R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen :
'Vroeger', toen ik een jaar of 15,16 was had m'n leven veel hoogtepunten en dieptepunten. De ene keer was ik smoorverliefd en was alles spannend en mooi, en de andere keer had ik buikpijn van liefdesverdriet. Ik vermaakte me wel op school, lekker een beetje leraartje pesten en ouwehoeren met de meiden, en zonder echt hard te werken goede cijfers halen. Verveelde me zelden, en ondanks die dieptepunten ging het goed met me, de leuke dingen zorgden dat de minder leuke dingen niet zo erg waren. Ik kon me enorm verheugen op een nieuwe CD en op vakanties. Ik kon echt genieten van muziek in m'n discman en in Frankrijk op vakantie met m'n ouders. In m'n vrije tijd ging ik met een grote groep vrienden om, en ontmoette veel nieuwe mensen. Redelijk normaal allemaal voor een puber dus.
Na m'n 18e begonnen er dingen te veranderen. Ik verhuisde, ging dat jaar niet op vakantie, en moest hard werken voor school. Ik ontmoette weinig mensen meer, en degenen die ik wel ontmoette vond ik eigenlijk maar saai en opervlakkig. Veel van m'n andere vrienden/vriendinnen sprak ik minder, en er kregen er veel een vriendin of een vriend.
Nu, 2 jaar later, ben ik vaak moe en lusteloos. Het kan me allemaal niet zoveel meer schelen. Er zijn weinig dingen waar ik echt blij van word, maar ook weinig dingen waar ik me echt klote door voel. Ik geniet niet meer echt van dingen. Het is allemaal een beetje hetzelfde, een beetje 'neutraal' zeg maar. Dat vind ik nog erger dan de wat 'extremere' ups en downs.
Kerst werd saai, en tijdens vakanties verveel ik me. Het uitgaan werd minder, en als ik wel uitga dan valt het meestal tegen.
Ik heb nu vakantiedagen waarop ik tot 12 uur in bed lig, omdat ik vaak toch geen leuke dingen heb. En als ik al wat te doen heb, zijn het minder leuke dingen zoals vakantiewerk en andere 'verplichtingen' en ben ik de hele dag lusteloos. Ik laat het maar over me heen komen. Ik ben totaal niet depressief ofzo, maar het is allemaal maar zo hetzelfde.
Ik mis het gevoel van kriebels in de buik als het meisje dat je leuk vindt in de discotheek naar je toekomt, en thuis weg liggen dromen over leuke dingen met lekkere muziek op, en het gevoel dat je bij bepaalde dingen kreeg (vaak ook hele kleine dingen). Ik mis zelfs de kut-dingen van vroeger..
Muziek roept weinig gevoel meer bij me op, en ik kan niet meer zo heerlijk 'dromen' over alle leuke dingen.
Ik vraag me eigenlijk af of er wat mis met mij is, en ik geen nieuwe uitdagingen meer heb, of dat het normaal is dat je leven eigenlijk alsmaar minder leuk wordt als je ouder wordt. Herkennen mensen dit? En als dit niet normaal is, wat zou ik moeten doen?
'Vroeger', toen ik een jaar of 15,16 was had m'n leven veel hoogtepunten en dieptepunten. De ene keer was ik smoorverliefd en was alles spannend en mooi, en de andere keer had ik buikpijn van liefdesverdriet. Ik vermaakte me wel op school, lekker een beetje leraartje pesten en ouwehoeren met de meiden, en zonder echt hard te werken goede cijfers halen. Verveelde me zelden, en ondanks die dieptepunten ging het goed met me, de leuke dingen zorgden dat de minder leuke dingen niet zo erg waren. Ik kon me enorm verheugen op een nieuwe CD en op vakanties. Ik kon echt genieten van muziek in m'n discman en in Frankrijk op vakantie met m'n ouders. In m'n vrije tijd ging ik met een grote groep vrienden om, en ontmoette veel nieuwe mensen. Redelijk normaal allemaal voor een puber dus.
Na m'n 18e begonnen er dingen te veranderen. Ik verhuisde, ging dat jaar niet op vakantie, en moest hard werken voor school. Ik ontmoette weinig mensen meer, en degenen die ik wel ontmoette vond ik eigenlijk maar saai en opervlakkig. Veel van m'n andere vrienden/vriendinnen sprak ik minder, en er kregen er veel een vriendin of een vriend.
Nu, 2 jaar later, ben ik vaak moe en lusteloos. Het kan me allemaal niet zoveel meer schelen. Er zijn weinig dingen waar ik echt blij van word, maar ook weinig dingen waar ik me echt klote door voel. Ik geniet niet meer echt van dingen. Het is allemaal een beetje hetzelfde, een beetje 'neutraal' zeg maar. Dat vind ik nog erger dan de wat 'extremere' ups en downs.
Kerst werd saai, en tijdens vakanties verveel ik me. Het uitgaan werd minder, en als ik wel uitga dan valt het meestal tegen.
Ik heb nu vakantiedagen waarop ik tot 12 uur in bed lig, omdat ik vaak toch geen leuke dingen heb. En als ik al wat te doen heb, zijn het minder leuke dingen zoals vakantiewerk en andere 'verplichtingen' en ben ik de hele dag lusteloos. Ik laat het maar over me heen komen. Ik ben totaal niet depressief ofzo, maar het is allemaal maar zo hetzelfde.
Ik mis het gevoel van kriebels in de buik als het meisje dat je leuk vindt in de discotheek naar je toekomt, en thuis weg liggen dromen over leuke dingen met lekkere muziek op, en het gevoel dat je bij bepaalde dingen kreeg (vaak ook hele kleine dingen). Ik mis zelfs de kut-dingen van vroeger..
Muziek roept weinig gevoel meer bij me op, en ik kan niet meer zo heerlijk 'dromen' over alle leuke dingen.
Ik vraag me eigenlijk af of er wat mis met mij is, en ik geen nieuwe uitdagingen meer heb, of dat het normaal is dat je leven eigenlijk alsmaar minder leuk wordt als je ouder wordt. Herkennen mensen dit? En als dit niet normaal is, wat zou ik moeten doen?
Je bent volwassen geworden.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:16 schreef feyenoord-dude het volgende:
Ik vraag me eigenlijk af of er wat mis met mij is
Tot je 65ste weinig reden meer voor happy happy joy joy
Ow, zo tegen je 30ste gaat dat gevoel wel over en zal je het onvermijdelijke accepterenquote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:17 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Je bent volwassen geworden.
Tot je 65ste weinig reden meer voor happy happy joy joy
Doe iets drastisch; ga studeren.
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Ga op een club/sport/vereniging, ga uit, doe leuke dingen met anderen etc.
Je perceptie is veranderd maar je kunt nog best lol hebben
Je perceptie is veranderd maar je kunt nog best lol hebben
Ga doorrrrrr!
Verbergen alle mensen van m'n leeftijd dan dat ze eigenlijk niet meer kunnen genieten van kleine dingen?quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:17 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Je bent volwassen geworden.
Tot je 65ste weinig reden meer voor happy happy joy joy
Zijn alle 'volwassenen' vaak moe en lusteloos?
Als ik zo om me heen kijk, zijn er genoeg mensen die altijd energiek en vrolijk lijken/zijn.
Herken jij m'n verhaal?
Leg je er niet bij neer.
Ga gekke dingen doen. Als je daarmee bezig bent verdwijnt het lusteloze gevoel vanzelf.
Ga gekke dingen doen. Als je daarmee bezig bent verdwijnt het lusteloze gevoel vanzelf.
Te audire non possum. Musa sapientum fixa est in aure.
Doe ik al.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:21 schreef Nickthedick het volgende:
Doe iets drastisch; ga studeren.
Dat is dus ook een probleem van deze leeftijd. Dat soort dingen doe je nu minder gauw dan toen je 17 ofzo was.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:26 schreef Ablaze het volgende:
Ga op een club/sport/vereniging, ga uit, doe leuke dingen met anderen etc.
Je perceptie is veranderd maar je kunt nog best lol hebben
Uitgaan doe ik wel, maar alleen op nieuwe plekken heb ik nog echt lol.
Mwah, zo vanaf je twintigste, veranderd je leven meestal nogal tov wat je gewend was (weekend alcoholisme ivm met feesten )quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:28 schreef feyenoord-dude het volgende:
[..]
Verbergen alle mensen van m'n leeftijd dan dat ze eigenlijk niet meer kunnen genieten van kleine dingen?
Zijn alle 'volwassenen' vaak moe en lusteloos?
Als ik zo om me heen kijk, zijn er genoeg mensen die altijd energiek en vrolijk lijken/zijn.
Herken jij m'n verhaal?
)Vrienden krijgen partners, gaan samen wonen, misschien ga je zelf samenwonen.
In ieder geval komt die tijd van lang leven de lol en elk weekend stappen nooit meer op diezelfde manier terug.
vervolgens ga je werken, en ik merk bij veel mensen dat dat als zeer eentonig en enigzins 'nuttoloos' wordt ervaren die eerste jaren. Had je op school om de 6 weken vakantie, is werken een aan een schakeling van jaren, met weinig 'lichtpuntjes' mbt vrije tijd. Je doet jaar in jaar uit het grootste deel van de dag weinig anders dan opstaan, werken, eten, slapen.
Dat is een omschakeling er zijn weinig momenten meer waar je naar toe leeft. Inderdaad de feestdagen verliezen ook hun magie en glans. Je beseft meer dat het slechts een klein intermezzo in de dagelijkse sleur is.
Je zal je plezier dus uit andere zaken moeten gaan halen, welke meestal wat minder in het oog springend zijn.
Wat zeur je dan nog over je vrienden van toen je 16 was? Fuck 'em, het is tijd voor nieuwe vrienden. Of woon je nog bij je ouders ofzo?quote:
Fuck 'em, het is tijd voor nieuwe vrienden. Of woon je nog bij je ouders ofzo? 
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Tja, het leven van een Feyenoorder gaat niet bepaald over rozen muhahaha!!
Wat lees je mijn signature? Heb ik soms wat van je aan?
Ik ken ook nog genoeg mensen van dik in de 20 (sommigen zelfs met een eigen bedrijf) die minstens 2 keer in de week flink stappen en nog echt plezier hebben.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:33 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Mwah, zo vanaf je twintigste, veranderd je leven meestal nogal tov wat je gewend was (weekend alcoholisme ivm met feesten )
Vrienden krijgen partners, gaan samen wonen, misschien ga je zelf samenwonen.
In ieder geval komt die tijd van lang leven de lol en elk weekend stappen nooit meer op diezelfde manier terug.
Zou best eens kunnen, maar ik werk nog niets eens. Ik studeer nog.quote:vervolgens ga je werken, en ik merk bij veel mensen dat dat als zeer eentonig en enigzins 'nuttoloos' wordt ervaren die eerste jaren. Had je op school om de 6 weken vakantie, is werken een aan een schakeling van jaren, met weinig 'lichtpuntjes' mbt vrije tijd. Je doet jaar in jaar uit het grootste deel van de dag weinig anders dan opstaan, werken, eten, slapen.
Inderdaad, dit klopt echt. Het is echt niet zo dat ik 2 jaar geleden nog sneeuwpoppen maakte buiten, maar kerst had gewoon iets. Nu zit ik de hele dag TV te kijken, en s'avonds is het nog wel een beetje gezellig om met de familie te eten, maar sinds 2 jaar niet echt iets meer waar ik weken naar uit kijk.quote:Dat is een omschakeling er zijn weinig momenten meer waar je naar toe leeft. Inderdaad de feestdagen verliezen ook hun magie en glans. Je beseft meer dat het slechts een klein intermezzo in de dagelijkse sleur is.
Zoals?quote:Je zal je plezier dus uit andere zaken moeten gaan halen, welke meestal wat minder in het oog springend zijn.
zou toch best depressie kunnen zijn.... (hoef je niet meteen het gevoel te hebben van de brug te willen springen)
afvlakking van alle gevoelens.....
praat eens met je huisarts, als je je zorgen maakt
afvlakking van alle gevoelens.....
praat eens met je huisarts, als je je zorgen maakt
uit een aspergernest
Makkelijker gezegd dan gedaan. Ik woon nu in Twente, waar de mensen een stuk soberder en rustiger zijn over het algemeen. Ik vind ze gewoon saai, en zij vinden mij een gozer die teveel praat en te spontaan is. Ik blijf het gevoel hebben dat de verhuizing iets met m'n huidige 'situatie' te maken heeft.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:35 schreef Nickthedick het volgende:
[..]
Wat zeur je dan nog over je vrienden van toen je 16 was? Fuck 'em, het is tijd voor nieuwe vrienden.
Woon inderdaad nog een jaartje ofzo bij m'n ouders. Mijn huidige school is vlakbij m'n huis, dus ik zie er het nut nog niet echt van in om uit huis te gaan.quote:Of woon je nog bij je ouders ofzo?
Sinds wanneer woon je dan in Twente?quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:44 schreef feyenoord-dude het volgende:
[..]
Makkelijker gezegd dan gedaan. Ik woon nu in Twente, waar de mensen een stuk soberder en rustiger zijn over het algemeen. Ik vind ze gewoon saai, en zij vinden mij een gozer die teveel praat en te spontaan is. Ik blijf het gevoel hebben dat de verhuizing iets met m'n huidige 'situatie' te maken heeft.
[..]
Woon inderdaad nog een jaartje ofzo bij m'n ouders. Mijn huidige school is vlakbij m'n huis, dus ik zie er het nut nog niet echt van in om uit huis te gaan.
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Misschien moet je dat gewoon wel weer eens doen.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:40 schreef feyenoord-dude het volgende:
Inderdaad, dit klopt echt. Het is echt niet zo dat ik 2 jaar geleden nog sneeuwpoppen maakte buiten, maar kerst had gewoon iets.
Tegenwoordig moet je Dr. Ir. zijn om een beetje correct Nederlands te kunnen neerpleuren.
Abusing semicolons since 1987.
Abusing semicolons since 1987.
Dat heb ik gelukkig totaal niet.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:41 schreef wendytje het volgende:
zou toch best depressie kunnen zijn.... (hoef je niet meteen het gevoel te hebben van de brug te willen springen)
De perfecte beschrijving ja.quote:afvlakking van alle gevoelens.....
Ik weet niet of dat zou helpen. Ik kan wel praten en praten, maar ik zal toch iets moeten doen om weer een beetje plezier te krijgen. Als dat tenminste nog mogelijk is.quote:praat eens met je huisarts, als je je zorgen maakt
Af en toe zijn er nog wel leuke periode's, en dat komt door dingen zoals een paar dagen tent opzetten met een groep vrienden, en s'avonds lekker met z'n allen bij het kampvuur met een fles drank zitten.
Ik merk dat ik veel waarde hecht aan dit soort dingen.
Sinds 2,5 jaar ongeveer.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:46 schreef Nickthedick het volgende:
[..]
Sinds wanneer woon je dan in Twente?
ga stappen met een groep die je niet zo goed kent, ga naar een vreemde plaats waar dik feest is. Desnoods ga je met mij mee
je leeft maar een keer en slapen moet je doen als je dood bent
je leeft maar een keer en slapen moet je doen als je dood bent
Dus je problemen begonnen pas nadat je was verhuisd?quote:
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Het eerste half jaar tot jaar zeker niet. Maar na dat eerste half jaar begon het wel een beetje ja.
Nog zoiets :
Vanaf dat ik een baby was tot m'n 16e gingen we elk jaar met pinksteren naar dezelfde camping op de veluwe. Daar waren dan elk jaar kennissen en vrienden van m'n ouders, en leeftijdsgenoten van mij. Stiekem biertjes drinken, s'avonds langs het strand lopen, etc.
Sinds enkele jaren doen m'n ouders dit niet meer, de groep is een beetje uit elkaar gevallen. M'n ouders gaan nu veel met andere mensen om, die ik wat minder mag dan die 'oude' kennissen.
Nog zoiets :
Vanaf dat ik een baby was tot m'n 16e gingen we elk jaar met pinksteren naar dezelfde camping op de veluwe. Daar waren dan elk jaar kennissen en vrienden van m'n ouders, en leeftijdsgenoten van mij. Stiekem biertjes drinken, s'avonds langs het strand lopen, etc.
Sinds enkele jaren doen m'n ouders dit niet meer, de groep is een beetje uit elkaar gevallen. M'n ouders gaan nu veel met andere mensen om, die ik wat minder mag dan die 'oude' kennissen.
Aantal keer gedaan. Maar de laatste tijd gaat zoiets veel moeilijker, en de mensen die ik ontmoet intresseren me gewoon niet echt meer. Aardig aangeboden trouwensquote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:50 schreef runaway het volgende:
ga stappen met een groep die je niet zo goed kent, ga naar een vreemde plaats waar dik feest is. Desnoods ga je met mij mee
Helemaal mee eens.quote:je leeft maar een keer en slapen moet je doen als je dood bent
Ik merk dat veel mensen dit blijkbaar niet bekend voor komt.
Jazeker, maar zie mijn post hierboven dus.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:58 schreef runaway het volgende:
je bent toch oud genoeg op zelf contact te houden/maken
Ik lijdt van dezelfde afvlakking, ik heb dit echter al sinds langer en voor zover een specialist mij kon vertellen is het iets wat komt als je een tijdje in een sleur komt. Ik heb al jaren niet van uitgaan meer kunnen genieten, en doe dit dus ook niet meer. De dingen die voor mij hielpen waren heel radicaal het wiel omgooien ( verhuizen, verre reizen maken, je huidige partner dumpen). Het kan moeilijk zijn, maar ik merk dat het ook iets positiefs kan zijn als je een beetje perspectief hebt en niet door alles meegesleept wordt. Ik heb er vrede mee, maar ik zie dat jij er last van hebt. Vraag desnoods om een vorm van medicatie.
Een echte party animal en levensgenieter, begrijp ik? Zo zou ik mezelf in m'n 'goede' periode's ook beschrijven.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 23:01 schreef runaway het volgende:
dan heb je hier met de verkeerde te maken
Zo zou ik mezelf in m'n 'goede' periode's ook beschrijven.Net 20 geworden.quote:hoe oud/jong ben je trouwens?
ja maar ik mis altijd een beetje de mensen met dezelfde instelling om me heen. Iedereen is moe en druk en suf enzo. maar goedquote:Op zaterdag 23 juli 2005 23:05 schreef feyenoord-dude het volgende:
[..]
Een echte party animal en levensgenieter, begrijp ik? Zo zou ik mezelf in m'n 'goede' periode's ook beschrijven.
[..]
Net 20 geworden.
net 20 !!!!!!! jong je hebt nog een heel leven voor je
M'n leven omgooien, hoor ik weer. Komt misschien wel erg goed uit dat ik over enkele maanden voor een half jaar naar Curacao vertrek, om daar stage te lopen. Maar ik zie niet een direct verband met dat ik me dan weer veel beter zou voelen.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 23:01 schreef Jossos het volgende:
Ik lijdt van dezelfde afvlakking, ik heb dit echter al sinds langer en voor zover een specialist mij kon vertellen is het iets wat komt als je een tijdje in een sleur komt. Ik heb al jaren niet van uitgaan meer kunnen genieten, en doe dit dus ook niet meer. De dingen die voor mij hielpen waren heel radicaal het wiel omgooien ( verhuizen, verre reizen maken, je huidige partner dumpen). Het kan moeilijk zijn, maar ik merk dat het ook iets positiefs kan zijn als je een beetje perspectief hebt en niet door alles meegesleept wordt. Ik heb er vrede mee, maar ik zie dat jij er last van hebt. Vraag desnoods om een vorm van medicatie.
Maar het heeft bij jou geholpen? De sleur is weg?
Het is altijd maar tijdelijk, wat je ook doet de sleur komt terug. HEt kan anders zijn voor jou, ik ben op het moment bezig me om te scholen zodat ik een wat gevarieerde baan kan vinden zodat ik een iets vaster oplossing heb.
Maar ik denk zeker dat je stage in Curacao zal helpen, een nieuwe omgeving is altijd opwindend! Succes in elk geval, ben al jaloers
Maar ik denk zeker dat je stage in Curacao zal helpen, een nieuwe omgeving is altijd opwindend! Succes in elk geval, ben al jaloers
En is je vriendengroep uiteengevallen omdat ze 'hun eigen ding' gingen doen? of omdat je bent verhuisd? (afgezien van de vakanties).quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:56 schreef feyenoord-dude het volgende:
Het eerste half jaar tot jaar zeker niet. Maar na dat eerste half jaar begon het wel een beetje ja.
Nog zoiets :
Vanaf dat ik een baby was tot m'n 16e gingen we elk jaar met pinksteren naar dezelfde camping op de veluwe. Daar waren dan elk jaar kennissen en vrienden van m'n ouders, en leeftijdsgenoten van mij. Stiekem biertjes drinken, s'avonds langs het strand lopen, etc.
Sinds enkele jaren doen m'n ouders dit niet meer, de groep is een beetje uit elkaar gevallen. M'n ouders gaan nu veel met andere mensen om, die ik wat minder mag dan die 'oude' kennissen.
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
Mijn oude vriendengroep is uit elkaar gevallen omdat ik ben verhuisd. Enkele mensen zie ik nog wel 2 of 3 keer per maand.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 23:13 schreef Nickthedick het volgende:
[..]
En is je vriendengroep uiteengevallen omdat ze 'hun eigen ding' gingen doen? of omdat je bent verhuisd? (afgezien van de vakanties).
Het eerste half jaar had ik hier een aantal vrienden, een vaste uitgaansgroep ook van 10 man ofzo. In het begin vond ik het leuke mensen, maar 3 van die mensen hebben een vriendin en zijn behoorlijk burgerlijk geworden (zaterdagavond samen RTL 4 kijken op de buis ) anderen zijn in korte tijd 10 jaar ouder geworden, en hebben zich helemaal gestort op hun studie, en het overige deel zijn mensen die eigenlijk behoorlijk saai zijn maar altijd 'meeliften' op de rest van de groep. Nu die er niet meer is, komen die mensen dus ook nooit meer buiten. En als ze dat al doen, verveel ik me dood met ze
) anderen zijn in korte tijd 10 jaar ouder geworden, en hebben zich helemaal gestort op hun studie, en het overige deel zijn mensen die eigenlijk behoorlijk saai zijn maar altijd 'meeliften' op de rest van de groep. Nu die er niet meer is, komen die mensen dus ook nooit meer buiten. En als ze dat al doen, verveel ik me dood met ze 
Precies. Daarom heb ik de hele dag het gevoel dat ik mooie jaren van m'n leven weggooi.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 23:06 schreef runaway het volgende:
net 20 !!!!!!! jong je hebt nog een heel leven voor je
misschien heeft hij wel tips voor je....quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:48 schreef feyenoord-dude het volgende:
Ik weet niet of dat zou helpen. Ik kan wel praten en praten, maar ik zal toch iets moeten doen om weer een beetje plezier te krijgen. Als dat tenminste nog mogelijk is.
of raadt hij je een tijdje medicijnen aan....
kan nooit kwaad
uit een aspergernest
Shit wat is dit friggin herkenbaar
Bij mij kwam dat gevoel na verloop van tijd ook, door een aantal dingen die me tegen zaten. Met name het verloop van m'n studie, in hoofdzaak omdat het gewoon niet de juiste studie voor mij was. Ik ben toen aan het werk gegaan, om zo genoeg geld bij elkaar te kunnen schrapen om m'n vrachtwagenrijbewijs te halen. Een jongensdroom voor mij, en na verloop van tijd heb dan ook het door mij zo fel begeerde roze papiertje in de zak. Inmiddels ben ik dan dus ook fulltime internationaal vrachtwagenchauffeur en ben maar weinig meer thuis.
Ik heb oprecht plezier in m'n werk, het is en blijft (voorlopig) geweldig om te doen waar ik als klein kind al van droomde. Maar ik vraag me de laatste tijd zo enorm af waar ik het dan nou eigenlijk allemaal voor doe. Sure, het geld is niet verkeerd, maar wat heb je daar nou uiteindelijk aan dan? Voor de lol? Ja, op het moment wel ja, maar ik zie me er ook nog niet oud mee worden. Ik wil uiteindelijk wel weer gaan studeren. Na de zomer van volgend jaar ofzo. Maar wat dan? Logistiek en Economie (enorm interessant, in het straatje en eigenlijk wat ik inmiddels 3 jaar geleden had moeten doen) of misschien toch de Pabo (ook heel interessant, en ik ben gek op kinderen).
Blugh :|
Bij mij kwam dat gevoel na verloop van tijd ook, door een aantal dingen die me tegen zaten. Met name het verloop van m'n studie, in hoofdzaak omdat het gewoon niet de juiste studie voor mij was. Ik ben toen aan het werk gegaan, om zo genoeg geld bij elkaar te kunnen schrapen om m'n vrachtwagenrijbewijs te halen. Een jongensdroom voor mij, en na verloop van tijd heb dan ook het door mij zo fel begeerde roze papiertje in de zak. Inmiddels ben ik dan dus ook fulltime internationaal vrachtwagenchauffeur en ben maar weinig meer thuis.
Ik heb oprecht plezier in m'n werk, het is en blijft (voorlopig) geweldig om te doen waar ik als klein kind al van droomde. Maar ik vraag me de laatste tijd zo enorm af waar ik het dan nou eigenlijk allemaal voor doe. Sure, het geld is niet verkeerd, maar wat heb je daar nou uiteindelijk aan dan? Voor de lol? Ja, op het moment wel ja, maar ik zie me er ook nog niet oud mee worden. Ik wil uiteindelijk wel weer gaan studeren. Na de zomer van volgend jaar ofzo. Maar wat dan? Logistiek en Economie (enorm interessant, in het straatje en eigenlijk wat ik inmiddels 3 jaar geleden had moeten doen) of misschien toch de Pabo (ook heel interessant, en ik ben gek op kinderen).
Blugh :|
[b]Op maandag 28 mei 2012 19:03 schreef freshy98 het volgende:[/b]
Vrouwen en hints geven. Dat moeten ze echt eens afleren.
Vrouwen en hints geven. Dat moeten ze echt eens afleren.
is van Basten de maker van dat geniale doelpunt in jouw avatar?quote:Op zondag 24 juli 2005 20:11 schreef -pinguin- het volgende:
zuip je lam
Ik herken dit heel erg. Uitgaan doe ik de laatste maanden nauwlijks meer en als ik wel uitga verveel ik me de meeste tijd en zit er niets anders op dan maar te gaan drinken. Ik vind het wel leuk om thuis boeken te lezen of gewoon in mijn bed te liggen denken, maar ik heb geen dingen meer die me zo blij maken zoals eerder. Ook organiseer met ik met wat andere mensen concerten en elk jaar een open air festival bij mij in de buurt, maar dat is ook niet iets waar ik super enthousiast naar uit kijk. Oud klasgenoten van mij lijken zich helemaal te verheugen op het studeren en op kamers wonen. Ik vind het ook wel leuk om te gaan doen, maar voor mij hoeft het niet per sé.
Ik weet zeker dat ik niet depressief ben, absoluut niet. Ik lijk me alleen nergens meer echt voor te interesseren. Ergens wil ik wel gekke dingen gaan doen en nieuwe mensen ontmoeten enz. maar alles blijkt zo saai te zijn.
Ik weet zeker dat ik niet depressief ben, absoluut niet. Ik lijk me alleen nergens meer echt voor te interesseren. Ergens wil ik wel gekke dingen gaan doen en nieuwe mensen ontmoeten enz. maar alles blijkt zo saai te zijn.
In Curacao zijn niet heel veel nieuwe dingen voor je? Denk je nou echt dat je die 'sleur'gevoelens blijven, in Curacao?quote:Op zaterdag 23 juli 2005 23:08 schreef feyenoord-dude het volgende:
[..]
M'n leven omgooien, hoor ik weer. Komt misschien wel erg goed uit dat ik over enkele maanden voor een half jaar naar Curacao vertrek, om daar stage te lopen. Maar ik zie niet een direct verband met dat ik me dan weer veel beter zou voelen.
Maar het heeft bij jou geholpen? De sleur is weg?
Ibrahimovic.quote:Op zondag 24 juli 2005 20:13 schreef Tomek het volgende:
[..]
is van Basten de maker van dat geniale doelpunt in jouw avatar?
OT: komt me ergens wel een beetje bekend voor. Hoewel ik in principe alles heb wat ik zou willen. Toffe vrienden, lieve vriendin etc. Mis ik af en toe toch iets. Kan alleen niet zeggen wat. En dan begraaf ik me een soort van in m'n werk. Als ik een week heb waarin ik minder werk dan 5/6 dagen vind ik dat niet tof. Terwijl ik daar eigenlijk geen reden toe heb..
Unspoken words were understood
Nou het nut lijkt me toch wel dat je van omgeving verandert en nieuwe mensen en nieuwe uitdagingen vindt op die manier.quote:Op zaterdag 23 juli 2005 22:44 schreef feyenoord-dude het volgende:
Woon inderdaad nog een jaartje ofzo bij m'n ouders. Mijn huidige school is vlakbij m'n huis, dus ik zie er het nut nog niet echt van in om uit huis te gaan.
Aan de mensen die medicatie voorstellen: TS heeft een tijdelijk dipje wat hij zelf zal moeten doorbreken door actief zijn eigen leven vorm te gaan geven
De TS hoeft toch ook niet gelijk te beginnen aan een jarenlange en intensieve therapie?quote:Op maandag 25 juli 2005 01:57 schreef Xennia het volgende:
Aan de mensen die medicatie voorstellen: TS heeft een tijdelijk dipje wat hij zelf zal moeten doorbreken door actief zijn eigen leven vorm te gaan geven
'n Paar gesprekken met iemand die er meer verstand van heeft en een andere kijk op dingen heeft als hemzelf zou hem al goed doen, denk ik.
Ik had het niet over therapie, ik had het over medicatie. Therapie lijkt me overigens ook niet nodig, wat TS nodig heeft zijn nieuwe uitdagingen en zich losmaken van zijn passiviteitquote:Op maandag 25 juli 2005 02:41 schreef Zonnestraaltje het volgende:
[..]
De TS hoeft toch ook niet gelijk te beginnen aan een jarenlange en intensieve therapie?
'n Paar gesprekken met iemand die er meer verstand van heeft en een andere kijk op dingen heeft als hemzelf zou hem al goed doen, denk ik.
En hij moet stoppen met blowen en zuipen.
- It's always funny until someone gets hurt. Then it's just hilarious
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
- Digressions, objections, delight in mockery, carefree mistrust are signs of health; everything unconditional belongs in pathology.
what she saysquote:Op maandag 25 juli 2005 02:43 schreef Xennia het volgende:
[..]
Ik had het niet over therapie, ik had het over medicatie. Therapie lijkt me overigens ook niet nodig, wat TS nodig heeft zijn nieuwe uitdagingen en zich losmaken van zijn passiviteit
"Het is misschien een druppel op de gloeiende plaat, maar het alternatief is niets doen,
en dat vind ik cynisch." - Dolf Jansen
Fotoboek
en dat vind ik cynisch." - Dolf Jansen
Fotoboek
He bah wat een naar adviesquote:Op maandag 25 juli 2005 02:52 schreef Nickthedick het volgende:
En hij moet stoppen met blowen en zuipen.
als je moe bent, moet je meer gaan sporten, it's that simple.
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
|
|
