Fatale botsing tegen boom Eindhoven

Je moet niks nu , niet alleen in jou leven gaan er dingen "mis" , mensen sterven nu eenmaal , betrek het niet allemaal zo op jezelf.

Je zal je best een paar dagen rot voelen omdat je geschrokken bent maar dat gaat echt wel over.

Neem rustig de tijd om het te verwerken. En weliicht met een goede vriend of familie over praten. Stertkte.

Een paar dagen van bezinning en gewoon even "lekker" huilen.
En zoals al eerder gezegd: Betrek het niet op jezelf, mensen komen en gaan al verscheidene jaren.

Maar iig veel sterkte met het verwerken

Sterkte

Doodgaan hoor helaas bij het leven en je kunt er wel even bij stil blijven staan maar jouw leven gaat wél verder . Je schrijft dat het allemaal mis gaat in jouw leven en dat je het niet meer aankan , troost je met de gedachte dat niemand vrij blijft van dit soort dingen .
(volgens mij is dit meer een R&P thread..)

Shit happens, people die every day en stel je niet zo aan

quote:

Op zondag 3 juli 2005 03:37 schreef ElmoOnline het volgende:
Wat moet ik nu????

Het je niet zo persoonlijk aantrekken

aan sommige dingen wen je nooit, maar dat hoeft ook niet. het is belangrijk dat je het proces van de dood ook een plek kan geven, waardoor jij ermee kan leven.

quote:

Op zondag 3 juli 2005 10:54 schreef Viking84 het volgende:
Shit happens, people die every day en stel je niet zo aan

Jij bent écht stoer.
Goh

misschien staat dit topic op een verkeerde plek?

quote:

Op zondag 3 juli 2005 11:13 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Jij bent écht stoer.
Goh

nee jij bent stoer! beetje meegrienen om iets wat elke dag gebeurt. Dan heb je ook geen leven

_{(>>Relaties & Psychologie)}

quote:

Op zondag 3 juli 2005 11:17 schreef Viking84 het volgende:

[..]

nee jij bent stoer! beetje meegrienen om iets wat elke dag gebeurt. Dan heb je ook geen leven

Bikkel!

Schopje naar R&P.

En de reacties mogen wel een beetje normaal.

is het misschien een idee om met een psycholoog te gaan praten? dat je het op die manier een plek probeert te geven zodat je het beter aankunt?

Relativeren, je bent nu 22 en hebt driemaal een voor jou ingrijpende gebeurtenis meegemaakt .

quote:

Op zondag 3 juli 2005 12:28 schreef Loedertje het volgende:
Relativeren, je bent nu 22 en hebt driemaal een voor jou ingrijpende gebeurtenis meegemaakt .

Precies, misschien maak je nu 22 jaar niks ingrijpends mee. Lijkt me sterk, maar die dingen gebeuren, de ene keer meer, de andere keer minder. Vaak haal je eerdere dingen aan bij een nieuwe gebeurtenis en lijkt het allemaal veel erger. Even sterk blijven staan en wachten op rustiger vaarwater.

idd relativeren.
dat is het sleutelwoord voor alle lelijke dingen die mensen overkomen in hun leven.
ALWAYS look at the bright side of life.

quote:

Op zondag 3 juli 2005 03:37 schreef ElmoOnline het volgende:
..
Dit is het verhaal in het kort van wat er zich af heeft gespeeld. Ik voel me kei klote, want ik was net op stap toen een oud-klasgenootje van me het nieuws kwam vertellen. Op zich kon ik er goed mee om gaan, totdat ze zei dat het de baas van mijn beste vriendin was. Ik heb haar direct opgebeld en het bleek dat zij nog van nix wist. Ik voel me zo klote. Mijn avond was echt verpest en ik kon niet meer goed nadenken. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee aan moet.
..

Had je dan een heel persoonlijke band met de baas van je beste vriendin?

Da's toch van een heel andere orde dan je eigen moeder die overlijdt?

Als je overstuur raakt van mensen die overlijden die je viavia kent, dan moet je misschien weleens nadenken of je enige geestelijke hulp moet zoeken. Dat bedoel ik niet verkeerd, maar je kunt er vanuit gaan dat er een hele hoop mensen die je viavia kent zullen overlijden naarmate je ouder wordt; de meeste mensen geven dat een plaats en raken allleen daadwerkelijk overstuur bij hun eigen naasten (familie en goede vrienden) als die overlijden. Je kunt niet alle leed van de wereld op je eigen schouders nemen en op jezelf betrekken.

Misschien nog eens met je eigen familie weer eens goed praten over je eigen moeder. Klinkt misschien stom, maar je moet ergens een oorzaak zoeken waarom je zo verschrikkelijk van slag raakt als de baas van je vriendin komt te overlijden. Het is niet onwaarschijnlijk dat het je vooral herinnert aan de nare ervaring van je eigen moeder die dood ging en dat je daarom zo van slag raakt?

Juist voor beginnende pubers (je was 13 schreef je) kan ik me voorstellen dat het verwerken van zo'n emotie moeilijk is en dat je heel lang met de gevolgen blijft lopen van zo'n klap op een cruciale leeftijd.

Ik weet verder de oplossing niet, maar hopelijk vind je een manier om alles een plek te geven. Mensen gaan nu eenmaal onherroepelijk dood, dus er is geen ontsnappen aan.

quote:

Op zondag 3 juli 2005 10:54 schreef Viking84 het volgende:
Shit happens, people die every day en stel je niet zo aan

Die rammstein quote past goed bij je
nog eentje : kann ein Herz aus Stein sein? schijnbaar wel aan jouw reactie te zien

Denk toch nog altijd dat ik liever een (al is het niet oprecht) reactie als "sterkte" hoor dan zo'n wannabe bikkelreactie als "stel je niet zo aan" en nog wel van een vrouw

Leuk ook dat de TS even laat weten hoe het met dr gaat

Ik ken het gevoel. Ik heb onlangs ook een tante verloren die op haar 39e zomaar ineens een hartstilstand kreeg. Die dingen zijn ontzettend naar om mee te maken, maar het beste wat je kunt doen is de mensen die dicht bij de overledene staan (die vriendin van je dus) steunen met wat je kan en het daarna gewoon loslaten. De dood komt nou eenmaal, ongeacht welke leeftijd.

Sterkte.

En wat is jouw relatie tot die baas? Hoe klote het ook is, dit soort dingen gebeuren, als je alles op jezelf betrekt, heb je geen leven meer. Dus in die zin denk ik dat het voor jezelf beter is om het 'meemaken' wat losser te zien. Als een bekende van je dierbare overlijdt is dat natuurlijk klote, maar niet direct iets wat met jouzelf te maken heeft.

Als mijn baas tegen een boom zou rijden zou dat me zo weinig doen.. En met haar rijstijl is dat nog slechts een kwestie van tijd.

Mensen gaan dood. Dat is heel erg kut, en het vervelende is dat het nooit 'went'. Het enige wat jij kan doen is ervoor zorgen dat die mensen een goede herrinnering aan jou hebben..

[ Bericht 100% gewijzigd door JDude op 04-07-2005 22:27:41 (doe eens niet :{) ]

wat werkt is jezelf trainen, heb ik ook gedaan na enkele van zulke dingen. Lees elke dag de berichtjes in de krant, kijk 'enge' films. Het werkt om jezelf gewoon harder te maken, langzamerhand, zodat je er steeds beter tegen kunt.

Roquefort haalt me de woorden uit de mond. Ik denk dat jij de dood van jou moeder nog niet helemaal hebt verwerkt en nu bij iedere dood die een beetje in de buurt komt je van slag raakt.

Een dood meemaken is altijd moeilijk, maar je moet toch verder. Mensen zeggen altijd 'je leven gaat door', maar dat is ook echt zo. Probeer jezelf niet te laten verpesten door een dood, gedenk deze mensen op een manier die jij wilt, maar probeer ook weer verder te gaan!

He elmoonline,

Wat was de naam van deze bestuurder? Ben bang dat ik hem ken.

Wat is jouw relatie met de baas van je beste vriendin?

Ik zag idd een hele hoop rouwadvertenties staan in het Eindhovens Dagblad.

quote:

Veel te jong, met nog zoveel plannen, is door een noodlottig ongeval van ons weggenomen mijn lieve zoon, onze fijne broer, mijn zwanger en mijn oom Geert den Hollander. Hij werd slechts 25 jaar.

Veel sterkte aan de nabestaanden gewenst. Ik weet niet of het gepast is zijn naam hier te plaatsen, maar er werd naar gevraagd, bij deze dus.

ik denk dat je het je allemaal een beetje te veel aantrekt..

de baas van je beste vriendin.. come on..