Heel openhartig mailcontact collega, deel twee

Je hebt helemaal gelijk Quembel.
En toch blijf ik plezier met haar maken. Weet ook niet goed waarom. Denk dat ik ergens denk dat er nog hoop is. Gisteravond wezen eten en veel gepraat. Was heel gezellig. Ze vertelde dat ik haar soms laat twijfelen. Zucht...

Feit is dat we allebei niet van elkaar af kunnen blijven. Dus daarom zal de nacht doorbrengen ook ontzettend leuk worden.
Ze gaat me komende week haar beweegredenen uitleggen. Hoop dat ik het dan snap en dan die afstand kan nemen die nodig is.

Ik besef heel goed dat hoe meer ik doorga hoe harder ik ga vallen, maar toch lukt het me niet zo goed om sterk te zijn. Het is moeilijk om je hart uit te schakelen. Durf het ook niet goed. Ik heb als kleine jongen dat al een keer gedaan (ben misbruikt) en het heeft me 15 jaar gekost om weer emoties te tonen en de dikke muur om mij heen af te breken. Dat komt door haar. Haar liefde heeft me 'ontdooid'.

Ik weet het ook niet meer. Ben ik fout bezig door gewoon door te gaan? Is zij fout bezig door door te gaan? Uiteindelijk zal ik degene zijn die de grootste klap gaat krijgen denk ik. Mijn gevoel wil dat continu uitstellen.

quote:

Op zaterdag 19 november 2005 19:50 schreef Pinozo het volgende:
Ik weet het ook niet meer. Ben ik fout bezig door gewoon door te gaan? Is zij fout bezig door door te gaan?

ja, jij bent fout bezig , en nee, zij is niet fout bezig, zij geniet gewoon van de momenten met jou, ze moet je niet als partner, maar als losse flodder volsta je. Jij neemt daar blijkbaar genoegen mee, dat straal je naar haar uit.

jij lijdt, zij geniet. Dus 1) ze kiest voor jou, 2)of jij neemt afstand. Dat zijn de enige leefbare oplossingen. Stel je in op de tweede optie, kan je niet gekwetst worden;

Nou ook maar weer eens wat posten. Inmiddels is ze al paar maanden geen collega meer en vakantie naar land ver weg had me goed gedaan. Ingesteld op weinig contact nog wat dat hield ze steeds af, wilde niet afspreken na het werk. Maar toen ik weer terug was wilde ze opeens mee naar mijn stamkroeg iedere week, spraak haar veel meer en begreep ook steeds meer de dingen die ze in het verleden deed of niet deed. We hadden bijzondere gesprekken, was altijd heel gezellig maar hield altijd in me achterhoofd ga uit van niks. Ze ging door rotperiode dus wilde haar ook niet afvallen en kon me gevoel goed opzij zetten. Maar ze begon me ook te bellen als ze op stap was, waar ik was en dat ik langs moest komen. Haar vriendin begon daarna mij beetje jaloers proberen te maken door beetje klef te doen met haar, naja ga je gang maar het is toch alleen maar vriendschap dacht ik.

Er kwam steeds meer bij, zij wilde vaker wat afspreken om wat te gaan drinken en op gegeven moment vertelde ze me dat ze dat weekend naar mijn kroeg kwam omdat ze met me wilde zoenen. Dat is uiteindelijk niet gebeurd, ze was ook dronken, maar dacht wel waarom vertel je dat paar dagen later aan mij, heb ik absoluut niks aan. Inmiddels had ze ander werk en belde ze opeens 's ochtends hoelaat ik de trein had en ze liet zelf 2 treinen gaan om op me te wachten. Dagen erna belde ze iedere ochtend om te vragen waar ik was en hoelaat ik de trein had. Begon me echt af te vragen wat de insteek hierachter was want begon wel beetje op te vallen en niet alleen bij mij dat ze me steeds vaker opzocht. Maar er was altijd nog een soort remming dus dacht het is gezellig als we elkaar zien waarom dat niet doen dan. Op een avond belde ze me weer waar ik was, ze ging stappen en ik moest laten weten waar ik zou zijn. Ik ging niet stappen maar ze zei als je toch gaat laat het me dan wel ff weten en bleef dat herhalen, dus zelf maar gezegd okee kom wel naar de stad. Leuke avond gehad en weer een moment waarop ze me opzocht en close deed, iets wat je niet doet als je maar vrienden bent en weet wat de ander voor je voelde. En helemaal niet als je zelf blijft volhouden dat er niks is en niks zal zijn. Ik ben er maar vanuit gegaan dat net als toen ze met me wilde zoenen het de alcohol was dat ze dan wat vrijer naar mij toe was, van andere gasten wilde ze niks hebben.

Afgelopen vrijdag belde ze op of we wat gingen drinken okee is goed, uiteindelijk 3 uur zitten praten. Geweldige gespreken, bij haar is het voor mij makkelijk om open te zijn en zij had hetzelfde. Ze zei nog dat ze nog wel 5 uur had kunnen blijven praten maar ook dat ze voorlopig vrijgezel wilde blijven, wat voor soort type jongens ze viel (kwam er op neer niet mij). Volgende dag zou ik naar amsterdam gaan, ze ging daar ook heen en vroeg laat weten waar je zit. Zaterdagmiddag belde ze nog ff en weer zei ze laat weten waar je bent vanavond. Kwam haar toevallig tegen in amsterdam die avond ze zei waar ze naar toe ging en ik moest laten weten waar ik heen ging, ze zou iedere 10 minuten haar telefoon checken. We belandden in dezelfde tent, ik loop naar haar toe om gedag te zeggen ze kijkt me aan en draait d'r rug naar me toe en loopt weg alsof ik lucht was. Gevraagd waar het op sloeg kwam geen antwoord op en later een niets zeggend antwoord, het was heel raar en een vond het totaal niet passen bij hoe ze de laatste tijd tegen me deed. Dat leidde tot irritaties waarom zo nadrukkelijk vragen waar ik ben en dan me gaan negeren als ik er ben.

Uiteindelijk is ze nu boos op me, heb nog vriendin van d'r gesproken die zei dat ze me ontliep die avond, het nooit wat zou kunnen worden ook al klopt dat niet met hoe ze tegen me deed laatste maanden, ze vond het ook raar. Het lijkt wel of ze krampachtig tegen zichzelf en andere loopt te roepen dat er niks is maar ondertussen wel zelf degene is die mij steeds meer opzoekt en dingen doet en zegt die niet kloppen als je zelf maar vriendschap wilt. Of het om de aandacht ging ik weet het niet. Heb het idee dat ze niet weet wat ze nou wil en niet alleen met mij en dat probeert te verbergen door nu boos op mij te zijn zodat het mijn schuld is ofzo. Ik weet het niet ben altijd uitgegaan dat er niks was zij doet en zegt dingen die niet kloppen met wat ze tegen mij probeert vol te houden.

Ze wil nu zelfs voorlopig geen contact met me, en nu maar eens echt afstand nemen lijkt me echt de beste oplossing. Had echt een beslissing genomen ga uit van niks dit is alleen maar een bijzondere vriendschap maar haar door haar acties van de laatste tijd weet ik echt niet meer wat ze nou wil, ze maakte het er alleen maar onduidelijker op maar ondertussen tegen iedereen wel zeggen nee wordt nooit wat. Nou handel dan ook zo, heb al eerder tegen haar gezegd dat ik nooit beste vriend van haar kan zijn. Heb het ook tegen haar gezegd dat haar acties juist voor onduidelijkheid zorgen, helemaal die van zaterdag. Het is jammer dat het weer zo moet gaan, ze was een speciaal persoon voor me ook gewoon als vrienden. Wat er allemaal achter zit en of er wat de gedachte van haar precies is geen idee maar op deze manier heb ik er geen zin in want ze zegt dat ze mij geen pijn wil doen nou deed ze ook niet tot haar rare actie van afgelopen weekend en daar heb ik geen zin meer in dus dan voorlopig maar geen contact.

[ Bericht 2% gewijzigd door mouzzer op 22-11-2005 11:56:19 ]

Nou de knoop is doorgehakt. Ze is vannacht bij me geweest (was wel leuk) maar vanochtend werd ik daar zo ontzettend sip van. Heb haar gezegd dat ik voorlopig geen contact wil. Ze begreep het zei ze.

Stuurt ze vervolgens een uur nadat we bij mij wegreden een sms: Hoe is t? Ik mis je.
zucht..
Kort terug gesms'd en verder niets van me laten horen. Wel de hele autorit huilend afgelegd
Op werk (zij was bij andere klant) nog even op de msn gezeten. Weer beetje gepraat, ze mistte me ontzettend. Toch maar weer afscheid genomen en msn uitgezet.

Stuurt ze later die middag een mail met haar gevoelens en probeerd ze haar beweegredenen uit te leggen. Op zich vind ik dat heel goed want van je afschrijven werkt en lucht op.
Heb er mijn visie overeen gemaild (ben het niet eens met haar opvattingen en conclusies en werd er heel emotioneel van) en niets meer laten horen.

Zit ik in de auto terug naar huis belt ze. Heb maar niet opgenomen. Voelde me juist een stukkie beter, maar door dat telefoontje werd ik behoorlijk gespannen. Ze had voicemail ingesproken: Ze wilde weten hoe het was en als ik behoefte heb om te praten mocht ik bellen.

Zucht... Hoe kan ik haar nou verwerken als ze continu contact blijft zoeken? Ik zie haar maandag pas weer en ik denk dat ik niets van me laat horen tot die tijd.

Het gaat nu wel redelijk. Heb de afgelopen weken al genoeg gesipt denk ik dan maar. Hoop dat ik die instelling vast kan houden. De gedachte dat ik haar voorlopig niet zie helpt ook heel erg. Kan ik een beetje tot rust komen..

ze test je uit, pinozo, over hoe sterk je het wel meent dat je zogezegd geen contact meer wil

je bent hierin gefaald, en vanaf nu zal ze je nooit meer geloven als je nog eens zegt dat je' écht geen contact meer wil'.

ik zeg het allemaal nogal kortaf, ...ik wil je niet verwijten, maar als je zegt dat je geen contact meer wil, of een minimum contact meer wil, maar dan direct bij de eerste gelegenheid al weer antwoordt ... tja. Ik heb dit ook gedaan met een verliefde vriend van mij die ook steeds zei dat hij geen contact meer wou, ... de dag erna was hij dat altijd weer vergeten, op de duur kijk je dan ook niet meer echt op van zulke uitspraken.

Ik weet het niet petitlapin. Misschien heb je wel gelijk.

Heb vandaag al weer toegeven. Heb vanavond toen ik naar huis reed zelf gebeld. Weet ook niet waarom. Had behoefte om haar stem even te horen. Ze vroeg of ik langs wilde komen. Heb t gedaan.
Was weer heel erg gezellig. Ook sex gehad.

Pfff.. Ik weet het echt niet meer. Wordt ik echt zo gebruikt? Is er toch hoop? Ben ik verkeerd om meteen maar weer het bed in te duiken (kunnen mannen uberhaubt een lekkere vrouw weigeren??)

Ik ben ook heel erg aan het denken om van baan te wisselen (heeft niets met haar te maken hoor, loop daar al een poos over te denken. Zit hier nu al te lang). Het zou wel heel goed kunnen helpen.

Andere baan vinden is het probleem niet. Heb al aanbiedingen. En als iemand je 1300 euro bruto meer bied dan je nu verdient is de keuze wel heel snel te maken. Maar daar moet ik nog even goed over nadenken. Heb meerdere opties.

En wat blijft er over als ik de sex wegdenk? Leuke gesprekken en gezelligheid. De verhouding is wel een beetje scheef. Doordat we weinig tijd bij elkaar zijn door de situatie is het meer sex dan anders. Maar de momenten zonder sex (eten, shoppen, praten, gewoon leuke dingen doen) zijn ook ontzettend leuk. Dat maakt het voor mij ook zo onbegrijpelijk, verwarrend en moeilijk.

Pfff.. het leven is niet altijd makkelijk en simpel.

quote:

Op zondag 27 november 2005 10:43 schreef Quembel het volgende:
Hé Mouzzer, zo'n wispelturige dame daar ga je toch je energie niet insteken he?
iemand die zo snel aangebrand is.... pfffff....

hey, ik denk dat ik me beetje mee heb laten slepen. Zij zocht mij opeens veel meer op en dat vond ik niet erg was altijd erg gezellig. Spraken elkaar bijna iedere dag, heel anders dan andere vriendschappen. Heb me de laatste tijd ook afgevraagd heb ik het nu verkeerd gezien was het echt maar gewone vriendschap. Maar ook mensen om me heen vonden van niet als ik ze het verhaal van de laatste maanden voorlegden, niemand die zei nee dat zijn hele normale reacties van haar als ze alleen vriendschap wil (zoals ze zelf zegt) ze vindt je wel leuk anders doe je zo niet. Ik weet ook wel dat ik haar type niet ben maar weet wel dat we een bijzondere klik hadden.

Onbewust heeft het gewoon tot frustraties geleid die er vorige week dus uitkwamen daarnaast zijn er blijkbaar door een vriend van me ook dingen gezegd tegen haar die avond van je moet hem geen hoop meer geven maar dan in iets hardere woorden. Daar was ze ook erg boos over dat ze beschuldigd werd, heb beetje rondgevraagd niemand kan zich herinneren dat ze dat tegen haar gezegd hebben wel dat er tegen een vriendin van haar gezegd zou kunenn zijn van als ze dit en dat doet. Dus niet letterlijk tegen haar maar op een manier van is niet cool als ze hem hoop blijft geven etc. Zij heeft dat dus heel persoonlijk opgenomen ja daar kan ik niks aan doen was er niet bij. Naja gister laatste werkdag gehad, hele week werd ik nog aangesproken over haar of ik haar nog zag etc. iemand zei zelfs zijn jullie nogsteeds niet bij elkaar?? Kan daar alleen nog maar om lachen, had denk ik best iets bijzonders kunnen zijn maar het mocht niet zo zijn. Volgende week begin ik met nieuwe baan maar weet wel oppassen met collega's want is niet makkelijk als je ergens mee zit en je ziet elkaar elke dag.

Nou, ik heb een hele tijd al niks meer gepost hier, maar ondertussen is het nodige gebeurd. Als laatste heb ik geschreven dat het helemaal over was, bijna geen contact meer met m'n collega.

Dat is dus flink veranderd. Op een gegeven moment begonnen we elkaar toch weer op te zoeken, en alles leek echt weer super te gaan. Ze heeft in die periode het toen ook uitgemaakt met haar vriend, en dit keer echt uitgemaakt. Op m'n verjaardag heb ik haar uitgenodigd voor m'n feestje wat ik in het café van m'n ouders heb gevierd, en ze is uiteindelijk blijven slapen (notabene bij m'n ouders in huis). Die nacht heeft ze toen gezegd dat ze me ontzettend graag weer terug wilde, en ik was natuurlijk zo blij als ik weet niet wat.

Daarna is alles in sneltrein vaart gegaan. We waren bijna elke avond wel bij elkaar.... echt heerlijk was dat zeg. Alles leek helemaal goed te gaan, ze zei regelmatig dat ze van me hield, en het echt heerlijk vond met mij, om elke avond samen te zijn.

Dit is een maandje of twee goed gegaan, alhoewel ik nog wel moeite had om haar te vertrouwen. Vanwege die gevoelens ben ik haar ook blijven controleren. En al snel kwam ik erachter dat ze nog met een andere man liep te rommelen, en daar niks over zei. Ik had er toen al weer een kut gevoel bij, maar vertrouwde erop dat ze dat wel zou afbreken. Dat is ook wel gebeurd, en alles leek weer helemaal koek en ei. Samen nog een weekendje weg geweest naar Antwerpen, wat ook erg leuk & relaxed was.

Tot na dat weekendje.... ik merkte dat ze afstandelijker werd. Dat is afgelopen week geweest. En ja hoor, ik ben er nu achtergekomen dat ze weer contact heeft gezocht met haar ex, dat die afgelopen weekend bij haar is geweest, en dat ze notabene het al over kerst hebben, verlanglijstjes, dat soort gedoe. Terwijl we het er al over hadden gehad dat ik met haar mee zou naar ouders toe.

Er is dus gewoon niks veranderd. Ze loopt me weer te bedonderen, liegt tegen me. En het ergste is gewoon dat ik haar vandaag natuurlijk weer op het werk zag, en dat ze gewoon doet alsof er niks aan de hand is. Ze weet nog niet dat ik alweer op de hoogte ben van wat ze aan het uitspoken is. En dan zit ze gewoon naast me gezellig te doen, sigaretje roken, net alsof er helemaal niks aan de hand is. Ik ben dus weer een soort reboundboy ofzo, leuk als opvulling zodat ze niet elke avond alleen is, waar ze een hekel aan heeft.

Weer doet ze me ontzettend veel pijn, ik ben er gewoon misselijk van. Maar goed, ik ben het nu wel zat. Komende week verbreek ik de relatie.... Ik baal er ontzettend van. Ik wil helemaal niet weer alleen zijn, ik heb dat wel gehad. Maar ja, als ik hiermee doorga hou ik mezelf ook gewoon voor de gek en laat ik me gebruiken. Dan maar weer alleen, m'n leven proberen op te pakken, en ontzettende kut kerst en oud&nieuw tegemoet, voor de 2e keer.

Damn wat een kutverhaal Tass.... niet normaal. Sterkte!

Tasmaninianenz ... ik begrijp het niet zo goed ... wat gaat ze nu met kerstmis doen, en op welke manier heeft ze je 'bedrogen'

is het zo abnormaal dat ze nog contact met haar ex heeft ?

Contact met je ex hebben is inderdaad niet abnormaal. Wel als je dat tegen mij verzwijgt, en ik erachter kom dat ze afgelopend weekend samen zijn geweest, ik haar zondagavond nog aan de telefoon heb gehad en ze doodleuk meldt dat ze lekker alleen is geweest.

Daarnaast weet ik dat ze tegen hem gezegd heeft dat ze niet snapt waarom het is misgegaan tussen hun, en dat ze hem super graag weer wil zien. En dan niet te vergeten dat ze het met elkaar over verlanglijstjes voor kerst hebben, en dan op zo'n manier dat ik weet dat ze dus al afgesproken hebben om met kerst bij elkaar te zijn. En tegenover mij zegt ze doodleuk dat het plan dat we hadden om naar ouders te gaan, en daar kerst te vieren met cadeautjes & gedichten niet doorgaat. Ik heb toen voorgesteld om sowieso gewoon naar haar ouders te gaan, maar dat liet ze ook in het midden.

ah bon, ja, dan is het echt een heel leugenachtige trut

Nou, ik heb het inmiddels uitgemaakt.... geen leuk gesprek, vooral omdat ik de echte reden er niet uit kon gooien.

En nu? Tja... behoorlijk last van moodswings. Ene moment denk ik van gelukkig dat ik het uitgemaakt heb, andere moment dan voel ik me gewoon erg alleen

Weer een week verder. Is weer een gekke week geweest en heel slecht weekend gehad. Voelde me kut en sip.
Gister op werk sinterklaas gevierd en gisteravond alleen met haar. Ik had een superkado. Ze was echt in de wolken van mijn kado. Ik heb dat ook gegeven als soort van afscheid. Om aan me te denken als ze een beetje sip is. Weet ook niet goed waarom ik dat gedaan heb. Was wel echt een superavond. 1 van onze leukste. Het gaat nu eigenlijk best goed met me. Maar dat is meer omdat ik mezelf weer hoop heb gegeven.

Grote kans dat dit weer tijdelijk is en de ellendige gevoelens wel weer zullen komen. Zucht.. Ik snap echt mezelf niet meer. Ik ben te lief.

Ik voel me wel redelijk op het moment.... ik ben blij dat ik het uitgemaakt heb, dat voelt toch wel een stuk beter. Maar ik heb m'n moodswing nog wel, maar dat is meer het feit van ik ben weer alleen dan dat ik echt haar kwijt ben.

De reden dat ik haar de echte reden niet heb verteld is dat me dat eventueel problemen zou kunnen opleveren....