"Ik houd niet zo van kinderen."

Hoewel ik zelf geen kinderen wil, vind ik ze wel hartstikke leuk. Maak er ook graag contact mee en op de een of andere manier is dat ook wederzijds. Kinderen vinden mij doorgaans ook leuk.
Lekker onbevangen, onverwacht, ongeconditioneerd, nog niet behept met littekens des levens of zo.

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:06 schreef Toeps het volgende:

[..]

Ik alle kinderen zit van nature goeds. Dat die kinderen verwend zijn, ligt aan de ouders. Vaak, als je dieper kijkt, zie je ook in zo'n kind een mens met dromen en angsten.

Vast wel, maar bij sommige van de kinderen waarop ik heb gepast, kon ik niks leuks ontdekken. Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen kinderhater! Ik kan ze heerlijk vinden, zo puur, soms als je met ze praat kun je die hersentjes bijna zien kraken, leuk is dat. Ouders kunnen een kind goed verpesten, maar ik denk zelf dat er ook gewoon rotkinderen zijn. Iedereen heeft vroeger ongetwijfeld wel in de klas gezeten met zo'n naar geval.

Ik houd niet van kinderen. Ik vind ze irritant. Ze zijn te druk. Maar ook als ze stilzitten vind ik ze vervelend, trouwens. Ik heb geen idee waarom, ik moet ze gewoon niet.

1 Voordeel: kinderen houden ook niet van mij. Ze zijn bang van me. Als een vriendin van me zus hier eens met haar dochter is, rent die dochter spontaan de keuken in zodra ik de kamer in kom.

Ik houd vooral niet van onopgevoede kinderen. En die zijn er nogal veel tegenwoordig. Ouders zeggen driehonderd keer 'nee', maar als het kind 'ja' doet, dan zitten daar verder ook geen consequenties aan. Hoe vaak ik me wel niet groen en geel heb geërgerd aan kinderen die in restaurants, treinen en andere openbare gelegenheden andermans rust verstoren. De ouders verwachten dan ook nog dat je dat leuk, grappig en/of schattig vindt, want hun kind is immers altijd leuk, grappig en schattig... Ja, daar heb ik wel eens de balen van. Maar dat ligt meer aan de ouders dan aan de kinderen, want aan mijn neefje en nichtje zie ik bijvoorbeeld dat het ook heel anders kan.

Verder heb ik helemaal niks met baby's. Ik vind ze niet schattig en ik voel geen enkele neiging om in hun buurt te komen. Ik vind het helemaal niet leuk om ze vast te houden. Ik vind kinderen pas leuk worden vanaf het moment dat je er fatsoenlijk mee kunt communiceren.

En er zijn ook kinderen die gewoon echt niet leuk zijn. En is dat zo vreemd? Je zegt toch ook niet: "Ach, volwassenen zijn zo leuk, hoe kun je ze nou niet leuk vinden?" Een kind is een persoon, net als een volwassene. En sommige kinderen vind je aardig en anderen zou je het liefst afschieten.

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:09 schreef Markster het volgende:

[..]

Ik heb nog nooit zoveel moordneigingen gehad

Kweetnie.. maar misschien heb je de verkeerde baan gekozen?

Ik ga ook echt niet ergens werken waar veel kinderen komen hoor! De bieb was echt het uiterste.

_{Het leuke was dat ik die ettertjes eruit kon schoppen}

En mensen die kinderen wel leuk zijn, zijn optimistisch, te lief enzo.

Zo ken ik er ook wel een paar

Btw ziitten in de OP echt niet allemaal pluspunten

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:11 schreef XcUZ_Me het volgende:

[..]

Kweetnie.. maar misschien heb je de verkeerde baan gekozen?

Ik ga ook echt niet ergens werken waar veel kinderen komen hoor! De bieb was echt het uiterste.

_{Het leuke was dat ik die ettertjes eruit kon schoppen}

Tijdelijke baan

Op zich valt het nog best mee hoor, ik overdrijf gewoon een beetje

Ik kan trouwens over het algemeen zeer goed opschieten met kinderen en ze mogen me ook graag. Op verjaardagen ben ik meestal de 'kinderentertainer' (al was het maar om aan de saaiheid van een familiefeestje te ontkomen ).

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:10 schreef Moonah het volgende:
Maar ik heb nog niet echt overtuigende redenen gehoord waarom kinderen niet leuk zouden zijn.
Tot nu toe is mijn beeld van verzuurde, mopperende mensen niet ontkracht.

Zet je roze kinderbril eens af!

Ik word af en toe echt misselijk van die ouders die hun wurm zo geweldig vinden, terwijl ik alleen maar een irritant, druk, jengelend rotkind zie .

Ik kan ook niet echt uitleggen wat me er nou zo aan irriteert. Ik denk de domheid, de drukte die ze om zich heen hebben en het gezeur en gejengel. En dan heb ik het nog niet over huilende kinderen, die halen helemaal het bloed onder je nagels vandaan...

Ik denk dat het wel een typisch mannen-ding is. Ik heb nog nooit een meisje horen zeggen "godverdomme wat heb ik een hekel aan kinderen!"

Mannen des te meer

"ahhh HAHAHAHA ihihihi is ie niet schattiggg? ahhhhh wat een poepje"

"wil me schatje nog wat lekkers, ahh "

!

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:15 schreef Markster het volgende:
"ahhh HAHAHAHA ihihihi is ie niet schattiggg? ahhhhh wat een poepje"

"wil me schatje nog wat lekkers, ahh "

!

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:14 schreef Markster het volgende:
Ik denk dat het wel een typisch mannen-ding is. Ik heb nog nooit een meisje horen zeggen "godverdomme wat heb ik een hekel aan kinderen!"

Mannen des te meer

Doe eens profiel check enzo..

Ach... kinderen (die van jezelf) zijn een verlengstuk van je eigen ik (ultieme vorm van ego-tripperij).
Heeft de wereld meer kinderen nodig (ik denk het niet).
Heeft het hebben van kinderen een invloed op je eigen ik... (ik denk het wel... het is je eigen bloed, soul, whatever in de queste) met betrekking op de vraag.. wat doe ik hier.
Zijn kinderen fun...(hangt er vanaf.... kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen).

Ik zou persoonlijk kiezen voor adoptie... mijn genetische code hoeft niet uniek te zijn voor mijn nakomelingen. Een ideologische gedachte is wel dat ik een minder levensvatbaar kind (uit een ander werelddeel) een betere en ook gelukkiger toekomst kan (en wil) brengen.

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:15 schreef Toeps het volgende:

[..]

Bitter, bitter, bitter.

Prima, maar mijn leven is er niet minder door. Ik zit liever in de kroeg dan in de kindercreche.

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:16 schreef XcUZ_Me het volgende:

[..]



Doe eens profiel check enzo..

!

lol

?

leuk topic, btw.

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:16 schreef Markster het volgende:

[..]

!

lol

?

Het staat zelfs in m'n sig, blinde kip

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:17 schreef XcUZ_Me het volgende:

[..]

Het staat zelfs in m'n sig, blinde kip

nu zie ik het

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:15 schreef Markster het volgende:
"ahhh HAHAHAHA ihihihi is ie niet schattiggg? ahhhhh wat een poepje"

"wil me schatje nog wat lekkers, ahh "

!

Dat vind ik ook hartstikke suf.
Ik probeer kinderen altjd zoveel mogelijk te bejegenen als mini-volwassenen, niet als speelpoppetjes.

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:12 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Ik kan trouwens over het algemeen zeer goed opschieten met kinderen en ze mogen me ook graag. Op verjaardagen ben ik meestal de 'kinderentertainer' (al was het maar om aan de saaiheid van een familiefeestje te ontkomen ).

Heb ik ook, kinderen mogen me doorgaans graag. Ik denk omdat ik ze niet als halve debielen behandel. Hoewel ik me natuurlijk ook realiseer dat ze nog niet mijn gelijke zijn .

Nog even over onopgevoede kinderen: mijn oom en tante hebben er 4. Ze werken beide fulltime. Ze doen in mijn ogen weinig aan de opvoeding. Dus die kinderen doen maar raak. Laats hadden we een etentje met de familie. De hele tijd rondrennen, janken, gillen, tijdens het eten viel er iets, een oom zei: 'dat gaat niet goed hoor'. Vervolgens krijsten die vier de héle avond in koor: 'dat gaat niet goed hoor'. Het ging zo ver dat een normale converstie niet meer mogelijk was. Er waren ok andere mensen in het restaurant, die zich duidelijk stoorden. Tijdens de maaltijd stonden ze de hele tijd op, om rond te rennen. Na het eten gingen we naar een zitje met open haard. De kinderen gooiden er allerlei spuil in, van servetten tot viltjes tot plastic. De manager moest eraan te pas komen om het ze te verbieden. en de hele tijd maar doorkrijsen. Nee sorry, maar dat vind ik dan geen leuke kinderen.
Gedwee en bang de ouders gehoorzamen is een andere uiterste natuurlijk, maar ouders moeten grenzen stellen.

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 21:19 schreef Copycat het volgende:

[..]

Dat vind ik ook hartstikke suf.
Ik probeer kinderen altjd zoveel mogelijk te bejegenen als mini-volwassenen, niet als speelpoppetjes.

Ja toch! Ik probeer ook zo normaal mogelijk te praten. (ietwat stemreductie anders rennen ze meteen weg )

Het zijn toch mensen, doe dan niet zo sufffffffffffffffffffff, hoe sneller je normaal praat, hoe sneller ze leren normaal te doen