Waarom zijn veel huisartsen onbekwaam en incompetent?

Toch gek dat ik zelf nooit last heb gehad met (huis)artsen. Tot nu toe hadden ze het altijd goed. Je moet zelf wel veel informatie geven, zeggen waar je zelf bang voor bent en respect hebben voor die man of vrouw zijn werk. Dan nemen ze best de tijd voor je en komt het best in orde.

Ik snap best dat als je zeikerig overkomt dat mensen je snel weg willen hebben. Overigens kan je altijd nog naar een centrale huisartsenpost voor een second opinion. Wel even wat verzinnen waardoor het lijkt alsof je bezoek best urgent is, anders sturen ze je terug naar je eigen huisarts.

Ik heb hier een paar keer iets voorbij zien komen over SOA-testen oid. Als die arts niet wil voorschrijven laat hem dan gewoon zelf doen bij het RIAGG ofzo. Ja kost idd geld ja, maar jij bent degene die hem wilt.

Ik zelf heb ook geen leuke ervaring met een huisarts, maar dat maakt hem nog niet slecht. Mijn moeder ging met kwaal na kwaal naar hem toe. Vaak stuurde hij haar naar huis met nog wat pilletjes, maar hij liet ook wel foto's maken ed. Kwam iedere keer weer wat anders uit (longontsteking, botontkalking, gordelroos).

Uiteindelijk werd ze zo ontzettend ziek, ze at niet meer, dronk niet meer, nam geen medicijnen meer (en ze had diabetes), gewoon omdat ze niet kon. Al een week niet. Het enige wat ze deed was zitten/liggen. We hebben toen, omdat het na werktijd was, de huisartsen post gebeld. En die wilden in eerste instantie nieman sturen. Mijn vader heeft 10 minuten moeten staan schreeuwen voordat er TOCH iemand werd gestuurd. Wat zei hij: "Tis niet zo ernstig, opname is niet nodig, alles was nog goed." De volgende dag is mijn moeder alsnog in het ziekenhuis beland en 6 dagen later stierf ze aan kanker, die al te ver was uitgezaaid omdat het niet eerder was geconstateerd.

Ik ben van mening dat de eigen huisarts er vanalles aan heeft gedaan, al had hij in mijn ogen natuurlijk meer kunnen doen. Maar ik vind het logisch dat ze niet meteen van het ergste en zeldzaamste uitgaan. Echter de huisarts die op huisbezoek kwam vind ik nog steeds om te kotsen Alles goed, mijn aars ja

Toen 5 maanden later mijn vader stierf aan een hartritmestoornis stond de eigen huisarts dezelfde avond nog op de stoep, terwijl hij eigenlijk vakantie had. Heel netjes, ik vind dat hij zijn best heeft gedaan voor mijn beide ouders. Hij heeft ze alleen niet kunnen redden, maar het zijn dan ook geen wonderdokters.

In het begin wel ja. Dan dacht ik echt: had toch beter gekeken. Maar dat hebben ze gedaan. Longfoto's was niets op te zien, het zal net ergens achter hebben gezete. Longen kun je niet in het geheel zien. Foto's van haar rug kwam botontkalking en een wervelverzakking naar voren. Later (obductie) bleek dat dit haar alvleesklier was die al vol zat met kanker, die de boel wegdrukte ed.
De lever zat vol, maar met diabetes doet een lever wel vaker vreemd. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar met mokken en de huisarts beschuldigen krijg ik haar echt niet terug.

Een internist had ze, en een echo stond op de planning, 2 weken na haar dood. Ik erger me meer aan de lange wachtlijsten. Bij 2 klasgenoten van me heeft de moeder borstkanker. Bij 1 weten ze het al een tijd, maar moet het nog worden verwijderd. Bij de 2e hebben ze het inmiddels verwijderd maar was het al te laat, uitzaaiingen naar de longen. Dat vind ik pas kwalijk. Het weten, maar toch moeten wachten...

quote:

Op dinsdag 31 mei 2005 18:27 schreef 2L0w4Zer0 het volgende:

[..]

Kijk weet je wat het is, bij de meer "tastbare"en "visuele" klachten zoals eczeem, een gebroken bot, verrekte spier, ingegroeide nagel, etc. zijn huisartsen heel behulpzaam en kunnen ze alles prima oplossen. Maar wanneer mensen komen met wat meer ondefinieerbare klachten zoals hoofdpijn, vermoeidheid, je raar voelen, pijntjes hebben, etc. dan wordt het al een stuk moeilijker, vooral als de klachten langdurig blijven aanhouden en de huisarts geen oorzaak kan ontdekken, maar je tevens ook niet doorverwijst omdat hij er vanuit gaat dat het statistisch gezien waarschijnlijk niks ergs is. Maar ondertussen blijft de patient zich kut voelen en de huisarts denkt gewoon dat het tussen de oren zit.

Point taken.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2005 18:27 schreef 2L0w4Zer0 het volgende:

[..]

Kijk weet je wat het is, bij de meer "tastbare"en "visuele" klachten zoals eczeem, een gebroken bot, verrekte spier, ingegroeide nagel, etc. zijn huisartsen heel behulpzaam en kunnen ze alles prima oplossen. Maar wanneer mensen komen met wat meer ondefinieerbare klachten zoals hoofdpijn, vermoeidheid, je raar voelen, pijntjes hebben, etc. dan wordt het al een stuk moeilijker, vooral als de klachten langdurig blijven aanhouden en de huisarts geen oorzaak kan ontdekken, maar je tevens ook niet doorverwijst omdat hij er vanuit gaat dat het statistisch gezien waarschijnlijk niks ergs is. Maar ondertussen blijft de patient zich kut voelen en de huisarts denkt gewoon dat het tussen de oren zit.

Wat het probleem van veel patienten is, is dat ze niet willen accepteren dat het probleem tussen de oren zit, terwijl zeer veel klachten psycho-somatisch zijn. Uiteraard is een gedegen anamnese belangrijk om onderscheid te maken tussen echte somatiek.

"Goede dingen komen het huis niet uit en slechte dingen verpreiden duizenden kilometers" -Chinese gezegde

Hiermee wil ik weer nadrukken dat er door een paar voorbeelden lijkt alsof de huisartsen allemaal zuigen, terwijl het nergens op slaat.. Dit hele topic slaat pas ergens op als er onderzocht is hoevaak de huisartsen fout maken in vergelijking met hoeveel patiënten ze zien en hoevaak ze het goed hebben gehad..

Misschien maken ze wel minder dan 0.1% fouten en heeft de TS gewoon pech dat bij zijn huisartsen 5% foutpercentage is..

quote:

Op dinsdag 31 mei 2005 22:01 schreef 2L0w4Zer0 het volgende:

[..]

Dit zou heel goed kunnen wat je hier zegt, misschien ben ik ook wel een pechvogel dat ik zoveel slechte verhalen heb mogen horen en slechte dingen heb mogen meemaken. Maar toch vind ik het typisch dat je zoveel slechte verhalen hoort. Ook lees en zie je wel eens onderzoeken in de krant en op tv dat zeer veel medische fouten in Nederland voorkomen kunnen worden. En dan heb je nog tv programma's zoals "medische missers" en dergelijke dat maakt het beeld er ook niet positiever op.

Ik vind het dan ook jammer dat hier niet meer onderzoek naar wordt gedaan. Ook heb ik nog niet echt goede argumenten gehoord die de diverse verhalen van mensen in dit topic verklaren over slechte diagnoses die gesteld werden, waar ook vooral de huisartsenpost een legendarische reputatie in heeft, wat diverse onderzoeken ook hebben aangetoond!

1) Media.. de media is zowiezo bevooroordeeld

2) Hoe is Nederland vergeleken met andere landen?

3) Over de huisartsenposten: de huisartsenposten schijnen idd heel slecht te zijn, maar die zijn er ook voor een noodgeval (wat natuurlijk de eventuele slechte houding niet gerechtvaardigt) .. wat je ook kunt doen is gewoon naar..

Maar zoals ik al zei, je hoort alleen de slechte verhalen, aangezien de goede verhalen niet vermeld worden, dus het is een eenzijdig beeld!

quote:

Op dinsdag 31 mei 2005 22:01 schreef 2L0w4Zer0 het volgende:

[..]

Ik vind het dan ook jammer dat hier niet meer onderzoek naar wordt gedaan. Ook heb ik nog niet echt goede argumenten gehoord die de diverse verhalen van mensen in dit topic verklaren over slechte diagnoses die gesteld werden, waar ook vooral de huisartsenpost een legendarische reputatie in heeft, wat diverse onderzoeken ook hebben aangetoond!

Guttegut daar gaan we weer....

1. ik ken nog steeds jouw beruchte huisarts niet. Dus ik weet niet hoe hij is en hoe hij met zijn kennis omgaat.
2.Ik ken de patienten niet, weet niet hoe ze hun klachten uitten, wat hun comorbiditeit is enz.
3. Eeen beetje brullen dat er een klein bloedtestje gedaan is en dat er vééeeel uitgebreider onderzoek gedaan had moeten worden, daar wordt ik persoonlijk ook niet veel wijzer van. (wat is er dan wel getest en wat niet volgens jou???)
4. op basis van bovenstaande punten kan ik dus ook geen verklaring geven waarom het zo mis gaat met diagnoses die de huisartsen in jouw kennissenkring stellen.
5. als je het topic geopend heb voor een sluitende verklaring, dan ga je die dus niet vinden, denk ik.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2005 22:01 schreef 2L0w4Zer0 het volgende:

[..]

Dit zou heel goed kunnen wat je hier zegt, misschien ben ik ook wel een pechvogel dat ik zoveel slechte verhalen heb mogen horen en slechte dingen heb mogen meemaken. Maar toch vind ik het typisch dat je zoveel slechte verhalen hoort. Ook lees en zie je wel eens onderzoeken in de krant en op tv dat zeer veel medische fouten in Nederland voorkomen kunnen worden. En dan heb je nog tv programma's zoals "medische missers" en dergelijke dat maakt het beeld er ook niet positiever op.

Ik vind het dan ook jammer dat hier niet meer onderzoek naar wordt gedaan. Ook heb ik nog niet echt goede argumenten gehoord die de diverse verhalen van mensen in dit topic verklaren over slechte diagnoses die gesteld werden, waar ook vooral de huisartsenpost een legendarische reputatie in heeft, wat diverse onderzoeken ook hebben aangetoond!

Gast, je zit echt te raaskallen.

Nou, hier ook maar een positievere bijdrage.

Mijn vader kwam 1,5 jaar geleden bij de HA met vage klachten als vaak de hik en voedsel dat een beetje bleef hangen na het slikken. HA vertrouwde het niet helemaal en stuurde hem door naar het ziekenhuis (een dag later kon hij al terecht). Een week later viel de diagnose in het ziekenhuis: slokdarmkanker. Het ziekenhuis was best wel onder de indruk van het feit dat mijn vader meteen door was gestuurd naar het ziekenhuis.

Ze bestaan dus wel!

(helaas is mijn vader uiteindelijk wel overleden)

In Nederland lijkt het wel of huisartsten worden opgeleid om de patient zoveel mogelijk naar huis laten sturen i.p.v je klachten serieus te nemen en te genezen. Gelukkig heb ik nu een goede huisarts die serieus dingen uitzoekt en je medicijnen geeft voor de kwaal waarmee je komt. Ook ga ik naar mijn gyneacologe in het buitenland.

Het wordt tijd dat er een systeem van prive artsen komt. Daar heb ik uitstekende ervaringen mee. Beter een onderzoekje teveel dan te weinig hoor.

Ik ben ook voor prive-artsen, voornamelijk omdat je dan als arts meer verdient en meer tijd voor de patient kan vrijmaken. Laat een patient maar 20 euro per 10 minuten betalen, maakt mij niet uit, al lullen we de hele dag!

Je betaald wel meer dan dat, nu al.

Ik heb geen slechte ervaring met mijn huisarts, maar dit komt ook omdat ik haast nooit wat heb, en alleen voor échte dingen naar mijn HA toe ga. Wat dus nauwelijks voorkomt.

Misschien het geluk dat mijn vader medisch-specialist is en daardoor ook het e.e.a. weet, maar toch zegt hij 9 van de 10 keer dat het niks is. En als het na een weekje niet weg is (na elke dag vragen hoe het gaat), doorkrijgt dat het daadwerkelijk wel iets is !

Huisartsen geven over het algemeen goede diagnoses, maar soms heb ik het idee dat ze niet goed letten op de details die een patiënt verteld. Daarbij zien ze dus dingen over het hoofd.
Daarnaast laat ik nooit meer kleine ingrepen doen door een huisarts (zoals ingegroeide teennagels verhelpen). Huisartsen zijn blij dat ze een keer kunnen 'snijden' en bij mij is het dus al twee keer misgegaan.

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 14:10 schreef KonnieKipke het volgende:
Ik ben ook voor prive-artsen, voornamelijk omdat je dan als arts meer verdient en meer tijd voor de patient kan vrijmaken. Laat een patient maar 20 euro per 10 minuten betalen, maakt mij niet uit, al lullen we de hele dag!

Van mij mag het ook.. arme mensen kunnen dan helaas geen gezondheidszorg meer betalen, maar boeiend, arme mensen zijn toch nutteloos en hebben geen bestaansrecht.. rijke, succesvolle mensen zoals ik kunnen het toch betalen! Survival of the fittes/richest!

_{hopelijk snappen jullie dat dit cynisch is}

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 15:50 schreef ForumGek het volgende:
Je betaald wel meer dan dat, nu al.

Ik heb geen slechte ervaring met mijn huisarts, maar dit komt ook omdat ik haast nooit wat heb, en alleen voor échte dingen naar mijn HA toe ga. Wat dus nauwelijks voorkomt.

Misschien het geluk dat mijn vader medisch-specialist is en daardoor ook het e.e.a. weet, maar toch zegt hij 9 van de 10 keer dat het niks is. En als het na een weekje niet weg is (na elke dag vragen hoe het gaat), doorkrijgt dat het daadwerkelijk wel iets is !

Huisartsen moeten ook aan een protocol werken.. Bijvoorbeeld bij de klacht hoesten: als het niet langer dan 3 weken duurt is er niets aan de hand

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 08:24 schreef lotje11 het volgende:

2.Ik ken de patienten niet, weet niet hoe ze hun klachten uitten, wat hun comorbiditeit is enz.

Dat zat ik ook te denken inderdaad... Mijn oma klaagde 10 jaar geleden steen en been. Ze was ziek, beroerd, weet ik wat allemaal niet. Ging naar de dokter, maar kwam dan weer terug met een laf verhaaltje. Het leek er op alsof de huisarts haar negeerde, haar probeerde af te schepen. Totdat mijn opa een keer mee de spreekkamer in ging, omdat hij die dokter op zijn vingers wilde tikken. Wat bleek? Mijn oma zei helemaal niet wat er speelde. Als de arts door vroeg, dan zei ze "ach, dat valt wel mee" of "sporadisch". Na die keer is ze opgenomen en drie maanden later was ze dood. Auto-immuunziekte. Maar was dat de schuld van de huisarts die beter had moeten opletten? Nee, natuurlijk niet, mijn oma had gewoon duidelijker moeten zijn.

Wat betreft goede huisartsen, ook drie voorbeelden:

Mijn opa komt bij de huisarts voor de medische controle die bij het verlengen van het rijbewijs hoort als je ouder wordt. Hij laat iets vallen over plasklachten, terwijl dat in principe niet is waar het onderzoek om gaat. Toch pikt de huisarts het op, stuurt mijn opa door en het blijkt dat hij prostaatkanker in een beginnend stadium heeft.

Andere opa, zo sterk als een beer, werkt op 69e jarige leeftijd nog full time, tegelt en tennist, komt bij de dokter omdat hij wat kortademig is en veel hoest. De klachten leken een beetje op een griepje, wat spierpijn, een beetje lamlendig en kortademig. Maar de huisarts heeft zijn oogjes goed open, verwijst mijn opa direct door naar het ziekenhuis, maakt zelfs een spoedafspraak (anders had hij een paar weken moeten wachten) en aldaar blijkt dat hij zo snel mogelijk een bypass moet hebben. Twee weken later gaat het bijna mis, maar doordat al bekend is dat hij een bypass moet, wordt er tijdig en kundig ingegrepen.

Vriendin van mijn ouders is een huisarts. Op een dag komen ouders langs met een druilerig, hangerig kind. Het haalt een beetje piepend adem, heeft geen koorts en heeft zelfs alweer wat gegeten na al het eten er uit gegooid te hebben. Griepje, zou je denken, en ze stuurt ze dan ook weer weg. Tegen het einde van de dienst begint ze echter te twijfelen, belt de ouders, gaat langs en constateert dat het kind ineens hoge koorts heeft. Ineens ontdekt ze een rood vlekje in de hals, belt direct de ambulance en ja, meningitis. Dat terwijl er 's middags nog écht niks van te merken was, behalve dan wat grieperige verschijnselen.

Dit soort dingen worden alleen minder bekend, want mensen vinden het logisch dat ze door hun huisarts op de beste manier worden behandeld. En dat ís ook zo, maar dat maakt wel dat fouten van huisartsen compleet buiten proportie raken omdat die wél aandacht krijgen.

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 17:50 schreef 2L0w4Zer0 het volgende:

[..]

Er vallen mij hier 2 dingen op, in jouw sitiuaties gaat het of om oude mensen of om hele jonge mensen. Oude mensen zijn in veel dingen gewoon statistisch gezien een risicogroep, dus zal de huisarts vaak (hopelijk) beter opletten. En kinderen zijn vaak te jong om echte psychosomatische klachten te hebben, dus zal de huisarts wederom (hopelijk) wat beter opletten.

Een huisarts let altijd op.

Maar ik snap dus eigenlijk nog steeds niet wat TS wil.....
De discussie aanzwengelen? Wat mij betreft wint hij hem iig niet vanwege gebrek aan kennis en koppigheid.

Er zijn hier klaarblijkelijk geen HA, of ze hebben geen zin om te reageren. Als je nou eens begint met de HA die je in je OP opvoert te vertellen wat een eikels ze je vindt, dan heb je hen iig al duidelijk gemaakt wat je wel wilt.

quote:

Op zondag 29 mei 2005 23:24 schreef thaleia het volgende:
Nou ga je er wel erg gemakkelijk aan voorbij dat huisartsen maar erg weinig tijd vrij kunnen maken per patient en dat ligt niet aan die huisartsen, en dat huisartsen bovendien zo'n grote hoeveelheid mensen op het spreekuur krijgen bij wie de klachten wel degelijk psychisch zijn dat het niet helemaal onbegrijpelijk is dat er af en toe bij iemand die iets lichamelijks heeft ook enkel aan een psychische oorzaak wordt gedacht.

Hiermee bedoel ik het niet goed te praten, elke fout die gemaakt wordt is er een teveel en als zo'n fout ernstige gevolgen heeft is dat vreselijk. Maar ik wil wel even iets tegenover de wat eenzijdige OP stellen.

idd... huisartsen moeten sowieso zo'n 45% van alle patiënten met hun klachten wegsturen, omdat er niks aan de hand is; zaken als doktersbriefjes tot aan hyperchondrie.

uiteindelijk gaat zo'n 40% van de overgebleven mensen door naar de specialist; de huisarts moet de overgebleven patiënten (een goede huisartsenpraktijk kan per huisarts tot 6000 patiënten hebben, ongeveer) in een hele korte tijd ook nog eens aanhoren, vaak heel veel irrelevante info filteren, diagnosticeren, behandelplan opstellen etc. etc. en dan ook nog vervolgplannen instellen; denk je dat dat allemaal lukt als je bij iedere patiënt heel uitgebreid onderzoek gaat doen? nee, we vertrouwen dan dus op statistieken, die de meest-waarschijnlijke diagnose aangeven gegeven enkele omstandigheden/kenmerken ... en daarmee is het onvermijdelijk dat er af en toe een schot in de roos gemist wordt.

+ je hoort natuurlijk alleen over de slechte zaken, nooit de goede.

natuurlijk zitten er altijd een paar rotte appels tussen, die heb je in elk beroep; maar dat is nog geen reden om te vermoeden, dat álle huisartsen daarom maar incompetent zouden zijn.

onbekwaam = incompetent...

Zelf ben ik overigens erg tevreden met mijn huisarts.

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 18:21 schreef 2L0w4Zer0 het volgende:

[..]

Ik wil gewoon de mening en ervaringen van andere mensen horen en daarover discussieren, ik denk echt niet dat ik met dit topic het hele systeem kan veranderen ofzo.

Dat is het probleem, dat jij denkt dat het systeem van huisartsenzorg helemaal niets is. Het werkt juist uitstekend. Er moet alleen meer geld naar toe omdat die arme huisartsen zich de pleuris werken voor een hongerloontje.

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 18:48 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

Dat is het probleem, dat jij denkt dat het systeem van huisartsenzorg helemaal niets is. Het werkt juist uitstekend. Er moet alleen meer geld naar toe omdat die arme huisartsen zich de pleuris werken voor een hongerloontje.

Hongerloontje? Tjee, nog geen 15% van de bevolking verdient meer dan een huisarts hoor. Ze mogen dan allemaal wel 50 uur per week werken, maar slecht hebben ze het echt niet. Geen een arts heeft een hongerloontje.

Topic mag sluiten van mij

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 18:51 schreef beertje888 het volgende:

[..]

Hongerloontje? Tjee, nog geen 15% van de bevolking verdient meer dan een huisarts hoor. Ze mogen dan allemaal wel 50 uur per week werken, maar slecht hebben ze het echt niet. Geen een arts heeft een hongerloontje.

Ik vind dat een gemiddelde huisarts te weinig verdient voor het werk wat ie doet en de verantwoording die hij heeft.

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 18:56 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

Ik vind dat een gemiddelde huisarts te weinig verdient voor het werk wat ie doet en de verantwoording die hij heeft.

Vind ik niet, hij heeft vaak ook heel veel niet ernstige simpele dingen zoals een oorontsteking of een gekneusd vingertje. Allemaal geen ernstige zaken, als je bij een specalist in het ziekenhuis komt is het vaak toch niet zo'n lichte klacht. enja, tuurlijk komen huisartsen ook voor het dilemma te staan 'is dit een ernstige zaak, moet ik mijn patient doorverwijzen'. Ze hebben een redelijk 8 tot 5 baan, met eens in de maand op de huisartsenpost, geen een specalist heeft dat hoor. Huisartsen zijn niet de hele dag aan het snijden in patienten en bezig met behandelingen, over het algemeen kan hij rustig op zn stoel blijven zitten, je klacht aanhoren en even naar het lichaamsdeel kijken (uitzonderingen daar gelaten).

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 18:51 schreef beertje888 het volgende:

[..]

Hongerloontje? Tjee, nog geen 15% van de bevolking verdient meer dan een huisarts hoor. Ze mogen dan allemaal wel 50 uur per week werken, maar slecht hebben ze het echt niet. Geen een arts heeft een hongerloontje.

Nee, en geen één arts kan zeggen dat hij tig atv dagen heeft, geen één arts heeft al zijn weekenden vrij, geen één arts wordt nooit eens 's avonds opgetrommeld...

Totdat die andere 85% van de bevolking dergelijke werkweken maken, vind ik dat een huisarts wat mij betreft op zijn strepen mag staan...

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 19:01 schreef innovative het volgende:

[..]

Nee, en geen één arts kan zeggen dat hij tig atv dagen heeft, geen één arts heeft al zijn weekenden vrij, geen één arts wordt nooit eens 's avonds opgetrommeld...

Totdat die andere 85% van de bevolking dergelijke werkweken maken, vind ik dat een huisarts wat mij betreft op zijn strepen mag staan...

Achnee, dat is allemaal zo. Het zijn bezige bijtjes die huisartsen. Maar wil jij zeggen dat mensen in de zorg (géén artsen) niet hard werken, die hebben nou echt een hongerloontje. Kijk maar in het bejaardentehuis van je opa of oma, daar werken pas bikkels. En heel veel economen,advocaten,bedrijfskundige etc werken ook savonds hoor, en zijn ook niet het weekend vrij. Je moet er wat voor over hebben, om een goed salaris te verdienen. Het is niet zo dat ze huisarts moesten worden hoor, ze kiezen er wel zelf voor.

Zijn er eigenlijk tabellen van wat die knakkers verdienen?

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 19:38 schreef ForumGek het volgende:
Zijn er eigenlijk tabellen van wat die knakkers verdienen?

VAst wel, maar ik weet niet waar. Ik geloof dat ze rond de 90.000-100.000 bruto zitten.

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 19:15 schreef beertje888 het volgende:

[..]

Achnee, dat is allemaal zo. Het zijn bezige bijtjes die huisartsen. Maar wil jij zeggen dat mensen in de zorg (géén artsen) niet hard werken, die hebben nou echt een hongerloontje. Kijk maar in het bejaardentehuis van je opa of oma, daar werken pas bikkels. En heel veel economen,advocaten,bedrijfskundige etc werken ook savonds hoor, en zijn ook niet het weekend vrij. Je moet er wat voor over hebben, om een goed salaris te verdienen. Het is niet zo dat ze huisarts moesten worden hoor, ze kiezen er wel zelf voor.

Die verdienen inderdaad ook te weinig geld.

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 19:46 schreef beertje888 het volgende:

[..]

VAst wel, maar ik weet niet waar. Ik geloof dat ze rond de 90.000-100.000 bruto zitten.

hahahaha, echt niet

50.000 more likely

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 19:54 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

hahahaha, echt niet

50.000 more likely

50.000 euro bruto???? Nee, dat geloof ik echt niet. Dat is echt weinig. Ala, dan geef ik je gelijk dan moeten ze meer verdienen.

quote:

Op woensdag 1 juni 2005 19:50 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

Die verdienen inderdaad ook te weinig geld.

Precies, die specialisten mogen wat mij betreft allemaal minder verdienen. Geld om het uit te geven hebben ze toch niet, of raak ik nu een gevoelige snaar Als je ziet hoe hard verpleegkundige werken, en die zijn ook echt niet dom hoor, is ook allemaal een hbo studie en al die mensen in de bejaardenzorg of gehandicapten zorg en als je dan salarissen hoort, dat is echt schandalig, hoe laag die zijn. Maarja..goed, arts zijn heeft nou eenmaal status, de rest wat medisch is niet.

Maar van dat geld gaat mooi wel 56% naar de belastingdienst..nee dat is fijn !

Houdt je niks aan over hoor

1) Huisartsen verdienen gemiddeld 80.000 euro (dit kan verschillen door aantal jaren gewerkt, eigen praktijk of niet. Als je eigen praktijk hebt kan salaris oplopen tot 200.000. Na de belasting en verzekeringen, hou je eigenlijk ook niet veel meer over)

2) Ik hoor steeds meer mensen die artsen te weinig vinden doen en teveel vinden verdienen.. Sorry hoor, maar als jij het zo makkelijk vind, waarom ben je dan fucking geen arts gaan worden? Om arts te worden moet je zo fucking hard studeren (co-schappen/arts-assitent iemand?)

3) Artsen zijn verantwoordelijk voor levens en sorry hoor, van mij mogen ze best wel wat meer verdienen voor zo'n belangrijke baan! Reden waarom Artsen meer verdienen dan de verpleging is omdat de artsen de beslissingen moeten nemen hoe iemand behandeld moet worden. De artsen zijn natuurlijk ook verantwoordelijk voor alles.

4) In China verdienen artsen geen aars, daardoor gaan de artsen vragen om steekpenningen, wil jij dat in Nederland?

5) We hebben al zo'n artsen te kort, wil je met een lagere salaris meer artsen gaan lokken?

6) Ik studeer nu geneeskunde en ik hoop zelf ook dat ik later als ik arts ben 100.000 per jaar kan verdienen! (en natuurlijk mensen helpen)

Heb ik al gezegd hoe erg ik me erger aan deze topic?

Ik kan me ook niet vinden in de klachten in dit topic, maar dat had ik ook al eens gezegd. In elke beroepsgroep heb je incompentente figuren, jammer maar waar. Bij huisartsen kan dat ernstiger gevolgen hebben dan bij treinkaartjesverkopers, klopt. Leer ermee leven, want een ideale wereld bestaat niet. Als er echt grove fouten worden gemaakt komen die voor het tuchtcollege.

Ik heb niet de indruk dat het percentage onbekwame figuren onder huisartsen hoger ligt dan in andere beroepen, en ik geloof ook niet dat "veel huisartsen" onbekwaam en incompetent (kan iemand mij het verschil tussen die twee begrippen uitleggen?) zijn. Volgens mij is de meerderheid betrokken, deskundig (die van mij is om de haverklap een paar dagen afwezig vanwege voortdurende bijscholing), hardwerkend en zeker niet overdreven op geld belust (dan waren ze wel specialist geworden ). Uitzonderingen hou je altijd.

Ik kan me wel vinden in de klachten in dit topic, maar goed als je zegt dat je niet serieus wordt genomen door je huisarts dan ligt het aan jezelf.

@ diederick, doodgaan is behoorlijk duur, door de ziektes vooraf waar je medicijnen voor krijgt en de ziekenhuisopnames, voor het gezin word het leven vaak ook duurder, ook al krijgen ze een weduwnaarsuitkering. Dat kost dus ook geld.
En dan is het verdriet en d epijn nog wel veel erger.

studenten en jongeren zijn ook risico-groepen, je weet maar nooit hoeveel er biseksueel zijn of misschien wel drugs gebruiken...dus.. simpel bloedtestje en je kan veel voorkomen, ook is het erg fijn om zeker te weten dat je niet ziek bent.

Maar verder over de dokter. een dokter hoort mensenkennis te hebben. Veel patienten hebben toch een angst om ziek te worden, of voelen zich toch niet op hun gemak bij de dokter, de dokter hoort dus door te vragen.
En natuurlijk zijn er rare mensen die voor elk dingetje doorverwezen willen worden en daar moet je zeker op screenen.
Het is een moeilijke taak, maar die taak is er nou eenmaal. Als je dat inzicht niet hebt ben je waarschijnlijk niet geschikt om een huisarts te zijn, maar meer voor een andere medische functie.

Dat dokters weinig verdienen is gewoon onzin. Mijn huisartsen, dat is een getrouwd stel die samen een praktijk hebben gaan 10x per jaar op vakantie, rijden de mooiste auto's, hebben een supermooi huis, terwijl hun praktijk in een grote pauperwijk zit.
Sávonds verwijzen ze door naar de dokterstelefoon of 112 via het antwoordapparaat.

Of hun goed inzicht hebben kan ik nog niet echt goed beoordelen, heb ik nog niet zo veel ervaring mee, ben best gezond gelukkig.
De ervaringen die ik heb zijn helaas niet zo leuk.
Als mijn moeder en ik gaan voor vrouwelijke problemen kunnen we meteen door naar de gyneacoloog, terwijl het voor mij weer niet nodig was. En ik wilde niet eens doorverwezen worden.
Maar toen ik 15 was en dacht dat ik zwanger was, was alles wat ik kreeg het adres van de abortuskliniek, ze deed niet eens een test. Ik was doodsbang en durfde daar niet eens heen te bellen, dus niet gedaan.
gelukkig was ik niet zwanger, maar was ik het wel geweest, had ik nu een kindje van 9.

Mijn broer valt regelmatig flauw van de hoofdpijn die daarna een paar weken duurt,en werd maar niet doorverwezen, kreeg wat pijnstillers mee die niet eens echt gericht waren op migraine.
Na 5 jaar was mijn moeder het zat en is meegegaan om een doorverwijzing te eisen, want mijn broer had het opgegeven en dacht dat ie zich aanstelde, waardoor hij ook erg onzeker is geworden.

De specialist was bang voor een tumor in zijn hoofd, maar dat was gelukkig niet zo.
Hij heeft Cluster-hoofdpijnen, ook wel Suicidal Headache genoemd.
Echt een behandeling heeft hij er niet voor, maar weet nu wel wat de triggers zijn en heeft nu een baan kunnen vinden waar ze het snappen dat hij soms gewoon echt niet kan werken.

Dus ja, het zal best een moeilijk vak zijn, maar ik denk dat het toch echt wel nodig is om wat meer tijd aan de patienten te besteden en hun imago er weer wat beter uit te laten zien.
Hypochonders zijn er heus niet zoveel als men denkt.
Dan is het bij de EHBO ook wat rustiger...maar dat was een ander topic;)