SEX Seksualiteit
Seks! Vrijwel iedereen doet het of heeft het erover. Maar wat betekent seks nu voor jou (en je partner)? Meningen, ideeën, vragen en discussies zijn welkom. Geen puberaal gedrag aub.
Hoi,
Ik wilde even over mijn besnijdenis op Fok vertellen, aangezien ik in dit forum het "duwtje" kreeg dat ik nodig had. Misschien dat het andere mensen helpt, en vooral als tegengewicht voor die indianen-verhalen over besnijden. Het zal het hele verhaal van A tot Z zijn, ik miste vaak details in andere verhalen. Sorry als het te lang is....
Bij mij begon ongeveer een half jaar geleden mijn voorhuid vervelend strak te worden. Het was al nooit erg makkelijk om de eikel helemaal bloot te krijgen, maar ik had er nog nooit echt last van gehad in mijn 30 lentes. Op een gegeven moment was het toch iets te ruig gegaan en was er een klein scheurtje ontstaan, die snel weer heelde. Het geheelde stukje huid was echter veel sterker en minder elastisch dan de rest. Gevolg: de huid scheurt nog sneller op andere plekken en binnen 2 maanden was het onmogelijk om de voorhuid nog naar achteren te schuiven. Toen lopen dubben en veel op internet gelezen, zoals hier dus. Ik was er al snel uit: besnijden. Doordat ik dat zelf al doorhad stond ik bij de huisarts binnen 30 seconden weer buiten met een verwijzing naar een uroloog, hij heeft niet eens gekeken! Twee weken later bij de uroloog ging het al niet anders: deze keek wel maar zei meteen: oja, even besnijden - maak daar maar een afspraak - next!. Ik kreeg ook een recept mee voor verbind gaasjes voor na de operatie. Ik moest ook kiezen voor ruggeprik of narcose, maar dat wilde ik nog niet doen omdat ik geen idee had wat het beste zou zijn. Vier weken later was het zover: Ik werd gebeld dat ik een week later op de dagbehandeling mocht komen. Je krijgt je bed toegewezen, je trekt een blauw operatie shirt aan en een soort binnen-zwembroek, slikt wat pijnstillers en gaat in bed liggen. Gezellig kletsen met de andere patienten. Een uurtje later word je opgehaald en naar de operatie kamer gereden. Ik moest op dat moment nog kiezen voor de verdoving. Ruggeprik leek me helemaal niks en ik hoefde ook niet "bij" te zijn tijdens de operatie, dus werd het narcose. (Achteraf was dit een prima beslissing) Je word aan het infuus gehangen en je krijgt een je narcose via een mondkapje. Het prikte een beetje en toen werd ik ineens wakker op de uitrust/uitslaap zaal. Het was al gedaan. Ik was vrij snel weer bij, ik voelde me eigenlijk heerlijk, alsof ik een heeele goede nachtrust had gehad. Je word dan weer terug gereden naar de verpleegzaal en je krijgt wat te drinken en te eten. Natuurlijk even gekeken naar de penis en het zag er eigenlijk meteen goed uit. Het bloedde een heel klein beetje maar dat stopte na 10 minuten al. Dan mag je gaan plassen, ik kon meteen al weer lopen zonder dat de verpleegkundige me moest ondersteunen vanwege sufheid. Ik was een beetje verbaasd dat het plassen absoluut geen pijn deed, je leest vaak dat het eerst branderig is. Nou, bij mij dus helemaal niet. Na een uurtje of 2 uitrusten stond ik al weer buiten. Een beetje dizzy, maar voor de rest prima. Ik heb 1 dag extra thuis gezeten, maar de dag erop weer gaan werken, het ging prima. Ik heb 2 keer het verband verwisseld, maar ik had al snel door dat zonder verband het helen beter gaat. Het verband gaat vastzitten en je trekt de wond er vaak mee open als je het niet heeel voorzichtig losweekt. Ik was ook nogal "bang" voor het wennen van de blote eikel. Ze zeggen dat je de eerste 3 weken een strakke onderbroek moet dragen etc. Nou die heb ik dus niet en ik heb gewoon mijn boxershorts aangehad. De eerste 4 dagen had ik af en toe wat pijntjes, maar daarna was ik er aan gewend en geen problemen meer gehad. Ik had ook een beetje zwellingen af en toe en het zag er soms wat vreemd uit, maar na 2 weken was het eigenlijk helemaal goed. Het is nu 4 weken geleden en ik weet eigenlijk niet eens meer hoe het was met voorhuid. Het ziet er prima uit (het helen gaat langer door dan je denkt), alle hechtingen zijn foetsie, voelt goed, doet geen pijn, is niet lastig, en ik mis ook niks. Alles werkt weer! Het is me 100% meegevallen. Ik kan het echt aanraden als je last heb van je voorhuid op een of andere manier. Het voelt ook schoner en ook sexier. Lijk wel een pornoster
Nadelen? Het enige dat ik nu kan vezinnen is dat het een vrij langdurig gebeuren is van begin tot eind. Ik hou niet zo van die medische wereld als je er als patient in zit. huisarts, uroloog, operatie; je bent wel een beetje overgeleverd aan die mensen, je bent een beetje hun slaafje en ze doen alsof het niks voorstelt. Achteraf klopt dat, maar een beetje meer begrip zou leuk zijn. Verder moet ik het waarchijnlijk zelf betalen, omdat de verzekering behandeling door Jomanda en besnijdens niet vergoedt . De uroloog zei dat ik nog maar eens moest gaan bellen, want er zijn veel klachten over en die clausule in de polis is meer om mensen die het om religieuze reden doen af te schrikken.
Dat was het dan, ik hoop dat het twijfelaars met probleempjes helpt. Als er nog vragen zijn moet je die stellen!
[ Bericht 0% gewijzigd door Marbles op 31-07-2005 16:16:13 (taalfouten) ]
Ik wilde even over mijn besnijdenis op Fok vertellen, aangezien ik in dit forum het "duwtje" kreeg dat ik nodig had. Misschien dat het andere mensen helpt, en vooral als tegengewicht voor die indianen-verhalen over besnijden. Het zal het hele verhaal van A tot Z zijn, ik miste vaak details in andere verhalen. Sorry als het te lang is....
Bij mij begon ongeveer een half jaar geleden mijn voorhuid vervelend strak te worden. Het was al nooit erg makkelijk om de eikel helemaal bloot te krijgen, maar ik had er nog nooit echt last van gehad in mijn 30 lentes. Op een gegeven moment was het toch iets te ruig gegaan en was er een klein scheurtje ontstaan, die snel weer heelde. Het geheelde stukje huid was echter veel sterker en minder elastisch dan de rest. Gevolg: de huid scheurt nog sneller op andere plekken en binnen 2 maanden was het onmogelijk om de voorhuid nog naar achteren te schuiven. Toen lopen dubben en veel op internet gelezen, zoals hier dus. Ik was er al snel uit: besnijden. Doordat ik dat zelf al doorhad stond ik bij de huisarts binnen 30 seconden weer buiten met een verwijzing naar een uroloog, hij heeft niet eens gekeken! Twee weken later bij de uroloog ging het al niet anders: deze keek wel maar zei meteen: oja, even besnijden - maak daar maar een afspraak - next!. Ik kreeg ook een recept mee voor verbind gaasjes voor na de operatie. Ik moest ook kiezen voor ruggeprik of narcose, maar dat wilde ik nog niet doen omdat ik geen idee had wat het beste zou zijn. Vier weken later was het zover: Ik werd gebeld dat ik een week later op de dagbehandeling mocht komen. Je krijgt je bed toegewezen, je trekt een blauw operatie shirt aan en een soort binnen-zwembroek, slikt wat pijnstillers en gaat in bed liggen. Gezellig kletsen met de andere patienten. Een uurtje later word je opgehaald en naar de operatie kamer gereden. Ik moest op dat moment nog kiezen voor de verdoving. Ruggeprik leek me helemaal niks en ik hoefde ook niet "bij" te zijn tijdens de operatie, dus werd het narcose. (Achteraf was dit een prima beslissing) Je word aan het infuus gehangen en je krijgt een je narcose via een mondkapje. Het prikte een beetje en toen werd ik ineens wakker op de uitrust/uitslaap zaal. Het was al gedaan. Ik was vrij snel weer bij, ik voelde me eigenlijk heerlijk, alsof ik een heeele goede nachtrust had gehad. Je word dan weer terug gereden naar de verpleegzaal en je krijgt wat te drinken en te eten. Natuurlijk even gekeken naar de penis en het zag er eigenlijk meteen goed uit. Het bloedde een heel klein beetje maar dat stopte na 10 minuten al. Dan mag je gaan plassen, ik kon meteen al weer lopen zonder dat de verpleegkundige me moest ondersteunen vanwege sufheid. Ik was een beetje verbaasd dat het plassen absoluut geen pijn deed, je leest vaak dat het eerst branderig is. Nou, bij mij dus helemaal niet. Na een uurtje of 2 uitrusten stond ik al weer buiten. Een beetje dizzy, maar voor de rest prima. Ik heb 1 dag extra thuis gezeten, maar de dag erop weer gaan werken, het ging prima. Ik heb 2 keer het verband verwisseld, maar ik had al snel door dat zonder verband het helen beter gaat. Het verband gaat vastzitten en je trekt de wond er vaak mee open als je het niet heeel voorzichtig losweekt. Ik was ook nogal "bang" voor het wennen van de blote eikel. Ze zeggen dat je de eerste 3 weken een strakke onderbroek moet dragen etc. Nou die heb ik dus niet en ik heb gewoon mijn boxershorts aangehad. De eerste 4 dagen had ik af en toe wat pijntjes, maar daarna was ik er aan gewend en geen problemen meer gehad. Ik had ook een beetje zwellingen af en toe en het zag er soms wat vreemd uit, maar na 2 weken was het eigenlijk helemaal goed. Het is nu 4 weken geleden en ik weet eigenlijk niet eens meer hoe het was met voorhuid. Het ziet er prima uit (het helen gaat langer door dan je denkt), alle hechtingen zijn foetsie, voelt goed, doet geen pijn, is niet lastig, en ik mis ook niks. Alles werkt weer! Het is me 100% meegevallen. Ik kan het echt aanraden als je last heb van je voorhuid op een of andere manier. Het voelt ook schoner en ook sexier. Lijk wel een pornoster
Nadelen? Het enige dat ik nu kan vezinnen is dat het een vrij langdurig gebeuren is van begin tot eind. Ik hou niet zo van die medische wereld als je er als patient in zit. huisarts, uroloog, operatie; je bent wel een beetje overgeleverd aan die mensen, je bent een beetje hun slaafje en ze doen alsof het niks voorstelt. Achteraf klopt dat, maar een beetje meer begrip zou leuk zijn. Verder moet ik het waarchijnlijk zelf betalen, omdat de verzekering behandeling door Jomanda en besnijdens niet vergoedt . De uroloog zei dat ik nog maar eens moest gaan bellen, want er zijn veel klachten over en die clausule in de polis is meer om mensen die het om religieuze reden doen af te schrikken.
. De uroloog zei dat ik nog maar eens moest gaan bellen, want er zijn veel klachten over en die clausule in de polis is meer om mensen die het om religieuze reden doen af te schrikken.Dat was het dan, ik hoop dat het twijfelaars met probleempjes helpt. Als er nog vragen zijn moet je die stellen!
[ Bericht 0% gewijzigd door Marbles op 31-07-2005 16:16:13 (taalfouten) ]
En lachgas is wel grappig zo'n mondkapje.. lijkt het net of je in een diepe put valt, toch?quote:Op zondag 31 juli 2005 11:46 schreef Marbles het volgende:
en je krijgt een je narcose via een mondkapje.
is wel grappig zo'n mondkapje.. lijkt het net of je in een diepe put valt, toch?(was bij mij tenminste zo toen ik dat jaren terug eens een keer had met een andere operatie)
Maar mooi dat het bij jou zo goed is gegaan! Kon je hem na die 2 weken ook weer normaal gebruiken of duurde dat nog wat langer?
* euh.. gaat over iets minder dan 48 uur onder het mes.. *bibber*
[ Bericht 1% gewijzigd door euh.. op 01-08-2005 01:11:52 ]
Nee het duurde ietsje langer, na 3 weken dufde ik weer iets "ruiger" te doen.quote:Kon je hem na die 2 weken ook weer normaal gebruiken of duurde dat nog wat langer?
Wat ik nog vergeten was: Ik had de eerste week wel last van de erecties, die deden een beetje pijn omdat de wond en de hechtingen onder spanning komen te staan. De tweede week had ik geen pijn meer maar merkte wel dat ik 'm eigenlijk nog met rust moest laten....
Succes!
Toch nog sneller dan ik had gedacht...
Dank je!
Voor de mensen die trouwens bang zijn voor een ruggeprik (zoals ikzelf!) is hier een filmpje:
http://proto4.thinkquest.nl/~lld094/filmpjes/filmruggeprik.htm
Ziet er eigenlijk helemaal niet zo eng uit hopelijk doet dat eerste spuitje goed z'n werk...
Dank je!
Voor de mensen die trouwens bang zijn voor een ruggeprik (zoals ikzelf!) is hier een filmpje:
http://proto4.thinkquest.nl/~lld094/filmpjes/filmruggeprik.htm
Ziet er eigenlijk helemaal niet zo eng uit hopelijk doet dat eerste spuitje goed z'n werk...
Bibber! Heb even flink wat reacties/ervaringen gelezen van mensen die zich hebben laten besneden maar ik schijt nu al in m'n broek.
Niet eens om de ziekenhuiservaringen maar vooral om de weken er na.
M'n eikel is namelijk extreem gevoelig.
Oh ja: ik heb dus ook veel te veel voorhuid, kan het in slappe toestand wel naar achteren krijgen (ontblote eikel) maar niet in erectie.
Kan hem overigens niet te lang naar achteren houden want hij knijpt ontzettend snel af en het begint al gauw zeer te doen.
In erectie is m'n penis nog steeds helemaal bedekt en ik hou zelfs nog wat huid over. Hij is in stijve toestand zo'n 18 cm dus ik heb aardig wat voorhuid over kan je je wel indenken.
Ook heb ik in m'n voorhuid nog een ader zitten die op het puntje helemaal rond gaat, wanneer ik in slappe toestand m'n voorhuid terugtrek knijpt die ader ook al snel (pijnlijk) af.
M'n toompje is ook heel erg kort en heb ik soms na het masturberen wat last van.
Al met al moet ik overduidelijk ook besneden worden maar ik zie het voorlopig nog niet zitten.
Mede omdat ik nog thuis woon (ben bijna 18) en ook omdat ik er nog niet heel erg veel last van heb zolang ik het masturberen maar op "mijn" manier doe. Ook omdat ik nog geen vriendin gehad heb waarmee ik verder ben gegaan dan zoenen.
Ik zie het niet zitten om dit tegenover m'n ouders te vertellen dus ik laat me denk ik besnijden wanneer ik over een jaar of 2 op mezelf woon.
Eigenlijk ben ik gewoon een schijterd maar ik denk maar zo: ik red me er al aardig wat jaartjes masturberen mee dus dat kan nog wel een paar. Hoop alleen dat seks wel lukt, maar dat heb ik dus nog niet ondervonden.
Trouwens voor al die jongens/mannen die wel al het lef hebben (gehad) om zich te besnijden: Respect.
edit: Niet eens over de ziekenhuiservaringen is niet helemaal waar.
Plaatselijke verdoving lijkt me zeer pijnlijk, alleen ik ga er al vanuit dat ik onder volledige narcose ga . Mietje dat ik ben.
[ Bericht 7% gewijzigd door Monticola op 02-08-2005 17:31:32 ]
Niet eens om de ziekenhuiservaringen maar vooral om de weken er na.
M'n eikel is namelijk extreem gevoelig.
Oh ja: ik heb dus ook veel te veel voorhuid, kan het in slappe toestand wel naar achteren krijgen (ontblote eikel) maar niet in erectie.
Kan hem overigens niet te lang naar achteren houden want hij knijpt ontzettend snel af en het begint al gauw zeer te doen.
In erectie is m'n penis nog steeds helemaal bedekt en ik hou zelfs nog wat huid over. Hij is in stijve toestand zo'n 18 cm dus ik heb aardig wat voorhuid over kan je je wel indenken.
Ook heb ik in m'n voorhuid nog een ader zitten die op het puntje helemaal rond gaat, wanneer ik in slappe toestand m'n voorhuid terugtrek knijpt die ader ook al snel (pijnlijk) af.
M'n toompje is ook heel erg kort en heb ik soms na het masturberen wat last van.
Al met al moet ik overduidelijk ook besneden worden maar ik zie het voorlopig nog niet zitten.
Mede omdat ik nog thuis woon (ben bijna 18) en ook omdat ik er nog niet heel erg veel last van heb zolang ik het masturberen maar op "mijn" manier doe. Ook omdat ik nog geen vriendin gehad heb waarmee ik verder ben gegaan dan zoenen.
Ik zie het niet zitten om dit tegenover m'n ouders te vertellen dus ik laat me denk ik besnijden wanneer ik over een jaar of 2 op mezelf woon.
Eigenlijk ben ik gewoon een schijterd maar ik denk maar zo: ik red me er al aardig wat jaartjes masturberen mee dus dat kan nog wel een paar. Hoop alleen dat seks wel lukt, maar dat heb ik dus nog niet ondervonden.
Trouwens voor al die jongens/mannen die wel al het lef hebben (gehad) om zich te besnijden: Respect.
edit: Niet eens over de ziekenhuiservaringen is niet helemaal waar.
Plaatselijke verdoving lijkt me zeer pijnlijk, alleen ik ga er al vanuit dat ik onder volledige narcose ga . Mietje dat ik ben.
. Mietje dat ik ben.[ Bericht 7% gewijzigd door Monticola op 02-08-2005 17:31:32 ]
From the ashes a fire shall be woken,
A light from the shadows shall spring;
Renewed shall be blade that was broken,
The crownless again shall be king.
A light from the shadows shall spring;
Renewed shall be blade that was broken,
The crownless again shall be king.
Okay, mijn ervaring met de frenulumolotomiedinges:
Hoewel ik niet had gekozen voor een volledige narcose maar voor een ruggeprik, moest ik al lang van te voren nuchter zijn. Oeh, ik wist niet dat het zo moeilijk kon zijn om allerlei lekkere broodjes van de bakker waar je natuurlijk net langs loopt op weg naar het ziekenhuis te laten liggen. Maar uiteindelijk heb ik de verleiding kunnen weerstaan en ben ik aangekomen in het ziekenhuis. Ik werd opgehaald door een verpleegster die me de weg wees naar een kamer met een aantal bedden. Hier moest ik me alvast omkleden en kreeg ik een prikje om trombose te voorkomen, een pilletje tegen de spanning en een paar paracetamolletjes. Nadat ik mezelf in het aldaar neergelegen ziekenhuisjasje had gehesen, moest ik nog even een tijdje wachten tot het moment daar was. Ondertussen kon ik lekker relaxed luisteren naar de radio via een koptelefoon. Opeens kwam de verpleegster weer naar binnen en zei me dat mijn tijd was gekomen. Bibberend legde ik de koptelefoon aan de kant en werd ik naar de verkoeverkamer gereden. In deze kamer werd nog het een en ander gecontroleerd en werd er ook nog eens een keer gekeken naar het frenulum door de chirurg himself.
Het moment daarop was het uur van de waarheid. Een arm werd schoongemaakt en geinjecteerd met een prikje voor het infuus. Daarna moest ik op de operatietafel gaan zitten en kwam eindelijk de prik waarvoor ik me de hele dag al in zeven kleurige varianten aan geurige uitwerpselen had ontdaan. De prik waar ik zo verschrikkelijk bang voor was geweest bleek uiteindelijk minder pijn te doen dan het tromboseprikje van een half uurtje terug. Zoals altijd was de angst vooraf erger dan het moment zelf. Een paar tellen later begonnen mijn benen te tintelen en verloor ik langzaam het gevoel in mijn voeten, benen, kont, geslachtsdelen en een deel van mijn buik. Hoewel mensen soms zeggen dat het voelt alsof je je hele onderlichaam mist, heb ik dit niet zo ervaren. Ik voelde mijn onderlichaam nog wel, maar hoe goed ik ook mijn best deed, ik kon er niets van bewegen. Na een erg snelle operatie waar ik niets van heb gevoeld of gezien, vanwege het doek voor m'n gezicht, werd ik teruggereden naar de verkoeverkamer om bij te komen van de verdoving en ander spul dat in mijn lichaam was gespoten. Een paar kwartiertjes later ging ik met bed en al weer terug naar de patientenkamer, alwaar ik moest wachten tot de verdoving was uitgewerkt.
Na een half uur kon ik een van mijn benen weer een beetje bewegen. Een vreemde ervaring, want de andere lag er nog net zo levenloos bij als een half uur daarvoor. Maar langzaam ging toch steeds meer weer werken. Uiteindelijk waren alleen mijn beide billen en geslachtsdelen nog verdoofd, waardoor ik wat moeilijk en vreemd liep, en ben ik naar huis toe gebracht. Een half uur later was eindelijk de verdoving een beetje uitgewerkt (na zeker 4 uur te hebben gewacht) en kon ik voor de eerste keer moeizaam gaan plassen. Ik heb een aantal gaasjes meegekregen om te voorkomen dat mijn ondergoed onder het bloed komt te zitten. En dat is ook wel nodig, want het bloedt nog hevig. Plassen gaat best moeilijk maar met een beetje 'persen' lukt het wel om het watercloset rood te spuiten, al voelt het een beetje branderig aan.
Over de wond kan ik op dit moment nog niet veel zeggen. Ik heb er nog niet echt goed naar gekeken, maar dat het opgezollen is is duidelijk. Ik had verwacht dat het veel meer pijn zou doen nadat de verdoving uitgewerkt zou zijn, maar op het branderige gevoel na doet het eigenlijk helemaal geen pijn en voelt het alleen een beetje vervelend en soms zijn er nog wat kleine steekjes te voelen in het frenulum. Tot nu toe heb ik nog geen erecties gehad, dus daar kan ik nog niet veel over zeggen. Misschien zal het pijn doen, misschien niet. Afgaand op wat ik nu voel denk ik dat het best wel pijnlijk zal kunnen zijn.
Uiteindelijk is het me heel erg meegevallen en kan ik het andere mensen alleen maar aanraden om het ook te laten doen! Eng is het niet. Hooguit een beetje vreemd. Maar wel lekker, wanneer alles weer in orde is
Stap morgen nog naar je huisarts toe en vraag een verwijsbrief, maak een afspraak in het ziekenhuis en laat er meteen wat aan doen!!!
[ Bericht 0% gewijzigd door euh.. op 03-08-2005 03:32:33 ]
Hoewel ik niet had gekozen voor een volledige narcose maar voor een ruggeprik, moest ik al lang van te voren nuchter zijn. Oeh, ik wist niet dat het zo moeilijk kon zijn om allerlei lekkere broodjes van de bakker waar je natuurlijk net langs loopt op weg naar het ziekenhuis te laten liggen. Maar uiteindelijk heb ik de verleiding kunnen weerstaan en ben ik aangekomen in het ziekenhuis. Ik werd opgehaald door een verpleegster die me de weg wees naar een kamer met een aantal bedden. Hier moest ik me alvast omkleden en kreeg ik een prikje om trombose te voorkomen, een pilletje tegen de spanning en een paar paracetamolletjes. Nadat ik mezelf in het aldaar neergelegen ziekenhuisjasje had gehesen, moest ik nog even een tijdje wachten tot het moment daar was. Ondertussen kon ik lekker relaxed luisteren naar de radio via een koptelefoon. Opeens kwam de verpleegster weer naar binnen en zei me dat mijn tijd was gekomen. Bibberend legde ik de koptelefoon aan de kant en werd ik naar de verkoeverkamer gereden. In deze kamer werd nog het een en ander gecontroleerd en werd er ook nog eens een keer gekeken naar het frenulum door de chirurg himself.
Het moment daarop was het uur van de waarheid. Een arm werd schoongemaakt en geinjecteerd met een prikje voor het infuus. Daarna moest ik op de operatietafel gaan zitten en kwam eindelijk de prik waarvoor ik me de hele dag al in zeven kleurige varianten aan geurige uitwerpselen had ontdaan. De prik waar ik zo verschrikkelijk bang voor was geweest bleek uiteindelijk minder pijn te doen dan het tromboseprikje van een half uurtje terug. Zoals altijd was de angst vooraf erger dan het moment zelf. Een paar tellen later begonnen mijn benen te tintelen en verloor ik langzaam het gevoel in mijn voeten, benen, kont, geslachtsdelen en een deel van mijn buik. Hoewel mensen soms zeggen dat het voelt alsof je je hele onderlichaam mist, heb ik dit niet zo ervaren. Ik voelde mijn onderlichaam nog wel, maar hoe goed ik ook mijn best deed, ik kon er niets van bewegen. Na een erg snelle operatie waar ik niets van heb gevoeld of gezien, vanwege het doek voor m'n gezicht, werd ik teruggereden naar de verkoeverkamer om bij te komen van de verdoving en ander spul dat in mijn lichaam was gespoten. Een paar kwartiertjes later ging ik met bed en al weer terug naar de patientenkamer, alwaar ik moest wachten tot de verdoving was uitgewerkt.
Na een half uur kon ik een van mijn benen weer een beetje bewegen. Een vreemde ervaring, want de andere lag er nog net zo levenloos bij als een half uur daarvoor. Maar langzaam ging toch steeds meer weer werken. Uiteindelijk waren alleen mijn beide billen en geslachtsdelen nog verdoofd, waardoor ik wat moeilijk en vreemd liep, en ben ik naar huis toe gebracht. Een half uur later was eindelijk de verdoving een beetje uitgewerkt (na zeker 4 uur te hebben gewacht) en kon ik voor de eerste keer moeizaam gaan plassen. Ik heb een aantal gaasjes meegekregen om te voorkomen dat mijn ondergoed onder het bloed komt te zitten. En dat is ook wel nodig, want het bloedt nog hevig. Plassen gaat best moeilijk maar met een beetje 'persen' lukt het wel om het watercloset rood te spuiten, al voelt het een beetje branderig aan.
Over de wond kan ik op dit moment nog niet veel zeggen. Ik heb er nog niet echt goed naar gekeken, maar dat het opgezollen is is duidelijk. Ik had verwacht dat het veel meer pijn zou doen nadat de verdoving uitgewerkt zou zijn, maar op het branderige gevoel na doet het eigenlijk helemaal geen pijn en voelt het alleen een beetje vervelend en soms zijn er nog wat kleine steekjes te voelen in het frenulum. Tot nu toe heb ik nog geen erecties gehad, dus daar kan ik nog niet veel over zeggen. Misschien zal het pijn doen, misschien niet. Afgaand op wat ik nu voel denk ik dat het best wel pijnlijk zal kunnen zijn.
Uiteindelijk is het me heel erg meegevallen en kan ik het andere mensen alleen maar aanraden om het ook te laten doen! Eng is het niet. Hooguit een beetje vreemd. Maar wel lekker, wanneer alles weer in orde is
Juist daarom zou je het nu zo snel mogelijk moeten laten doen. Dan kan je later lekker genieten van de seks met je vriendin zonder pijn te hebben en hoef je ook niet eerst een paar weken of zelfs maanden te wachten op de operatie!quote:Op dinsdag 2 augustus 2005 17:21 schreef Monticola het volgende:
Al met al moet ik overduidelijk ook besneden worden maar ik zie het voorlopig nog niet zitten.
Mede omdat ik nog thuis woon (ben bijna 18) en ook omdat ik er nog niet heel erg veel last van heb zolang ik het masturberen maar op "mijn" manier doe. Ook omdat ik nog geen vriendin gehad heb waarmee ik verder ben gegaan dan zoenen.
...
Hoop alleen dat seks wel lukt, maar dat heb ik dus nog niet ondervonden.
Stap morgen nog naar je huisarts toe en vraag een verwijsbrief, maak een afspraak in het ziekenhuis en laat er meteen wat aan doen!!!
Ik kan je vertellen dat een ruggeprik in ieder geval VEEEEEEEEL beter en minder pijnlijk is dan een volledige narcose! Heerlijk is het om niet alles onder te kotsen na een operatie!quote:Plaatselijke verdoving lijkt me zeer pijnlijk, alleen ik ga er al vanuit dat ik onder volledige narcose ga . Mietje dat ik ben.
[ Bericht 0% gewijzigd door euh.. op 03-08-2005 03:32:33 ]
Echt respect dat je het heb laten doen . Maaruh in mijn geval: ik weet dat je gelijk hebt.
Alleen een groot struikelblok: OUDERS en de rest van familie & vrienden die er wel achter komt.
Bah! Dat is echt geen prettige gedachte en daar kunnen andere pubers/jongeren hier vast over mee praten!
Ik zeg niet dat het als volwassene een makkelijk gespreksonderwerp is, maar toch. Als "kind" is het wel wat anders.
. Maaruh in mijn geval: ik weet dat je gelijk hebt.Alleen een groot struikelblok: OUDERS en de rest van familie & vrienden die er wel achter komt.
Bah! Dat is echt geen prettige gedachte en daar kunnen andere pubers/jongeren hier vast over mee praten!
Ik zeg niet dat het als volwassene een makkelijk gespreksonderwerp is, maar toch. Als "kind" is het wel wat anders.
quote:Op woensdag 3 augustus 2005 03:21 schreef euh.. het volgende:
Ik kan je vertellen dat een ruggeprik in ieder geval VEEEEEEEEL beter en minder pijnlijk is dan een volledige narcose! Heerlijk is het om niet alles onder te kotsen na een operatie!
Bij Marbles klinkt die volledige narcose helemaal niet zo slechtquote:Op zondag 31 juli 2005 11:46 schreef Marbles het volgende:
Ruggeprik leek me helemaal niks en ik hoefde ook niet "bij" te zijn tijdens de operatie, dus werd het narcose. (Achteraf was dit een prima beslissing) Je word aan het infuus gehangen en je krijgt een je narcose via een mondkapje. Het prikte een beetje en toen werd ik ineens wakker op de uitrust/uitslaap zaal. Het was al gedaan. Ik was vrij snel weer bij, ik voelde me eigenlijk heerlijk, alsof ik een heeele goede nachtrust had gehad.
From the ashes a fire shall be woken,
A light from the shadows shall spring;
Renewed shall be blade that was broken,
The crownless again shall be king.
A light from the shadows shall spring;
Renewed shall be blade that was broken,
The crownless again shall be king.
Oh, dat is nou echt iets wat je helemaal niet als struikelblok zou moeten zienquote:Op woensdag 3 augustus 2005 12:14 schreef Monticola het volgende:
Echt respect dat je het heb laten doen . Maaruh in mijn geval: ik weet dat je gelijk hebt.
Alleen een groot struikelblok: OUDERS en de rest van familie & vrienden die er wel achter komt.
Bah! Dat is echt geen prettige gedachte en daar kunnen andere pubers/jongeren hier vast over mee praten!
Ik zeg niet dat het als volwassene een makkelijk gespreksonderwerp is, maar toch. Als "kind" is het wel wat anders.
Ik heb het gewoon tegen iedereen die het wilde weten verteld. De een laat weten dat hij/zij niet weet wat een frenulum/toompje is, de ander reageert eerst een beetje geschrokken en weet niet wat hij/zij moet zeggen, en weer een ander kletst gewoon gezellig mee over wat er allemaal zou kunnen gebeuren.
Maar wees nou niet zo bang om het te vertellen, je zal waarschijnlijk alleen maar leuke en grappige reacties krijgen (en hoe sommige mensen reageren op iets wat 'taboe' is om over te spreken is altijd erg leuk om te zien ).
).Echt waar, niemand zal je vreemd aankijken omdat je van een (voor jou) groot probleem af wilt komen. Misschien overtuig je er zelfs andere mensen mee, die hetzelfde probleem hebben, om het ook te laten doen...
Tja, de een reageert er goed op en de ander niet.quote:Bij Marbles klinkt die volledige narcose helemaal niet zo slecht
Ik heb nu al meerdere keren in m'n leven een volledige narcose gehad en ik kan je nu met 100% zekerheid vertellen dat je dit voor zo'n simpele operatie als deze niet wil, vooral als je niet weet hoe je er op gaat reageren.
Een narcose is ook niet helemaal veilig (voor als je dat dacht). Je kan er zelfs aan overlijden... is toch erg lullig wanneer je zoiets zou overkomen voor een simpele ingreep van een half uurtje...
Bij een bezoek aan de tandarts laat je toch ook niet je hele lichaam platleggen? En geloof me, een wortelkanaalbehandeling doet veel meer pijn dan de hierboven besproken operatie!
Met een ruggeprik kan je trouwens ook nog wat krijgen waarvan je gaat slapen zodat je niets merkt van de operatie. Zo weet je (bijna) zeker dat je je goed zal voelen na de operatie en merk je er niets van. Ideaal toch?
rood te spuiten dude weet je wel zeker dat dat er bij hoort?quote:Op woensdag 3 augustus 2005 03:21 schreef euh.. het volgende:
Okay, mijn ervaring met de frenulumolotomiedinges:
voorkomen dat mijn ondergoed onder het bloed komt te zitten. En dat is ook wel nodig, want het bloedt nog hevig. Plassen gaat best moeilijk maar met een beetje 'persen' lukt het wel om het watercloset rood te spuiten, al voelt het een beetje branderig aan.
weet je wel zeker dat dat er bij hoort?
Born this way
quote:Op woensdag 3 augustus 2005 12:14 schreef Monticola het volgende:
Echt respect dat je het heb laten doen . Maaruh in mijn geval: ik weet dat je gelijk hebt.
Alleen een groot struikelblok: OUDERS en de rest van familie & vrienden die er wel achter komt.
Bah! Dat is echt geen prettige gedachte en daar kunnen andere pubers/jongeren hier vast over mee praten!
Ik zeg niet dat het als volwassene een makkelijk gespreksonderwerp is, maar toch. Als "kind" is het wel wat anders.
[..]
[..]
Bij Marbles klinkt die volledige narcose helemaal niet zo slecht
Nu na een paar dagen is het bloeden helemaal opgehouden en lijkt de zwelling al een klein beetje minder te worden.
Wat ik wel erg irritant vind is dat het nog niet helemaal schoon lijkt te zijn bij een van de hechtingen (ondanks dat ik verschrikkelijk m'n best doe om het dat wel te houden!). Ik weet niet zeker of dit normaal is in de eerste paar dagen, dus ik ga voor de zekerheid toch maar even langs de huisarts als het morgen nog niet wat schoner is.
Het brandt ook nog een beetje op die plek tijdens het plassen. Zou best een een kleine ontsteking kunnen zijn...
Gelukkig zijn alle andere hechtingen en de huid daaronder wel helemaal fris en schoon.
Het ziet er op dit moment een beetje uit als op plaatje 2 van deze site (WAARSCHUWING: pagina bevat foto's van een bloot geslachtsdeel!)
En het bloed kwam natuurlijk van het op meerdere plaatsen ingeknipte frenulum en niet uit de plasbuis.
Wat ik wel erg irritant vind is dat het nog niet helemaal schoon lijkt te zijn bij een van de hechtingen (ondanks dat ik verschrikkelijk m'n best doe om het dat wel te houden!). Ik weet niet zeker of dit normaal is in de eerste paar dagen, dus ik ga voor de zekerheid toch maar even langs de huisarts als het morgen nog niet wat schoner is.
Het brandt ook nog een beetje op die plek tijdens het plassen. Zou best een een kleine ontsteking kunnen zijn...
Gelukkig zijn alle andere hechtingen en de huid daaronder wel helemaal fris en schoon.
Het ziet er op dit moment een beetje uit als op plaatje 2 van deze site (WAARSCHUWING: pagina bevat foto's van een bloot geslachtsdeel!)
Dat gebeurde alleen de eerste keer toen ik moest plassen, daarna niet meerquote:Op donderdag 4 augustus 2005 21:45 schreef keizerpinguin het volgende:
[..]
rood te spuiten dude weet je wel zeker dat dat er bij hoort?
En het bloed kwam natuurlijk van het op meerdere plaatsen ingeknipte frenulum en niet uit de plasbuis.
Geen zorgen, bij mij was het pas helemaal schoon na 3 weken. En ik heb ook kleine ontstekingkjes gehad, is allemaal na 2/3 weken weg. Geef het even de tijd, je kunt niet na een paar dagen verwachten dat het klaar en over is!quote:Wat ik wel erg irritant vind is dat het nog niet helemaal schoon lijkt te zijn bij een van de hechtingen (ondanks dat ik verschrikkelijk m'n best doe om het dat wel te houden!). Ik weet niet zeker of dit normaal is in de eerste paar dagen
Ik lees dit vaker en snap dit niet. Ik denk dat mijn ouders alleen maar respect voor mij hadden op als ik jouw leeftijd had, en ik het probleem toen had verteld. (hadden ze nu ik 30 ben overigens nog!). Je doet net alsof je iets verkeerds hebt gedaan. Wacht aub niet nog eens 2 jaar. Gewoon tegen je ouders zeggen dat je een probleempje hebt en snel naar de huisarts EN die afspraak bij de uroloog maken! Ik geef je op een briefje dat je achteraf superblij bent.quote:Ik zie het niet zitten om dit tegenover m'n ouders te vertellen dus ik laat me denk ik besnijden wanneer ik over een jaar of 2 op mezelf woon.
Ik was alleen een beetje dizzy, geen misselijkheid ofzo. Maar zoals je zegt, kan voor iedereen anders zijn.quote:Ik kan je vertellen dat een ruggeprik in ieder geval VEEEEEEEEL beter en minder pijnlijk is dan een volledige narcose! Heerlijk is het om niet alles onder te kotsen na een operatie!
Doet inderdaad wel een beetje pijn ja...quote:Op zondag 31 juli 2005 17:49 schreef Marbles het volgende:
Wat ik nog vergeten was: Ik had de eerste week wel last van de erecties, die deden een beetje pijn omdat de wond en de hechtingen onder spanning komen te staan.
Als iemand gisteravond nog een of andere gek heeft horen jodelen, dan was ik dat.
Okay, nog maar even afwachten dan.. en nog een paar dagen langer met een kompresje rondlopen.quote:Op vrijdag 5 augustus 2005 21:31 schreef Marbles het volgende:
Geen zorgen, bij mij was het pas helemaal schoon na 3 weken. En ik heb ook kleine ontstekingkjes gehad, is allemaal na 2/3 weken weg. Geef het even de tijd, je kunt niet na een paar dagen verwachten dat het klaar en over is!
Maar als ik je goed begrijp zou het dus beter moeten gaan wanneer de hechtingen er uit zijn?
(in het ziekenhuis zeiden ze dat dat ongeveer 10 dagen zou kunnen duren)
Bij mij waren ze weg na 17 dagen. Wacht nou maar rustig af....quote:Maar als ik je goed begrijp zou het dus beter moeten gaan wanneer de hechtingen er uit zijn?
(in het ziekenhuis zeiden ze dat dat ongeveer 10 dagen zou kunnen duren)
succes wat een genot als je hem straks gewoon kan gebruiken..... had je ook problemen tijdens de sex dat het zeer deed ofzo?? of eigelijk niet echt?!
Born this way
Pijn en te weinig stimulatie waren voor mij de redenen om het te laten doen.
De pijn kwam vooral omdat de eikel tijdens een erectie naar beneden werd getrokken door het frenulum, wat dan onder spanning kwam te staan (maar blijkbaar wel stevig genoeg was om niet te scheuren).
En te weinig stimulatie omdat de corona en het binnenblad van de voorhuid bedekt waren tijdens een erectie (met ontblote eikel) doordat de opgerolde voorhuid niet verder afgeschoven kon worden.
Tijdens de seks gaf het vooral problemen met orale stimulatie en het binnengaan in bepaalde standjes.
Het is nu al bijna een hele week geleden en de kleine ontstekingen zijn minder geworden. Het lijkt ook wat beter te gaan met de zwelling en erecties beginnen zelfs weer een beetje lekker aan te voelen ipv pijnlijk. Wel jeukt het nu wat, maar dat is meestal wel een goed teken geloof ik.
Verder is er nog wat afscheiding te zien en is er steeds een klein beetje bloed maar dat lijkt ook steeds minder te worden. De hechtingen lijken nu wat 'losser' te zitten dan een paar dagen terug.
De pijn kwam vooral omdat de eikel tijdens een erectie naar beneden werd getrokken door het frenulum, wat dan onder spanning kwam te staan (maar blijkbaar wel stevig genoeg was om niet te scheuren).
En te weinig stimulatie omdat de corona en het binnenblad van de voorhuid bedekt waren tijdens een erectie (met ontblote eikel) doordat de opgerolde voorhuid niet verder afgeschoven kon worden.
Tijdens de seks gaf het vooral problemen met orale stimulatie en het binnengaan in bepaalde standjes.
Het is nu al bijna een hele week geleden en de kleine ontstekingen zijn minder geworden. Het lijkt ook wat beter te gaan met de zwelling en erecties beginnen zelfs weer een beetje lekker aan te voelen ipv pijnlijk. Wel jeukt het nu wat, maar dat is meestal wel een goed teken geloof ik.
Verder is er nog wat afscheiding te zien en is er steeds een klein beetje bloed maar dat lijkt ook steeds minder te worden. De hechtingen lijken nu wat 'losser' te zitten dan een paar dagen terug.
mooi om te horen, na dit topic ben ik ook van plan om het te doen, moet alleen heel wat moed bij elkaar rapen
Hoe zit het met werk, en je dagelijkse dingen (ik weet niet wat je leeftijd is) bv school of boodschappen doen, kan je normaal lopen?
moet het wel ff cker weten voor me werk voordat ik ontslag krijg. maarja wat is uiteindelijk belangrijker.
Ik wil eigenlijk niet mijn huisharts raadplegen, is het mogelijk om te zeggen, ik wil besneden worden, en acuut naar het ziekenhuis gaan voor verdere controle, pff hoe moet ik het me ouders vertellen
Ik hoop dat het "laten helpen" ook snel kan gebeuren, er ligt misschien een leuk vriendinnetje voor mij op komst, gelukkig gaat ze nog ff op vakantie
Hoe zit het met werk, en je dagelijkse dingen (ik weet niet wat je leeftijd is) bv school of boodschappen doen, kan je normaal lopen?
moet het wel ff cker weten voor me werk voordat ik ontslag krijg. maarja wat is uiteindelijk belangrijker.
maarja wat is uiteindelijk belangrijker.Ik wil eigenlijk niet mijn huisharts raadplegen, is het mogelijk om te zeggen, ik wil besneden worden, en acuut naar het ziekenhuis gaan voor verdere controle, pff hoe moet ik het me ouders vertellen
Ik hoop dat het "laten helpen" ook snel kan gebeuren, er ligt misschien een leuk vriendinnetje voor mij op komst, gelukkig gaat ze nog ff op vakantie
Ik kan niet spreken voor mensen die een volledige besnijdenis hebben gehad, maar met een frenulotomie is fietsen eigenlijk het enige wat niet echt lekker gaat na zo'n operatie. De rest lukt wel (je zou wat voorzichtiger kunnen zijn met sporten en, afhankelijk van wat je doet, werken). Je zou ook een dag vrij kunnen nemen voor de dag na de operatie.
De huisarts hoef je helemaal niet bang voor te zijn, die ziet dagelijks blote lichamen. Ook voor een erectie tijdens je bezoek hoef je niet bang voor te zijn want die krijg je niet (tenzij je huisarts een leuke jonge vrouw is).
Hoe je het je ouders moet vertellen ligt helemaal aan hoe jij met ze om gaat. Wees iig niet bang voor een negatieve reactie, dat zal wel meevallen. Draai er niet omheen en vertel het zo snel mogelijk!
Alvast veel succes toegewenst!
En dan weer een update:
Vandaag, dag 9, zijn de hechtingen er nog steeds niet helemaal uit, maar ze beginnen wel steeds meer naar buiten toe te komen.
Het frenulum zelf is nog altijd opgezwollen. Ik hoop echt dat dit wat minder wordt wanneer de hechtingen er helemaal uit zijn want dit ziet er niet mooi uit. Verder voelt het ook nog niet echt zacht aan en zijn er wat witte 'korstjes' (klinkt vies maar dat valt mee) te zien boven op de wondjes.
De huisarts hoef je helemaal niet bang voor te zijn, die ziet dagelijks blote lichamen. Ook voor een erectie tijdens je bezoek hoef je niet bang voor te zijn want die krijg je niet (tenzij je huisarts een leuke jonge vrouw is).
Hoe je het je ouders moet vertellen ligt helemaal aan hoe jij met ze om gaat. Wees iig niet bang voor een negatieve reactie, dat zal wel meevallen. Draai er niet omheen en vertel het zo snel mogelijk!
Alvast veel succes toegewenst!
En dan weer een update:
Vandaag, dag 9, zijn de hechtingen er nog steeds niet helemaal uit, maar ze beginnen wel steeds meer naar buiten toe te komen.
Het frenulum zelf is nog altijd opgezwollen. Ik hoop echt dat dit wat minder wordt wanneer de hechtingen er helemaal uit zijn want dit ziet er niet mooi uit. Verder voelt het ook nog niet echt zacht aan en zijn er wat witte 'korstjes' (klinkt vies maar dat valt mee) te zien boven op de wondjes.
normaal gesproken gaan tussen 10 en 14 dagen de hechtingen er uit
want dan is de wond theoretisch genezen
want dan is de wond theoretisch genezen
Met een frenulotomie wordt een te kort frenulum (= toompje, idd) op meerdere plaatsen in/doorgesneden (en soms helemaal verwijderd) zodat de voorhuid normaal naar achteren toe kan worden geschoven. Na het snijden worden de stukken huid weer aan elkaar genaaid (net als met een volledige besnijdenis, maar in dit geval gaat het alleen om de huid onderaan de penis).
Denk dat ik zelf minstens nog een week moet wachten voordat het er weer een beetje normaal uit gaat zien
Klopt dat is mij ook verteld.quote:Op donderdag 11 augustus 2005 23:54 schreef plopman het volgende:
normaal gesproken gaan tussen 10 en 14 dagen de hechtingen er uit
want dan is de wond theoretisch genezen
Denk dat ik zelf minstens nog een week moet wachten voordat het er weer een beetje normaal uit gaat zien
mijn toompje is al een keer 'vergroot oid', maar toen nooit meer de juiste oefeningen gedaan, misschien is het met een zalf op te lossen, maar wil zowiezo besneden worden, morgen maar is met mijn ouders praten
en wat zeiden je ouders?quote:Op zondag 14 augustus 2005 03:14 schreef jewy het volgende:
mijn toompje is al een keer 'vergroot oid', maar toen nooit meer de juiste oefeningen gedaan, misschien is het met een zalf op te lossen, maar wil zowiezo besneden worden, morgen maar is met mijn ouders praten
Het is ondertussen een maand geleden dat de besnijdenis heeft plaatsgevonden. Gevoeligheid van de blote eikel is ondertussen een stuk minder geworden, op een dusdanig niveau dat het niet meer vervelend voelt om aan te raken en wanneer ie wrijft in het ondergoed. Bijna alle wondjes zijn volledig geheeld, m.u.v. één plekje aan de onderkant van de eikel, daar zit nog steeds een korstje. Hoop dat dat binnenkort ook snel weg is, want dan mag ie ook weer gewoon worden gebruikt met de sex, en dat verlangen is bij m'n vriendin en mij ondertussen wel érg groot geworden na een aantal (bijna 5) weken zonder. :-( Ben erg benieuwd in hoeverre het anders zal aanvoelen, zonder voorhuid. Een ding staat vast, het ziet er allemaal een stuk hygiënischer uit zonder voorhuid!
