Het grote Pieter Weening-topic

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 17:02 schreef Vork het volgende:
Hij heeft trouwens een bizar lage rustpolsslag zeg

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 17:17 schreef -Jay-20- het volgende:

[..]

Hmm ik dacht dat ik met mijn 42 al laag was... Ik vind 28 toch echt wel heel bizar...

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 17:54 schreef _-_ratjetoe_-_ het volgende:
Is het 'een nieuwe Boogerd'?

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 18:03 schreef FritsVanEgters het volgende:

[..]

Hij kan zich net als Michael moeilijk bedwingen, demarreerde erg vroeg. Het pakt goed uit, maar het had voor hetzelfde geld achteraf als dom bestempeld kunnen worden.

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 18:08 schreef FritsVanEgters het volgende:

[..]

Klopt, hij ging bij de sprint iig niet te vroeg. Wel bijna te laat.

quote:

GERARDMER - Ver na zijn bijzonder knappe ritzege in de Ronde van Frankrijk trof Pieter Weening zaterdag eindelijk zijn ouders. Ze hadden hem onderweg aangemoedigd en via een wereldontvanger de finish gevolgd. "Het was eerst Pieter, toen weer Klöden en uiteindelijk toch Pieter."



Pieter Weening wordt na zijn dagzege geflankeerd door vrouwelijk schoon.
Foto: ANP

Een ferme handdruk van pa, een korte omhelzing van ma, Pieter Weening was ruim een uur nadat hij Andreas Klöden met nipt verschil had geklopt nog beduusd van wat hem allemaal was overkomen. Wat wil je? Debuteren in de Tour en een rit winnen, de eerste voor Rabobank na drie jaar. "Het besef moet nog komen. Toen Klöden bij me aansloot vreesde ik voor wat me eerder in de Ronde van Duitsland en de Ronde van Baskenland was overkomen. Daar lukte het me net niet. Nu lukt het net wel, maar wat was het close."

Het was nipt, achtduizendste van een seconde, had de jury uitgepuzzeld. Met het blote oog niet waarneembaar. "We keken elkaar aan na de finish en wisten het geen van beiden. De verzorger zei dat ik gewonnen had, maar het duurde even voordat ik het wilde geloven."

Ook bij zijn ouders was de waarheid niet meteen doorgedrongen. Ze waren voor drie dagen over in de Tour en bevolkten zaterdag met tienduizenden andere wielerfans de Col de la Schlucht. Een lange klim waarvan de top 15 kilometer voor de streep in Gérardmer lag. Het was de berg waar Weening zijn medevluchters achterliet, maar een paar meter voor de top werd achterhaald door Klöden, de nummer twee van de Tour van vorig jaar. Een eenzame vluchter zou door minder ontmoedigd zijn. "Ik dacht: aanpikken. Ik kon nog even op adem komen en wist dat we met z'n tweeën sneller konden afdalen dan het peloton. Dat bleek ook."

Zijn ouders stonden kort voorbij de top en zagen het tweetal langs komen. " Ik had 's ochtends tegen Frans Maassen (ploegleider) gezegd dat het echt zo'n dag was voor Pieter", vertelde vader Edze. "We weten dat hij goed kan klimmen. Toen hij dertien was wilde zijn trainer Wiebe Meerstra wedden. Hij zei dat Pieter ooit een etappe ging winnen op l'Alpe d'Huez. Het is nog niet zo ver, maar dit mag er ook zijn."

Moeder Anneke pinkte een traantje weg en moest zelfs voor de Belgische televisie haar verhaal doen. "We stonden bij een meneer met een wereldontvanger. Eerst werd er gezegd dat Pieter gewonnen had, toen was het Klöden en toen toch Pieter. Het was ongelooflijk spannend. Ja, ook thuis zal het wel een gekkenhuis zijn. Net als drie jaar geleden toen hij Nederlands kampioen werd. We moeten nu alleen nog wat langer op hem wachten."

Pieter Weening is de vierde van in totaal tien kinderen. Hij groeide op in Harkema, maar woont tegenwoordig zoals veel Nederlandse wielrenners in België, in Vroenhoven om precies te zijn. Zaterdag in Gérardmer werd hij van camera naar camera gesleept en moest hij uitleggen wat er nog allemaal in dat lange lijf zit. "Ik wil verbeteren, natuurlijk, maar vraag me niet hoe veel beter ik nog kan worden. Ooit wil ik een goede klassementsrenner worden, maar de eerste jaren blijf ik toch een renner voor dit soort etappes. "

Weening maakte een einde aan een lange periode zonder Rabo-zege in de Tour. Michael Boogerd was de laatste op La Plagne in 2002. Diens kamergenoot in de Tour werd zijn opvolger. In zijn eerste Tour nota bene, zoals Boogerd dat in 1996 ook flikte.