Reviews van reisliteratuur

Leuk topic! Morgen zal ik ook een review posten, ben nu te moe

Titel
Mexico, hier komen alleen slechte vrouwen

Schrijver
Maartje Duin

ISBN - code
90-5759-323-8

Korte inhoud
Maartje Duin ging naar Mexico voor haar taalonderzoek bij de Otomí-indianen. Tijdens haar verblijf stuitte ze op het overheersende machismo van de latino, de urenlange vertragingen en diepgewortelde corruptie, het Latijns-Amerikaanse voetbal, de homofobie en de droom over de utopische 'andere kant', de Verenigde Staten.

Wat ik ervan vond
Ik vond het een erg leuk boek, het leest lekker weg en gaat voornamelijk over de ontmoetingen die ze heeft met verschillende mensen. Het is niet een boek vol waanzinnige avonturen; het beschrijft meer hoe het leven daar is en hoe de mensen zijn, wat hun dromen, hun gewoontes en denkbeelden zijn.

Reis kopiëren / hoog op de lijst van toekomstige bestemmingen / bestemming boycotten?
Ik had het boek gekocht omdat ik erg geinteresseerd was in Mexico als reisbestemming, niet lang na het lezen van het boek ben ik naar Guatemala gegaan. En niet vanwege het boek, want dat is later nog goed gekomen en ik ben alsnog naar Mexico gegaan.

Waardering in smilies


[ Bericht 0% gewijzigd door La_Guiri op 18-07-2005 19:37:35 ]

Aangezien ik alle reisboeken van Paul Theroux gelezen heb zal ik daar mee beginnen:

Titel
The Happy Isles of Oceania

Schrijver
Paul Theroux

ISBN - code
?

Korte inhoud
Paul Theroux reist rond in Oceanië. Hij bezoekt o.a. Australië, Tonga, Fiji-eilanden, Samoa, de Trobriandeilanden, Paaseiland en de Solomonseilanden. Grote delen van zijn tocht legt hij af per kano.

Wat ik ervan vond
Schitterend boek. Paul Theroux's beschrijvingen van de mensen die hij tegenkomt en gebeurtenissen zijn zo scherp en precies dat je ze zo voor je ziet.. Hij ontmoet o.a., de Koning van Tonga, een oud-premier van Nieuw-Zeeland, maar leeft ook een aantal weken samen met een stam op de Trobriand Eilanden en woont een tijdje alleen op een onbewoond eiland. Naast het verslag van zijn tocht geeft hij een mooi inzicht in de historie van Oceanië. En omdat hij grote delen van zijn tocht in een zeekayak aflegt komt hij op plaatsen en onbewoonde eilanden waar zelden of nooit een toerist komt.

Reis kopiëren / hoog op de lijst van toekomstige bestemmingen / bestemming boycotten?
Mede door dit boek ben ik naar Australië en Nieuw Zeeland gegaan, en wil ik graag een keer Polynesië bezoeken.

Waardering in smilies


Volgende review: Dark Star Safari: Paul Theroux die over land van Egypte naar Zuid-Afrika reist.

[ Bericht 0% gewijzigd door Litman op 18-07-2005 10:42:43 ]

McCarthy's bar

Pete McCarthy een Engelse schrijver van BBC (reis)programma's die zich maar eens aan een boek waagde. Zijn moeder is Ierse, dat is belangrijk voor het boek.

ISBN 0-340-76605-0

Inhoud
Pete McCarthy heeft een goede naam voor iemand die door Ierland reist. De Achtste Regel van het Reizen luidt namelijk: loop nooit langs een kroeg met jouw naam er op. Pete McCarthy reist door Ierland om zijn genetische thuis te ontdekken en ondertussen een paar pintjes te pakken. Ierland blijkt een bizar land met een bizarrer volk te zijn en dit alles wordt beschreven door de grappigste non-fictie schrijver sinds keizer Claudius. Met mystieke natuur (wat doet een dode kraai in de uitlaat?) zoals die alleen in Ierland te vinden is. Er wordt nog even melding van Tony Hawks en zijn koelkast.

Mijn Oordeel
Dit is zonder enige twijfel het enige boek dat je gelezen moet hebben als je naar Ierland gaat. Reisgidsen bevatten uitsluitend tips die je naar toeristenfuiken leiden waar je af wordt gezet door buitenlanders (vanuit het perspectief van het land waar je naar toe gaat). In Ierland kun je veel beter afgezet worden door een schattige oude dame die jou verdenkt van satanisme. Geen reisgids, geen GPS, alleen McCarthy's Bar, een boel geld en wat geduld. Als je dan geen geweldige tijd in Ierland hebt ben je dood.

Inspirerend?
Ja, ik kreeg zin om subiet weer eens naar Ierland te gaan.

quote:

Op maandag 18 juli 2005 10:54 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Ja, dat boek wil ik ook nog eens lezen. Overigens zul jij Door Ierland met een koelkast volgens mij ook wel weten te waarderen. Of heb je die al gelezen?

Ja, die heb ik al gelezen. Superboek, al was het alleen al vanwege het thema.

quote:

Op maandag 18 juli 2005 11:27 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Volkomen nutteloze questes volbrengen. Niet de bestemming maar de reis is belangrijk. Dat boek van McCarthy lijkt me daar ook een goed voorbeeld van.

Ja, maar die met die koelkast is redelijk ultiem. Dat zul je in Nederland niet snel aantreffen. Althans, ik heb de indruk dat Nederlanders die zulke dingen doen niet in staat zijn om er een tof boek over te schrijven.

In McCarty's Bar zit nog wel een existentieel thema verwerkt. Als halve Ier voelt hij zich verbonden met Ierland en hij vraagt zich af of er een soort "in Ierland thuis horen" aan de orde is. Dus, "voelt" hij zich Ier omdat Ierland zonder enige twijfel het mooiste land van Europa is en de Ieren het tofste volk ter wereld zijn, of is er door zijn afkomst meer aan de hand?

Mmm, bovenstaande zou ik net zo goed aan de beschrijving van het boek kunnen toevoegen.

quote:

Ben al jaren op zoek naar een volkomen nutteloze queste voor mezelf na het lezen van Door Ierland met een koelkast.

Ik ben van plan om volgend jaar met een prutsautootje een willekeurig uitgestippelde links-links-rechts-enz. route door de groene republiek te gaan rijden. Ik vraag me af of ik dan ergens uitkom. Hoewel, met de wegbewijzering in Ierland zal het weinig uitmaken.

Titel
Dark Star Safari (de titel slaat op Afrika als 'zwarte plek' op de kaart, een continent waar niemand wat mee te maken wil hebben en waar maar weinig mensen echt wat van weten)

Schrijver
Paul Theroux

ISBN - code
?

Korte inhoud
De schrijver reist per boot, trein en chicken bus van Egypte naar Zuid Afrika. Voor hem is het een sentimental journey omdat hij in de jaren 60 o.a. in Malawi en Kenia heeft gewerkt als Peace Corps Volunteer. Onderweg wordt hij beschoten, beroofd en ziek. Ondertussen verbaast hij zich over de veranderingen (ten nadele) in Afrika sinds de jaren 60.

Wat ik ervan vond
Een goed boek, niet alleen omdat Theroux interessante gebieden en plaatsen bezoekt o.a. Egypte, Sudan, Malawi en Zuid-Afrika, en leuke en interessante mensen ontmoet,(de egyptische nobelprijswinnaar Nobel Naguib Mahfouz, Nadine Gordimer, 2 Ethiopische boeren waar hij een lift van krijgt en onbekende pyramiden mee bezoekt, een Zimbabwaanse boer die verteld wat de landverdeling van Mugabe betekent etc.), maar vooral omdat hij de veranderingen die in 40 jaar hebben plaatsgevonden (boek speelt in 2002) in kaart brengt.

Hij is bijvoorbeeld zeer negatief over de NGO's die hij overal tegenkomt, rondscheurend in hun airco Landcruisers, maar die er in feite voor zorgen, dat Afrika ahankelijk blijft van ontwikkelingshulp, omdat de ruggegraat van de maatschappij gevormd wordt door buitenlanders (leraren, artsen, etc.)

Ik vond het een fascinerend boek vol met prachtige beschrijvingen van mensen en landschappen, en zoals gewoonlijk bij Theroux: vol met interessante weetjes en feiten.

Reis kopiëren / hoog op de lijst van toekomstige bestemmingen / bestemming boycotten?
Ja de reis zou ik ook wel eens willen maken, maar ik vond het boek vooral interessant, omdat het een goed inzicht geeft in het huidige Afrika (al gaan de dingen erg snel in Afrika: van een oorlog in Dafur was toen nog geen sprake)

Waardering in smilies


[ Bericht 0% gewijzigd door Litman op 19-07-2005 14:14:22 ]

Titel
No Sense of direction

Schrijver
Eric J Raff

Jaar 1e uitgave boek
2001

ISBN-code
0-9708732-0-4

Korte inhoud
Een New Yorkse man besluit om de boel de boel te laten en om een jaar lang de wereld rond te reizen. Hij had van te voren geen duidelijk plan of reisdoel, het enige wat hij wist was dat hij weg wou. Hij beschrijft zijn reis via Denemarken, Rusland en tal van Aziatische landen.

Wat jij ervan vond
Een heerlijk boek om te lezen en het geeft je een echt "vakantiegevoel:. Hij weet op een erg humoristische wijze zijn reis te beschrijven met alle ups en downs waar hij tegen aan liep. Volgens Amazon: No Sense of Direction is a highly enjoyable tale of an adventurous advertising executive from New York City who traded his briefcase for a backpack and a one-way ticket. With a sharp eye for detail and a keen sense of humor, Eric Raff recounts what its like to hit the road with no plan and no destination.

Reis kopiëren / hoog op de lijst van toekomstige bestemmingen / bestemming boycotten
Zomaar zelf een jaartje er tussen uit knijpen en op de bonnefooi op pad gaan?? Ik denk het niet.

Waardering in smilies

Ik heb net het boek "Door Ierland met een koelkast" besteld....

quote:

Op zaterdag 16 juli 2005 19:41 schreef UIO_AMS het volgende:
TS begint natuurlijk.

Titel
Door Ierland met een koelkast

Geweldig boek .

Titel
In a Sunburned Country

Schrijver
Bill Bryson

ISBN-code
?

Korte inhoud
Bill Bryson: een van de bekendste Amerikaanse reisschrijvers van gemakkelijk weglezende reisboeken reist naar Australië en maakt daar allerlei 'hilarische' dingen mee.

Wat jij ervan vond
Eerlijk gezegd waren mijn verwachtingen redelijk hoog gespannen, nadat ik van dezelfde schrijver 'A Short History of Nearly Everything' had gelezen: een grappig en informatief 'wie-weet-waar-Willem-Wever-woont'- boek over allerlei zaken die die je altijd al hebt willen weten maar waarvoor je nooit de tijd hebt om het zelf uit te zoeken.

Dus was ik redelijk teleurgesteld toen bleek, dat Bryson het liefst per vip-shuttle busje van hotel naar hotel reisde, standaard klaagt over het eten en de bediening, en allerlei meningen heeft over de aboriginals zonder er ooit een gesproken te hebben. Hij is een ongelooflijk passieve reiziger die het liefst alles op een presenteerblaadje krijgt aangeboden, als hij ergens een uurtje is geweest vind ie het al weer genoeg, maar heeft er daarna wel een uitgesproken mening over

Reis kopiëren / hoog op de lijst van toekomstige bestemmingen / bestemming boycotten
Australië is prachtig, maar niet op de manier waarop Bryson reist (alleen steden, voornamelijk vanuit zinj autoraampje kijken, nauwelijks iemand spreken)

Waardering in smilies
Slaapverwekkend en om te huilen dus:

Ik heb gisteren "Door Ierland met een koelkast" in m'n brievenbus gevonden....

Ik heb de eerste paar hoofdstukken ondertussen gelezen en het is echt een geweldig boek. Bedankt voor de tip...

Tijdje geleden al gelezen:

Titel
Stinknegers

Schrijver
Raoul de Jong

ISBN-code
90-5000-812-7

Korte inhoud
Een persoonlijk verslag van Raoul die na zijn studie VWO alleen naar west-afrika reist en daar diverse ontwikkelingsprojecten bezoekt. Het komt erop neer dat hij de afrikanen door het boek heen steeds iets beter leert begrijpen.

Wat ik ervan vond
Leuk, humoristisch, goed leesbaar boek. Het is grappig om zijn te lezen over hoe hij de wereld daar ziet en hoe hij er soms erg naief mee omgaat. Hij irriteerd zich bv. aan hippies die baobab bomen vereren en heeft eigenlijk gewoon een typische schoolverlatersvizie op afrika zeg maar.

Reis kopiëren / hoog op de lijst van toekomstige bestemmingen / bestemming boycotten?
Mwoh, zoals hij naar afrika is gereist, helemaal alleen, enkel onder begeleiding van een ontwikkelingsorganisatie zou ik niet zo snel doen. Liever toch naar een gedeelte van de wereld waar de mensen wat aardiger.. nah misschien niet aardig, maar vooral normaler, of beter te begrijpen zijn.

Waardering in smilies

quote:

Op maandag 18 juli 2005 10:15 schreef Litman het volgende:
Aangezien ik alle reisboeken van Paul Theroux gelezen heb zal ik daar mee beginnen:

Titel
The Happy Isles of Oceania

Ik heb dit boek ook in m'n kast staan en half gelezen, maar ergens ben ik gestopt, omdat ik paul theroux niet aardig vond denk ik Hij omschreef alles wel erg mooi (zoals het volgens de recensies ook zou moeten zijn evenals jou recensie), maar kon me toch niet echt boeien. Hij zette zichzelf nogal als middelpunt neer in het verhaal (hij had kanker en was weg bij z'n vrouw en had het er maar moeilijk mee kan ik me herinneren) maar ik vond z'n gedachte gang en hoe hij daarmee omging maar raar. Misschien moet ik het nog eens verder lezen hoor.. je kan pas oordelen als je het boek uitgelezen hebt vind ik namelijk en misschien was ik nog niet bij het 'leuke' gedeelte

quote:

Op woensdag 24 augustus 2005 22:29 schreef LG_Konjo het volgende:

[..]

Ik heb dit boek ook in m'n kast staan en half gelezen, maar ergens ben ik gestopt, omdat ik paul theroux niet aardig vond denk ik Hij omschreef alles wel erg mooi (zoals het volgens de recensies ook zou moeten zijn evenals jou recensie), maar kon me toch niet echt boeien. Hij zette zichzelf nogal als middelpunt neer in het verhaal (hij had kanker en was weg bij z'n vrouw en had het er maar moeilijk mee kan ik me herinneren) maar ik vond z'n gedachte gang en hoe hij daarmee omging maar raar. Misschien moet ik het nog eens verder lezen hoor.. je kan pas oordelen als je het boek uitgelezen hebt vind ik namelijk en misschien was ik nog niet bij het 'leuke' gedeelte

Ja, het begin van het boek was redelijk somber: een man van vijftig die net gescheiden is en zijn vrouw en kinderen achterlaat in Engeland, van zijn dokter te horen heeft gekregen dat hij misschien kanker heeft en in feite op zoek is naar een nieuw leven.
De reis als therapie zeg maar. Nu zegt Theroux zelf altijd al, dat als hij een normaal, vrolijk en stabiel mens was geweest hij geen schrijver was geworden, en al die reizen niet had gemaakt.

It comes with the package zeg maar!

quote:

Op woensdag 27 juli 2005 17:08 schreef Litman het volgende:

Titel
In a Sunburned Country

Schrijver
Bill Bryson

ISBN-code
?

Korte inhoud
Bill Bryson: een van de bekendste Amerikaanse reisschrijvers van gemakkelijk weglezende reisboeken reist naar Australië en maakt daar allerlei 'hilarische' dingen mee.

Wat jij ervan vond
Eerlijk gezegd waren mijn verwachtingen redelijk hoog gespannen, nadat ik van dezelfde schrijver 'A Short History of Nearly Everything' had gelezen: een grappig en informatief 'wie-weet-waar-Willem-Wever-woont'- boek over allerlei zaken die die je altijd al hebt willen weten maar waarvoor je nooit de tijd hebt om het zelf uit te zoeken.

Dus was ik redelijk teleurgesteld toen bleek, dat Bryson het liefst per vip-shuttle busje van hotel naar hotel reisde, standaard klaagt over het eten en de bediening, en allerlei meningen heeft over de aboriginals zonder er ooit een gesproken te hebben. Hij is een ongelooflijk passieve reiziger die het liefst alles op een presenteerblaadje krijgt aangeboden, als hij ergens een uurtje is geweest vind ie het al weer genoeg, maar heeft er daarna wel een uitgesproken mening over

Reis kopiëren / hoog op de lijst van toekomstige bestemmingen / bestemming boycotten
Australië is prachtig, maar niet op de manier waarop Bryson reist (alleen steden, voornamelijk vanuit zinj autoraampje kijken, nauwelijks iemand spreken)

Waardering in smilies
Slaapverwekkend en om te huilen dus:

Misschien ligt het aan het feit dat ik fan ben van de man, maar ik heb Down Under net uit en vond dit een prachtig boek, vol leuke wetenswaardigheden over Australië etc.

quote:

Op vrijdag 26 augustus 2005 15:58 schreef RoofingBurner het volgende:

[..]

Misschien ligt het aan het feit dat ik fan ben van de man, maar ik heb Down Under net uit en vond dit een prachtig boek, vol leuke wetenswaardigheden over Australië etc.

Ik vind zijn 'humor' (waar hij zo om geroemd wordt) enorm flauw en voor de hand liggen. Type 'leuke oom op een verjaardag grappen' En hij is tótaal niet avontuurlijk of nieuwsgierig hij hobbelt gewoon een beetje mee met de toeristenmassa.

Neemt niet weg dat hij ook wel leuke boeken heeft geschreven: bijvoorbeeld: A Short History of Nearly Everything

Als je trouwens op zoek bent naar een écht informatief boek over (de ontdekking) van Australië raad ik je 'The Fatal Shore' aan van Robert Hughes. Dan begrijp je bijvoorbeeld waarom je zo verschrikkelijk vaak de naam Macquarie tegenkomt in Australië.

Zal binnenkort een recensie schrijven over dit boek. (is echt een aanrader voor iedereen die wat meer over de geschiedenis van Australië wil weten!)

Bedankt voor de tip. Ik ga er voor!

# Titel
The Fatal Shore

# Schrijver
Robert Hughes

# ISBN-code
?

# Korte inhoud
Hughes beschrijft (op basis van wetenschappelijk onderzoek) de ontberingen en gruwelen die de eerste gevangen en hun bewakers moeten doorstaan gedurende de eerste jaren van de kolonisatie van Australië.

# Wat ik ervan vond
Als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van Australië is dit een fantastisch boek. Hughes beschrijft de wanhopige pogingen van de Engelse regering om de criminaliteit en armoede in Engeland te bestrijden. Als laatste redmiddel wordt de gevangenenkolonie bedacht op een continent waar ze toch niets mee doen omdat het te ontoegankelijk is en te ver weg ligt.
De gruwelen, martelingen en ziektes aan boord van de schepen die de gevangen (en hun bewakers) doorstaan op de lange reis via Zuid-Afrika naar Australië wordt gedetailleerd beschreven.
Aangekomen in Australië blijkt, dat men niet goed heeft nagedacht over de skills die nodig zijn om een woest continent leefbaar te maken. Er is bijvoorbeeld maar één man die verstand heeft van het planten van gewassen.
Hughes beschrijft goed hoe beestachtig de gevangenen die als een soort slaven worden gehouden worden behandeld: de zweepslagen, martelingen, vernederingen etc. De Aboriginals werden overigens nog vreselijker behandeld.
Na het lezen van het boek ben je verbaasd, dat een expeditie die zo knullig werd georganiseerd, uiteindelijk toch resultaat heeft opgeleverd nl. het bewoonbaar maken van Australië

Dit boek geeft een goed inzicht in de Australische geschiedenis, cultuur en psyche. Ik ben wel eens in de outback crocodile dundee -achtige australiërs tegengekomen en het eerste waar ik aan moest denken, was of ze misschien afstammelingen waren van de ruige ongeciviliseerde gevangen van een paar honderd jaar geleden. Als je ze er naar vraagt beweren ze overigens bijna allemaal dat ze rechtstreekse afstammelingen zijn, want Australiërs zijn erg trots op hun criminele voorvaderen!


# Waardering in smilies

quote:

Op woensdag 14 september 2005 14:46 schreef UIO_AMS het volgende:
Ondertussen heb ik trouwens ook al Spelen tegen Moldaviërs van Tony Hawks uit. Die review zal dus de volgende zijn.

Wil je me voor zijn

volgenens mij moet ik binnenkort weer eens een boek bestellen....

Door Ierland met een koelkast is werkelijk een schitterend boek. Vooral de manier waarop hij over zijn reis schrijft is erg leuk.

quote:

Op vrijdag 2 september 2005 10:10 schreef Litman het volgende:
# Titel
The Fatal Shore

# Schrijver
Robert Hughes

# ISBN-code
?

# Korte inhoud
Hughes beschrijft (op basis van wetenschappelijk onderzoek) de ontberingen en gruwelen die de eerste gevangen en hun bewakers moeten doorstaan gedurende de eerste jaren van de kolonisatie van Australië.

# Wat ik ervan vond
Als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van Australië is dit een fantastisch boek. Hughes beschrijft de wanhopige pogingen van de Engelse regering om de criminaliteit en armoede in Engeland te bestrijden. Als laatste redmiddel wordt de gevangenenkolonie bedacht op een continent waar ze toch niets mee doen omdat het te ontoegankelijk is en te ver weg ligt.
De gruwelen, martelingen en ziektes aan boord van de schepen die de gevangen (en hun bewakers) doorstaan op de lange reis via Zuid-Afrika naar Australië wordt gedetailleerd beschreven.
Aangekomen in Australië blijkt, dat men niet goed heeft nagedacht over de skills die nodig zijn om een woest continent leefbaar te maken. Er is bijvoorbeeld maar één man die verstand heeft van het planten van gewassen.
Hughes beschrijft goed hoe beestachtig de gevangenen die als een soort slaven worden gehouden worden behandeld: de zweepslagen, martelingen, vernederingen etc. De Aboriginals werden overigens nog vreselijker behandeld.
Na het lezen van het boek ben je verbaasd, dat een expeditie die zo knullig werd georganiseerd, uiteindelijk toch resultaat heeft opgeleverd nl. het bewoonbaar maken van Australië

Dit boek geeft een goed inzicht in de Australische geschiedenis, cultuur en psyche. Ik ben wel eens in de outback crocodile dundee -achtige australiërs tegengekomen en het eerste waar ik aan moest denken, was of ze misschien afstammelingen waren van de ruige ongeciviliseerde gevangen van een paar honderd jaar geleden. Als je ze er naar vraagt beweren ze overigens bijna allemaal dat ze rechtstreekse afstammelingen zijn, want Australiërs zijn erg trots op hun criminele voorvaderen!


# Waardering in smilies

Dit boek heb ik hier in de kast staan, ik ben van plan om er binnenkort in te beginnen. Ik ben nu helemaal benieuwd geworden naar dit boek leuke review

Titel
100 wereldplekken die je gezien moet hebben

Schrijver (eventueel iets over de schrijver)
Floortje Dessing, kennen we allemaal van RTL Travel. Floortje dessing (1970) is producente/presentatrice van RTL Travel. Voor haar werk reist ze de hele wereld over. De afgelopen jaren bezocht ze zo'n zeventig landen. Ze is ambassadeur van de stichting Max Havelaar die ervoor zorgt dat producten in ontwikkelingslanden een eerlijke prijs voor hun producten krijgen. Een deel van de opbrengst van dit boek gaat naar een onderwijsproject in de samenwerking met deze stichting.

Jaar 1e (Nederlandstalige) uitgave boek
2005

ISBN-code
90-446-0463-5

Korte inhoud (desnoods kopieer je het ergens)
Floortje selecteerde honderd van de volgens haar bijzonderste plekken op aarde: van hotels tot natuurparken tot stranden en woestijnen. In dit boek zijn ze verzameld. Bij elke plaats vertelt dessing wat er zo speciaal aan is, zodat iedere reiziger haar kan volgen. Prachtige foto's laten precies zien wat ze bedoelt.

Wat jij ervan vond
Ik heb het boek gekocht omdat ik erg nieuwsgierig was wat Floortje nou zelf voor favoriete bestemmingen had en om ideeën op te doen voor eventueel toekomstige vakanties. Vooral de stukken over Aziatische landen en eilanden in de Pacifische Oceaan heb ik met veel plezier gelezen evenals de verslagen van steden in de VS aangezien ik zelf in een paar ben geweest en dan is het leuk om even het een en ander door te lezen. De manier van schrijven van Floortje spreekt me erg aan omdat je als lezer niet in een korte periode een enorme hoeveelheid informatie krijgt. Dat leest makkelijk, mede doordat de stukjes niet al te lang zijn. Aan het eind van elke bestemming staat ook een kort overzichtje met wat informatie en wat handige linkjes.

Het eindhoofdstuk is bestemming Nederland. Een stukje dat persoonlijker is dan de stukjes over de andere bestemmingen. Ook deze zijn erg persoonlijk en daardoor merk ik wel dat het een boek is dat met liefde is geschreven.

Reis kopiëren / hoog op de lijst van toekomstige bestemmingen / bestemming boycotten
Het boek bevat een groot aantal bestemmingen gerangschikt van A-Z en 9 van de 10 bestemmingen staan nog op de lijst van te bezoeken landen.

Waardering in smilies

Leuk dit die reviews! Echt interessant om te lezen. Omdat ik na deze zomer in Schotland heb besloten ook nog een keer in Ierland te gaan kijken wil ik daar ook wat boeken over lezen.
Maar Door Ierland met een Koelkast kan ik op www.bol.com en www.blz.nl niet bestellen. niet leverbaar staat er. waar hebben jullie het gehaald/besteld?

quote:

Op woensdag 9 november 2005 14:55 schreef SvenThaMan het volgende:
Maar Door Ierland met een Koelkast kan ik op www.bol.com en www.blz.nl niet bestellen. niet leverbaar staat er. waar hebben jullie het gehaald/besteld?

ik heb nog niet zo lang geleden de engelse versie ergens online besteld, maar ik heb werkelijk geen idee waar....

Leuk topic!! M'n eerste bijdrage is een klimverhaal, aangezien ik dat zelf ook doe. "De ijle lucht in" van Jon Krakauer. Aangezien er in mijn kast heel wat klimliteratuur (maar ook gewone down to earth reisboeken) staat, zal ik de komende tijd regelmatig eens een recensie posten.

Titel
De ijle lucht in

Schrijver
Jon Krakauer, klimmer en journalist voor een amerikaans outdoormagazine.

ISBN-code
90 5333 594 3

Korte inhoud
Jon Krakauer kreeg in 1996 de kans om als journalist van een Amerikaans outdoormagazine mee te gaan met een commerciele expeditie naar de top van de Mount everest. In het boek beschrijft hij de hele tocht, van zijn eigen voorbereidingen tot de beklimming. Het is een druk seizoen, en op de topdag zijn er veel mensen onderweg naar de top. Op dat moment steekt er een korte maar zware storm op, waardoor 5 mensen uit zijn groep om het leven komen. Het boek is zijn manier om het trauma te verwerken, en veel fouten die destijds gemaakt zijn, komen duidelijk naar voren door de gesprekken met de verschillende betrokkenen. Overigens waren de 5 doden in Krakauers groep niet de enigen: in het hele seizoen van 1996 vielen er in totaal 12 doden. Daaronder waren 2 zeer ervaren berggidsen die hun klanten, ook al waren die eigenlijk niet meer te redden, niet alleen wilden laten.

Wat jij ervan vond
Ik schrok ervan. Een heftig verhaal over de keerzijde van de bergsport, het laat je beseffen dat je als mens zo nietig bent.. Een weersomslag op die extreme hoogte is dodelijk. De laatste 20 jaar is het aantal commerciële expedities naar 8000-ers enorm gestegen, en soms zijn daar mensen bij die er eigenlijk helemaal niet thuishoren. Als er dan wat gebeurt, is de kans op redding vrijwel uitgesloten.

Reis kopiëren / hoog op de lijst van toekomstige bestemmingen / bestemming boycotten
Kopiëren zeer zeker niet. Voor mij draait klimmen niet om in file een berg opsjokken, met zuurstof op je rug. Zo maak je het makkelijk er (of noem het minder moeilijk) dan het eigenlijk is. Ik vind het zeer kwalijk hoe weinig respectvol er met de zeer kwetsbare natuur wordt omgegaan. Zie deze foto van de South col op de Mount Everest. Een vuilnisbelt... Als ik ooit de behoefte krijg om zo'n berg te beklimmen (wat klimtechnisch geen uitdaging is) dan zal ik dat eerlijk en op eigen kracht proberen. geen zuurstof, geen dragers.

Eigenlijk vind ik dat de bestemming dus geboycot moet worden. De nepalese en tibetaanse regering zou eigenlijk moeten kiezen voor het milieu in plaats van de harde dollars.. Maar ik snap ook heel goed dat zulke arme landen elk graantje van het klimtoerisme willen meepikken. Dankzij het klimmen is er in de afgelegen dalen in de himalaya een goede infrastructuur ontstaan waar de dorpelingen van kunnen profiteren. Scholen, ziekenhuizen, electriciteit...

En toch.. staat de himalaya heel hoog op mijn to-do lijstje. Het liefst om er te klimmen, maar alleen al die bergen zien is ook geweldig! Dan zou ik wel ver uit de buurt van de grote 8000-ers blijven en de gekte die daar plaatsvindt. Ik hou teveel van het leven om dat te riskeren op zo'n extreme hoogte. De sterftecijfers spreken voor zich: 1 op de 6 everest klimmers overleeft dat niet..

Waardering in smilies
Voor de ersnt van het verhaal:
Voor de schitterende (maar vijandige) omgeving van het hooggebergte:

Wat verder nog interessant is:
OP National Geographic komt eens in de zoveel tijd de documentaire "Surviving everest" voorbij. Deze docu gaat over dat seizoen van mei 1996. Onder andere Beck Weathers, die op ongelooflijke wijze overleefd heeft (hij was bijna de 6e uit de groep geweest die het niet had overleefd) wordt daarin geinterviewd. Interessant materiaal voor iedereen die zich wil verdiepen in de gekte van het beklimmen van heel erg hoge bergen.

Iemand deze al gelezen?

quote:

In Daar ging mijn string kunnen we genieten van de hilarische, bizarre en onvergetelijke verhalen van reizigsters met wie het onderweg op jolige wijze misgaat. De auteur en samenstelster van deze verhalenbundel had eerder een bestseller met Zand in mijn beha. Dit laatste boek heeft meerdere prijzen gewonnen.

Lijkt mij wel een boek om voor Kerst, Sinterklaas of verjaardag te kunnen geven

Blijft een leuk topic. Ik heb al maanden niet gelezen, teveel aan mijn hoofd enzo, dus een review van een boek dat ik al lang geleden gelezen heb.

Titel:
Groene dromen ( uit de Lonely Planet reisliteratuur)

Schrijver:
Stephen Benz

ISBN - code:
90 - 6974 - 353 - 1

Korte inhoud:
In Groene dromen reist Stephen Benz af naar de Amazone, Costa Rica, Honduras, Guatemala en Mexico om het toerisme aldaar onder de loep te nemen. In de regenwouden van Peru maakt hij voor het eerst kennis met het verschijnsel ecotoerisme: rijke Amerikanen die duizenden dollars betalen om in een weekje de 'ongerepte jungle' te ontdekken. Ze verblijven het liefst in luxueuze lodges die van alle gemakken voorzien zijn, inclusief een bar die vierentwintig uur per etmaal geopend is. Benz vraagt zich af wie hier nu van profiteert: de arme oerwoudbewoners of de slimme projectontwikkelaars.
Of Benz nu op zoek gaat naar een onbekend natuurreservaat in Honduras, naar de verloren steden van de Maya's in Mexico en Guatemala of het laatste stukje ongerepte Costa Rica, hij laat zich telkens weer verrassen. Met zijn gevatte observaties geeft hij een haarscherp en provocerend beeld van de moderne reiziger, die pretendeert oog te hebben voor het milieu en de lokale bevolking, maar zijn 'avontuurlijke' reis het liefst tot in de puntjes geregeld ziet.

Wat ik ervan vond:
Het leest lekker weg en is afwisselend. Hij beschrijft alles redelijk gedetailleerd zonder dat het saai wordt. Ook is het hier en daar grappig, alleen niet 'ha,ha' grappig wat mij betreft. Het gaat over zijn ontmoetingen met de lokale bevolking maar ook met toeristen en zijn bevindingen met betrekking tot toerisme. Ook wordt er af en toe wat uitgelegd en terugverwezen naar de geschiedenis. Soms beschrijft hij ook echte stereotype dingen zoals 2 Amerikaanse vrouwen die het alleen over plastische chirurgie hadden en vooral de kleurtjes van het geld uit "Porta Rica" zo leuk vonden.

Reis kopiëren / hoog op de lijst van toekomstige bestemmingen / bestemming boycotten?
Ik heb het boek gekocht nadat ik een paar maanden vrijwilligerswerk in Guatemala had gedaan en ik hopeloos verliefd op dat land geworden was. Vandaar dat ik geinteresseerd was in alles wat ook maar met Guatemala te maken had. Later ben ik nog eens teruggegaan naar Guate en ben toen ook in Mexico geweest en dat is dan erg leuk om terug te lezen.

Waardering in smilies: