieringers en Vetkopers. Tussen deze twee partijen liep al generaties lang een vete.
In 1456 schreef hij over de lijdensweg die het meisje Lidwina in Schiedam had. Door een val tijdens het schaatsen in 1395 als 15 jarig meisje had zij enkele ribben gebroken. Deze wond is echter nooit genezen en naarmate haar leven vorderde verergerden haar kwalen steeds meer, met gezwellen en open wonden. Dit veroorzaakte niet alleen een weeïge zoete geur maar ook raakte zij hierdoor in extase, waarover zij later vertelde. Ze had daarna verhalen over reizen naar het paradijs, het vagevuur, hel en hemel, maar ook wereldlijke plaatsen zoals Parijs of Rome. Ze stierf uiteindelijk in 1433. Als een wonder waren daarop opeens al haar wonden verdwenen.
![]()
In de 17e eeuw is er een kleine poging geweest om hem ook heilig te verklaren. Een franse franciscaner genaamd Arturus heeft hem op de heiligenkalender gezet.als Baetus (St. Beate?) maar dat is nooit officiëel geworden.
[ Bericht 1% gewijzigd door Alecks op 25-08-2005 18:35:03 ]