Flauwekul. The West Rider Pauper Luncatic Asylum is ruim de beste plaat, alle nummers zijn zo enorm goed. Sommige zelfs van epische proporties, zoals Where Did All The Love Go. Bovendien, gitaar en synth is altijd goed.quote:Op donderdag 24 september 2009 16:01 schreef Fir3fly het volgende:
Onzin. Empire is ruim de beste plaat, alle nummers zijn zo enorm goed. Sommige zelfs van epische proporties, zoals The Doberman. Bovendien, meer gitaar minder synth is altijd goed.
Kan ik me wel in vinden. Maar West Rider... vind ik ook een super conceptalbum. Bijzonder theatraal en een tikkie pretentieus, maar ik kan er nu - toegegeven, na een paar luisterbeurten - zéééééééééééér goed naar luisteren.quote:Op donderdag 24 september 2009 18:18 schreef Kabouter_Krulleput het volgende:
Flauwekul. Waar jullie Empire en TWRPLA zeiden, moet het 'debuutplaat' zijn. En waar jullie The Doberman en WDATLG zeiden, moet het Club Foot zijn. Stop.
Ik heb zelf al, maar stond er van te kijken dat er dus blijkbaar nu al mensen hun tickets weer hebben ingeleverd.quote:Op vrijdag 25 september 2009 12:13 schreef Thijsssss het volgende:
Jup, net was er nog eentje over, opschieten dus
Wat een gaaf nummer .quote:
Nice. Waar vind ik deze?quote:Op maandag 8 februari 2010 01:52 schreef Steffie het volgende:
Erg gaaf, alleen ik denk niet dat Noel Fielding er in Paradiso bij zal zijn.
Studio versie:
quote:KASABIAN: ROCK & ROLL MET EEN GROTE R
10-2-2010
Meer dan drie maanden later dan gepland komt Kasabian alsnog Paradiso opblazen. Het Britse viertal, vanavond bijgestaan door een gitarist en toetsenist, laat de uitverkochte zaal het afgelaste optreden van 27 oktober snel vergeten met theater, muzikaal vuurwerk en een setlist om je vingers bij af te likken. Lieve lezers, dít is nou rock & roll met een grote R.
We wisten al langer dat Tom Meighan een rare snuiter was, maar vanavond maakt de 29-jarige zanger het wel heel bont. Die zonnebril viel te verwachten, het bruinleren jasje ook nog, maar dat verdwaasde gewandel, die constant uit zijn mond hangende tong en die gelukzalige grijns van oor tot oor – je vraagt je onwillekeurig af waar in Amsterdam Meighan zijn vrije tijd heeft doorgebracht. Gelukkig brengt zijn podiumgedrag de kwaliteit van het optreden geen moment in gevaar. Vanaf de met liters vliegend bier begroete opener Julie And The Mothman – B-kant van voorlaatste single Underdog – gaat het onder het toeziend oog van enkele beveiligers los achter de dranghekken. Wat wil je met een zaal die voor minimaal een kwart met Engelsen gevuld is?
Een grootste uitvoering van Underdog bevestigt al vroeg op de avond wat we allang wisten: Kasabian staat als een huis. Correctie: als een in gewapend beton gegoten paleis. Leunend op het stevige drum- en baswerk van Ian Matthews en Chris Edwards, krijgen de overige bandleden – gitarist Sergio Pizzorno voorop – alle ruimte om de nummers in te kleuren. Een oud nummer als Processed Beats (‘Toen ik nog jong was’, aldus Meighan) is nog steeds een schot in de roos, al ligt de nadruk logischerwijs op het jongste studioalbum West Ryder Pauper Lunatic Asylum. Het rustige Thick As Thieves kan rustig een hoogtepunt genoemd worden, vooral omdat Meighan, tussen al het rockgeweld door, aantoont over een bijzonder soepel en veelzijdig stemgeluid te beschikken.
Datzelfde geldt voor Pizzorno. In Fast Fuse, duidelijk een publieksfavoriet, staat zijn lijzige, bijna vrouwelijke zang in scherp contrast met de Liam Gallagher-achtige voordracht van Meighan, waardoor het patroon van de recht toe recht aan rocksong die Fast Fuse in eerste instantie lijkt te zijn, op interessante wijze doorbroken wordt. Daarin schuilt ook direct de kracht van Kasabian: het spelen met contrasten. De Britten weten wanneer ze gas moeten geven en wanneer ze gas terug moeten nemen. Door veel variatie aan te brengen in tempo en muzikale invulling ontstijgen behoorlijke groteske rockanthems als Shoot The Runner en Empire met gemak de middelmaat.
In de toegift laat Kasabian even blijken hoe dat ‘gas geven’ precies in z’n werk gaat. De band speelt achtereenvolgens Fire, Vlad The Impaler en L.S.F. (Lost Souls Forever), wat een deel van het publiek ertoe beweegt om maar weer eens naar goed Achterhoeks gebruik met bier te gaan gooien. Dranghekken, beveiligers, biergooiers – voor rock & roll anno 2010 moet je bij Kasabian zijn.
Door Tom Springveld / Fotografie: Siese Veenstra
Gezien: KASABIAN, PARADISO, AMSTERDAM (9 FEBRUARI 2010)
Haha, heerlijk, half jaartje geleden nog niet zeker van mijn aankoop, en nu nog steeds aan het nagenietenquote:Op vrijdag 25 september 2009 12:03 schreef Thijsssss het volgende:
Heb net kaartjes twee kaartjes gekocht, maar ben nog niet zeker van mijn keuze, klote impulsaankopen ook altijd...
quote:Kasabian verdoezelt op podium eigen zwaktes
Van onze medewerker Menno Pot op 10 februari '10, 16:50, bijgewerkt 10 februari '10, 17:18
AMSTERDAM - In oktober blies het Engelse Kasabian een optreden in het Amsterdamse Paradiso af omdat ze de Q Award voor ‘Beste Album’ mochten ophalen voor West Ryder Pauper Lunatic Asylum.
Het onderstreept nog maar eens dat men in Engeland dingen in de platen van Kasabian hoort die de rest van de wereld er niet in hoort.
Niet-Engelsen valt vooral het gebrek aan werkelijk goede songs op, het schrijnendst op Empire (2006). ‘West Ryder’ is beter, maar plaat van het jaar? Kasabian een belangrijke Britse band? Nou nee.
Zwaktes
Live is Kasabian aardig in staat de eigen zwaktes te verdoezelen, zo bleek dinsdag alsnog in een vol Paradiso. Het was hard en strak, frontman Tom Meighan weet hoe je een zaal in beweging krijgt en het werd allemaal gebracht met de achteloze branie die bij dit soort Engelse bands wel vaker een sterke troef is.
Kasabian komt uit de Midlands, maar is rockstad Manchester ten voeten uit. Grote bek, klein hartje, zelfverzekerdheid met een knipoog, ambitieus en onverschillig tegelijk, kortom: het aureool dat we kennen van Oasis, The Stone Roses en Happy Mondays.
Dance-groove
Ook stilistisch bevindt Kasabian zich ergens tussen die drie bands in: indierock, vaak met een dance-groove. Vooral tegen het einde waren er sterke nummers, zoals het hypnotiserende Club Foot en de eerste toegift Fire.
De rest van de tijd wist Kasabian het allemaal net even bijzonderder te laten lijken dan het werkelijk was, een gevoel waaraan het regiment Britse fans, springend alsof er op het podium iets onvergetelijks gebeurde, nog eens extra bijdroeg.
Branie en straffe live-presentatie
Moet je daar doorheen prikken? De verdienste van Kasabian was vooral dat ze je die vraag uit je hoofd wisten te spelen. Branie en een straffe live-presentatie zijn op dit soort avonden toegestane wapens, door Kasabian in Paradiso effectief ingezet.
*** (3 van de 5 sterren)
Kasabian. Paradiso, Amsterdam, 9 februari. 28 mei Pinkpop, Landgraaf.
super!quote:Op woensdag 10 februari 2010 14:18 schreef Thijsssss het volgende:
En 27 mei staan ze nu ook in Tivoli!
quote:Let op: Kasabian begint om 21:00. Er is geen voorprogramma.
Fire, Club Foot, Empire, Processed Beats, Underdog..quote:Op woensdag 8 juni 2011 15:17 schreef indiaantje89 het volgende:
Welke nummers moet zou je echt moeten luisteren om Kasabian fan te worden?
Het gehele Empire album. Al hun beste werk op een plaat.quote:Op woensdag 8 juni 2011 15:17 schreef indiaantje89 het volgende:
Nu ik dit topic ik zie. Ik heb al vaak goede dingen over deze band gehoord. Heb zo nu en dan is wat tracks geluisterd (zomaar random) en die konden mij echt niet boeien.
Welke nummers moet zou je echt moeten luisteren om Kasabian fan te worden?
En Firequote:Op woensdag 8 juni 2011 16:44 schreef Fir3fly het volgende:
[..]
Het gehele Empire album. Al hun beste werk op een plaat.
heerlijke plaatquote:Op woensdag 8 juni 2011 14:38 schreef Maja het volgende:
In september komt het nieuwste album uit, waarvan 1 nummer nu al te beluisteren is:. http://www.kasabian.co.uk/switchblade-smiles/
Ben erg benieuwd, laatste album vond ik heel erg goed.
Over drie weken ga ik ze eindelijk zien op Rock Werchter
Lijkt me niet gelekt, staat hier als nieuwe tune voor Sky Sports: http://www.kasabian.co.uk(...)_sky_sports_pundits/quote:Op maandag 1 augustus 2011 16:39 schreef Kabouter_Krulleput het volgende:
En nu ook 'Days Are Forgotten' gelekt. Volgens mij de eerste officiële single. Klinkt weer anders dan Switchblade Smiles en Velociraptor.
Prima nummer hoor
quote:Op maandag 1 augustus 2011 16:39 schreef Kabouter_Krulleput het volgende:
En nu ook 'Days Are Forgotten' gelekt. Volgens mij de eerste officiële single. Klinkt weer anders dan Switchblade Smiles en Velociraptor.
Prima nummer hoor
Is-ie al uit? In iTunes staat 16 sept als releasedatum.quote:Op vrijdag 9 september 2011 19:18 schreef Kabouter_Krulleput het volgende:
Het nieuwe album zojuist superlegaal bemachtigd. Eerste luisterbeurt gaande
ik hoop hetquote:Op zaterdag 10 september 2011 22:18 schreef indiaantje89 het volgende:
Zit hem nu eens lekker te luisteren tussen het onweersgeweld door. Maar bevalt me erg goed!!!
Komen deze mannen snel eens naar Nederland?
quote:Kasabian – Velociraptor!
Het met veren bedekte roofdier uit het Krijt leek – zo weten we inmiddels – in niks op zijn uit de kluiten gewassen animatonische variant uit de Jurassic Park-films. Toch spreekt de velociraptor tot de verbeelding. Zo is het beest naamgever van het vierde album van Kasabian.
Niet dat de kleine dino ook maar ergens terugkeert in het artwork van het album. De enige referentie die het prehistorische wezen krijgt is in het titelnummer. Toch past de titel (inclusief uitroepteken) bij wat Kasabian en producer Dan the Automator ons hier laten horen: dynamisch, puntig en direct. Als een groep velociraptors op rooftocht.
Opener Let’s Roll Just Like We Used To doet onmiddellijk denken aan genre- en landgenoten Miles Kane en Arctic Monkeys, inclusief een motiefje dat we herkennen uit Maneater van Hall & Oates. Ook Days Are Forgotten, Re-Wired en Goodbye Kiss zijn prima popnummers in de beste tradities van de britpop.
Een traditie die zo’n beetje begonnen is bij The Beatles en later veelvuldig opnieuw leven werd ingeblazen. Het beatleske La Fee Verte sluit daar mooi bij aan, inclusief verwijzing naar Lucy In The Sky With Diamonds, terwijl het aanstekelijke titelnummer meer doet denken aan de beste meezingers van Primal Scream of Kaiser Chiefs.
Prominent
Kasabian bedient zich ook van de nodige elektronica, vooral prominent op synthpopnummer I Hear Voices, het pulserende Switchblade Smiles en het dromerige Neon Noon. De Britten komen er goed mee weg, zonder het liedje ook maar ergens uit het oog te verliezen. Idem wat betreft de spacerockelementen.
Aldoende levert Kasabian met Velociraptor! een waanzinnig leuk en goed in elkaar stekend eindproduct af. Als ‘limited edition’ bovendien aangevuld met een live-dvd. Velociraptor! is geen kolos van een album, geen mammoet of een mastodont die met uitsterven bedreigd wordt. Het is een vlotte plaat, die tekenen van evolutie vertoont.
Net 1x geluiserd, maar vind het nu al een prima albumquote:Op zondag 18 september 2011 15:34 schreef waaromniet1988 het volgende:
Het album is nu ook te beluisteren via Spotify
Switchblade Smiles .quote:Op woensdag 28 september 2011 22:24 schreef Elusive het volgende:
album bevalt mij ook nog prima, zelfs velociraptor die ik eerst afschuwelijk vond
vooral snoeihard klinkt het allemaal nog beter
Die gig is erg tof, gewoon in een fuckin' vliegtuig.quote:Op woensdag 28 september 2011 16:42 schreef SjaakVilleneuve het volgende:
, ik vind het album nog steeds top
Altijd lastig om even de website van de band zelf te checken. Kasabian komt in november naar Duitsland en Parijs.quote:Op maandag 3 oktober 2011 15:40 schreef Leonos het volgende:
Is er al iets bekend over een Europese tour incl. Nederland ?
Kan alles wel gaan googlen. Beetje discussie opgaan helpen is toch ook leuk ?quote:Op maandag 3 oktober 2011 16:45 schreef MCH het volgende:
[..]
Altijd lastig om even de website van de band zelf te checken. Kasabian komt in november naar Duitsland en Parijs.
quote:
Daarom luister ik geen radio, krijg toch niet te horen wat ik wil horen. Ik luister alleen soms BBC, Xfm of Studio Brussel voor interviews of live performance.quote:Op donderdag 10 november 2011 09:55 schreef Breuls het volgende:
Grr.
Re-Wired is nu best vaak op de radio, maar de DJ's kappen het einde altijd af. Het instrumentale/gezongen-zonder-tekst deel dus. Gaaf stukje, heb ik de neiging de radio harder te zetten, begint er weer iemand doorheen te kleppen.
Grappige clip inderdaad. Vooral Vlad voorop op de fiets.quote:
Denk van welquote:Op zaterdag 12 november 2011 03:46 schreef Steffie het volgende:
[..]
Grappige clip inderdaad. Vooral Vlad voorop op de fiets.
Wat zit in het koffertje? De volgende single alweer?
Is nog niks bekend, zal volgende week wel officieel worden aangekondigd. Waar en hoelaat heb je dit gehoord?quote:Op donderdag 24 november 2011 22:43 schreef Vatta het volgende:
Ik hoorde net op de radio dat ze binnenkort in de HMH staan, zijn er mensen die dit kunnen bevestigen want ik kan er niks over vinden.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |