Ex-Dolly Dot Esther Oosterbeek geveld door hersenbloeding

quote:

Geplaatsts op: 15-07-2005
Update

Ik ben vanavond bij Esther geweest en ze is zeer vereerd met alle lieve reacties die we hebben mogen ontvangen via de mail. Uiteraard hebben we alle berichten bewaard en zal Esther, wanneer ze zich weer beter voelt u allen persoonlijk bedanken. Het doet haar zienderogend goed dat er zoveel mensen aan haar denken en haar een warm hart toedragen. Dierbare mensen die ze al jaren niet gesproken heeft, maar ook de fans die haar niet vergeten zijn en zeer hartverwarmende mails hebben gestuurd. Uiteraard is het te vermoeiend om de mails allemaal te lezen op dit moment, maar dat zal ze zeker doen.
Dus lieve mensen, blijf mails sturen, want het helpt Esther zeker om er bovenop te komen.

quote:

Dus lieve mensen, blijf mails sturen, want het helpt Esther zeker om er bovenop te komen.

quote:

Op donderdag 14 juli 2005 14:56 schreef tong80 het volgende:
Ja ik vond haar altijd één van de leukste Dolly Dots.

quote:

Een beroerte kan grofweg twee oorzaken hebben.

Ten eerste kan de slagader die de zuurstof naar de hersenen vervoert, plotseling afgesloten raken. Hierdoor ontstaat een herseninfarct. Een herseninfarct ontstaat vaak door aderverkalking die bij oudere mensen over het algemeen voorkomt. De slagader is hierdoor vernauwd en een bloedpropje kan hem opeens afsluiten waardoor een hersengedeelte geen zuurstof meer krijgt. Een belangrijke risicofactor voor het ontstaan van aderverkalking en het krijgen van een CVA is onder andere een hoge bloeddruk.

In de tweede plaats kan een bloeding optreden uit een slagader, zodat een hersenbloeding ontstaat. Soms betreft dit een bloeding uit een zwakke plek van de slagader (aneurysma)

quote:

Wie loopt een verhoogd risico op een CVA?


1. Ouderen en mannen krijgen in verhouding meer te maken met een beroerte.
2. Maar ook wie een te hoge bloeddruk, suikerziekte of een verhoogd cholesterolgehalte heeft, loopt gevaar.
3. Tenslotte spelen ook roken, overmatig alcoholgebruik, overgewicht, stress en te weinig lichaamsbeweging een belangrijke rol.

quote:

Op maandag 1 augustus 2005 16:50 schreef milagro het volgende:
aha, dacht al zoiets idd.

wel goed, dat ze zelf voelde dat "er iets niet goed zat'" nadat ze onwel geworden was, en ze dus naar het ziekenhuis zijn gegaan.
Voor hetzelfde geld ws het gewoon voor een onschuldig flauwvallen aangezien of zo.

quote:

Op maandag 1 augustus 2005 16:37 schreef milagro het volgende:
jeetje, joh, Esther

hoe krijg je zoiets nu eigenlijk ineens
aanleg, stress, bepaalde leeftijd/stijl, of gewoon spontaan, niet aan al die zaken verbonden?

quote:

Op maandag 1 augustus 2005 17:17 schreef Ole het volgende:
Ze is toch nog niet dood

quote:

Ruim drie weken nadat Esther Oosterbeek (45) tijdens het waterskiën werd getroffen door een hersenbloeding is ze weer thuis. Niet dat de ex-Dolly Dot alweer volledig is hersteld, want de hersenbloeding zelf, de vier uur durende operatie de volgende dag, en daarna nog de twee slagaderlijke bloedingen zijn haar op zijn zachtst gezegd niet in de koude kleren gaan zitten. In haar prachtige woonboerderij in het Noord-Hollandse Zuiderwoude vertelt Esther hoe ze de afgelopen heftige periode heeft ervaren.

Ex-Dolly Dot Esther Oosterbeek weer thuis

„Ik blijf mijn leven lang patiënt”

Mariët Oosterwijk


Vlak voordat de vriend van Esther Oosterbeek —voor de hopelijk voorlopig laatste keer— het VU medisch centrum in Amsterdam binnenstapt, belt hij op: „Aan mijn stem hoor je vast al dat ik goed nieuws heb. Esther mag naar huis en ik ga haar nu ophalen”, vertelt Walter inderdaad hoorbaar opgelucht.
De artsen hadden de ex-Dolly Dot al gewaarschuwd dat haar verschijning af en toe tot verbaasde reacties zal leiden. Want door de nieuwe manier van opereren —niet via de schedel maar via de lies— is er aan de buitenkant niet veel aan Esther te zien; de kilo’s die ze zichtbaar is afgevallen daargelaten. Ze grapt: „Ik heb mijn leven lang gelijnd, maar met de 53 kilo die ik nu weeg, móét ik eten.”
Wat een gezellig middagje waterskiën had moeten worden werd in werkelijkheid een nachtmerrie van drie weken. Tijdens het beoefenen van de watersport knapte er bij Esther een hersenslagader. „Na de smak voelde ik iets door mijn hoofd stromen en dacht ik dat ik mijn nek had verrekt. Ik ben gewoon naar de boot gezwommen. Mijn vriend Walter zag toen dat ik niet veel meer kon hebben en stond erop dat er een ambulance werd gebeld. Bij aankomst aan wal was de politie er al en die heeft, tot de ambulance kwam, mijn hoofd vastgehouden. Dat kan ik mij allemaal nog herinneren. Net als de rit naar het ziekenhuis en de sirene die mij door merg en been ging. Maar na binnenkomst ging bij mij het licht uit.”

Complicaties
Na de vier uur durende operatie die de volgende dag werd uitgevoerd, lag de ex-Dolly Dot twee weken op de medium-careafdeling waarna ze naar een aparte kamer verhuisde. Daar kreeg ze te maken met verschillende complicaties. „Ik kreeg een slagaderlijke bloeding in mijn lies, op de plek waar ze de operatie hadden uitgevoerd. Het bloed spoot eruit en omdat ik toen natuurlijk net het alarm niet kon vinden, ben ik maar keihard gaan gillen. En dat hielp”, voegt ze er droogjes aan toe. „Uiteindelijk stolde de bloeding, maar daardoor ontstond er een hematoom, dat vervolgens ook weer ging bloeden en ontsteken.”

„Er waren momenten dat ik dacht: trek de stekker er maar uit”

Dit alles bij elkaar zorgde ervoor dat Esther het af en toe niet meer zag zitten. „Het was niet zo dat ik mij elke dag een stukje beter voelde. Er waren zelfs momenten dat ik dacht: ’trek de stekker er maar uit’.” Zwaar geëmotioneerd: „Ik besef dat ik een van de weinigen ben die van die afdeling lopend naar huis gaat. Het had echt veel slechter met me kunnen aflopen… Er is nog wel een kans dat ik mijn geheugen verlies of verlamd raak, maar dat zal tijdelijk zijn.”
Inmiddels weet Esther dat de zwakke plek in haar hoofd aangeboren is. „De chirurg vertelde dat de ader vroeg of laat toch wel was geknapt. Ik had dus mazzel dat ik die zondagmiddag niet alleen was.” Achteraf gezien waren er misschien een paar kleine momenten waarop ze het had kunnen voorzien. „Vroeger had ik altijd enorme migraine, maar daar had ik al een hele tijd geen last meer van gehad. Dat realiseerde ik mij de laatste drie maanden, toen ik af en toe een paar uur vreselijke pijn in mijn hoofd had. Maar dat het een voorbode van zóiets zou kunnen zijn, bedenk je dan niet. Sterker nog, de artsen hebben mij verteld dat ze, zelfs al zouden ze van de zwakke plek hebben geweten, geen operatie uit voorzorg hadden uitgevoerd.”


Met nog natte ogen, maar een strijdlustige blik vervolgt Esther: „Het klinkt cliché, maar ik ga nu genieten van iedere dag die er is. Na zoiets worden er opeens zo veel dingen onbelangrijk. Toen ik thuiskwam, hebben Walter en ik twintig minuten in de tuin gestaan. Samen met de honden, gewoon alleen maar genoten. En daarna had Walter nog een geweldige verrassing voor mij. Ik ben een enorme liefhebber van Japans eten en daarom heeft hij in het tuinhuis een Japanse keuken laten maken. Inclusief een gigantische bakplaat van twee meter.” Ze strijkt langs haar te ruimzittende kleding. „Dus er zullen spoedig weer wat kilootjes aanzitten.”
Esther zal de rest van haar leven patiënt blijven. „Over zes weken moet ik weer terugkomen en over drie maanden wordt er weer contrastvloeistof in mijn hoofd gespoten.” De komende tijd zal ze het rustig aan moeten, maar waarschijnlijk ook wíllen doen. „Vóór mijn hersenbloeding was mijn conditie top. Maar daar is nu helemaal niets meer van over. Het is heel verraderlijk; als ik in bed lig, denk ik ’ik ben er weer’, maar als ik dan vervolgens een stukje ga lopen voel ik mij een oude vrouw. Dus het eerste wat ik ga doen als ik mij weer lekker voel? Een sprintje trekken!”